Dagblaðið Vísir - DV - 23.05.2000, Blaðsíða 14

14
ÞRIÐJUDAGUR 23. MAÍ 2000
ÞRIÐJUDAGUR 23. MAÍ 2000
27*..
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarformaöur og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvœmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aóstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiðsla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiðlunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst(®ff.is - Auglýsingar: auglysingar<®ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaöam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiölun hf.
Filmu' og plötugerö: ísafoldarprensmiöja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuöi 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverð 180 kr. m. vsk., Helgarblað 250 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaösins í stafrænu formi og i gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Þjóðargersemar
Tvær þjóðargersemar þessarar aldar, Björk Guðmunds-
dóttir og Halldór Laxness, eiga ýmislegt sameiginlegt, þótt
annað sé misjafnt. Þau eiga sér kjama í sterkri sjálfs-
mynd, sem gerir þeim kleift að vinna ótrauð að metnaðar-
fullum markmiðum sínum og víkja hvergi frá þeim.
Slíka samlíkingu má ekki teygja of langt, enda var Hall-
dór Laxness klassískur rithöfundar og Björk er tónlistar-
maður í poppi. Halldór náði ekki almennri viðurkenningu
hér á landi fyrr en eftir nóbelsverðlaun, en Björk hefur
nánast frá upphafi búið við atlæti þjóðar sinnar.
Enginn nær árangri af þeirra tagi án þess að vita ná-
kvæmlega, hvað hann vill gera, og án þess að víkja öllu
öðru til hliðar. Enginn nær árangri af þeirra tagi, ef hann
hlustar meira á aðra en á innri rödd. Enginn nær árangri
af þeirra tagi án hreins einstrengings í listinni.
Enginn nær árangri af þeirra tagi án þrotlausrar vinnu,
sem byggist á kröfunni um, að ekki megi láta neitt frá sér
fara fyrr en maður er sjálfur orðinn fyllilega ánægður.
Hin sterka sjálfsmynd krefst þess, að verkin endurspegli
fullkomnunaráráttu hinnar sterku sjálfsmyndar.
Snilligáfa er sviti að níu tíundu hlutum. Það er ekki nóg
að fá góðar hugmyndir. Þær fást ódýrt í kippum. Hug-
myndunum verður að fylgja þrotlaus vinna, sem byggist á
innri metnaði og sjáífsaga og lýkur ekki fyrr en höfundur-
inn telur sjálfur niðurstöðuna fullkomnaða.
Við sjáum sömu þætti aftur og aftur, snilligáfu og full-
komnunaráráttu, hlustun á innri rödd og þrotlausa vinnu,
sterka sjálfsmynd, sem er óskyld sjálfstrausti. Margir slík-
ir þættir eru ofnir saman í vað þeirra fáu listamanna, sem
við erum sammála um, að séu þjóðargersemar.
Hér á landi sem annars staðar eru gefin út tímarit um
gervifrægð með myndum af borubröttu skammtímafólki,
sem er frægt fyrir það eitt að vera frægt, en hefur aldrei
gert neitt, sem máli skiptir. Það fer með rulluna sina og
síðan er því skipt út fyrir næsta gervimann.
Gervifræga fólkið og áhangendur þess þjást af veikri
sjálfsmynd. Þetta fólk vill vita, hvað markaðurinn segir
hverju sinni, og hagar sér í samræmi við hann. Það hefur
ekki innri rödd til að hlusta á og það hefur ekki þraut-
seigju og úthald til að ná árangri á neinu sviði.
Þjóðargersemar íslendinga á þessari öld eru alger and-
stæða gervifólksins. Halldór Laxness vissi sem unglingur,
að hann yrði rithöfundur og mundi ekki taka á neinu
öðru verki. Hann stóð við þetta og gekk sem sérvitringur
sinn grýtta og langa veg inn í þjóðarsálina.
Undanfarin misseri hefur Björk Guðmundsdóttir átt
sem listamaður í stöðugum listrænum ágreiningi við sam-
starfsmann sinn við gerð kvikmyndarinnar, sem fékk
gullpálmann í Cannes um helgina. Erjumar voru neist-
inn, sem kom kvikmyndinni á þennan leiðarenda.
Til þess að standa á sínu þarf sterka sjálfsmynd og
fylgja henni eftir, hvort sem menn gera það með látum eða
með hægð. Menn neita að lina listrænan metnað sinn.
Halldór Laxness var talinn vera snyrtilegur umrenningur,
sem ekki nennti að vinna, og Björk er talin gribba.
Halldór Laxness á þátt í sjálfsímynd íslendinga með
ótal persónum, allt frá Bjarti í Sumarhúsum yfir í Úu af
Snæfellsnesi. Björk Guðmundsdóttir á ef til vill eftir að
eignast þátt í sjálfsímynd íslendinga með nýstárlegri inn-
sýn í heima álfa og annarra náttúruvætta.
Við þurfum tæpast meira en tvær þjóðargersemar á
hverri öld til að geta fullyrt, að þjóðin hafi þrátt fyrir ann-
marka sína gengið til góðs götuna fram eftir veg.
Jónas Kristjánsson
DV
Skoðun
Loftherinn yfir Reykjavík
Það er vor og veður til að
hreinsa til í görðum lands-
manna og undirbúa þá fyrir
okkar stutta sumar. Ég á
litla garðholu í námunda
viö miðborg Reykjavíkur og
það er mitt yndi á þessum
árstíma að fylgjast með
trjánum laufgast. Viðjunni
sem ég kom til sem
græðlingi úr skógræktarreit
æskuáranna í Þverárhlíð,
björkinni sem er pólitíska
tréð í garðinum, svokölluð
G-planta, því Alþýðubanda-
lagið (bráðum sálaða) gaf fólki á fóm-
um vegi birkisprota fyrir einar kosn-
ingar. Og svo er það lerkið mitt fal-
lega, afmælisgjöfin frá grönnum min-
um, sem plöntuðu því þama og önnuð-
ust árin sem ég bjó erlendis. Tré vin-
áttunnar. Vorboðinn ljúfi, því það
grænkar fyrst. Allt merkir einstak-
lingar, sem eiga sér sína sögu. Og það
er sumarlöng heilsubót að ræða við
þessi tré um veðurfar og vaxtarhorf-
ur, þakka þeim þytinn í laufi og það
skjól sem þau veita. Mér þykir vænt
um trén í garðinum mínum. Mér þyk-
ir vænt um runnana og laukana, fjöl-
æru blómin og sumarblómin sem setja
lit á þennan litla garð. Mér
þykir gaman að rækta garð-
inn minn og dvelja í honum
þegar veður leyfir.
En það er einmitt þegar
veður leyflr sem gamanið
mitt í garðinum vill verða dá-
lítið grátt vegna legu hans í
borgarlandinu. Því þegar
veður leyfir fer loftherinn af
stað í æfingaflug sitt yfir
þessum litla garði og öðrum
görðum sem eru svo „illa“ í
sveit settir að vera undir
fluglinum þeirra sem vilja
fljúga með ferlegum fretum einmitt
þama og hvergi annars staðar um
heiðloftin blá. Flugvél eftir flugvél eft-
ir flugvél. Litlar rellur á færibandi
innan um Fokkera og Domíera og
einkaþotur auðkýfinga. - Rosalega
gaman hjá þeim.
Hugmálayfirvöld meö sjálfdæmi
í þeirri síhitnandi umræðu sem átt
hefur sé stað um framtíð Reykjavíkur-
flugvallar hefur verið bent á mörg
heppilegri flugvallarstæði út frá skipu-
lags- og öryggissjónarmiðum en Vatns-
mýrina við miðborg Reykjavíkur, en
það er alveg sama á hvað er bent, eng-
„Flugmálayfirvöldum virðist hafa verið fengið nánast
sjálfdœmi í þessu umdeílda máli, svo kylliflatir hafa
kjömir fulltrúar á Alþingi sem í borgarstjóm lagst fyr-
ir kröfum þeirra. Öryggi og líðan borgaranna á jörðu
niðri valda þeim hermm litlum áhyggjum. “
inn valkostur fæst skoðaður af forystu-
mönnum flugsins, nema þeirra eiginn,
sem er að festa hér i sessi um ófyrir-
séða framtíð fullkominn alþjóðaflug-
völl, svo Boeing 757 eigi hér líka að-
gang þegar þurfa þykir.
Flugmálayfirvöldum virðist hafa
verið fengið nánast sjálfdæmi í þessu
umdeilda máli, svo kyUiflatir hafa
kjömir fuUtrúar á Alþingi sem í borg-
arstjóm lagst fyrir kröfum þeirra. Ör-
yggi og líðan borgaranna á jörðu niðri
valda þeim hermm litlum áhyggjum.
Það mikla umhverfismál sem framtíð-
arskipulag höfuðborgar í óðavexti er,
virðist utan við þeirra sjónsvið sem
markast af fjögurra ára kjörtímabilum.
Beðið eftir slysi?
Neikvæðar afleiðingar áframhald-
andi legu ReykjavíkurflugvaUar í
Vatnsmýri fýrir mannlífið í borginni
eru ómæld og þannig ætla ráðamenn
að hafa þau. Þeir vUja ekki vitneskju
um þaö t.d. hvernig bUaumferð á höf-
uðborgarsvæðinu gæti dregist saman
og orðið umhverfisvænni og öraggari
í þéttari byggð ef rúmfrekur flugvöU-
urinn sliti hana ekki í sundur. Með
útúrsnúningum á kæra Samtaka um
betri byggð sem kröfðust umhverfis-
mats veitti umhverfisráðuneytið leyfi
fyrir nýbyggingu vaUarins sl.sumar.
í hollenska bænum Enskede fundu
menn ekki heppUegri stað fyrir flug-
eldaverksmiðju en miðborgarhverfi.
Eftir hörmulegt fjöldaslys lofa yfir-
völd því að önnur eins dauðagUdra fái
ekki starfsleyfi á slíkum stað. Al-
menningur veit að Reykjavíkurflug-
vöUur er á hættulegum stað með að-
flug yfir miðbæi Reykjavíkur og Kópa-
vogs. Vonandi þarf ekki stórslys tU
þess að sýna ráðamönnum fram á það.
Steinuim Jóhannesdóttir
Ofgar aldarinnar
Fyrir nokkrum nóttum lauk höf-
undur við að lesa bókina „Öld
öfganna" eftir Eric Hobsbawm en
hún kom út í íslenskri þýðingu Árna
Óskarssonar í bókavertíðinni fyrir
síðustu jól. Lesturinn tók nálægt
þrem vikum því bókin er ekki
reyfari heldur krufningarskýrsla um
tímabU sem allmargir íslendingar
hafa lifað aUt og fjöldi stærstan hluta
af. Á síðustu dögum bókarinnar var
höf. beðinn um að taka þátt í um-
ræðufundi um framtíð Reykjavíkur
næstu 20 ár og óskar þess nú að
hann hefði lokið við bókina áður því
að í lokaköflunum kemur best fram
hversu brigðular framtíðarspár okk-
ar mannanna eru. Það er mikUl
munur á krufningarskýrslu
og reyfara þó einstaka
krufningarskýrsla geti likst
reyfara og það gerir þessi
skýrsla.
Það er raunar undarlegt
hve mikið hefur verið þag-
að um bókina hér á landi,
ef undan er skUinn ágætur
ritdómur eftir Einar Má
Jónsson í Tímariti M&M, 4.
1999. Svo vUdi tU að næsta
lesefni höf. á undan „Öld-
inni“ var „The Prime of
Life“ sem gæti heitið á ís-
lensku „í blóma lífsins" eftir Simone
de Beauvoir, sem er hluti af
sjálfsævisögu hennar og gerist í báð-
um „stóru“ heimsstyijöldunum. Sú
saga er sögð innan frá og lýsir átak-
anlega afneitun þeirra sem upplifðu
slátrunina á vígstöðvunum 1914-18
gagnvart nýju stríði, þ. á m. stjórn-
málamanna eins og NevUle Cham-
berlains og heimspekinga eins og
Jean Paul Sartre o.fl. sem áttu að
vita betur. Krufningarskýrslan segir
okkur sem lifðum aðeins síðari
heimsstyrjöldina sem áhorfendur
hvUík ósköp af sjúkdómum hefur
ásótt mannkynslíkamann á 20.öld-
inni. Hún segir okkur líka að í þess-
um hrjáða skrokki bjó andi sem
vann einstök afrek, sem gætu vakið
skrokkinn tU nýs og betra lífs á
komandi öld.
En svigrúmið fer minnkandi. Það
er ljóst að vísindaafrek aldarinnar
með tUsvarandi tæknivæðingu hafa
verið tvíbent og sum hafa leitt tU
sjúkdóma í mannkynslíkamanum og
eyðUeggingar á hlutum af vistkerfi
jarðarinnar sem munu hafa ófyrir-
sjáanlegar afleiðingar, ekki fyrir
jörðina því hún mun halda
áfram á sporbaug sínum,
heldur fyrir dýrið „homo
sapiens" sem, ein dýrateg-
unda, hefur tekið sér
drottmmarvald yfir henni.
Hvers vegna vissum við
ekki betur og vitum við
meira nú? Fram að og í síð-
ustu heimsstyrjöld voru
upplýsingar tU almennings,
a.m.k. hér á landi, takmark-
aðar og þeir sem miðluðu
upplýsingunum voru ýmist
hlutdrægir eða iUa upplýst-
ir, stundum hvort tveggja. Því hlaut
myndin af atburðum líðandi stundar
að vera brengluð. En er hún réttari
nú þegar upplýsingaflæðið er meira
en nokkru sinni í sögu mannkyns og
nánast öUum aðgengilegt? Því má
svara játandi og neitandi því upplýs-
ingaflæðið verður því aðeins upp-
lýsandi að sá sem upplýstur er geti
vinsað úr því þannig að hann geti
skapað sér hlutlæga mynd. Þetta er
aUs ekki auðvelt því þeir sem hafa
yfir að ráða öflugustu miðlunum
eiga best með að koma upplýsingum
sínum og skoðunum á framfæri. Sag-
an verður, eftir sem áður, að dæma
að leikslokum því það sem bókin
segir okkur er að samtímamat á
mönnum og málefnum er annað-
hvort brenglað eða alrangt. Fyrir
þann sem er reiðubúinn tU að endur-
skoða eigið gUdismat á atburðum lið-
innar og líðandi stundar er bók
Hobsbawms gersemi en hún kann að
vera erfiður boðskapur þeim sem
trúa á önnur óumbreytanleg gUdi en
eðli mannsins sem breytist næsta lít-
ið þó aldir líði.
Hafsteinn Þór Hauksson
Fram að og í síðustu heimsstyrjöld vom upplýsingar til
almennings, a.m.k. hér á landi, takmarkaðar og þeir
sem miðluðu upplýsingunum vom ýmist hlutdrægir
eða illa upplýstir, stundum hvort tveggja.
Meö og á móti
Nær aö lækka skatta en auka álögur
J „Framhaldsnám
við Háskóla ís-
Bk lands er ekki og
verður aldrei
ókeypis. Það þarf aUtaf ein-
hver að borga brúsann. Fyrir
liggur að kostnaður við MBA-
nám við Háskóla íslands verði
verulegur og einhvem veginn
verður að mæta þeim kostn-
aði. Annar kosturinn er sá að
nemendur sjálfir ‘greiði fyrir
Sigurður Kári
Kristjánsson,
formaíur SUS.
nam sitt, en hinn er sá að skattgreið-
endum verði sendur reikningurinn.
Hér er ekki um almennt háskólanám
að ræða heldur framhaldsnám fyrir
menntað fuUorðið fólk sem
þegar hefur útskrifast með
prófgráðu frá HÍ eða öðrum
sambærUegum menntastofn-
unum. Ég tel eðlUegra að það
háskólamenntaða fólk sem
kemur tU með að sækja þetta
MBA-nám, þ.e. lögfræðingar,
hagfræðingar, verkfræðingar
o.s.frv., greiði fyrir þetta fram-
haldsnám sitt sjálft frekar en
hinn almenni skattgreiðandi
sem sækir ekki umrædda framhalds-
menntun. Nær væri að lækka skatta
almennings frekar en að auka þær
álögur sem fyrir eru.“

aaea
Skólagjöld við MBA-nám í HÍ
Jafnrétti til menntunar mikilvægasta vígiö
„Skólagjöld við
MBA-nám í Há-
skóla íslands eru
lítUmótleg leið
stjómvalda við aö smygla inn
skólagjöldum við skólann. Há-
skólinn hefur visssulega verið
sveltur tU tjóns undanfarin
misseri og laun prófessora við
skólann era afar léleg.
Skólagjöldin era hins vegar
tU marks um uppgjöf stjórn-
valda við að halda úti fyrsta
flokks háskóla hérlendis og
leysa fjárhagsvanda skólans. Jafnrétti
aUra þegna landsins tU menntunar er
Björgvin Sig-
urðsson,
framkvæmdarstjóri
þingflokks
Samfylkinear.
eitt mikUvægasta vígi sem við
höfum tU að tryggja öUum
sömu möguleikana tU tæki-
færa í lífinu. Það vígi má
aldrei faUa.“
-KGP
Menn deila hart um réttmæti þess aö láta nemendur sjálfa kosta MBA-nám við Háskóla íslands, eins og fyrirhugaö er. Þeir sem eru á móti skólagjöldum
segja framtíö skólans og akademískt frelsl hans í hættu enda sé ekki verlð aö tryggja jafnrétti allra til náms.
Fjórtán núll
„Sameining Islandsbanka
og Fjárfestingarbanka at-
vinnulífsins era mikU tíð-
indi. Þegar stjóra nýja bank-
ans er skoðuð vekur athygli
að þar er karlaveldið algert.
Sjö karlar era í aðalstjórn og sjö karlar í
varastjóm. Ekki ein einasta kona, 14-b. Það
þarf að verða umræða hvers vegna konum
gengur illa að ná ráðandi stöðum í fjármála-
heiminum. Það era mjög margar konur starf-
andi í þessum atvinnuvegi, oft betur mennt-
aðar en karlamir.“ Stúlkur í viðskiptafræði-
námi era síst færri en piltamir en þessi nýja
veröld er enn gegnsýrð af körlum.
Ágúst Einarsson, prófessor og varaþing-
maöur Samfylkingarinnar, á vefsíðu sinni
21. mal.
Gjaldtaka Stúdentaráðs
„Hvernig ætli það sé að vera forsvarsmað-
ur Stúdentaráðs Háskóla íslands og koma í
fjölmiðla og segja það algjört brot á grand-
vallaratriði og gegn jafhræði, og lögbrot, að
fólk greiði fyrir það nám sem það sækist eftir
í skólanum? Félagsgjöld í einmitt þetta sama
Stúdentaráð eru skilyrði fyrir inngöngu í Há-
skóla íslands. Enginn fær að stunda nám við
Háskóia íslands nema greiða Stúdentaráði fé-
lagsgjald. Það má með öðrum orðum láta
nemendur greiða fyrir eitthvað ailt annað en
þeir era að sækjast eftir í skólanum en ekki
fyrir námið sjálft.“
Frá Andriki.is
Frelsi og femínismi
„Nú er það örugglega rétt að keppnimar
rúmast ekki innan þessa dæmigerða sósíal-
feminisma sem lengi hefur verið boðaður hér
á landi og víðar. En raunverulegur feminismi
hlýtur að ganga út á frelsi konunnar. Frelsar-
inn er sannur feministi í þeim skilningi og
sér ekkert athugavert við það að stúlkum sé
frjálst að taka þátt í keppnum sem þessum.
Ekki frekar en að eitthvað athugavert sé við
það að strákar geti tekið þátt í svona keppn-
um. Enda hefur um alllangt skeið verið keppt
um titilinn herra ísland.“
Úr netmiðlinum Frelsi.is 22. maí.
Ekki tími blíðuhóta
„R-listinn varð til í kring-
um hugmyndir um samein-
ingu vinstri manna. Nú
hvílir algjör bannhelgi á
öllu slíku tali - sá sem nefh-
ir hina úrkulnuðu samein-
ingardrauma er píptur niður á fundum
vinstri manna. Úti í samfélaginu vekja þess-
ar hugmyndir hlátur. En þaðvar þessi
draumkennda sameining sem fyrir sex
áram leiddi Alþýðubandalag, Alþýðuflokk
og Kvennalista saman í R-listanum. Hún var
sjálfur aflvakinn. Þegar úti er um samein-
ingaráformin er líkt og innihaldið sé á bak
og burt - eftir stendur blóðug samkeppni
milli Vinstri grænna og Samfylkingarinnar
og ótrúleg móðgunargimi bæði foringja og
fótgönguliða í þessum hreyfmgum."
Egill Helgason á vefsíóu strik.is 22. maí
Ný samkeppnislög
- sterkasta vopn neytenda
Fyrir nokkrum misserum
kom hingað til lands breskur
markaðssérfræðingur.
Greindi hann m.a. frá því sem
verið hefur að gerast á bresk-
um samkeppnismarkaði síð-
ustu ár og áratugi. Kom m.a.
fram að Bretar telja það ógn-
un við heilbrigða samkeppni
á markaði ef eitt fyrirtæki
nær 35% markaðshlutdeild.
Af skiljanlegum ástæðum
lýsti Breti þessi sig undrandi
á ýmsum þáttum hins ís-
lenska viðskiptalífs. Taldi
hann m.a. alvarleg teikn að einn að-
ili skuli vera með um og yfir helm-
ings markaðshlutdeild á matvöru-
markaðnum, einn aðili drottnandi á
íjarskiptamarkaðnum, í ferðamála-
geiranum og frekara samrunaferli
stefndi í eina átt.
Tvenns konar fákeppni
Þessi orð markaðsfræðingsins
breska eru vissulega umhugsunar-
efni. Hann kemur úr samfélagi, Bret-
landi, þar sem hörð samkeppni og
breytingar hafa orðið á síðustu 20
árum. Segja má að breski samkeppn-
ismarkaðurinn sé nokkuð þroskaður
og reynslumikiU. Þess
vegna hljóta viðvaranir
Bretans að verða að
takast alvarlega.
Ekkert er heilbrigðri
samkeppni jafn varasamt
neytendum eða fyrirtækj-
um almennt og fákeppni.
í skjóli fákeppninnar get-
ur hinn drottnandi aðili
hrist aUan vaxtarsprota
úr hugsanlegum sam-
keppnisaðilum og þar
með hindrað eðlUega þró-
un á ákveðnum sviðum.
Þekkt eru líka dæmi þess að fá-
keppnisaðUi í krafti stærðar sinnar
undirbýður verð í ákveðinn tíma í
þvi skyni einu að drepa hugsanlegan
samkeppnisaðUa. Þegar þeim til-
gangi er náð fer verð smám saman
stígandi og þegar upp er staðið stór-
græðir hinn drottnandi fákeppnis-
risi verulega fjármuni á einokunar-
stöðu sinni. Þeir sem blæða eru neyt-
endur, almenningur í landinu og
litlu fyrirtækin.
Þetta eru það sem kaUast óeðlUeg-
ir viðskiptahættir og tek ég undir
það sjónarmið að af tveimur vondum
valkostum sé fákeppnin á vegum
hins opinbera skömminni skárri en
fákeppni einkaaðUa vegna þess að í
fyrra tUvikinu er það þó almenning-
ur sem á að njóta hagnaöarins.
Vegna þessa eru ný lög um Sam- ^
keppnisráð íslensku athafnalífi og ís-
lenskum neytendum afar mikUs
viröi.
Vopn gegn fákeppni
Markmið laganna eru einungis
þau að færa Samkeppnisráði og Sam-
keppnisstofnun þau nauðsynlegu
tæki og tól sem þarf til að kom i veg
fyrir fákeppni á íslenskum markaði.
Gömlu lögin veittu ekki nægjanlegar
lagastoðir eins og ýmis dæmi úr
samrunaferli hins íslenska markað-
ar á undanfómum árum sýna.
Ekkert leyndarmál er að á mUli
stjórnarflokkanna var nokkur
ágreiningur um efni frumvarpsins
en um síðir náðist þó viðunandi sátt.
Ég geng þess ekkert dulinn að sjálf- ^
ur hefði ég kosið lagasetninguna
með örlítið breyttum hætti, en eins
og oft gerist í samstarfi þarf að ná
einhverri lendingu.
Hagsmunir heildarinnar
og framtíðarinnar
Með þessum lögum hefur Sam-
keppnisstofnun nú burði tU þess að
fylgjast grannt með því að stórir að-
Uar á markaði leggist ekki sem mara
yfir atvinnulíf og kæfi vaxtarbrodd
nýrra fyrirtækja sem vUja hasla sér
vöU á sama markaði. Ljóst er að slíkt
vald er vandmeðfarið og efast ég
ekki eitt augnablik um að ýmsir af
hinum stærri aðUum munu hafa
horn í síðu starfsmanna Samkeppn- <
isstofnunar ef tU kasta þeirra kem-
ur. Þar takast á þröngir hagsmunir
einstakra fyrirtækja við hagsmuni
neytenda og heUbrigðrar samkeppni.
Ég ber fuUt traust tU Samkeppnis-
stofnunar og Samkeppnisráðs og tel
að með lagasetningu Alþingis síðast-
liðiö vor hafi verið stigið mikUvægt
skref tU þess að halda uppi eðlUeg-
um leikreglum á íslenskum markaði.
Miklar sviptingar eru fram undan á
fjarskiptamarkaði, fjármálasviði,
ferðaþjónustunni, lyfjamarkaði og
þannig má áfram telja.
Fyrir heUbrigt íslenskt atvinnulíf^
er mikilvægt að vaxtarsproti fram-
sækinna fyrirtækja fái notið sín og
gildir það jafnt um þá stærri sem
hina minni. Hagsmunir heUdarinnar
og framtíðarinnar hljóta ávallt aö
ráða. í því skyni munu ný sam-
keppnislög gegna mikUvægu hlut-
verki.
Hjálmar Árnason <
„Ég ber fullt traust til Samkeppnisstofnunar og Sam-
keppnisráðs og tel að með lagasetningu Alþingis síðastlið-
ið vor hafi verið stigið mikilvœgt skref til þess að halda
uppi eðlilegum leikreglum á íslenskum markaði.“