Dagblaðið Vísir - DV - 28.06.2000, Blaðsíða 7

Fyrstir með nýjungarnar...
Hnakkurinn Smári er með fjaðurvirki sem
lagar sig að byggingu klársins og dreifir
þunga knapans jafnt yfir bak hans.
Verslið beint við framleiðandann!
Reiðtygjasmiðjan
(HESTAVÖRUR)
Síðumúla 34 Sími og fax 588 3540
Hópreið
Efiit verður til hópreiðar við setningu
Landsmóts 2000. Hópreiðin verður þriðju-
daginn 4. júlí 2000 og hefst kl. 15.30. Hug-
mynd framkvæmdanefndar er að þessi
hópreið verði sú stærsta sem farin hefúr ver-
ið. Markmiðið er að 2000 hestamenn mæti til
leiks en talið er að þar fari stærsta hópreið án
vopna á friðartímum. Ef vel tekst til með þátt-
töku gæti hópreiðin verið skráð sem heims-
met hjá Guinnes. Framkvæmd hópreiðarinnar
verður með þeim hætti að safhast verður sam-
2000
an á stóra hringvelli Fáks. Fyrir hópreiðinni
fara fánaberar, stjóm LH og ýmsir frammá-
menn í íslensku þjóðlífi. Því næst koma fé-
lagsmenn Fáks þar sem landsmótið fer ftarn á
keppnisvelli þess félags. Þar á eftir koma öll
önnur hestamannafélög landsins í stafrófsröð.
Einnig hefur verið ákveðið að gefa útlending-
um kost á að taka þátt í þessari hópreið. Frá
hringvellinum verður riðið frá Viðidal og um-
hverfis Rauðavam þar sem samsíða fara þrír
knapar en þar á eflir verður riðið til baka á
Margtfyrirmanna tekur þátt i hópreið 2000
ásamtfélögum úr í öllum hestamannafélög-
um á landinu.
hringvöllinn þar sem fram fer setningarat-
höfn.
MIÐVIKUDAGUR 28. JUNI 2000
Þóröur Þorgeirsson
Að koma 27 kynbótahrossum inn á Lands-
mót er einstakur árangur hjá einum og sama
manninum en það gerðist á Landsmótinu á
Hellu ‘93. Þetta met var jafnað nú fyrir kom-
andi LM 2000 af sama aðila og segja má að ár-
angurinn sé ekki bara einstakur heldur stórkost-
legur. Þórður Þorgeirsson heitir knappinn og
þarf ekki að kynna hann fyrir hestamönnum því
hann hefúr verið á meðal þeirra fremstu í hesta-
mennskunni mörg undanfarin ár. Þórður segir
að á bak við slíkan árangur liggi margþætt
vinna sem krefjist mikillar yfirlegu og reynslu.
Áhugi, elja og metnaður séu gunnurinn að öllu
því sem síðar kemur. Hann segir að góðir að-
stoðarmenn séu mikilvægir en konan hans hef-
ur verið honum dyggur aðstoðarmaður.
„Þegar ég er beðinn um hross og fæ að vita
hvert markmið eigandans er gef ég mér ákveð-
inn tíma til að athuga ástand hrossins bæði Iík-
amlega og andlega til að meta hvort markmið-
in séu raunhæf. Það þarf off að taka tillit til
fleiri þátta þegar um kynbótahross er að ræða
en ekki geldinga. Andlegi þátturinn skiptir
mjög miklu máli við þjálfun hrossa almennt.
Ég get nefnt sem dæmi að þegar ég tek stóð-
hest út úr stíu og geri kláran undir þjálfun
dagsins. Ef ég finn að hann er ekki í andlegu
jafnvægi þann daginn, gef ég honum frekar
hvíld og athuga ástand hans næsta dag. Þetta
tel ég mjög mikilvægt við uppbyggingu
hrossa. Þannig reyni ég að halda þeim við efn-
ið og beini fieim að því verkefni sem ég legg
fyrir þau. Mesta hættan við þjálfún hrossa er
að missa áhuga þeirra og gera þau leið á verk-
efnunum. Þjálftinartiminn ákvarðast af ástandi
hrossa og aldri. Síðan þarf öll umgjörð í kring-
um hrossinn að vera góð og á það legg ég gríð-
arlega áherslu. Ég veit að árangur minn núna
helgast meðal annars af því hve hesthúsið sem
við byggðum í haust er gott og hrossunum líð-
ur vel þar inni.
Ég byija off á ungu hrossunum á haustin og
gef þeim svo frí fram á vetur og legg á raðin
um framhaldið fljótlega eftir það. Þegar kemur
að vori skipuleggur maður allt út í ystu æsar
hvemig dagsþjálfúnin á að vera fram að sýn-
ingu. Hvemig maður sýnir hrossið fyrir dóm er
kapítuii út af fyrir sig og lærist ekki nema með
reynslu.
Auðvitað blandast inn í þetta heppni og þá
skiptir veðurfar miklu máli þegar hross eru
sýnd. Sum em mjög viðkvæm fyrir veðri og
önnur ekki. Annars hafa kynbótasýningamar í
vor farið að mestu leyti fram við góðar aðstæð-
Þórður Þorgeirsson og stóðhesturinn
Dynur.
ur bæði hvað varðar veður og velli. Ég vil sér-
staklega þakka þeim sem staðið hafa bak við
þessar sýningar bæði fólkinu sem haldið hefúr
þessum völlum við og dómurum í þeirra erfiða
hlutverki ásamt aðstoðarfólki þeirra. Svo má
ég ekki gleyma minu nánasta aðstoðarfólki en
án þeirra hefði þessi árangur aldrei náðst. Nú
er síðasti og erfiðasti spretturinn eftir, sjálfl
Landsmótið, og þar ætla ég að fylgja eftir mín-
um fyrri árangri."
Fyrsti sirkushestur
- Erling Sigurðsson segir frá æskuárunum í Laugarnesinu
Fræknir skeiðkappar. F. v., Aðalsteinn Að-
alsteinsson, Elli Sig og Ragnar Hinriksson
en þeir siðastnefndu standa enn í eldlín-
unni á fslandi.
tveimur árum áður og hún á hátindi ferilsins.
Þetta met hélt í 26 ár.
Ég varð löggiltur í kappreiðar 14 ára
gamall og þá fór ég að hleypa í svoköiluðu
ungfolahlaupi en í því voru hestar sem voru
6 vetra og yngri. Ég keppti á Hring en það
var hestur sem Guðmundur Ólafsson, sem
þá var formaður Fáks, átti. Ég man að í
fyrsta hlaupinu sem ég keppti í á hestinum
komst ég í úrslit á fimmta besta tímanum.
En það voru fimm hestar sem kepptu til úr-
slita svo að það voru fáir sem veðjuðu á mig.
Tveir vinir mínir höfðu nurlað saman 10 kr.
hvor sem þeir einir veðjuðu á mig. Ég vann
Sigurður starfaði hjá Tilraunastöð landbúnaðarins sem hafði hérfyrr á árum aðsetur í kjallara Háskólans en þar sá Sigurður um hirð-
ingu dýra. Hér sjáum við Sigurð halda uppi afturhluta Snigils.
Snigill sem Sigurður Ólafsson þjálfaði til að gera áóur óþekktar œfingar á islenskum
hestum. Hér eru þeir félagar í Vatnsmýrinni.
Skörðugili, en þeir keppa í B-flokki og tölti,
Eitil fra Amarstöðum i Eyjafirði í A- flokki
og Funa frá Sauðárkróki.“
Erling segist enn þá vera með keppnis-
skapið í lagi og eiga nóg eftir enda sé hann
ekki sonur föður síns fyrir ekki neitt.
Margar vísur hafa verið ortar um Glettu
Sigurðar Ólafssonar enda var hryssan þjóð-
þekkt á sínum tíma fyrir hæfileika sína. Ein
er eftir Einar Sæmundsen, ort rétt eftir ís-
landsmetið sem hún setti 1948 í 250 metra
skeiði og hélt í 26 ár.
Geysisprettur gripinn há
Gotar léttan vóðu.
En þegar Gletta þaut fram hjá
þeir sem klettar stóðu.
Erling Sigurðs-
son fagnar sigri
á Frama í skeið-
keppni á Hellu.
Við hlið honum
er Gunnar Arn-
arson. Hœgrir
handar upprétt-
ing var sigur-
merki Ella Sig.
Það em ekki margir sem geta státað sig af
því að eiga 50 ára keppnisferil á hestum. Einn
af þeún er Erling Sigurðsson sem heldur því
ffarn að hann og Jóhann Þorsteinson frá Mið-
sitju séu þeir einu sem haldið hafi svo lengi
út. Erling segist hafa byrjað sinn keppnisferil
1949 á keppnisvelli Fáks við Elliðaárnar og á
landbúnaðarsýningu í Vatnsmýrinni. En á
þeim tímum voru kappreiðar ein helsta
skemmtan hjá Reykvíkingum og flykktist
fólk í þúsundatali á slík mót. Faðir Erlings var
hinn þjóðkunni söngvari og hestamaður Sig-
urður Ólafsson. Hann hélt hesta inni við
Laugames og vakti ávallt athygli ásamt konu
sinni Ingu V Einarsdóttur, Snúllu, fyrir vel
snyrt hross og klæðaburð. Segja má að Sig-
urður hafi verið langt á undan sinni samtið
hvað þetta varðar auk þess sem hann beitti
ýmsum aðferðum við tamningu og þjálfun
hrossa sem ekki höfðu sést hér á landi áður.
„Pabbi átti hest sem hét Snigill og má
segja að það hafi verið fyrsti „sirkus-hestur
á Islandi því Snigill var þjálfaður af pabba til
að gera ýmsar kúnstir. Ég var notaður sem
knapi, þá 8 ára gamall. Pabbi gat látið hest-
inn standa með framhlutann ofan á öxlun-
um, látið hann leggjast og lyft afturhluta
hestsins ásamt ýmsu öðru.
Pabbi hélt sínum hrossum í þjálfún, m.a.
með því að riða úr Laugarnesinu og vestur í
Háskóla þar sem hann starfaði hjá Tilrauna-
stöð landbúnaðarins við umhirðu dýra sem
stöðin hafði undir höndum. Síðan beitti hann
hestunum í Vatnsmýrinni og þjálfaði.
Ég var óskaplega svekktur að fá ekki að
fara með á fyrsta landsmótið 1950 á Þing-
völlum. Þá var pabbi með Glettu sem hafði
sett Islandsmet í 250 metra skeiði á 22,6
Elli Sig á Hrolli Glettusyni, 20. vetra, að
fara sinn síðasta skeiðsprett sem hann sigr-
aði I á Vindheimamelum '73, I 250 metra
skeiði á 24. sek.
hlaupið og þeir fengu 10 krónurnar 57-fald-
ar til baka og er það met í veðhlutfalli í
kappreiðum á íslandi eftir því sem ég best
veit.
Fram að þessu hafði ég ekki haft mikinn
áhuga á skeiði. Ég hafði alltaf aðstoðað
pabba þegar hann var að keppa með þvi að
halda í við rásmarkið. Pabbi var eins og við
hestamenn segjum oft „hestnískur“. En einn
daginn segir hann að nú sé kominn tími til að
ég hleypi á skeið og þá var það ákveðið.
Kennslan sem ég fékk frá honum fólst í
einni setningu: „Þú lærir af því að skoða
hesta og prófa. Síðan hef ég farið eftir því
ásamt ýmsu öðru. Höskuldur á Hofstöðum,
sem ég var í sveit hjá, hafði einnig mikil
áhrif á mig. Hann hafði bara áhuga á klár-
hestum og hjá honum sá ég í fyrsta skipti
jafnvægisjámingar. Hann sagði líka eina
setningu sem ég hef alltaf í huga við þjálfun
hesta „Ef við fáum ekkert drif í hestinn þá
kemur ekkert svif.“ Þeir voru ólíkir og hvor
með sitt sérsvið.
Á landsmótinu á Þingvöllum ’58 keppti
ég i fyrsta skipti og þá í 250 metra stökki á
hesti sem hét Þröstur. Einnig í 350 metra
stökki á Feng en báða þessa hesta átti Ólaf-
ur Þórarinsson, betur þekktur undir nafninu
Óli Þór Hólmi. Hann átti mikið af kapp-
reiðahestum og var þekktur sem góður þjálf-
ari. Á landsmótinu á Þingvöllum var ég með
Gulu-Glettu í stökki og pabbi með Hroll sem
var bróðir hennar. Hrollur dugði vel og þeg-
ar hann var 20 vetra fór ég síðasta skeið-
sprettinn á honum á fjórðungsmóti á Vind-
heimamelum í 250 m skeiði á 24,0 sek. og
sigraði.
Síðan hef ég farið á öll landsmót og fjórð-
ungsmót, þá í flestum tilfellum sem kepp-
andi. Núna er ég með fjóra hesta á landsmót-
inu, Felt fra Laugamesi, sem er ræktaður út
frá Glettu í Laugamesi, og Glitni fra Syðra-
Þessi mynd er tekin
þegar Sigurður og
Gletta voru nýbúin
að setja hið frœga
fslandsmet sem hélt
126 ár.
nn
j||$w
íUÐIN
Hestamenn - bændur
Það fæst meira en þig
grunar í búðinni okkar.
Líttu inn í heimsókn,
heitt á könnunni.
Sendum í póstkröfu um
land allt.
Hestabúðin, Strandgutu 25,
Akurevri, sími 461-2828.