Dagblaðið Vísir - DV - 07.03.2000, Blaðsíða 12

12
Skoðun
ÞRIÐJUDAGUR 7. MARS 2000
I>V
Hvaða bók er á
náttborðinu hjá þér?
Halldóra Ólafsdóttir nemi:
Almenn stæröfræði 1.
Tómas Eggertsson nemi:
Hobbitinn.
Atli Bergmann markaösfulltrúi:
Hvíldardagar eftir Braga. Ólafsson er
efst af mörgum.
Áslaug Björgvinsdóttir nemi:
Sjálfstætt fólk.
Erna Björk Haröardóttir nemi:
Kristnihald undir Jökli.
Verðmætasti orkugjafinn hækkar enn
„Efviö heföum olíuna núna væri ekki aö skella á einhver versta efnahagskreppa hér á landi sem viö höfum
oröiö fyrir um iangan tíma. “
Ef við hefðum
núna ...
Það er fróðlegt að
fylgjast með hvemig
íslenskir fjölmiðlar
reyna að forðast um-
ræðu um setlög sem
hér hafa fundist við
ísland og hafa hugs-
anlega að geyma
vinnanlega olíu. Eft-
Magnús ir að fréttin um að
Sigurðsson erient fyrirtæki
skrifar: hefði sóst eftir leyfi
til að fá að gera tU-
raunaboranir hér á íslandi hefur eng-
inn fjölmiðili gert tilraun tU að ræða
við sérfræðinga sem málið þekkja
vegna reynslu af rannsóknum t.d. í
Flatey og annars staðar norðanlands.
Ég las t.d. leiðara í Morgunblaðmu
hmn 29. febrúar, undir fyrirsögninni
„Olíuleit á RockaU-svæðinu". Þar var
vakin upp umræðan sem Eyjólfur Kon-
ráð Jónsson heitinn, sá ágæti og fram-
sýni þingmaður, hafði forgöngu um, að
Ef við hefðum olíuna núna
væri ekki að skella á ein-
hver versta efnahagskreppa
hér á landi sem við höfum
orðið fyrir vegna verðhœkk-
unar á olíu.
ná rétti okkar gagnvart Bretum á Roc-
kaU-svæðinu, en minna um að snúa
sér að þeim svæðum sem okkur standa
nær, nefnUega í lögsögunni við ísland,
og setlögunum við landið norðanvert.
- En látum það nú gott heita.
Að mínu mati snýst málið núna um
olíu sem enn er verðmesti orkugjafinn
í henninum og hefur verið okkur ís-
lendingum afar dýr í gegnum tíðina,
jafnt og öðrum þjóðum. Það bjargaði
Norömönnum og Bretum að olía
fannst í lögsögu þeirrra og njóta þeir
nú óspart afrakstursins. Færeyingar
olíuna
og jafnvel Danir eru í þann veginn að
hefla tUraunaboranir í sinni lögsögu,
út af Færeyjum og á Grænlandi, og
vonir standa tU að vinnanleg olía finn-
ist.
Hér við land eru rétt eins miklir
möguleikar á að vinnanleg olía finnist
og í lögsögu Færeyja, og á öUum þeim
sjávarhrygg sem nær hingað tU iands
og áfram tU Grænlands. Það er því
mikið í húfi að við íslendingar látum á
það reyna hvort setlögm hér við land
innUialdi vinnanlega olíu. Ef við hefð-
um olíuna núna væri ekki að skeUa á
einhver versta efnahagskreppa hér á
landi sem við höfum orðið fýrir vegna
verðhækkunar á olíu.
Líklega er aðerns eitt ráð í þessum
efiium hér á landi: að olíufélögin hér,
eitt eða öU saman, hafi frumkvæði um
að láta fullkanna möguleikann á olíu-
vinnslu hér við land. - Það er a.m.k.
þess virði að fá niðurstöðu í málinu.
Ég afþakka flokksskírteini Sigurðar A.
I grem Sigurðar A. Magnússonar í
DV í gær, þar sem hann kvartar enn
einu sinni yfir sjónvarpsdagskránni,
segir meðal annars: „Satt að segja von-
aði maður að reynslan af frammistöðu
fráfarandi yfirmanns, Sigurðar Val-
geússonar, fældi ráðandi öfl frá að láta
flokksskírteinin áfram ráða manna-
ráðningum tU ríkisfjölmiðlanna..."
Sigurður A. má að sjálfsögðu hafa
þá skoðun sem hann vUl á dagskrá
Sjónvarpsins og minni hlutdeUd í
henni en mér er illa við að hann skrái
mig í Sjálfstæðisflokkinn. Ég hef aldrei
verið innritaður í stjómmálaflokk,
hvorki Sjálfstæðisflokkinn né aðra
flokka.
Þetta hefur ekki aftrað mér frá því
að vinna og þrífast í íslensku fjölmiðla-
og menningarlífi í tæpa tvo áratugi og
starfa með ágætum mönnum og kon-
um með ýmsar stjómmálaskoðanir að
margvíslegum verkefnum. Það hefúr
ekki vafist fyrir samferðamönnum
minum að ég starfa ekki í skjóli stjóm-
málaflokka eða hagsmunabandalaga.
Ég hef á hinn bóghm rekið mig á það
að sumum þeirra sem best hefur liðið
á pólítískum kuldaskeiðum er þetta
ráðgáta.
Mér hefur liðið vel í hinum pólitíska
almennmgi utan flokka og bandalaga.
Það kom sér tU dæmis vel þegar ég var
deUdarstjóri innlendrar dagskrárdeUd-
ar Sjónvarpsins. Þá leitaðist ég við að
meta verkefni og hugmyndir án tUlits
tU þess hvar menn stæðu í pólitík eða
hvort þeir teldu sig meðal þeirra inn-
lendu menningarpáfa sem enginn
skyldi þora að hafha.
Sigurður G. Valgeirsson
Hryllilega leiknir áhorfendur
Margir hugsa tU þess með hryllingi að
þurfa um hver mánaðamót að borga Sjón-
varpinu áskriftargjaldið. Sumir horfa ekki
neitt á þessa sjónvarpsstöð en þurfa samt
að borga af því að þeir eiga sjónvarpstæki
til að horfa á aðrar sjónvarpsstöðvar eða
vídeó. Síð an eru þeir sem horfa en með
hálfgerðum hundshaus, af því að þeir eru
búnir að borga afnotagjaldið. Þeir finna sig
knúa tU þess að horfa svo þeir fái eitthvað
fyrir peningana. Samt finnst þeim flest það
sem þeir sjá heldur leiðinlegt. Þeir hrylla
sig yfir dagskránni rétt áður en þeir fara
að sofa. Jafnvel Derrick er hættur á skján-
um og Taggart dauður.
Það hafa jafnvel verið stofnuð samtök til
þess að berjast gegn skylduáskriftinni en án ár-
angurs. Auövitað veit starfsfólk Sjónvarpsins af
þessu. Óánægðir áskrifendur hringja og skrifa og
vUja losna. Þeir nota sem rök í baráttu sinni að
dagskráin sé hryllilega léleg. Það skUur hver mað-
ur að leiöinlegt er að sitja undir þessu ár og sið og
alla tíð. Starfsmenn Sjónvarpsins eru þó sein-
þreyttir tU vandræða en svo má brýna deigt járn
að bíti. Það sást á dagskrá sjónvarps aUra lands-
manna frá laugardegi fram á sunnudag. Þá léku
Eftir þessa nótt þorir enginn annaö en aö borga
áskriftargjöldin möglunarlaust. Blóösugur ríkis-
sjónvarpsins höföu fullnaðarsigur.
starfsmenn þar þvílíkum snUldarleikjum aö
áskrifendur sátu eftir skák og mát - hryUUega
leiknir.
Kvölddagskráin á laugardagskvöld byrjaði
nefnUega á hryUingi fyrir börn þar sem múmía
lifnaði við, svo geðslegt sem það er. í kjölfariö
fylgdi enn meiri hryUingur í formi viðtals
við blóösugu. Viðkvæmt fólk var farið að
bugast þegar hér var komið og böm grétu.
Sjónvarpið lét þó ekki staðar numið í
hryUUegri dagskrá sinni og kýldi á hroU-
inn með frásögn af úlfi en þær skepnur ótt-
ast mannfólkið meira en flestar aðrar. Við-
vörun fylgdi þó til þeirra áhorfenda sem
enn máttu mæla.
Harðjaxlar þeir sem lifðu af sýninguna á
úlfinum hroðalega kynntust næst vandfýs-
inni blóðsugu, þeirrar náttúru að hún lagð-
ist aðeins á þá sem verðskulduðu að deyja.
Klukkan var orðin fjögur aðfaranótt
sunnudagsins þegar þeim hryUingi lauk.
Vafasamt er að nokkur hafi þolað meira
ógrátandi en dagskrárgerðarmenn Sjónvarpsins
voru ekki hættir. Þeir klykktu út með hryUilegri
sögu af bruna á vaxmyndasafni er ungur maður
breyttist í skrímsli. Klukkan var langt gengin í
sex þegar þeirri skelfingu lauk.
Eftir þessa nótt þorir enginn annað en borga
áskriftargjöldin möglunarlaust. Blóðsugur ríkis-
sjónvarpsins höfðu fuUnaðarsigur.
EtgfHri'
Laun: einkamál
Hallgrimur Jðnsson skrifar:
í blaðaauglýsingum að undanfomu
hefur mátt sjá menn sem dregnir eru
fram með umsagnir sínar um launa-
mál, tveir og tveir í senn; annar úr lág-
launahópum, hinn út hópi forstjóra,
prófessora eða annarra hátekjumanna
og lýsa báðir yfir hörmungum hinna
láglaunuðu. Reyndar gefúr láglauna-
maðurin upp sín lágu laun en undir
ummælum hálaunamannsins stendur
einungis: Laun einkamál. Þetta gengur
þvert á lýsingu hins hálaunaða á því
hve illa hinn aðilinn í auglýsingunni
hljóti að vera settur miðað við sig. Og
því missir auglýsingin auðvitað marks
þegar ekki sést hve launabilið er mik-
ið milli þessara aðila. En sá láglaunaði
má nú samt vera þakkláturr forstjór-
anum eða prófessomum fyrir að láta
þó samúð sína í ljós!
Clinton fær að lifa
Margrét Einarsdóttir hringdi:
Ég las í blaði sl. sunnudag að
skynug úrskurðamefnd skipulags- og
byggingarmála hefði nú valtað yfir
borgárstjóm Reykjavíkur með því að
ógilda fyrri samþykkt borgarstjómar
um að nektarstaðurinn Clinton þyrfti
að hætta rekstri sínum í Aðalstsræti.
Nú fær Clinton að lifa áfram og allir
sem vettlingi valda geta farið inn á
Clinton-staðinn og gaukað seðlum að
stelpunum á súlunum. - Ó, borg, mín
borg, mín menningarborg!
Clinton-dansstaðurinn.
- Þarfekki aö hætta, þökk sé úrskuröar-
nefnd borgarinnar.
Gengisfelling úr
sögunni?
Ámi Einarsson hringdi:
Lendum við í hremmingum
vegna nýrrar olíuverðshækkunar
hlýtur annað tveggja að gerast, at-
vinnuvegimir verða að draga veru-
lega saman og þar með skapast at-
vinnuleysi eða að stjómvöld grípi
til gamla ráðsins og tilkynni gengis-
fellingar fyrir uppistööuatvinnuveg-
inn, útgerðina. Að vísu græðir rík-
issjóður en þó ekki nema almenn-
ingur haldi kaupmættinum og geti
verslað og verslað sem brjálaður sé
sem fyrr, farið í ferðalög og keypt
nýju bílana. Vonandi er gengisfell-
ing úr sögunni, en það er varla að
maður þori að vera svo bjartsýnn
því eitthvað verður að láta undan.
Raflínur í jörd
niður
Axel hringdi:
í óveðrinu, sem geisað hefúr undan-
farið og skemmt raflínur og fellt
staura, hefði línan betur verið neðan-
jarðar. Spuming er hvort ekki megi
grafa línur niður á þeim svæðum var-
hugaverðust eru þegar veðurham-
urinn er hvað verstur, t.d. víða fyrir
austan, eins og í grennd við Hvolsvöll.
Það er ekki einsdæmi að illa fari í slík-
um veðrum og því meira en athugandi
að gera breytingu á lögnunum.
- Jöröin geymir þær best.
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangiö:
gra@ff.is.
Eða sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11,105 ReyKiavik.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar með bréfunum á
sama póstfang.