Alþýðublaðið - 16.11.1921, Blaðsíða 2

a
áLÞtTÐOBLAÐtÐ
Vetrarstígvél fyrir börn íást í takhíísinu á Laugaveg 17 A.
B
Að hér sé farið roeð rétt noál,
má Ijósast sjá af þvi, að einasta
heilsutryggingar- félagið hér í bæ,
Sjúkrasamlag Reykjavíkur, hefir
að eins um 13 hundruð félaga.
Það er sorglega lftið í bæ, sem
hefir 18 þúsund ibúa.
Það hafa áreiðanlega margir
svikið sjálfa sig á þvi, að vera
ekki með, og þeir hafa gert meira
og það, sem þeir vildu víst ekki
hafa gert, þeir hafa brugðist borg-
aralegri skyldu sinni með þvf, að
styðja ekki þetta þarfa fyrirtæki,
sem er líísskilyrði fyrir þennan
bæ, eins og enn er ástatt með
tryggingar.
Fyrir það, meðal annars, hvað
fáir hafa gengið í S. R., hefir það
átt erfitt uppdráttar og á enn.
Og því er en tækifæri til að gera
skyidu sína.
Af fjárhagslega slæmum ástæð-
um, heldur S. R. „Skemtun og
Hlutavcltu" um næstu helgi. —
Hana verður hver einasti Reyk-
vikingur að styðja á einhvern hátt,
margir hafa þegar gert það og
það myndarlega, það syna happa
drættirnir, sem síðar verða aug-
lýstir.
Reykvikingar hafa orð á sér
fyrir það, að vera samtaka um
að hjálpa þegar á liggur, og þeir
munu sýna það enn, að það orð
eiga þeir skilið. Og um fram alt,
allir ýeir, er rétt hafa til að vera
í S. R., verða að ganga i það
tafarlaust.
Það er talið óforsvaranlegt að
eiga cignir jafnvel hvað litlar sem
eru óvátrygðar, og það er rétt.
En hvað er það samanborið við
að eiga heilsuna ótrygða?
Verum samtaka um að skaffa
S. R. það fé, sem það vantar nú.
Og verum sámtaka ura að hafa
að minsta kosti tvöfaldað félaga-
tölu þess um næsta nýár.
Felix Gudntundsson.
Kveibja ber á bifreiða- og
reiðhjólaljóskerum eigi s|ðar en
kl. 4V4 í kvöld.
JBIá Cheviot-Föt
ár góðu efnl, þTf nær ónotuð,
á stóran mann, eru til sölu með
tnkifærisrerði, — Afgr. Tísar &,
Blygðunarleysi Morpiil.
Svo mikil er sjálfsblekking og
blygðunarleysi Morgunblaðsmann
anna, að dag eftir dag býsnast
blaðið og fárast um hinn ægilega
smyglaralýð, er risinn sé upp í
Noregi og fylli þar hvern fjörð
og vog, svo að lögreglunni sé
langt um megn að hafa hendur f
hári lögbrjótanna.
Það er eins og þeim sé það
ekki ljóst, áfengisdýrkendunm, að
það er einmitt slikur smyglara-
og l'ögbrjótalýður, sem þeir hafa
verið og eru að ala upp hér i
landi, með látlausum prédikunum
um það, hve sjálfsagt sé að brjóta
bannlögin á allar lundir og hvernig
að því megi fara.
Öllum óblindum og óhlutdræg-
um mönnum er það fyllilega Ijóst,
hvaðan lögbrot-aldan er runnin.
Og reki að þvf, að hér verði
„bardagar og blóðsúthellingar*
vegna bannlagabrota, þá mega
lögbrjóta prédikararnir vera þess
fullvissir, að blóð hinna föllnu
keraur þeim sjálfum í koll, —
eins og þeir Ifka bera ábyrgð á
þeim, er þegar hafa fallið f valinn
í þjónustu Bakkusar, síðan er
þjóðin gerði þann óvatt landrækan
með lögum, Og til hvers er verið
að segja okkur frá norskum ölvuð-
um þingmönnumr Eða mannræfium,
sem ýmist vinna með eða móti
útrýmingu áfengis, eftir því sem
vindurinn stendur í seglin f þann
og þann svipinn? — Við eigum
vfst nóg aí siíkum „þjóðskörung-
um* hér heima. Að minsta kosti
ætti Mgbl. ekki að þurfa að leita
úr landi til að finna „slíka deia".
Arvakur.
6otl á 3slanði.
Á stríðsárunum fundu bæði
Þjóðverjar og Bandamenn, hvorir
um sig, aðferð til þess að láta
neðansjávarrafmsgnstaug vísa skip-
um íeið um tundurdufiasvæði.
Nú kemur sú fsegn, að frönsk
vísindastofa hafi veitt manni að
nafni William Loth verðlaun fyrir
aðferð tii þess að láta neðansjávar-
rafmagnstaug vísa skipum l:ið, úr
höfn og í.
Þetta mál þyrfti endilega að
rannsaka, því sennilega er þetta
uppfunding sem við íslendingar
getum haft afarmikil not af. Þa®
er t. d. auðvelt að sjá hve afskap-
lega mikil virði það væri að koma
því svoleiðis fyrir, að skip gætu
farið viðstöðulaust í náttmyrkrr
og byl, inn á víndröduðustu hafnir.
Þá væri það heldur ekki Iftils
virði að eiga altaf víst að rata
gegnum „gatið* milli Reykjaness
og Eldeyjar.
farið vd jélagar!
Lágu orð til lausnar þar
ioks á höggvið strengi;
út með flotann, út á mar;
út með vaska drengi.
Oft og tíðum ýmsum hjá,
orða skeði senna;
óhamingju fjötrum frá,
fallegir „búar* renna.
Hlotnist veiðivarpan full,
vaskleik drengir þreyta;
þeir Jramleiða þjóðargull,,
þvf mun englnn neita.
Hverjir skamta launin lág
landsins beztu þjónum?
hverjir virða verkin hjá
víkingum á sjónum?
Kann því verða kipt í lag;,
kostir séu virtir;
yfir þeirra eigin hag
einhvemtíma birtir.
Fylgi drengjum heill úr höfn,
hamingjan að landi;
vinni gull úr djúpri dröfn
„drekar* ósigrandi.
J. S. Húnfjörð.
Þelr, sem ekki hafa fest sér
fæði annarsstaðar, geta fengið
það á Laugaveg 49 á kr. 100,00
á mánuði. — K. Dalhsted.