Dagblaðið Vísir - DV - 16.06.2000, Blaðsíða 6

6
FÖSTUDAGUR 16. JÚNÍ 2000
DV
Fréttir
Sleipnir á sér langa sögu verkfallsátaka:
Sýður upp úr á
fimm ára fresti
Ekið á konu
Þaö er einkennandi fyrir hörkuna í yfirstandandi verkfalli
aö verkfallsvöröur á jeppabifreiö ók á konu þegar verk-
fallsátök voru í algleymingi.
Jón Trausti Reynisson
blaöamaöur
Fréttaljós
flutningaverkamannasambandið og
Alþýðusamband Islands stutt Sleipni í
orði en enn sem komið er hefur það
ekki farið út í teljandi aðgeröir.
Óskar hefur kvartað undan því að
bílstjórar og fyrirtæki forðist verkfall-
ið með því að skrá bílstjðrana úr
Sleipni og í önnur verkalýðsfélög sem
ekki eru í verkfaili. Það má því velta
upp þeim möguleika hvort ekki sé um
að kenna lítilli félagsbundinni og stétt-
arlegri samstöðu innan bílstjórastétt-
arinnar að verkfóll Sleipnis dragast á
langinn og hafa orð á sér fyrir hörku
sem mörgum þykir ganga út í öfgar.
Harðar ásakanir hafa gengið á miili
samningsaðila og saka rútufyrirtæki
verkfallsmenn um ólöglegar aðgerðir
og persónulegar ofsóknir á meðan
Sleipnismenn telja sig standa atvinnu-
rekendur að gegndarlausum verkfails-
brotum.
Oft virðist sem kjarabaráttan hafi
misst marks þegar byijað er að tala
um persónulegar ofsóknir Sleipnis-
manna á hendur einstaka fyrirtækjum
Sitj'a heima
Verkfallið hef-
ur áhrif á þús-
undir manna sem
vegna vinnu eða
ferðalaga þarfn-
ast þjónustu
verkfallsmanna
Sleipnis og það
má segja að
margir í ná-
grannasveitarfé-
lögum Reykjavík-
ur sitji bókstaf-
lega heima og
komist hvorki
lönd né strönd
vegna þess hve
mikið þeir eiga
strætisvagnaakstri Sleipnis-
undir
manna.
Það er ljóst að verkfailið kemur
verst niður á þeim sem búa í nágrenni
höfúðborgarinnar og hafa hvað minnst
fjárráð og engan bíl en þeir eiga marg-
ir torvelt með að sækja vinnu sína.
Mörgun kann að fmnast þetta sanna
gildi einkabílsins en það er bæði fjár-
hagslega og umhverfislega brýnt fýrir
þjóðina að vægi almenningssam-
gangna aukist á við bílafjölda.
Auk þess er verkfallið alvarlegt fyr-
ir ferðaþjónustuna og ekki síst ferða-
langana sjáifa sem sjá sér þann kost
nauðugan að nýta sér takmarkaðar og
rándýrar ferðir leigubíla.
Það er nauðsynlegt að komast að
orsök verkfaUsins ef það á að leysa það
en það má lengi bollaleggja um hvort
hana má rekja til slæms skipulags
verkalýðsmála eða óbilgimi samnings-
aðila. Það gefur augaleið að báðir aðil-
ar hljóta að vilja ljúka verkfailinu sem
fyrst en líklega má rekja slæman ár-
angur viðræðna til samskipta- og
skilningsleysis deiluaðila. Hins vegar
má gera sér í hugarlund að með hóg-
væru og diplómatísku útspili beggja
samningsaðila verði unnt að leysa
Gordíonshnút Sleipnisverkfallsins.
Sleipnismenn eiga að baki mörg
og harðvítug verkfóll og það dylst eng-
um að eitt slíkt er í blóma núna. Nú-
verandi verkfall hófst á miðnætti að-
faranótt fimmtudags og hefur ekki ver-
ið síðra en hin fyrri. Ástæðan fyrir því
að eitt verkalýðsfélag gerist jafh verk-
fallshneigt og raunin er með Sleipni er
torséð. Hvort þar er um að ræða sök
atvinnurekenda eða launamanna,
brotalama í verkalýðsfélagakerfmu
eða hvort þetta er einfaldlega eðlileg
kjarabarátta er ekki augljóst en það
hefur sýnt sig að Bifreiðastjórafélagið
Sleipnir fer oftar í verkfall en flest önn-
ur verkalýðsfélög á landinu.
Fundað um
lögbann
Óskar Stefáns-
son og félagar
hans í Sleipni
hafa veriö boö-
aöir nokkrum
sinnum á fund
sýslumanns
vegna lögbanns-
beiöni rútufyrir-
tækja.
lagt til að tekin
væri upp vakta-
vinna og því ekki
lengur um yfir-
vinnutíma að
ræða. Hann sagði
laun rútustjóra
hrikalega lág og
væru þeir því til-
neyddir til verk-
falls.
Vopnlaus
verkalýös-
hreyfing
Verkfallið ein-
kenndist frá upp-
hafi af mikilli
hörku og verkfalls-
verðir beita öllum
ráðum til að
hindra akstur
meintra eða raunverulegra verkfalls-
bijóta en í rauninni á sú harka rót
sína í því að ekki er einhugur um hver
megi keyra rútur í verkfallinu og hver
ekki.
Bílstjórar eiga sér ekki sjálfstæð og
heilsteypt hagsmunasamtök sem gefur
þann möguleika að þeir sem það kjósa
skipti um verkalýðsfélag og haldi
áfram akstri sínum fyrir fyrirtæki sitt
þrátt fyrir verkfall.
Óskar Stefánsson, formaður Sleipn-
is, heldur því fram að öll vopn séu með
þessu slegin úr höndum verkalýðs-
hreyfmgarinnar og að verkfallsréttur-
inn sé rofinn. Hann hefur biðlað til
annarra verkalýðsfélaga að banna fé-
lagsmönnum þeirra að ganga í störf
Sleipnismanna og einnig hefúr hann
óskað eftir samúðarverkfalli en án ár-
angurs. Hins vegar hefúr Norræna
Gaghkvæmt skilningsleysi
Bifreiðastjórafélagið Sleipnir fór síð-
ast í verkfall árið 1995 og fór þar mik-
inn í verkfallsaðgerðum en sumum
þóttu verkfallsverðir fara offari í að-
gerðum sínum.
Þar áður lögðu Sleipnismenn niður
vinnu árið 1990 og spreyjuðu meðal
annars úr spreybrúsum á rúður og
hleyptu lofti úr dekkjum þeirra bif-
reiða sem meintir verkfallsbrjótar
keyrðu.
Sem dæmi um hörkuna í átökunum
hafa Sleipnismenn verið kærðir fyrir
að aka á konu þegar þeir voru við
verkfallsvörslu í núverandi verkfalli
og hafa þeir verið ötulir við að stöðva
rútur.
Verkfallið hefúr nú staðið yfir í
rúma viku og er ljóst að það fer að
þrengja að báðum samningsaðilum.
Samkvæmt heimildum DV frá Samtök-
um atvinnulífsins krefiast Sleipnis-
menn 50 prósenta launahækkunar en
að því er einn samningamanna Sleipn-
is fullyrti var um 90 þúsund króna
byrjunarlaun að ræða og beri um 10
þúsund krónur á mánuði á milli í kröf-
um Samtaka atvinnulifsins og Sleipnis
þannig að ljóst er að nokkuð skortir á
eðlilegan skilning samningaaðila.
Talsmenn SA segja ómögulegt fyrir
rútufyrirtækin að verða við kröfum
Sleipnismanna enda hafi bensínhækk-
anir, tryggingahækkanir og lækkun
evrópskra gjaldmiðla tekið mikinn
toll.
Þá segja þeir grunninn að samning-
unum milli SA og Sleipnis hafa verið
lagðan þegar SA samdi við VMSÍ fyrr
á árinu og því væri óhæfa að semja um
mun meiri laun fyrir Sleipnismenn
fyrir það er SA-menn sögðu sömu
vinnu.
Sleipnismenn halda því hins vegar
fram að ekki sé um sömu vinnu að
ræða þar sem allir innan Sleipnis séu
langferðabílsstjórar og því starfi fylgi
meiri ábyrgð en í mörgum öðrum
störfum, fyrir utan þá miklu yfirvinnu
sem rútubflstjórar verða að vinna.
I samtali við einn samningamanna
Sleipnis kom fram að raunveruleg
launahækkun í tillögum þeirra væri í
raun réttri hverfandi þar sem þeir hafi
Fundað um lögbann
Óskar Stefánsson og félagar hans í Sleipni hafa veriö boöaöir nokkrum sinn-
um á fund sýslumanns vegna lögbannsbeiöni rútufýrirtækja.
Spreyjað a ruðu
Verkfallsveröir Sleipnis hafa veriö uppátektarsamir í verkföllum síöustu ára og þá munaöi ekki um aö úöa
á framrúöu verkfallsbrjóts áriö 1990.
en nú þegar hafa
5 fyrirtæki fengið
lögbannsúrskurð
á aðgerðir Sleipn-
is og það er
lýsandi fyrir þá
gjá sem er á milli
samningsaðila að
báðir telja sig í
fuflum rétti, bíl-
stjóramir og
verkfallsverðim-
Umsjón:
Reytiir Trausta&on
netfang: sandkorn@ff.is
Úrbeinaður fiskur
Þeir voru ófáir
tengdir sjávarútvegi
sem svitnuðu og
kólnuðu þegar ís-
landsmótið í hand-
flökun var sett um
: sjómannadagshelg-
ina. Þar steig
Árni Mathiesen
sjávarúvegsráð-
herra á stokk og hældi þeim hetjum
sem taka við fiski og meðhöndla eft-
ir að á land er komið. Mótið var að
mati ráðherrans mikilvægt í þeim
skilningi að gefa almenningi innsýn
í þessi störf. Menn voru æði kindar-
legir þegar ráðherrann, sem er lærð-
ur dýralæknir, sagði Islandsmótið í
„slægingu" sett. Það var þó af mörg-
um talið skiljanlegt þó ráðherrann
þekkti ekkert til flökunar sem á ein-
göngu við um fisk. Slæging er aftur
kunnuglegri þar sem hægt er grípa
til þess við landdýr. Nú bíða menn
þess að tekin verði upp keppni í að
beinhreinsa fisk. Ráðherrann væri
fenginn til að starta og þá væri að
sjálfsögðu um að ræða íslandsmót í
að úrbeina fisk...
Horft í austur
Miklar vanga-
veltur eru um það
hver verði i fram-
boði hvar í nýju
landslagi breyttra
kjördæma. Reikn-
að hefur verið
með að sá galdni
6 vetra foli Páll
Pétursson láti
að vilja forystu sinnar og hætti á
Alþingi eftir kjörtímabilið. Nú heyr-
ist innan úr röðum Páls að hann sé
hinn staðasti og hyggi á áframhald-
andi framboð. Þar sem ekki er
reiknað með að Framsókn fái nema
tvo þingmenn sjá sumir sína sæng
uppreidda. Þannig mun Kristinn
H. Gunnarsson horfa til austurs í
Norðausturkjördæmi. Hann á þar
hálfgerðar rætur því heitkona hans
ku vera einn framámanna Fram-
sóknar á Norðurlandi eystra...
Sighvatur tvístígandi
Talið hefur verið
víst að Vestfiarða-
goöinn Sighvatur
Björgvinsson
muni hætta á þingi
eftir kjörtímabilið.
I Sem viðskiptaráð-
herra skipaði hann
Steingrím Her-
mannsson sem
seðlabankastjóra og hann á því
greiða inni hjá Framsókn. Róleg-
heit Sighvats framan af þinghaldi
þóttu benda til að þarna færi mað-
ur á útleið. En nú er komið annað
hljóö í strokkinn og hörð fram-
ganga Sighvats á síðustu dögum
þingsins þótti benda til að illa
gengi að innheimta loforðið og
hann væri genginn í endurnýjaða
pólitíska lifdaga. Þá lyftist heldur
brúnin á Vestfirðingum þegar
hann birtist í vikunni heima í hér-
aði ásamt Össuri Skarphéðins-
syni, formanni sínum...
Engin tilviljun
Það þykir engin
tilviljun að Þórð-
ur Magnússon ,
einn hákarlanna
hjá Eimskip, hefur
nú yfirgefið skút-
una til að sinna
stjórnarfor-
mennsku í Gild-
ingu. Brotthvarf1
hans er talið vera sterk vísbending
um að sá gróni forstjóri Hörður
Sigurgestsson sé á forum eftir far-
sælt starf frá 1979 og nýr maður
væntanlegur innan örfárra mán-
aða. Þar ber oftar en ekki á góma
nafn Benedikts Jóhannessonar,
forstjóra Talnakönnunar og frænda
Benedikts Sveinssonar, stjórnar-
formanns Eimskips og Sjóvár, svo
einhver fyrirtæki séu nefnd. Einn
innanhússmaður er nefndur sem
verðugur arftaki en það er Frið-
rik Jóhannsson, framkvæmdar-
stjóri Burðaráss...