Dagblaðið Vísir - DV - 16.05.2000, Blaðsíða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 16. MAÍ 2000
Skoðun I>V
Spurning dagsins
Hvernig fannst þér
Eurovision-keppnin?
Hólmfríður Kjartansdóttir,
búsett í Bandaríkjunum:
Hún var allt í lagi, en mér fannst
danska lagiö ömurlegt. Okkar fólk
stóö sig mjög vel.
Alma Guðmundsdóttir
afgreiðsludama:
Mjög góö, mér fannst vinningslagiö
alveg sæmitegt og ísland
stóö sig mjög vel.
Klara Norðdal, starfsmaður
McDonalds:
Mjög fín og ég var mjög ánægö meö
frammistööu íslands, en lagiö sem
vann var ágætt.
Valdimar Jónsson stuðningsfulltrúi:
Hún var góö aö mörgu leyti. Island
fékk allt of fá stig miöaö
viö frammistööu.
Bergiind Ragnarsdóttir, 12 ára:
Hún var skemmtileg en mér fannst
aö ísland ætti aö vinna.
Þóra Sif Friðriksdóttir, 12 ára:
Hún var skemmtileg, en ísland átti
betra skiliö en 12. sæti.
Á aðalfundi hjá ÍAV.
Nú eru ÍAV orönir almenningshlutafélag.
íslenskir aðalverk-
takar á krossgötum
íslenskir aðal-
verktakar standa
nú á tímamótum.
Félagið er að yfir-
gefa varnarsvæð-
ið, eða hefur flutt
vélar og tæki það-
an. Enn eru þó í
gangi nokkur smá
viðhaldsverkefni
fyrir Varnarliðið.
Verktaka fyrir
NATO og flotann
hefur verið gefin frjáls og aðlögun-
artími íslenskra aðalverktaka er að
renna út. Verkefni fyrir Bandaríkja-
stjóm á Islandi verða ekki mörg á
næstu árum og færir ekki félagi af
þeirri stærðargráðu sem íslenskir
aðalverktakar eru nú gull í mund.
íslenskir aðalverktakar vora
stofnaðir í kjölfar milliríkjasamn-
ings íslands og Bandaríkjanna sem
var undirritaður 26. maí 1954. Árið
1953 voru starfsmenn hins erlenda
verktaka 4000 og skiptist nokkuð
jafnt, 2000 frá Bandaríkjunum og
2000 íslendingar. Vamarliðið lét í té
„Ég er þess fullviss að þeir
munu verða risi á verk-
takamarkaði og víðar í ís-
lensku fjármálalífi, enda
hafa ÍAV alla tíð verið vel
rekið félag og vel stjómað. “
öll hús sem til þurfti og var svo alla
tíð. Varnarliðið á hús þau er ís-
lenskir aðalverktakar hafa verið
með sína starfsemi í. Steingrimur
Hermannsson, fyrrv. ráðherra, seg-
ir i æviminningum sínum að ís-
lenskir aðalverktakar hafi alls ekki
verið nógu öflugt félagt til að sinna
hinum geysistóru verkefnum sem
voru á vegum varnarliðsins.
Það hafa skipst á skin og skúrir
hjá íslenskum aðalverktökum. I tíð
vinstri stjórnarinnar voru uppi
áform um brottfor varnarliðsins.
Rekin var tvöfold gengisstefna, doll-
arinn var lægri á varnarsvæðinu,
heldur en i Reykjavík. Vamarliðið
stöðvaði allar framkvæmdir. Ailt
þetta kom afar illa við íslenska að-
alverktaka sem töpuðu stórfé og
1958 var svo komið að félagið var
nánast gjaldþrota. Seldar vom vélar
og önnur áhöld til að halda félaginu
gangandi. En upp úr 1960 hækkaði
sól ÍVA hratt og félagið fékk geysi-
lega umfangsmikil verkefni. Ég kom
4 sinnum til starfa hjá ÍVA, fyrst
árið 1964 og lauk 30 ára starfsferli á
vellinum í árslok 1993. Þar var
ávallt gott að starfa.
Deilt hefur verið um ýmis tolla-
fríðindi sem félagið naut en öll mál-
efni þar að lútandi voru í samræmi
við lög no. 110 frá 1951 „Um málefni
á vellinum vegna veru vamarliðs-
ins á Islandi.“ Eins hefur verið deilt
um eignaraðild. Æskilegast hefði
verið að íslenska ríkið hefði átt
100%, líkt og hjá Ratsjárstofnun. En
nú er ÍVA orðið almenningshluta-
félag. Ég er þess fullviss, að þeir
munu verða risi á verktakamarkaði
og víðar í íslensku fjármálalífi enda
hafa ÍAV alla tíð verið vel rekið
félag og vel stjómað.
Skarphéðinn
Einarsson
skrifar:
Trúðu fram í rauðan dauðann
Sigríður Siguröardöttir
skrifar:
Illa gengur þeim sem fest hafa trú
á kommúnismann að trúa staðfest-
um frásögnum af fjáraustri Sovét-
manna hingað til lands. Til dæmis
skjölum þar sem greint var frá þrjá-
tíu milljónum króna er sendar voru
á tíu ára tímabili, auk annars (en sú
tala minnir nokkuð á mun eldri frá-
sögn af þrjátiu silfurpeningum eins
af postulunum tólf). Þá má líka
minna á, að Þjóðviljinn fór beint á
hausinn eftir að Sovétríkin liðuðust
í sundur. Þar tapaði Landsbankinn
(skattgreiðendur) rúmlega eitt
hundrað milljónum króna.
Þá voru ýmsir þeirra, sem trúðu
„Þá má líka minna á,
að Þjóðviljinn fór beint
á hausinn eftir að
Sovétríkin liðuðust í
sundur. Þar tapaði Lands-
bankinn (skattgreiðendur)
rúmlega eitt hundrað
milljónum króna.“
á austræna boðskapinn sérlega sein-
heppnir er þeir reyndu að koma sér
í kynni við menn utan Sovétríkj-
anna, og skulu hér nefnd tvö dæmi:
Fáeinir reyndu að koma sér í kynni
við „friðarpostulann" Ame Treholt,
sem samkvæmt Britannica - Book
of the Year 1986, var dæmdur fyrir
njósnir fyrir Sovétríkin og írak. -
Annar maður reyndi mjög að koma
sér í kynni við Carlos Salinas de
Gortari, er um skeið var forseti í
Mexíkó, en bróðir hans, Raúl, hlaut
50 ára fangelsisdóm, og hrökklaðist
þá hinn fyrmefndi úr landi.
Carlos Salinas de Gortari ætlaði
síðar að snúa heim en samkvæmt
fregn í Newsweek, 21.6. ‘99, hlaut
hann þær móttökur að vera kallað-
ur „guðfaðir mafíunnar" og „eitur-
lyfjapólitíkus. - Þar lauk þeim þætti
í ævisögu hans.
Pagfari
Klikkuðum á bakarasvuntunni
Jæja, nú er Eurovision að baki og enn á ný
höfum við íslendingar unnið stórsigur á tónlist-
arsviðinu. Við náðum því að vera fyrir ofan
sextánda sæti sem þykir bara skrambi gott. Að
vísu má segja aö einhver sæti fyrir ofan það
hefðu verið skemmtilegri.
Auðvitað var islenska lagið, Tell Me, langsam-
lega best. Það vissu allir, að minnsta kosti allir
hér heima. Það er bara einhvem veginn þannig
að þegar að atkvæðagreiðslunni kemur þá klikka
hlutirnir. Fólk er að veöja á handónýt lög. Þess
vegna gerist það trekk i trekk að besta lagið í
keppninni nær ekki að klóra sig upp í fyrsta sæt-
ið. Núna hitti svo illa á aö besta lagið varð núm-
er tólf en í fyrra var besta lagið númer tvö.
Hvað það var sem fékk fólk til að sniðganga
okkur í stigagjöfinni er mörgum hulin ráðgáta.
Dagfari er þó alveg með þetta á hreinu. Það voru
búningarnir sem klikkuðu.
Ég meina það, þama var verið að senda út
glæsidagskrá til hundraða milljóna manna þar
sem allir áttu að skarta sínu fegursta. Svo mætir
íslenska pariö í einhverjum vinnugaila. Telma
blessunin Ágústsdóttir var svo sem allt í lagi,
klæönaður hennar hefði sómt sér ágætlega á
hvaða sveitaballi sem var. Öðm máli gegndi um
Einar Ágúst Víðisson; hann kom fram á sviðið
Við þurfum svo sem ekkert að skammast
okkar fyrir þetta. Við unnum jú hvernig
sem á það er litið. Það vorum við sem
gáfum Olsenbrœðrum 12 stigfyrír lagið
Wings of Love. Þannig unnu þessir elsku-
legu gamlingjar með okkar hjálp.
íklæddur bakarasvuntu! Bæði sungu þessar elskur
eins og englar og hefðu þess vegna átt að sigra,
enda með besta lagið. Það var bara þessi bakara-
svunta. - Halda menn virkilega að fólk sem búið
er að dressa sig upp í sitt fínasta púss til að
horfa á Júró fari að kjósa einhvem bakarastrák!
Nei, ekki aldeilis, enda kom það á daginn. Hann
hefði betur verið í vinnugalla frá Volvo.
Við þurfum svo sem ekkert að skammast okk-
ar fyrir þetta. Við unnum jú hvemig sem á það
er litið. Það vorum við sem gáfum Olsenbræðr-
um 12 stig fyrir lagið Wings of Love. Þannig
unnu þessir elskulegu gamlingjar með okkar
hjálp. Svo eru þeir örugglega ættaðir héðan.
Sennilega unnu þeir þó helst fyrir það hvað þeim
tókst vel að herma eftir íslenskum skallapoppur-
um. Það var engu líkara en Rúnar Júl. og Maggi
Kjartans væra mættir á sviðið. Sennilega hafa
fleiri haldið það, enda gefa úrslitin það sterklega
til kynna. Sem sagt, við unnum með því að ljá
Dönum ímynd Rúnars Júl. og Magga Kjartans.
Velgengni Rússa vakti líka mikla athygli og
þeir fengu fullt af stigum og lentu í öðra sæti með
eftiröpun af sviðsframlagi Selmu frá þvi í fyrra.
Við hefðum allt eins geta notað Selmulagið sjálf og
lent þá aftur með það í öðru sæti. Þannig áttum
við bæði fyrsta og annað sætið í keppninni og
besta lagið að auki. Hvað vill fólk hafa það betra?
Haraldur pólfari Olafsson
Áheit heföu verkaö vel á þjóöina.
Pólfarinn án
áheita
Mikki hringdi:
Við getum sannarlega verið stolt
af honum Haraldi okkar, pólfara.
Hann hefði hins vegar mátt láta eitt-
hvað gott af sér leiða fyrst hann
vildi endilega brölta þetta upp eftir.
Staðreynd er að þjóðin sækist eftir
að gefa í safnanir og ef Haraldur
heíði nú sett sér það markmið að
styrkja krabbameinssjúk börn í
þessari fræknu for, nú eða Bama-
spítala Hringsins í stað þess að
skutlast þetta fyrir stórfyrirtækin
sem styrktu hann til ferðarinnar er
ég sannfærður um að milljónir, ef
ekki tugmiljónir, hefðu safnast.
Hann hefði þá líka gengið hetju-
göngu í skjóli góðs málsstaðar.
Orð í tíma töluð
hjá SAM
Ásta Rögnvaldsdóttir skrifar:
Ég vil þakka Sigurði A. Magnús-
syni fyrir kjallaragrein hans „Póst-
módemismi" í DV 2. maí sl. Þar eru
svo sannarlega orð í tíma töluð. Ég
hef ítrekað hringt í fyrirtækið ís-
landspóst og borið fram kvartanir
um hve stopull útburður er í mínu
hverfi og alltaf fengið þau svör að
„alveg hreint á næstu dögum“ komi
bréfheri sem verði til frambúðar í
hverfinu (en ég er íbúi i hverfi 104).
Ég er úrkula vonar um að svo verði
og pósturinn berst mér oftar en ekki
eftir kvöldmat og stundum á sunnu-
dagsmorgni í kassanum þegar ég
sæki blaðið mitt. - Maður gæti hald-
ið að íslandspóstur væri framsækið,
nútímalegt fyrirtæki þegar maður
les slagorðin. Það nægir ekki að
Frá Húsavík
Og fáránleikinn heldur þar áfram.
Fáránleikinn á
Húsavík
Sigmar Ólafsson hringdi:
Það er búið að vera mikið að
frétta frá norðlenska bænum Húsa-
vík að undanfornu. Aðalmálið var
auðvitað nauðgunarmálið sem varð
að hreinum farsa eftir að undir-
skriftir á annað hundrað manna
birtust til að verja dæmdan nauð-
gara í bænum. Og nú er það bæjar-
stjórinn sjálfur sem á sviðið. Hann
er hinn snjallasti samningamaður
fyrir sinn hatt. Semur við bæjar-
stjómina um að fá niðurfelld fast-
eignagjöld og flokkar það undir
„breyttar aðstæður". - Og hér er
maður á ferð með tæpa hálfa millj-
ón á mánuði! Geri aðrir betur. Það
má með sanni segja, að fáránleikinn
heldur áfram á Húsavík.
ESiMlg:
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangið:
gra@ff.is
Eða sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11,105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar með bréfunum á
sama póstfang.