Dagblaðið Vísir - DV - 23.12.1999, Blaðsíða 12
12
FIMMTUDAGUR 23. DESEMBER 1999
Spurningin
Hvaö geriröu ráö fyrir að
eyða mikium peningum
í flugeida?
Andrea Jónsdóttir nemi: Svona
10-15 þúsund krónur, jafnvel meira.
Daníel Axelsson afgreiðslumað-
ur: Svona 3 þúsund krónum.
Erna Fannbergsdóttir, í fæðing-
arorlofi: Svona 5 þúsund krónum.
Elín Sólveig Grímsdóttir nemi:
2-3 þúsund krónum.
Sindri Viðarsson nemi: Svona
10-15 þúsund krónum.
Ásgrímur Sigurðarson nemi:
Svona u.þ.b. 4 þúsund krónum.
Lesendur_________________
Flugskóli íslands
og Flugmálastjórn
- skólaprófin gáfu ekki rétta mynd
Einkunnir í Flugskóla íslands og úr flugmálastjórnarprófum ekki í samræmi.
Ástæðan: Prófin voru ekki samkvæmt JAR-staðli hjá Flugmálastjórn. Flug-
stjórnarbyggingin á Reykjavíkurflugvelli.
G.Þ. skrifar:
Kæra Flugmálastjóm.
Þann 09.12.99 birtist grein í DV
þess efnis að aðeins 76% nemenda í
Flugskóla íslands hafi náð ákveðn-
um prófhluta á einkaflugmanns-
námskeiði en sá hluti samanstóð af
flugeðlisfræði og flugvélfræði. Ég,
sem nemandi í skólanum, vil fá að
gera nokkrar athugasemdir við mál-
ið. í fyrsta lagi tók gildi þann 1. júlí
sl. reglugerð sem nefnist JAR-FCL
og fjallar um skírteinaútgáfu sam-
kvæmt samevrópskum sáttmála
sem ég vil nefna JAR-staðal. Þessar
nýju reglur eiga að gera flugmönn-
um í Evrópu kleift að stunda flug í
öllum löndum sem hafa tekið upp
þennan JAR-staðal.
Flugskóli íslands, sem fyrir gild-
istöku þessara reglna sá aðeins um
bóklega kennslu og var rekinn af
Flugmálastjórn var breytt i hlutafé-
lag í eigu nokkurra flugskóla, helstu
flugfélaganna og íslenska ríkisins.
Það var m.a. gert vegna þessara
nýju reglna. í framhaldi af því hófst
fyrsta einkaflugmannsnámskeiðið
samkvæmt JAR-staðli í skólanum.
Nýtt kennsluefni var tekið í notk-
un og nýjar áherslur voru teknar
upp í náminu samkvæmt JAR-
staðli.
Flugskóli íslands hélt svo próf í
lok námskeiðsins sem ákvörðuðu
hvort nemendur kæmust i flugmála-
stjórnarpróf eða ekki. Einkunnin
var miðuð við töluna 5,0 en ekki 7,5
eins og áður var gert. Þetta hafa
menn notað sem rök fyrir þvi að
nemendur hafi ekki verið tilbúnir
undir prófin. En hvað þá með öll
hin prófin? Af hverju náðu menn
þeim prófum? Var ekki líka miðað
við einkunnina 5,0 í þeim prófum
þegar ákvarðað var hvort menn
kæmust í flugmálastjórnarpróf eða
ekki?
Af hverju eru einkunnir í Flug-
skóla íslands og úr flugmálastjóm-
arprófum ekki í samræmi?
Af þeirri einföldu ástæðu að próf-
in voru ekki samkvæmt JAR-staðli
hjá Flugmálastjóm. Þau vora sam-
kvæmt því sem hefur verið undan-
farin ár og t.d. voru prófln ekki
haldin á ensku eins og námsefnið í
skólanum og kennslan miðaðist viö.
Flugmálastjórn var einfaldlega ekki
tilbúin fyrir JAR-staðalinn. Við sem
borguðum um 500.000 íslenskar
krónur fyrir námskeiðið þurfum að
gjalda þess.
Það má einnig nefna að flestir
nemendur stóðu sig vel á skólapróf-
unum og fengu meira en 7,5 í ein-
kunn, þannig að þó að einkunnin
5,0 væri viðmiðunareinkunn þá er
það ekkert sem skiptir máli hér.
Ég persónulega bætti mig úr 5,5 á
skólaprófi upp í 8,1 á flugmálastjórn-
arprófl af því að það skólapróf gaf
raunhæfa mynd af því hvar ég stóð.
En ég fékk 8,0 á skólaprófl í bæði
eðlisfræði og vélfræði, sem eru þau
próf sem komu verst út á flugmála-
stjómarprófunum. Skólaprófm gáfu
ekki rétta mynd af því hvar maður
stóð. Það lítur frekar illa út þegar
fyrirsagnir eins og „Ánægulegt að
þessir menn fái ekki að fljúga“ birt-
ast í blöðunum. Hér er ekki um að
ræða glæpamenn sem aldrei ætti að
hleypa upp i flugvél.
Forsetinn, ástin og jólahátíðin
Guðrún Sveinsdóttir skrifar:
Ég er áreiðanlega ekki ein um að
finnast lítið fylgst með forsetanum
okkar og hans framgangi hér á inn-
lendum vettvangi. Hann hefur jú
verið í fréttum vegna aðstæðna
hans ásamt hinni látnu eiginkonu
sem var sem hugljómun i lifanda
lifi vegna glæsileika og framkomu.
Nú eru aðstæður forsetans breyttar
og hann hugsanlega á leið inn í
nýja veröld ásamt sinni nýju ást-
konu, sem kemur eins og gullroðið
ský sem kastar birtu á forsetaemb-
ættið.
Mér finnst að fjölmiðlar megi al-
veg upplýsa okkur um og jafnvel
sækjast eftir ummælum forsetans
eða viðtölum um hver hans framtíð-
aráform eru. Hann er jú æðsti emb-
ættismaður þjóðarinnar og við eig-
um rétt til forsetans eins og aðrar
lýðræðisþjóðir. Ég vona að forset-
inn eigi bjarta framtíð áamt hinni
geðþekku bresku konu sem hann
hefur ákveðið að þróa sitt tilfmn-
ingalega samband með. Ástin, góð-
ærið og jólahátíðin eru öflugir sam-
einingarþættir sem ættu að geta
unnið með forsetanum okkar.
Jólahugvekja frá Austur-Evrópu
Greinarhöfundur í moonistakirkju í Slóvakíu.
Einari Ingvi Magnússon skrifar
frá Bratislava, Slóvakíu:
Austur-Evrópa kemur mér sífellt
á óvart. Þá helst hvað viðvíkur lífs-
viðhorfl fólks. Það er þess virði að
líta á það í samanburði við hið is-
lenska. - Heima á Fróni eru menn
alltaf að kvarta. Það er einhvers
konar þjóðarhefð að barma sér yfir
kaupi og kjörum. Hér gerir fólk það
yfirleitt ekki. Þess í stað liflr það
spart.
Það er ævintýri líkast að fylgjast
með fólki sem ber virðingu fyrir
verðmætum.
Hjón hér úti sem eru að byrja bú-
skap bera slíka virðingu fyrir al-
vöru lífsnauðsynja að Islendinginn
rekur í rogastans. Allt er notað sem
landinn fyrir norðan teldi sorp og
úreldi. Tíu ára gamall Skódi er enn-
þjónusta
allan sólarhrinsinpi
Lesendur geta sent mynd af
sér með bréfum sínum sem
bfrt verða á lesendasíðu
þá sem eðalvagn á götunni og ekki
er óalgengt að rekast á árgerðir frá
sjötta og sjöunda áratugnum.
Það er ógjömingur en að
hugsa heim í velferðar-
þjóðfélagið heima á ís-
landi. Þar höfum við
lært af Hollywood-stjöm-
um að kaupa okkur ham-
borgara og henda honum
í ruslið eftir einn, tvo
bita, eða svo. Menn segja
að við þyrftum að kynn-
ast stríði og hörmungum
til að læra að bera virð-
ingu fyrir verðmætum.
Af hverju heyrir mað-
ur þetta fólk ekki
kvarta? Sennilega vegna
þess að það þekkir erflð-
ara líf og sér það allt í
kringum sig og reynir að
gera vel úr því sem það
hefur. Hefur lært af fá-
tækt og þrengingum.
Nokkuð sem íslendingar
hefðu gott af að kynnast,
ef ekki heima, þá á er-
lendri grundu. Það
kenndi þeim að njóta
allsnægtanna og virða
auðæfi launanna og
gnægtir matborðsins sem þeim veit-
ist sérhvern dag ársins en ekki bara
á jólum.
DV
Ég þakka
leiðréttinguna
Jónas Sen skrifar:
Ég vil þakka Unu Margréti Jónsdótt-
ur fyrir að leiðrétta mig í DV í gær.
Brahms var yngri en Schumann-hjónin,
hann dáði Klöru sérstaklega og var
skotinn í henni og því augljóst að hann
hefur orðið fyrir áhrifum af listsköpun
hennar en ekki öfugt. Er þetta í raun-
inni svo borðleggjandi að fullyröingar
mínar í umræddum ritdómi hljóta að
skrifast á fljótfærni og ekkert annað.
Haima ég þessi mistök mjög, ekki síst
vegna þess að Klara tengist ætt minni.
Faðir hennar, Friedrich Wieck, átti
bróður sem Wilhelm hét og hann var
langalangafl konu nokkurrar er heitir
Marianne og býr hér á íslandi. Hún er
ekkja Jóns bróður ömmu minnar, Odd-
nýjar Erlendsdóttur Sen. Ég leyfi mér
þvi stundum að hugsa um Róbert og
Klöru Schumann sem Klöru frænku og
Bobbí frænda. Maður á að þekkja sitt
fólk. Vonandi fyrirgefa þau mér þegar
ég hitti þau einhvern tímann síðar, hin-
um megin landamæranna miklu.
Skautað yfir
brestina
Einar Þórðarson skrifar:
• Mikið var að tekið er á ævisögurugl-
inu sem flýtur um öll borð bókaverslana
þessi jól sem önnur. Ég er búinn að lesa
ævisögu Steingríms Hermannssonar, og
um hana í DV nú í tvígang, annars veg-
ar i aðsendri grein og svo nú síðast í
leiðara blaðsins. Ég tek undir þá skoðun
leiðarahöfundar að ritdómarar eða svo-
kaliaðir gagnrýnendur ævisagna ættu að
vanda mun betur til verka en raunin
sýnist, t.d. með bókina um Steingrím.
Menn hafa keppst um að hrósa minnis-
miðum Steingríms og hversu ljúfmann-
legur hann sé í framkomu. Þetta segir
bókstaflega ekkert um ævistarf Stein-
gríms. Hann er ekki tekinn þeim tökum
sem nákvæmur ævisagnaritari gerir ef
hann er trúr sagnfræðinni. Það er sann-
arlega skautaö yfir brestina i starfi
stjórnmálamannsins sem átti að heita
landsfaðir hér um árabil. Og sama tugg-
an gengur á milh gagnrýnenda þar til
hún er orðin ómeltanleg.
Gjafir til
bágstaddra
Birgir hringdi:
Ég hef furðað mig á því í seinni tíð
að fjölmiðlar keppast við að birta
myndir og jafiivel viðtöl við þá sem gef-
ið hafa til bágstaddra, bæði í formi fjár
og fastra hluta. Þannig birtast frásagn-
ir og ummæli manna sem láta af hendi
rakna til Mæðrastyrksnefndar og síðan
til viðbótar þakklætishryna frá þeim er
á móti taka. Er það liðin tíð hér á landi,
að vilja láta sem minnst (helst ekkert)
bera á sér sem glöðum gjafara? Það var
lengst af dyggð að dulbúast sem hinn
örláti. Vilja vera verður viðurkenning-
ar hjá skapara sínum á efsta degi, ekki
oflofaður af heiminum. En tímamir
breytast vist og mennirnir með. Ég sé
líka að biðröðin hjá Mæðrastyrksnefnd
samanstendur af bústnu og pattaralegu
fólki, oft á dýrum bílum sem biða með
vélina í gangi meðan sóttur er matar-
skammturinn sem í raun ætti hvergi
heima nema i heimi hungraðra. Sem
eru allt annars staðar en á íslandi.
Vigdís, stolt
þjóðarinnar
Margrét Sæmundsdóttir skrifar:
Mér þótti miður að lesa í DV í dag
leiðindaónot Regínu Thorarensen í
garð fyrrverandi forseta okkar, frú Vig-
dísar Finnbogadóttur. Af því tilefni vil
ég segja þetta: Ég veit að það er flestra
mat, bæði hér á landi og erlendis, að
Vigdís Finnbogadóttir stóð sig með
sóma sem forseti íslands og var bæði
elskuð og virt. Við megum öll vera stolt
af því að eiga slíkan forseta. Ég efast
um að nokkur íslendingur sé eins vel
kynntur erlendis og Vigdís. Enda væru
henni ekki falin jafnmörg verkefni, t.d.
á vegum Sameinuðu þjóðanna og ann-
arra alþjóðasamtaka ef hún nyti ekki
trausts og virðingar. Allir hafa rétt á að
segja skoðanir sinar og tjá sig um hana,
líka fyrrverandi forsetar, það verður
Regina að sætta sig við, hvort sem
henni líkar það betur eða verr. Ég óska
Regínu gleðilegra jóla og vona að geð-
illskan líði úr henni yfir jólin.