Dagblaðið Vísir - DV - 08.07.2000, Blaðsíða 22

22
LAUGARDAGUR 8. JÚLÍ 2000
Helgarblað
DV
DV-MYNDIR JÓN BIRGIR PÉTURSSON
Jóhannes Geir Sigurgeirsson - valdamikill eftir aö hann hrökk af þingi um áriö. Hér horfir hann yfir Eyjaflaröarsveltina ofan úr hlíö StaöarbyggöarQalls. Græn og vel gróin sveit með Akureyri og
Eyjafjöröinn í baksýn.
DV-VIÐTAL JÓN BIRGIR PETURSSON.
AldarQórðungsgamalt fjós varð
að afbragðs ferðamannamóttöku á
bænum Öngulsstöðum 1 Eyjaíjarð-
arsveit fyrir fjórum sumrum. Opin-
ber skilaboð til bænda um að kúa-
búskap skyldi auka stórlega höfðu
vægast sagt verið röng eins og
margt annað þegar forsjáin kemur
við sögu. Bóndinn á Öngulsstöðum
er enginn venjulegur bóndi, satt að
segja. Jóhannes Geir Sigurgeirsson
er ekki bara ferðabóndi - hann er
stjórnarformaður tveggja af stærstu
fyrirtækjum landsins, Landsvirkjun
og KEA, fyrirtæki með tugi millj-
arða i veltunni. Það er því ekki að
undra að hann er sagður i eitur-
harðri samkeppni við kapteina
Flugfélags íslands um hæstu flug-
tímana á leiðinni Akureyri-Reykja-
vík.
Við renndum í hlað á Öngulsstöð-
um á dögunum þegar sólin var að
hamast við að setja nýtt Eyjafjarðar-
met í skini sínu. Það met tókst
henni að slá, 62 ára júnímet fauk,
enda þótt norðanvindurinn væri
allt að því napur. Á hlaðinu er yfir-
gefinn rútubíll, eins konar mónúm-
ent um Sleipnisverkfallið. Bílstjór-
inn hafði verið stöðvaður kvöldið
áður en hélt áfram fór með erlenda
ferðamenn á öðrum bíl. Þannig
byrjaði ferðamannavertíðin sumar-
ið 2000 í Eyjafirðinum.
Geri ekkert - slnnl öllu
Gengið er að ofanverðu inn á
gamla hlöðuloftið sem hefur breyst í
það sem kallað er lobbí á nútíma ís-
lensku, hótelafgreiðslu. Þar er líka
notaleg aðstaða fyrir gestina til
blaðalesturs og til að njóta hressing-
ar, kaffl eða öls. Ofan af loftinu sér
niður í „hlöðuna" þar sem standa
mörg fallega dúkuð borð sem bíða
krása kvöldsins. Húsmóðirin, Krist-
ín Brynjarsdóttir, eiginkona Jó-
hannesar Geirs, er á þönum við
undirbúning kvöldsins. Jóhannes
Geir segir aö lítiö sé gert úr hans
þætti sem stjómandi á staðnum.
„Fólk mitt segir stimdum að ég
geri ekkert héma. Ég er töluvert í
burtu en ég segi á móti að það sé
rétt að ég geri ekkert en sinni öllu.
Fyrir þá sem em félagslyndir er það
gefandi að taka á móti ferðafólki,"
segir Jóhannes Geir og hlær við.
Hann segir að hann sé vertinn og
sinni gestunum. Það komi mikið í
hans hlut að ræða við erlenda gesti
sem era í miklum meirihluta. Meö-
eigendur þeirra hjóna er elsta dóttir
þeirra, Sveina Björk, og tengdason-
urinn, Gunnar Valur Eyþórsson, en
þau hafa dvalið undanfarið ár í
Englandi við nám og störf og eru
nýkomin heim til starfa. Fram und-
an eru miklar annavikur, rekstur-
inn hefur gengið vel og er vaxandi.
Það gerist stundum að Jóhannes
Geir býður útlendingunum upp á
ferð upp á fjallið fyrir ofan bæinn.
Þá er farið með hinum ágæta Land-
Rover-jeppa, miklum kostagrip, og
haldið upp á fjalliö. Blaðamaður fer
slíka ferð með Jóhannesi, bíllinn
veltur og ruggar og hallar ískyggi-
lega á ýmsar hliðar. En eftir troðn-
ingnum kemst hann, þótt oft sé á
brattann að sækja. Og upp í hlíðina
komumst við léttilega á þessu meist-
araverki enskra iðnaðarmanna. Jó-
hannes Geir segir enska túrista
verða nokkuð hnípna þegar þeir eru
minntir á að nú er LandRoverinn
orðinn í eigu Ford eftir að hafa ver-
ið þýskrar ættar um stund, í eigu
BMW.
Þingsætið hrökk
til Suðurnesja
Þú hrökkst af þingi um áriö, Jó-
hannes. Það hlýtur aó hafa veriö
afar sár skellur?
„Þingmennskan var nú hálfgert
hliðarspor, ég var þingmaður í 5 ár,
heilt kjörtímabil og ár að auki, en
var viðloðandi í 12 ár, „sat inni“ oft
á tíðum þessi ár sem ég var vara-
þingmaður. Þetta var góður skóli og
ég kunni því að mörgu leyti vel að
sitja á Alþingi. Seta mín í efnahags-
og viðskiptanefhd og formennska
þar i eitt ár var mjög góður skóli.
En þetta var kannski ekki svo sár
Hrökk inn á þing og
út aftur - og varð
einn af áhrifamestu
stjómarformönnum
landsins. Jóhannes
Geir Sigurgeirsson er
œðsti maður bæði
Landsvirkjunar og
KEA - og rekur
bœndagistingu á
œttaróðalinu þar
sem túrhestar komu
í stað nautpenings
skellur. Ég var kannski svo lánsam-
ur að vita allan tímann fyrir víst að
ég sat í þingsæti sem var ekki til.
Vegna breytinga á kjördæmaskipan
var ljóst strax við talningu eftir
kosningar 1991 að þetta þingsæti
mundi flytjast yfir á Reykjanes. Síð-
an hefur setið í því sæti ágætur
maður sem heitir Hjálmar Ámason
og hann fyllir ágætlega upp í mitt
skarð. En staðreyndin er sú að ég
helsýktist aldrei af þingmannsbakt-
eríunni og tók þessu eins og vera
ber,“ segir Jóhannes Geir.
Landsvirkjun frelstaði
Þótt þú náir kannski ekki alveg aö
stjórna þessu glœsilega bœndahóteli
hér á Öngulsstööum þá er ekki neinn
ágreiningur um aö þú stjórnar
tveimur af stœrstu fyrirtœkjum þjóö-
arinnar sem œðsti maöur. Eru þaö
laun fyrir pólitísk afskipti, eöa hvaö?
„Ég var nú kominn inn í KEA
áður, þannig aö pólitík kemur því
ekki við. En varðandi Landsvirkjun
þá sóttist ég ekki aö fyrra bragöi eft-
ir þessari stööu þegar ég datt af
þingi. Ég hef aldrei sagt þá sögu en
það er í lagi aö segja hana hér og
nú. Þáverandi þingflokksformaður
hafði samband við mig og sagði að
nú hringdu menn í stórhópum og
spyrðu hvort ekki væri eitthvað á
lausu þegar kom að því að skipa í
nefndir og ráð. Ég hafði satt að segja
ekki leitt hugann að því en formað-
urinn spurði hvort ég ætlaði ekki að
láta vita af mér. Ég hugsaði mig um
litla stund og mundi þá að Páll Pét-
ursson, sem hafði setið í stjórn
Landsvirkjunar, mundi á fórum
þaðan út. Ég svaraði því um hæl að
ef eitthvað væri þá væri það seta í
stjóm Landsvirkjunar sem freistaði
mín,“ segir Jóhannes Geir þegar
hann rifjar upp atburði ársins 1995.
En þaö er gagnrýnt harölega þeg-
ar valiö er í nefndir og ráö af ýmsu
tagi eftir pólitík?
„Já, og það oft ranglega. Ég vona
nú að ég hafi orðið fyrir valinu
vegna reynslu minnar í viðskipta-
heiminum ekki síður en í stjórnmál-
um, ég hafði þá reynslu af stjórnar-
störfum hjá KEA. Þáverandi iðnað-
arráðherra hafði þá stefnu að velja
til starfa eins og í Landsvirkjun fólk
með reynslu í viðskiptum, á slíku
þarf svo sannarlega að halda. Það
verður að koma íslensku orkufyrir-
tækjunum í sama viðskiptaum-
hverfl og annar rekstur er í og það
er mitt markmið að svo megi
verða,“ segir Jóhannes sem hefur
setið í stjóm Landsvirkjunar síðan
1995 og sem formaður hennar und-
anfarin þrjú ár.
Kýtingur á þingi
„Reynslan úr pólitíkinni kemur
sér ekki síður vel í starfínu i Lands-
virkjun. Það þýðir ekki að renna af
hólmi þótt stundum gangi mikið á.
Það má eiginlega segja að það sem
fyrirtækið hefur átt við að stríða að
nokkra leyti að undanfomu sé góð-
ærið sem gerir það að verkum að
það er minni skilningur á þeim
þjóðarauði sem við eigum í orkunni
og hefur átt dijúgan þátt í að byggja
grunninn imdir góö lífskjör okkar.
Hins vegar þyrfti ekki mikil áfoll,
til dæmis í sjávarútveginum, til að
þetta breyttist aö nýju,“ segir Jó-
hannes Geir, stjómarfbrmaður fyr-
irtækis sem á 30-40 milljEU’ða króna
hreina eign.
Nú er gamli fjármálaráðherrann,
annar stjórnmálamaöur, oröinn for-
stjóri Landsvirkjunar og undirmaö-
ur formannsins. Hvernig semur ykk-
ur, andstœöingum á Alþingi fyrir
ekki svo mörgum árum. Þiö hafiö ef
til vill eldaö saman grátt sitfur á sín-
um tíma?
„Okkar samstarf hefur gengið
mjög vel. En það er rétt, við áttum
það til að kýta á þinginu. Ég man
sérstakiega eftir þvi einu sinni að
ég var settur á vaktina þegar Frið-
rik sem fjármálaráðherra var aö
mæla fyrir framlengingu á skatti á
verslunar- og skrifstofuhúsnæði.
Þar var um að ræöa tímabundið
gjald sem ríkisstjómin framlengdi
árlega. Ég man að ég lagði það á mig
að finna til gömul þingtíðindi og las
hvað Friðrik hafði sagt um þetta
gjald í fyrri umræðum og þá sem
stjómarandstæðingur. Það var ekki
allt fallegt sem þar var sagt um
þennan skatt. En Friðrik var auðvit-
að kallaður til Landsvirkjunar
vegna reynslu af stjómmálum. Það
er mjög nauðsynlegt í hans starfi að
skilja eðli stjórnmálanna. Við ætl-
um honum líka að gera verulegt
átak í öllu kynningarstarfi fyrirtæk-
isins og ég tel að það hafi tekist al-
veg ágætlega.“
Stjórnarformanni Landsvirkjunar
hefur líklega brugöiö hressilega þeg-
ar Suöurlandiö fór aö skjálfa á dög-
unum. Hvernig varö þér viö, Jóhann-
es?
„Vissulega var þetta mikill próf-
steinn á mannvirkin á Suðurlandi.
Það lá hins vegar fyrir að öll hönn-
un var miöuð við að standast þessa
þolraun auk þess að því betur era
þau flest fyrir utan aðalsprungu-
svæðið. Það var því mjög ánægulegt
að ekki gerðist annað en að einn
rofi leysti út og úr því var bætt
snarlega.“
Og KEA heilsast bœrilega, eöa
hvaó?