Dagblaðið Vísir - DV - 27.12.1999, Blaðsíða 12

12

Spurningin
Óttastu tölvuvanda um
árþúsundamótin?
Pétur Pétursson nemi: Já, auðvit-
að er ég dauðskelkaður.
Ómar Gunnar Ómarsson nemi:
Já, svakalega en ég er svo heppinn
að eiga enga peninga inni í banka
svo þeir hverfa ekkert.
Kristján Hermannsson sölumað-
ur: Nei, alls ekki.
Hermína íris Helgadóttir nemi:
Nei, alls ekki.
Þórhildur Edda Sigurðardóttir
nemi: Nei, það geri ég ekki.
Albert Egilsson nemi: Já, auðvit-
að, það á allt eftir að fara í skrall.
Lesendur
Stangaveiðimaður skrifar:
Veiðimennska áhugamanna er sí-
fellt að verða óaðgengilegri. Ekki er
nóg með það að óhóflegt og raunar
ósiðlegt gjald sé tekið af okkur
veiðimönnum ef okkur langar í lax-
veiði heldur eru veiðiréttarhafamir
við helstu veiðiárnar orðnir svo
gráðugir að matarkostnaður í veiði-
kofunum er farinn að slaga upp í
sjálfan veiðikostnaðinn.
Þegar veiðileyfln voru orðin svo
dýr að hefja varð innflutning á er-
lendum auðkýfingum til að hægt
væri að selja leyfin, fylgdi með að
þeir urðu að éta tO að geta stundað
veiðarnar. Ákveðið var að fara þá
leið að bjóða aðeins upp á það besta
og dýrasta, enda e.t.v. við hæfi þegar
verið er að þjónusta slíka greifa. En
útlendingarnir vOja ekki veiða hér á
landi nema á besta tíma sumars og
því máttum við aumingjamir koma
aðeins að ánum áfram, á tímunum
þegar veiðivonin er minni.
Verðið til okkar hinna, innfæddu
veiðimanna, hefur þó farið stig-
hækkandi og er orðið slíkt að fjöldi
manna hefur snúið sér að öðrum
áhugamálum. En veiðiréttarhöfun-
um finnst ekki nóg komið. Til að ná
inn enn meiri tekjum hækka þeir í
sífellu verðið fyrir gistingu og mat
og eru fjölmörg dæmi um að mönn-
um sé gert að greiða fyrir það 10
þúsund krónur aukalega á dag vOji
þeir veiða í sæmOegri á. Reyndar
„Verðið til okkar, hinna innfæddu veiöimanna, hefur þó farið stighækkandi
og er orðið slíkt að fjöldi manna hefur snúið sér aö öðrum áhugamalum."
væri réttara að tala um 20 þúsund
vegna þess að veiðdeyfin eru orðin
svo dýr að menn eru nánast alltaf
tveir um stöng og báðir þurfa auð-
vitað að næra sig.
Það er svo auðvelt reiknings-
dæmi að flnna út hvað verið er að
taka inn með matsölu á dag. í á þar
sem eru fimm stangir og tveir með
hverja stöng eru þetta 100 þúsund á
dag og nokkrar mOljónir þegar sum-
arið er gert upp. Hvernig er það eig-
inlega, standa rándýru veiðileyfin
ekki undir leigukostnaði hjá leigu-
tökunum? Þurfa þeir að reka dýr-
ustu veitingahús landsins á árbökk-
unum? Það er kominn meira en
timi til að þessari spillingu linni.
Okur í veiði-
húsunum
Myndbirting afbrota
manna sjálfsógð
Sólrún skrifar:
Ég vil hvetja fjölmiðla tO að taka
fastar á afbrotum glæpamanna sem
hér vaða uppi. Það hefur viðgengist
allt of mikO linkind í umfjödun um
þessa menn. Það er eins og fjölmiðl-
ar hér veigri sér t.d. við að birta
myndir af þeim sem framið hafa
ódæðisverk og skáka í því skjóli, að
sögn, að enginn sé sekur fyrr en
sekt er sönnuð. Þegar lögregla hefur
fengið fram játningu óbótamanna er
sektin auðvitað sönnuð, þótt ekki
hafi verið dæmt í málinu.
Algengt er að brotamenn sem
færðir eru til yfirheyrslu séu með
teppi yfir höfðinu til að þess að þeir
verði ekki auðkenndir. Ekki er nein
feimni íslenskra fjölmiðla við að
birta myndir af erlendum afbrota-
mönnum og þar er ekkert undan
dregið. Jafnvel íslenskir afbrota-
menn á erlendri grundu sem mynd-
ir nást af eru komnir í fjölmiðla hér
samstundis. Þannig má t.d. vitna til
Kio Briggs og íslensku konunnar
sem tekin var í sambandi við fíkni-
efnamálið í Danmörku. Mynd af Kio
Briggs og hinni islensku konu var
birt um leið og hún hafði verið
mynduð við réttarhöldin í Sönder-
borg.
Auðvitað á sama að gilda hér á
landi varðandi myndbirtingar
glæpamanna, þótt þeir hafí ekki
verið dæmdir. Þetta eru oft hættu-
legir menn sem svo er sleppt að yf-
irheyrslum loknum og aimenningi
stendur ekki á sama. Hér er um mál
að ræða sem ráðamenn eiga að setj-
ast yfir.
Eftirminnilegt jólahlé Alþingis
- tvær þingkonur fara á taugum í pontu
Kristján Þórðarson skrifar:
Það verður í minnum haft hvern-
ig jólahlé á Alþingi bar að í þetta
sinn, síðasta ár aldarinnar. Hart
hefur verið deilt um Fljótsdalsvirkj-
un og að vonum. Sem betur fer var
þó samþykkt aö hefja framkvæmdir
þarna eystra og mikOl meirihluti
fyrir því á Alþingi. Á lokasprettin-
um urðu þó ýmsar uppákomur eins
og greint hefur verið frá í fréttum
og óþarfi að tíunda hér. Aðeins eitt
vOdi ég árétta þar sem mér finnst
skömm að fyrir þá þingmenn sem
hlut eiga að máli.
Ég á hér að sjálfsögðu við þær
tvær þingkonur sem létu fúkyrðin
dynja yfír þingsalinn og höfðu í
heitingum við réttkjörna ríkisstjóm
og þjóðina aUa um leið. Þessar þing-
konur urðu sér báðar til skammar.
(L[1®[1[MI[B)Æ\ þjónusta
allan sólarhringinn
Lesendur geta sent mynd af
sér með bréfum sínum sem
bfrt verða á lesendasíðu
Frá Alþingi á síðasta sprettinum fyrir jólin.
Ögmundur Jónasson óákaði þing-
heimi, forseta þings og þjóðinni
gleðOegra jóla og var kurteis að
venju. Þessar tvær þingkonur létu
sig hins vegar hafa það að opinbera
sig sem taugaveiklaðar skapofsa-
manneskjur og eiga þær tæplega
upp á paOborðið hjá kjósendum eft-
ir þau fúkyröi sem þær hreyttu út
úr sér vegna Fljótsdalsvirkjunar-
málsins.
Ég er einn þeirra sem styð þessar
virkjunarfram-
kvæmdir en vO fá
umhverfismat
áður. Mér finnst
margir þeir sem
eru sömu skoðun-
ar og ég fara offari
í málflutningi sín-
um og því fer sem
fer, að ekki verður
tekið mark á þeim
sem hæst láta og
krefjast þess að aU-
ur pakkinn verði
dreginn tO baka.
Það yrði heldur
ekki nein óska-
staða fyrir þá íbúa
dreifbýlisins sem
beðið hafa lengi
eftir virkjun á Austurlandi og at-
vinnutækifærum í kjöUarið.
Ég býð ekki í þingmenn, af hvoru
kyninu sem er, sem láta þingmálin
fara svo í taugamar á sér að alþjóð
verður vitni að óförum þingmann-
anna í ræðustóli. Raunar ber for-
seta þingsins að víta óviöeigandi
framkomu þingmanna við slíkar að-
stæður og víkja ætti ofstopahöldn-
um þingmönnum af þingi ef út yfir
tekur.
MÁNUDAGUR 27. DESEMBER 1999
Hræðist
vorblíðuna
Hallgrlmur hringdi:
Ég er undrandi hve veð-
urguðirnir eru rýmOegir við
okkur íslendinga þessa dagana,
eftir smáhret í nokkra daga.
Þessa dagana eru vetrarhörklur
víða um Evrópu og aUt suður tO
Túnis samkvæmt fréttum. En
það er einmitt við þær aðstæð-
ur þegar vorlaukarnir taka nán-
ast sprett úr jörðu hjá okkur á
íslandi. Ég er farinn að hræðast
þessa óvæntu og ótímabæru
vorblíðu og held að þetta geti
vitað á vont af hálfu náttúrunn-
ar, jafnvel eldgos eða annað
verra. Ég hvet Almannavarnir
hér á landi tO að vera við öllu
búnar ef náttúruhamfarir láta á
sér kræla. Ég er ekki viss um að
almenningur uggi að sér þegar
svona vorblíða deyfir hugann í
jólaönnunum.
Spilasjúk-
lingur 17
ára
Áhyggjufull móðir sendi þess-
ar línur:
Ég er móðir 17 ára drengs
sem er orðinn forfaUinn spOa-
sjúklingur. Hann er búinn að
spOa í spilakössum frá því hann
var 14 ára gamaU. AUir pening-
ar sem hann eignast fara í kass-
ana. Hann er hættur í skóla og
vinnur bara við og við, eða
þangað tO hann missir vinnuna,
vegna þess að hann fær svo mik-
0 þunglyndisköst. Það er einlæg
ósk mín að spilakössunum verði
lokað og það hið aUra fyrsta.
Þetta ættu heUbrigðisyfirvöld
að skynja og vinna gegn frekari
ógæfu vegna þessara kassa.
Ólögleg
hrossavið-
skipti
Guðjón Magnússon hringdi:
Mér finnst íslensk skattayfir-
völd, sem annars eru á eftir
hvers manns mistökum varð-
andi skattaskýrslu manns, vera
óvenju róleg vegna fréttanna
frá Þýskalandi um að þar sé í
gangi rannsókn um ólögleg
hrossaviðskipti og með þátttöku
íslenskra aðOa. Það er eins og
íslensk skattayfirvöld ætli að
horfa gegnum fingur sér vegna
þessa máls. Eða þannig talar
skattrannsóknarstjóri i viðtali
og þannig hefur t.d. landbúnað-
arráðherra talað. Hann lítur
ekki þessi viðskipti, þótt ólögleg
kunni að vera, alvarlegum aug-
um. Mér hefur jafnvel heyrst á
ráðherra að hann kynni að láta
hugsanlegar sektir faUa um
sjálfar sig og láta ríkið bera
skaðann. Ef þetta er rétt álykt-
un hjá mér, þá er hér mjög al-
varlegt mál á ferð.
Þörf aug-
lýsing
Móðir skrifar:
Mér fannst það þörf og góð
auglýsing sem Tannlæknafélag-
ið birti nýlega. Þar var bent á að
stjómvöld eru að skera niður
fjármuni tU fyrirbyggjandi að-
gerða til að koma í veg fyrir
tannskemmdir hjá börnum.
Tannskemmdir í börnum hafa
minnkað vemlega síðustu ára-
tugi vegna forvamastarfsins.
Mér blöskrar ef stjórnvöld halda
að þau spari eitthvað núna með
því að stuðla að dýrum tannvið-
gerðum seinna meir. Við for-
eldrar vUjum frekar fá fjármuni
í forvarnastarfið þannig að öU
böm hafi möguleika, óháð efna-
t