Dagblaðið Vísir - DV - 11.04.2000, Blaðsíða 12
12
ÞRIÐJUDAGUR 11. APRÍL 2000
Skoðun
DV
Trúir þú á líf eftir
dauðann?
Magnús Pálsson raftæknir:
Já, ég held aö viö fæöumst aftur.
Þetta er bara ein tilvist.
Agúst Harðarson nemi:
Já, viö fæöumst aftur.
Vilhjálmur Matthíasson verkamaöur:
Já, ég vona aö þegar maöur deyr þá
taki eitthvaö betra viö en í þessu lífi.
Kjartan Kjartansson hamskeri:
Já, þaö veröa endurholdganir.
Róbert Gunnarsson nemi:
Já.
Aileen Soffía Svensdóttir:
Nei, en ég hef trú á aö sálirnar
okkar lifi.
Dagfari
Myndin af Auði Auðuns varð fyrst fyrir valinu
- ábendingar komu hins vegar fram um að staösetning myndarinnar væri ekki heppileg...
Portrettmyndum skipt út
Olafur Jónsson
rekstrarstjóri skrifar f.h. hússtjórnar
Ráöhússins:
Ritstjórn DV notar ríflega hálfa
baksíðu blaðsins sl. laugardag til að
gera staðsetningu listaverka í Ráð-
húsi tortryggilega undir fyrirsögn-
inni „Þorskur með vindil í stað
Auðar Auðuns - símastúlka Ráð-
hússins skákar Einari Hákonar-
syni“. Athygli vekur að fyrirsögn
DV er í litlu samræmi við sjálfa
fréttina. Sumt í þeirri umfjöllun er
rétt með farið, annað ekki.
Hið rétta er að á sínum tíma var
um það rætt að á þessum stað
skyldu hengdar upp portrettmyndir
af fyrrverandi forsetum borgar-
stjómar og þeim skipt út með reglu-
legu millibili. Varð myndin af Auði
Auðuns fyrst fyrir valinu. Ábend-
ingar komu hins vegar fram um að
staðsetning myndarinnar væri ekki
„Hússtjórn Ráðhússins
ákvað því að setja myndina
ekki aftur upp á sama stað
eftir að hún hafði tíma-
bundið verið tekin niður
fyrir u.þ.b. tveimur
árum vegna sýningar á
Kjarvalsstöðum. “
heppileg, í dimmum og þröngum
gangi við inngang í mötuneyti
starfsmanna.
Hússtjórn Ráðhússins ákvað því
að setja myndina ekki aftur upp á
sama stað eftir að hún hafði tíma-
bundið verið tekin niður fyrir u.þ.b.
tveimur árum vegna sýningar á
Kjarvalsstöðum.
Þess í stað var þarna hengd upp
mynd eftir Valgarð Gunnarsson og
nú síðast myndverkið „Hver á kvót-
ann“ eftir Erlu Magnúsdóttur,
starfsmann í upplýsingaþjónustu í
Ráðhúsi. Rétt er að geta þess að eng-
ar fyrirspurnir eða athugasemdir
hafa borist til hússtjórnar vegna
þessa, ekki heldur af hálfu blaða-
manns DV (EIR).
Umrædd fréttamennska af hálfu
DV þykir okkur heldur dapurleg og
ekki síst myndbirting DV af um-
ræddu málverki af Auði Auðuns,
sem dregin er fram úr málverka-
geymslu Kjarvalsstaða og stillt upp
við hliðina á ruslatunnu.
Að lokum er rétt að geta þess að
brjóstmynd af Auði Auðuns er á
stalli á vegg fyrir framan borgar-
stjómarsalinn í Ráðhúsinu og skip-
ar þar heiðurssess ásamt öðmm
fyrrverandi borgarstjómm í
Reykjavík.
Hve langt getur Ríkisútvarpið gengið?
Halla Hansdóttir
skrifar:
Eg og maðurinn minn erum bæði
75% öryrkjar og höfum ekki þurft að
greiða afnotagjald af Sjónvarpinu í
rúm 15 ár. Svo var reglunum breytt
þannig að þeir sem urðu öryrkjar
eða ellilífeyrisþegar eftir breyting-
arnar urðu að borga, en þeir sem
höfðu haft þessi fríðindi lengi þurftu
ekki að borga afnotagjald.
Og nú berst hingað bréf, ekki til
okkar heldur til elsta sonar okkar
sem er tilneyddur til að dvelja
heima af heilsufarsástæðm. Þar er
honum tilkynnt að hann geti ekki
„En nú er kominn gíróseðill
og samkvœmt honum er
okkur gert að greiða 3.360
krónur fyrir að horfa aldrei
á Ríkissjónvarpið. Við horf-
um aðeins á Stöð 2. “
horft á Sjónvarpið i skjóli foður síns
og samkvæmt þessu má ég ekki
horfa á Sjónvarpið. Samkvæmt
þessu bréfi eigum við að greiða 1680
krónur.
Ég hringdi í innheimtudeild Rík-
isútvarpsins þar sem Pétur Matthí-
asson ræður ríkjum en þar var
svarið líkast því að hlusta á gamla
grammófónplötu þvi eina svarið var
að þetta væru „reglurnar".
En nú er kominn gíróseðill og
samkvæmt honum er okkur gert að
greiða 3.360 krónur fyrir að horfa
aldrei á Ríkissjónvarpið. Við horf-
um aðeins á Stöð 2. - Hvað í ósköp-
unum getum við gert? Við eigum
ekki það mikinn afgang af örorku-
bótunum þegar búið er að draga frá
húsaleigu og nauðsynlegustsu
greiðslur skulda. - Hve langt getur
Ríkisútvarpið gengið?
Fram undan er gósentíð rifrildisseggja
Það virðist ekki mega ráða annað af þessum
dómi en áfram verði riflst um kvótamálin. Sú
niðurstaða er það eina sem er ótvírætt í málinu
og það gleður óumræðilega hjarta Dagfara.
Hæstiréttur hefur kveðið upp dóm ársins á Is-
landi. Dóminn sem ýmsir voru að vona að hefði í
fór með sér frítt far til Kanarí - aðra leið.
Þrátt fyrir að meirihluti Hæstiréttar úrskurði
á þann veg að kvótalögin margfrægu standist
skilyrði stjórnarskrárinnar, þá virðist enn mega
túlka niðurstöður eins og hvern lystir. Þetta
finnst Dagfara með eindæmum skemmtilegt.
Rétt eins og með Valdimarsdóminn svokallaða
virðist Hæstiréttur alls ekki geta hnoðað saman
niðurstöðu sem er ótvíræð. Þess í stað koma
trekk í trekk dómar sem snúa má eins og hverj-
um hentar best. Þannig getur Dagfari haft eina
skoðun á málinu í gær og aðra í dag. Dagfari get-
ur því snúið út úr Vatneyrardóminum eins og
hann lystir og alltaf haft rétt fyrir sér.
Kristján Ragnarsson LÍÚ-formaður segist
ánægður með dóminn og þarna sé komin endanleg
niðurstaða. Sakborningurinn sjálfur, Svavar
Guðnason, telur málið þó alls ekki búið. Hann ætl-
ar ekki að borga krónu í sektargreiðslur heldur
sitja inni á kostnað ríkisins ásamt skipstjóra sín-
um. Grétar Mar Jónsson, forseti Farmanna- og
fiskimannasambandsins, segir orrustuna tapaða,
Jú, ég veit að Kristján segir að vinir
sínir hafi keypt kvótann. Þeir hafi
borgað fyrir hann og séu því réttmæt-
ir eigendur hans um aldur og eilífð.
en stríðið ekki búið. Meira að segja tveir há-
menntaðir dómarar Hæstaréttar telja dóminn
rangan og staöfesta hefði átt úrskurð Héraðsdóms
Vestfjarða. Valdimar Jóhannesson kvótabani leyfir
sér svo að kalla meirihluta dómara hæstaréttar í
málinu aftaníossa, og kemst upp með það eins og
það séu bara heilög sannindi. Svo muldrar
Hæstiréttur sjálfur upp úr eins manns hljóði, að
menn eigi ekki að benda á sig. Alþingismenn
geti vel breytt lögum ef þeir vilji. Þeir geti meira
að segja sett á veiðileyfagjald!
Það virðist því ekki mega ráða annað af þess-
um dómi en að áfram verði riflst um kvótamálin.
Sú niðurstaða er það eina sem er ótvírætt í mál-
inu og það gleður óumræðilega hjarta Dagfara.
Hann er þess fullviss að fram undan er gósentíð
rifrildisseggja.
Eitt skil ég þó ekki alveg, af hveiju mega
Kristján Ragnarsson og nánustu vinir hans einir
eiga og veiða fiskinn í hafinu við strendur Is-
lands? Af hverju má ég ekki veiða fisk eins og
þeir? - Jú, ég veit að Kristján segir að vinir sínir
hafl keypt kvótann. Þeir hafi borgað fyrir hann og
séu þvi réttmætir eigendur hans um aldur og ei-
lífð, eða þangað til þeir selja hann einhverjum
öðrum. Dagfari leyflr sér samt enn að spyrja; - af
hverjum keyptu þeir kvótann? Áttu ekki allir ís-
lendingar fiskinn í upphafi? Ef svo er þá langar
mig að sjá sjá afsalið sem Kristján og vinir hans
ættu að hafa undir höndum með undirskrift
þeirra elskulegs - Dagfara.
Frábært framtak
Friðjón skrifar:
í lesendadálki
DV 31. mars sl.
skrifaði Sigurður
Guðmundsson um
þá vitleysu okkar
ágætu pólfara að
hætta lífi og lim-
um fyrir svona
rugl eins og hann
kallaði pólgöng-
una. Ef allir væru
sem þessi maður
þá væri líklega
ekki enn búið að
fmna Ameríku, hvað þá ísland. Hvað
hermennskuna varðar þá hafa ég og
félagar mínir reynslu af að æfa með
nokkrum af bestu og reyndustu sér-
sveitum og tel að það sé nú frekar
ferðamennskan um hálendið sem
gerir mann sterkan fremur en her-
mennskan sem Sigurður talaði um að
væri svo góð fyrir útlensku strákana.
Mér finnnst framtak pólfaranna al-
veg frábært og vona innilega að þing-
mannsstrákurinn okkar nái pólnum.
Svona alla vega fyrir Sigurð Guð-
mundsson.
Haraldur Orn
Ólafsson
pólgöngumaður.
- Vona aö hann
nái pólnum.
Ekkert sagt um GSM-hækkunina.
- „Þaö var bara hækkaö
í skjóli nætur...“
Hvað er Lands-
síminn að fela?
Gunnar B. hringdi:
Mér þætti gott að fá skýringar
varðandi simtöl til útlanda úr GSM-
síma. Hvers vegna var Síminn að fela
þá staðreynd að hann hækkaði GSM-
álag á millilandasímtöl um 5 kr. á
mínútu um síðustu mánaðamót?
Ekkert var sagt um GSM-hækkunina
- ekki orð. Það var bara hækkað í
skjóli nætur og augsýnilega vonuðust
menn til að enginn tæki eftir því.
Hvers vegna sagði Síminn ekkert frá
þessari hækkun?
AfL-
A fréttastofu Utvarps.
- Eru sérhagsmunir í fyrirrúm?
Með sérhags-
munum, gegn
almenningi
Kristján S. Kristjánsson skrifar:
Fréttastofa ríkisútvarpsins er trú
sér og sínum, það sannaði hún a.m.k.
tvisvar í sama fréttatíma þ. 5. apríl.
Daginn áður var ítarlega sagt frá
meintu lögregluofbeldi í Reykjavík af
ónefndri fréttastofu. Að öllu eðlilegu
ætti það að vera meiri frétt en að mað-
ur biti hund en ekki var orð um þetta
i aðalfréttatíma Sjónvarpsins. Eins og
títt er um bræðrafréttastofur RÚV
nær trúnaður þeirra út fyrir landa-
mæri viðkomandi ríkis (stundum
undir ógnarstjórn). I „frétt“ af elds-
voða í Lilleström var ekki sagt frá því
að almenningur fékk ekki viðvörun
um stórkostlega vá fyrr en átta tímum
eftir að hún hófst. Þetta er samkvæmt
staðlinum; Með sérhagsmunum gegn
almenningi. - Niður með Ríkisútvarp-
ið, gleymið gíróseðlinum.
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangið:
gra@ff.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 Reylgavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.