Dagblaðið Vísir - DV - 07.07.2000, Blaðsíða 13
12
FÖSTUDAGUR 7. JÚLÍ 2000
FÖSTUDAGUR 7. JÚLÍ 2000
21
DV
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvœmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aðstoðarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgrelðsla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, síml: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Visir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiðlunar: http://www.vislr.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiðlun hf.
Filmu- og plötugerð: tsafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuöi 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverö 180 kr. m. vsk., Helgarblað 250 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viömælendum fýrir viðtöl við þá eða fýrir myndbirtingar af jteim.
Stjómlyndi og graskögglar
Landbúnaðarráðherra hefur samið við þrjár af fjórum
graskögglaverksmiðjum landsins um að hætta framleiðslu.
Hann ætlar að greiða þeim 90 milljónir króna fyrir vikið.
Pilsfaldakapítalisminn lifir því enn góðu lífi hér á landi.
í viðtali við DV síðastliðinn miðvikudag sagði Guðni
Ágústsson landbúnaðarráðherra að gengið hefði verið til
samninga við verksmiðjurnar þrjár á grundvelli fjárlaga
síðasta árs: „í þeim var heimild til að semja, að fengnum
tillögum nefndar um þjóðhagslega hagkvæmni gras-
kögglaframleiðslu, við framleiðendur um endurskipulagn-
ingu graskögglaverksmiðja í landinu, stuðningsaðgerðir
við greinina, skuldbreytingu og niðurfellingu lána.“
Helsta réttlæting landbúnaðarráðherra fyrir að verja al-
mannafé með þeim hætti sem nú hefur verið ákveðið er
að með aðild íslendinga að EES- og GATT-samningum hafi
staða graskögglaverksmiðja hér á landi gjörbreyst og þær
orðið ósamkeppnishæfar. Með öðrum orðum. Verksmiðj-
urnar var hægt að starfrækja þegar ríkisvaldið veitti þeim
skjól - skjól sem greitt var af íslenskum bændum og neyt-
endum. í eðlilegu rekstrarumhverfi var og er ekki hægt að
reka verksmiðjur af þessu tagi.
Það er eitthvað öfugsnúið við það að greiða þeim sem
notið hafa opinberrar vemdar, sem almenningur hefur
þurft að standa undir með hærra vöruverði, sérstaka
styrki til að hætta starfsemi þegar þeir neyðast til að
starfa í svipuðu umhverfi og hver annar atvinnurekstur.
Samningur landbúnaðarráðherra við verksmiðjumar
þrjár er aðeins angi af stærra vandamáli sem við íslend-
ingar höfum glímt við í áratugi. Almannahagsmunir hafa
aldrei verið efstir á blaði þeirra stjórnmálamanna sem að-
hyllast íhlutun ríkisvaldsins í atvinnulífið. Guðni Ágústs-
son er einn þeirra. Sérhagsmunir hafa alltaf verið ofar í
hugum slíkra manna en hagur neytenda og skattgreiðenda.
Líklega munu skattgreiðendur og neytendur aldrei fá
að vita hvað graskögglaframleiðsla hér á landi hefur kost-
að þjóðarbúið beint og óbeint. Þær 90 milljónir sem nú
verða reiddar fram beint og með eftirgjöf skulda eru smá-
peningar, miðað við heildarkostnaðinn í gegnum árin.
„Þannig að það var niðurstaða Alþingis og ríkisstjóm-
ar að það bæri að verja fjármagni til þess að hjálpa mönn-
um út úr þessari vonlausu grein og að ein verksmiðja
nægði fyrir landið, miðað við þá samkeppni sem er erlend-
is frá, lækkað verð á fóðurbæti og svo framvegis,“ sagði
Guðni Ágústsson í áðurnefndu viðtali við DV.
Ummæli af þessu tagi lýsa i hnotskum þeim hroka sem
einkennir á stundum stjórnlynda menn sem telja að hægt
sé að reikna út á kontómm ríkisins hvað sé þjóðhagslega
hagkvæmt og hvað ekki. Áætlunarbúskapur af þvi tagi á
að heyra sögunni til.
Stóri bróðir
Viðbrögð Áma M. Mathiesen sjávarútvegsráðherra við
ásökunum um umfangsmikið brottkast á fiski eru skyn-
samlegar. Það væri hins vegar að fara úr öskunni í eldinn
ef ráðherra teldi það koma til greina að koma upp eftirlits-
myndavélum um borðum í fiskveiðiskipum.
Hugmyndir um vökult auga Stóra bróður ganga þvert á
þær hugsjónir sem ráðherrann stendur fyrir. Það voru því
mistök hjá Áma M. Mathiesen að skipa sérstakan starfs-
hóp til að kanna hvort eftirlitsmyndavélar væru fýsilegur
kostur. Frjálslyndur stjómmálamaður skipar aldrei starfs-
hóp til að taka til athugunar vitlausar hugmyndir.
Óli Bjöm Kárason
DV
Neysluþjóð neitar sér um
„Við höfum alla daga ársins til þess að jafna kjörin í
þjóðfélaginu ef við viljum það, við höfum til þess ár og
aldir, en þúsund ára afmœli kristnitökunnar er bara
núna. Dramatískasti og örlagríkasti atburðurinn átti
sér stað á Þingvöllum og hvergi annars staðar. “
Það veldur angri að fal-
legasta og indælasta útihá-
tið aldarinnar, Kristnihátíð-
in á Þingvöllum, skyldi
vera afþökkuö af yfirgnæf-
andi meirihluta þjóðarinn-
ar. Við vorum bara lítið
brot íslendinga sem þáðum
boðið og fórum til Þingvalla
í fegursta veðri sem guð get-
ur gefið. Meirihlutinn sat
heima (vonandi þó ekki fyr-
ir framan sjónvarpið í
blessaðri blíðunni).
Einn var í fýlu yfir kostn-
aði, annar yfir ofskipulagi umferðar-
innar, þriðji vegna þess að kristni er
innihaldslaust hugtak fyrir honum,
ijóröi af því hann var á fylliríi í
Húsafellsskógi, fimmti var fúll út í
presta, sjötti að bíða eftir úrslitaleik
Frakka og ítala, sjöundi af ótta við
Suðurlandsskjálfta, áttundi af því
hann filar ekki Júlíus Hafstein, ní-
undi af því það yrði of mikið labb, tí-
undi af því, ég meina til hvers?
Til hvers?
Það er eins og þjóðin hafi ekki náð
að skynja að það væri sérstök ástæða
til þess að samfagna á 1000 ára af-
mæli kristnitökunnar á
ÞingvöUum, þegar nýr siða-
grundvöUur var lagður und-
ir samfélag þeirra sem
byggðu Island, siðagrund-
vöUur sem við höfum reist
þjóðfélag okkar á að veru-
legu leyti fram á þennan
dag. Höfðingjamir mættu
og húskarlar þeirra en þjóð-
in svaraði dræmt kaUi.
Þjóðin sem verður gripin
kaupæði um hver jól og læt-
ur skíra og ferma börnin
sín, hún neitaði sér um að
fara á ÞingvöU af því það væri svo
dýrt eða eitthvað.
Óhlýðni við yfirvöld
PR-flopp! segja ímyndafræðingaim-
ir. Dæmi um kirkju í kreppu, segja
sumir. Dæmi um trúleysi þjóðarinn-
ar, segja aðrir. Það eru bara ekki
fieiri en 15-20 þúsund „sann“kristnir
íslendingar. Aðrir íslendingar láta
ekki Alþingi segja sér að pæla í trú-
málum eða fomum siðaboðskap þeg-
ar þeir hafa annað skemmtfiegra við
tímann að gera. Það var kannski
hægt aö æsa þjóðrembuna upp í fólki
fyrir 6 árum, en enga trúrembu,
takk. Ekkert hámenningartUstand á
vegum stjómvalda.
Fólk ætlaði ekki að láta teyma sig á
afvikinn stað í óljósum tUgangi. Var
nokkurs staðar minnst á hver heiðurs-
gesturinn yrði og hvort hann kæmi?
Æfiaði Jesús Maríuson að mæta?
Þjóðin óhlýðnaðist yfirvöldum og
svaraði ekki kaUi. Undir kynnti
gagnrýnin en líka nöldrandi pressa
og nokkrir tækifærissinnaðir safn-
aðaleiðtogar og stjórnmálamenn sáu
sér leik á boröi að krækja i aukaat-
hygli í volgru andófsins.
Dýr smyrsl og stórar stundir
I guðspjöUunum segir frá konu
sem kom tU Jesú og heUti yfir höfuð
Góðir
Það var einhver sumarpest að
ganga. Alla vikuna hafði litla spons-
ið á heimUinu verið að jcifna sig og
nú þegar helgin gekk í garð var sú
eldri farin að hnerra og hósta. Sund-
ferðir, heimsóknir í sumarbústaði og
griUveislur - þetta yrði að biða betri
tíma.
Komin á bragðið
Útvarp og sjónvarp fóru í gang.
Móðirin var að lofta út og henda í
vél þegar hún sá börnin sitja á stofu-
gólfinu og horfa límd á það sem þar
var að gerast. Bamamessa kristnihá-
tíöar var hafin og ungir vinir fjöl-
skyldunnar stóðu þama og sungu
svo faUega. Móðirin settist með böm-
unum á gólfið og söng líka. Stóra
barnið tók undir af bestu getu og sú
litia dfilaði sér með. Leikþátturinn
var bráðskemmtUegur og vel fluttur
og aUir aldurshópar á lifla stofugólf-
inu sátu sem fastast. Þessi ágæti lið-
ur i dagskránni kláraðist en nú var
íjölskyldan komin á bragðið.
I safn minninganna. - Þyrla sleppir krossi í Öxará -
einu listaverkanna í flokkunum Dyggðimar sjö, sem
eru til sýnis á Þingvöllum í tilefni kristnihátíðar.
dagar
Sjónvarpið var í gangi
aUan daginn og stiUt hátt.
Fegurðin á þingstaðnum
gamla var ótrúleg - aUir
sem fram komu voru glaðir
og mUdir. Þessi smitandi
gleði varð tU þess að nú var
ráðist í ýmis verkefni á
heimUinu sem lengi höfðu
beðið. Smáblóm voru loks
sett í potta, stofan var yfir-
farin og í ferskleika dagsins
fengu jafnvel sum húsgögn-
in nýjan stað og nýtt hlut-
verk. Það kom nokkrum
sinnum fyrir þennan dag að
fjölskyldan skipti sér. Það kom tU af
því að sumir drógust að því sem var
að gerast á skjánum en aðrir tóku
dagskrá útvarpsins fram yfir.
Gospeltónleikamir fengu þó aUa at-
hygli og mikið rætt hve gaman hefði
verið að sitja þama í brekkunni. Um
kvöldið var sofnað með bros á vör.
Dagurinn yrði í minningu lengi lit-
aður af þessari mildu gleði sem aUir
höfðu skynjað.
Tveir svona dagar í röð
Svo rann upp annar bjartur og
fagur dagur, sunnudagur. Tveir
svona dagar í röð! Og viö blasti það
að láta fjölmiðlana aftur færa sér
fögnuðinn heim I hús. Þingfundur-
inn var hátíðlegur þó ekki væri
hlustað á hvert orð. Svo fór að líða
nær hátíðarmessunni. Móðirin fór
að verða óróleg og sýna á sér ótví-
rætt fararsnið.
Miklar snýtingar á báðum bömun-
um settu þó í hana hik og hún hætti
við. Við forum bara næst mamma -
sagði sú stóra! En góða mín, það er
mjög langt í að svona hátíð verði
haldin aftur. Þá skulum við fara
núna sagði þá stelpan og
snýtti sér duglega. Ég er
ekkert svo lasin. Ferðin var
undirbúin hratt og vel.
Nesti tekið tfi og teppi ýmis
konar, vagnar og kerrur.
Mamman sá í sjónvarpinu
að umferðin var ekki mikU
og það styrkti ákvörðun
hennar. Þetta yrði senni-
lega ekki svo erfitt.
í safn minninganna
Til að gera langt mál
stutt þá keyrði þessi fjöl-
skylda sem leið lá tU ÞingvaUa. Há-
tíðarmessan var höfð hátt stiUt í út-
varpinu og messusvörin sungin með.
Sálmurinn um himnasmiðinn kom
út tárunum á eldri kynslóðinni en
engin urðu þó umferðaróhöppin.
Gemgan mikla frá bfiastæðunum nið-
ur á hátíðarsvæðið reyndist hin
ánægjulegasta í faUegu umhverfi.
Aðstoðarfólk var á hverju strái og
vagn og aðrar byrðar bornar upp og
niður þrep og stiga eins og hver
þurfti.
Messunni var auðvitað lokiö þegar
á bina helgu veUi kom en hátíðartón-
leikar með almennum söng bæði í
upphafi og í lokin voru miklu meira
en ferðarinnar virði. Setan i
brekkunni var eins yndisleg og þær
höfðu ímyndað sér daginn áður.
Kannski enn betri ef eitthvað var.
Það var því með gleði og þökk í
hjarta að haldið var heim. Enn hafði
bæst í safn minninganna eitthvað
dýrmætt sem oft yrði rifjað upp.
Þessi helgi myndi í raun öU lifa þar
sem einstaklega björt og djúp
reynsla.
Sigfríður Bjömsdóttir
Sigfriður
Björnsdóttir
tónlistarkennari
Með og á móti
á grundvelli hækkana?
Verða að koma sér niður í gufuhvolfið
„Olía hefur
hækkað um 69%
síðan í janúar í
fyrra, tryggingar
um 70% og þunga- f i M ar og ekki getað hækkað taxt-
skattur um 20 prósent. Ég [i Æ ann eins og við hefðum vilj-
held að þetta sé alveg næg að. Það er búiö aö bjóða
ástæða fyrir því að segja að Sleipnismönnum 10% launa-
kröfurnar eru út í hött. Við gjS|j hækkun sem er miklu meira
hjá Hagvögnum hækkuðum Friðjónsson, en aðrir hafa verið að fá. Ég
taxtann hjá okkur um 10% forstjón Hagvagna held að Sleipnismenn verði
um síðustu áramót. í kjölfar- — ag byrja á því að koma sér
ið brugöust ferðaskrifstofumar sem niður í giifuhvolfiö hvað varðar
fá erlenda ferðamenn til landsins illa launakröfur áöur en einhver skriður
viö þessum hækkunum, sérstaklega í fer að komast á verkfallsviðræður."
ljósi þess að þær fengu greitt í evrum
og staða hennar gagnvart is-
lensku krónunni er slæm.
Við höfum því þurft að koma
til móts við ferðaskrifstofum-
Hækkum gjaldskrána
„Ég vísa á bug
öllum fullyrðing-
um um að launa-
kröfur okkar séu
óraunhæfar. Ég
bendi á að niörg fyrirtæki
eru þegar búin eða tilbúin til
að samþykkja okkar tilboð
þannig að það liggur í augum
uppi að kröfúmar era ekki
óraunhæfar. Ef einhver fyrir-
tæki geta samið ættu hin að
geta það líka. Fyrirtækin skapa sér
sínar tekjur sjáíf með verðlagningu
og ég tel eðlilegast að hækkunum á
rekstrarkostnaði sé mætt meö hækk-
unum á gjaldskrá. Ég tel að
markaðurinn ráði við það og
það er mjög óeðlilegt að
blanda hækkunum á olíu og
fleiru inn í kjarabaráttuna.
Þetta eru nú einu sinni okkar
hagsmunamál líka og allar
hækkanir á þessu sviði koma
ekki bara illa við fyrirtækin
heldur okkur líka. Við höfum
verið að berjast gegn sömu
hækkunum i gegnum árin og
hvað varðar launakostnaðinn vil ég
segja að hann er ekki það stór liður í
rekstri fyrirtækja miðað við aðra
rekstrarliði." -KGP
Oskar
Stefánsson,
formaöur Sleipnis
Verkfall Sleipnlsmanna hefur nú staðlð í mánuð eba frá 8. júní síbastlibnum. Ekkert virðist þokast í átt að samníngum og eru launamál efst á baugi.
Samtök atvinnulífsins segja burbl fyrirtækja í ferbamannaibnabinum ekki nægjanlega tll ab standa undlr kröfum Sleipnlsmanna.
Skoðun
veislu
hans dýrum smyrslum. Lærisvein-
amir urðu gramir og sögðu: „Til
hvers er þessi eyðsla? Því að þetta
hefði mátt selja miklu verði og gefa
fátækum.“. Jesús sagði: „Gott verk
gjörði hún á mér; því að ávalt hafið
þér fátæka hjá yður, en mig hafið þér
eigi ávalt.“
Við höfum alla daga ársins til þess
að jafna kjörin í þjóðfélaginu ef við
viljum það, við höfúm til þess ár og
aldir, en þúsund ára afmæli kristni-
tökunnar er bara núna. Dramat-
ískasti og örlagaríkasti atburðurinn
átti sér stað á Þingvöllum og hvergi
annars staðair. Þetta eru þær ein-
foldu staðreyndir sem áttu að hefja
Kristnihátíð á Þingvöllum yfir hvers-
dagslegt argaþras og deilur. Forráða-
mönnum hátíðarinnar mistókst að
sameina þjóðina um slíkan skilning.
Og þjóðin glutraði niður einstæðu
tækifæri til þess að mæta sjálfri sér
í himnaríkisblíðu á helgum stað. Það
veldur angri og trega.
Samt mun ég aldrei vanþakka þá
saðningu sem boðin var á Þingvöll-
um. Ég þakka öllum sem veittu birtu
í brjóst mitt með framlagi sínu. Ég er
að þakka öllum sem nutu með mér.
Steinunn Jóhannesdóttir
Ummæli
Innanflokksmöndl
Samfylkingarinnar
Hhvað alþýðuflokks-
menn innan Samfylk-
ingarinnar hamra á
því að innan banda-
riska stjómkerfisins
séu efasemdir um
nauðsyn þess fyrir Bandarikin að
halda hér úti vamarliði... Þannig
geta varnar- og öryggishagsmunir
þjóðarinnar orðið skiptimynt í innan-
flokksmöndli Samfylkingarinnar í
Evrópumálum."
Tómas Ingi Olrich, form. utanríkismála-
nefndar Alþingis, í Mbl. 6. júlí.
Lokun Laugavegarins
„Ég tel að hún sé
bara mjög skemmtileg
tilraun og vel þess
virði að sjá hvernig
fer. Við höfum gert
þetta áður og þá hefur
það tekist mjög vel og
hér hefur myndast skemmtileg stemn-
ing. Ég er ekki sammála þeim sem
telja að þetta kosti minni verslun og
vona bara að þessi tilraun takist það
vel að hún sé komin til að vera.“
Bolli Kristinsson, verslunarmaöur viö
Laugaveg, í Degi 6. júlí.
Taka upp fyrri siöi
„t hinu íslenska fákeppnisþjóðfélagi
era allir vinir. Margir muna sjálfsagt
eftir því að fyrir ekki mjög mörgum
árum var það árviss viðburður að stóra
tryggingafélögin hækkuðu þessar trygg-
ingar um tugi prósenta árlega. Þetta
breyttist árið 1996 þegar FÍB-trygging
kom inn á íslenska tryggingamarkað-
irm. Þeir buðu mun lægri iðgjöld og þá
gátu hin félögin allt í einu lækkað sín
iðgjöld lika þrátt fyrir ítrekaðar yflrlýs-
ingar um að slíkt væri hið mesta
glapræði og alls ekki hægt. Með því
tókst stóra tryggingafélögunum að
koma í veg fyrir að FÍB-trygging næði
verulegri fótfestu á markaðnum því
flestir bfleigendur fengu verulegar
lækkanir á sín iðgjöld og sáu því ekki
ástæðu til að skipta um tryggingafélag."
Úr vefriti SUF, Maddömunni, 4. júlí.
Ekki loka miðbænum
„Ákvörðun um lok-
un liggur ekki fyrir
heldur einungis heim-
ild þess efnis. Sjái
verslunareigendur við
Laugaveg sér hag í því
eiga borgaryfirvöld
ekki að setja þeim stólinn fyrir dym-
ar. Sjálf er ég ekki á þeirri skoðun að
þama eigi að loka ... Ákvörðun þessi
byggist á ósk verslunarmanna og er
einungis í tilraunarskyni."
Inga Jóna Þóröardóttir, borgarfulltrúi
D-listans í Reykjavík, í Degi 6. júlí.
Rangar fullyrðing-
ar í leiðara DV
í leiðara DV í dag (5. júlí)
sem Óli Bjöm Kárason rit-
stjóri skrifar undir yfir-
skriftinni „Fátt gleður neyt-
endur" er margt fullyrt sem
er beinlínis rangt og ég vil
alls ekki sitja þegjandi und-
ir.
Þær breytingar og hækk-
anir á iðgjöldum sem félag-
ið kynnti 3. júlí sl. era tví-
þættar. í fyrsta lagi er
skipting landsins í áhættu-
svæði endurskoðuð með til-
liti til búsetu tryggingar-
taka og liggur til grundvallar
Einar Sveinsson
framkvæmdastjóri
Sem sagt röng fullyrðing
hjá ritstjóranum.
Ritstjórinn fer líka með
staðlausa stafi þegar hann
segir að tryggingafélögin
telji ekki eðlilegt að taka til-
lit til tekna af bótasjóðum.
Reglugerðin frá 1996 var
einmitt mikið framfaraspor
í framsetningu ársreikn-
inga vátryggingafélaga og
var því fagnaðarefni.
töl-
fræðigrunnur þriggja stærstu félag-
anna eða sem svarar til 95% markað-
arins. Hér er um rétfiætismál fyrir
neytendur að ræöa sem miðar að því
að iðgjald sé i samræmi við áhættu.
í öðru lagi er hækkunin rökstudd
með því að tjónatíðni hafi aukist og
að tjónagreiðslur hafi hækkað. Allt
er þetta tíundað í ítarlegri greinar-
gerð sem félagið hefur birt og nálg-
ast má á heimasíðu félagsins
www.sjova.is. Það er nýlunda að
tryggingafélag leggi jafn ítarleg gögn
fram opinberlega, en þau eru jafnan
send Fjármálaeftirlitinu.
Rangar ályktanir
Ritstjóranum verður tíðrætt um
feita bótasjóði tryggingafélaganna og
segir að myndarlegar fjármunatekjur
þeirra séu ekki reiknaðar inn í dæm-
ið þegar tryggingafélög gefi út opin-
berar tölur um afkomu. Einnig segir
ritstjórinn að tryggingafélögin hafi
aldrei talið eðlilegt taka tillit til mik-
illa tekna af bótasjóðum og þó hafi
þeir vaxiö með hverju árinu og það
bendi til þess að afkoman hafi ekki
verið jafn slæm og tryggingafélögin
reyni að telja almenningi trú um.
Þetta era beinlínis rangar fullyrð-
ingar sem leiða til rangra ályktana.
Fjárfestingartekjum er í rekstrar-
reikningi vátryggingafélaga skipt á
milli vátryggingarekstrar og fjár-
málarekstrar. Um ársreikninga vá-
tryggingafélaga gildir sérstök reglu-
gerð, nr. 613/ 1996, og þar er þetta
skýrt tekið fram. Ef dæmi er tekið úr
ársreikningi Sjóvár-Almennra fyrir
árið 1999 þá námu fjárfestingartekj-
ur aö frádregnum fjárfestingargjöld-
um um 1200 milljónum króna. Þar af
vora 1050 milljónir yfirfærðar á vá-
tryggingareksturinn. Hér er að sjálf-
sögðu um að ræða vexti og verðbæt-
ur sem reiknast á þá fjármuni sem
standa á móti tjónaskuld félagsins.
Hafa það sem sannara
reynist
Ritstjórinn segir að vaxandi og
feitir bótasjóðir (tjónaskuld) bendi
tfl þess að afkoman sé betri en trygg-
ingafélögin gefi i skyn. Það virðist
hafa farið fram hjá ritstjóranum að
viðamiklar breytingar hafa verið
gerðar á uppgjörsreglum slysa allan
siðasta áratug. Flestar breytingarma
hafa miðað að því að auka rétt
þeirra sem slasast tfi hærri slysa-
bóta. Fleiri þættir hafa áhrif eins og
hærri kaupmáttur launa og minna
atvinnuleysi. Of langt mál yrði að
vera með tæmandi talningu og vísa
ég í greinargerð félagsins. Þetta aUt
saman endurspeglast í hærri greiðsl-
um í uppgerðum tjónum. Jafnframt
verður að gera ráð fyrir því í þeim
tæplega 3 þúsund slysatjónum sem
Sjóvá-Almennar eiga eftir að af-
greiða á næstu árum og mynda í dag
þá skuldbindingu, sem nefnd er
tjónaskuld í reikningum félagsins og
er langstærsti skuldaliðurinn í efna-
hagsreikningi þess. Þaö mat ritstjór-
ans að vaxandi tjónaskuld þýði
bætta afkomu félagsins er rangt
a.m.k. hvað Sjóvá-Almennar varðar.
Ég vænti þess að Óli Bjöm Kára-
son ritstjóri vOji fremur hafa þaö
sem sannara reynist í þessum mikO-
væga málaflokki sem lögboðnar öku-
tækjatryggingar sannarlega eru og
varða allan almenning miklu. Til-
gangur Sjóvár-Almennra með því að
leggja fram þau gögn sem liggja tO
grundvaUar þeim breytingum og
hækkunum sem félagið var að
kynna er þáttur í þeirri viðleitni að
umræðan geti orðið upplýstari og
ábyrgari en tU þessa. Ég hvet rit-
stjórann tU þess að kynna sér þau
gögn sem félagið hefur birt.
Einar Sveinsson
Flestar breytinganna hafa miðað að því að auka rétt
þeirra sem slasast til hœrri slysabóta. Fleiri þœttir
hafa áhrif eins og hærri kaupmáttur launa
og minna atvinnuleysi.