Dagblaðið Vísir - DV - 29.01.2000, Blaðsíða 31
JJJ'V’ LAUGARDAGUR 29. JANÚAR 2000
★
_
ílk
31
Þjóðleikhúsið má líta stárt á sig
- Halldóra Björnsdóttir leikur aðalhlutverkið í Oss morðingjum
Halldóra Björnsdóttir leikur Normu í leikritinu Vér moröingjar eftir Guðmund Kamban. DV-mynd Pjetur
Halldóra Björnsdóttir leikkona
útskrifaöist úr Leiklistarskóla ís-
lands áriö 1991. Það má segja að hún
hafi fengið fljúgandi start því hún
gerði strax fastan samning við Þjóð-
leikhúsið þar sem hún er enn. Eins
og það væri ekki nóg var fyrsta
hlutverk Halldóru í leikritinu Kæra
Jelena sem Þórhallur Sigurðsson
leikstýrði og gekk í næstum þrjú
leikár við látlausar vinsældir.
„Þetta var góð byrjun og afar góð-
ur skóli. Að sýna sömu sýninguna
tæplega 200 sinnum kennir manni
margt," segir Halldóra þegar hún
lítur glöö um öxl tæpum tíu árum
seinna.
Halldóra er í aðalhlutverki leik-
ritsins Vér morðingar eftir Guð-
mund Kamban. Aftur er það Þór-
hallur Sigurðsson sem leikstýrir
Halldóru á þessu mjög annasama
leikári en Halidóra lék í gríska
harmleiknum Fedru sem settur var
upp í leikhúsinu í haust og má segja
að hún sé að halda fram hjá Þjóð-
leikhúsinu með því að vera í öðru
aðalhlutverkinu í Frankie og
Johnny sem enn er verið að sýna í
Iðnó.
Guðmundur Kamban
„Það koma stundum svona vetur
þegar eins og alit gerist í einu. Það
útheimtir mikla orku og þessi vetur
gerir það svo sannarlega."
Vér morðingjar var frumsýnt í
Kaupmannahöfn 1920 og þótti þá
strax einkar vandað leikrit. Það ger-
ist í New York í upphafi aldarinnar
og fjallar um ást og afbrýði, trúnað
og svik sem fá hörmulegan endi.
„Ég las þetta leikrit í mennta-
skóla og hreifst af því þá. Þegar við
fórum síðan að æfa það í vetur varð
mér ljóst að þetta gæti verið að ger-
ast í Reykjavík árið 2000. Þetta er
leikrit sem vekur með manni marg-
ar spurningar af tilfmningalegum
og siðferðilegum toga og á fullt er-
indi við okkur í dag. Það speglar
tímann og reynslu sem margir
þekkja úr eigin lífi.“
Skáld-Rósa
Halldóra segist hafa heillast af
leikhúsinu allt frá barnæsku. En
man hún eftir fyrstu leiksýningunni
sem hún sá?
„Já, þegar ég sá Skáld-Rósu í Iðnó
veturinn 1977. Ég var ellefu ára og
Foreldrar mínir voru að fara í leik-
húsið og af einhvejrum ástæðum
var ég í bílnum með þeim. Ég gekk
svo hart eftir því að fá að sjá þessa
sýningu að pabbi gaf mér eftir mið-
ann sinn.
Annars var mamma dagmamma
á þessum árum og gætti leikara-
bama meðal annars og þetta elsku-
lega fólk hefur sennilega séð leik-
húsglampann augunum á mér og
bauð mér á allar generalprufur. Svo
fór ég alltaf tvisvar á hverja sýn-
ingu. Fyrst vildi ég sitja aftarlega til
að sjá sýninguna í heild en síðan fór
ég aftur óg sat þá fremst til að fylgj-
ast með leikurunum."
Masja
Það er fáguð klisja að spyrja
leikkonur um uppáhaldshlutverk og
Halldóra sleppur ekki við það. Hall-
dóra er reyndar búin að leika Júlíu
í Rómeó og Júlíu sem áreiðanlega
margar leikkonur dreymir um.
„Þessi spurning hefur alltaf farið
svo í taugarnar á mér að ég hef
aldrei nennt að svara henni en ég
get svo sem sagt þér það. Ég er búin
að leika uppáhaldshlutverkið mitt.
Það er Masja í Þremur systrum eft-
ir Chekov. Ég hef nokkrum sinnum
leikið stór hlutverk en Norma i Vér
morðingjar er eitt það stærsta sem
ég hef fengist við.“
Halldóra segir starf leikstjórans
mikilvægt og þótt hún hafi sjálf
aldrei leikstýrt þá hafi hún vaxandi
metnað til þess að takast á við verk-
efni af því tagi.
Halldóra segist oft fara í leikhús
þótt vinnutími leikara komi í veg
fyrir að hentugt sé að sækja leiksýn-
ingar.
„Mér finnst Þjóðleikhúsið að
vissu leyti hafa alið mig upp. Með
tilliti til þeirra frábæru listamanna
og góða fólks sem ég hef unnið með
í þessu húsi í gegnum árin finnst
mér Þjóðleikhúsið mega líta stórt á
sig. Ég vil aö Þjóðleikhúsið sé gott.
Við verðum að hafa eitthvað til þess
að miða viö og eigum alltaf að
keppa að því besta.“ -PÁÁ