Dagblaðið Vísir - DV - 03.10.2000, Blaðsíða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 3. OKTÓBER 2000
Skoðun
DV
Ætlarðu að sjá myndir af
kvikmyndahátíð bíóanna?
Jóhann Sigurösson nemi:
Já, ætli maöur veröi ekki aö gera
þaö. Þá myndi ég vilja sjá eitthvað af
þessum framandi myndum.
Tryggvi Björgvinsson nemi:
Þaö gæti vel hugsast. Helst aö sjá
danskar myndir þá.
Karl Sigurðsson:
Nei, ég fer lítið í bíó.
Arna ívarsdóttir skrifstofudama:
Nei, ég er aö fara heim, noröur á Ak-
ureyri.
Birgir Orn Thoroddsen fjöllistamaöur:
Já, ég ætla aö reyna aö fara en það
er óvíst hvort ég kemst vegna vinnu.
Borgar Þór Einarsson blaðamaður
(Breki Þór):
Já, ég ætla að reyna aö sjá sem
mest.
Dagfari
Einfaldlega íbúanna í viðkomandi landshiutum að bjarga málunum, ekki ríkisins.
Á flugveliinum á Þórshöfn á Langanesi.
Ekki fleiri ríkisstyrki
Bjarni Sigurðsson
skrifar:
Það er haft fyrr satt, að þegar líður
að lokum funda fjárlaganefndar Al-
þings, komi þeir hver um annan þver-
an úr dreifbýlinu, og leggi fram beiðni
um styrki til hinna og þessara verk-
efna í heimabyggð. Það er hins vegar
skiljanlegt. Það er hins vegar ekki
skiljanlegt þegar þingmenn viðkom-
andi heimabyggðar og landshluta eru
eins og þeytispjöld til fundar við Qár-
laganefnd til að hygla sinum kjósend-
um í héraði. - Þingmenn Reykjavíkur
hafa verið gagnrýndir harðlega fyrir
að beita ekki þessum töktum fyrir sitt
kjördæmi. En af tvennu illu, er þó
skárra að þingmenn sýni ekki yfir-
gang á kostnað alþjóðar, með yfir-
gangi fyrir sitt kjördæmi.
Nú er að koma í ljós alveg nýr takt-
ur hjá þingmönnum dreifbýlisins,
taktur sem maður hélt að væri liðin
tíð. Ég á hér við að krefjast rikis-
styrks fyrir flugrekstur til og frá
landsbyggðinni. Og það fyrir hönd
ekki heldur í samgöngur
Nú er að koma í Ijós alveg
nýr taktur hjá þingmönn-
um dreifbýlisins, taktur
sem maður hélt að vœri lið-
in tíð. Ég á hér við að krefj-
ast ríkisstyrks fyrir flug-
rekstur til og frá lands-
byggðinni. “
eins ákveðins aðila í fluginu. Nefni-
lega Flugfélags Islands. Þingmenn
vita sem er, að fáir aðilar í fluginu
munu geta sinnt samgöngum í lofti,
svo vel sé, nema sá sem lengst hefur
sinnt þeim, þ.e. Flugfélag íslands.
Samgöngur í lofti innanlands eru líka
best komnar hjá því félagi, svo langt
sem þær ná. En að ætlast til að Flug-
félag íslands stundi flug til þeirra
staða sem ekki bera sig, og hafa raun-
ar stórtap af, er heimska. Nánast hel-
ber frekja af heimamönnum i strjál-
býlinu.
Einn ofannefndrá þingmanna hefur
nú krafíst fundar í samgöngunefnd
Alþingis vegna ástandsins í flugsam-
göngum viðlandsbyggðina, og segir
það vera stórmál ef hægt sé „að leggja
niður flugleiðir í landinu fyrirvara-
laust“. Veit ekki þessi góði maður, að
það er tap af fluginu, t.d. til Siglufjarð-
ar og Húsavíkur? Er verið að „halda
heilu landshlutunum í óvissu í flug-
samgöngum"? Og á eitthvað að „vera
að gera i þessum málum“ af hálfu rík-
isins? Ef úrlausnin þolir enga bið, er
það einfaldlega íbúanna í viðkomandi
landshlutum að bjarga málunum.
Ekki ríkisins.
Það er nóg komið af ríkisstyrkjum
nú þegar. Þá á að minnka en ekki
auka. Afþreyingarsjónvarp, flugsam-
göngur og hljómleikahald með sinfón-
íu eru ekki þættir í almannaþörfum.
Ekki frekar en ríkisútgerð, ríkisdag-
blað eða popptónleikar á vegum hins
opinbera. - Eru þingmenn ekki enn
með á nótunum?
Ekki annan hagfræðing í ASÍ-stólinn
Baldur Sigurðsson
skrifar:
I fjölmiðlum undanfarið hefur verið
rætt um að sá ágæti maður, Grétar
Þorsteinsson, formaður ASÍ, muni fá
mótframboð frá Ara Skúlasyni, hag-
fræðingi ASÍ. Grétar er traustur mað-
ur en hæglátur og ekki mikið fyrir að
vekja á sér athygli. Ekki er hægt að
setja út á störf hans síðustu árin þótt
hann hafi heldur ekki unnið nein
stórvirki.
Ari er einnig ágætur maður og
skynugur. Mér finnst hins vegar
rangt ef launþegar ætla aftur að fá
hagfræðing til forystu fyrir sig. Við
munum hann Ásmund! Hagfræðingar
eru menn málamiðlana en ekki hug-
„Hagfrœðingar eru menn
málamiðlana en ekki hug-
sjóna. Þeir eru langskóla-
gengnir hálaunamenn sem
skilja ekki verkalýðsbar-
áttu og kjör alþýðunnar. “
sjóna. Þeir eru langskólagengnir há-
launamenn sem skilja ekki verkalýðs-
baráttu og kjör alþýðunnar. Það sem
við heyrum frá þeim er „að mikilvæg-
ast af öllu sé að vernda stöðugleik-
ann“. Sem sé; í meginatriðum sami
söngurinn og hjá hagfræðingum
vinnuveitenda! Síðan hverfa þessir
menn til hálaunastarfa eftir nokkur
ár hjá fyrrum samningsaðilum sínum
hinum megin við borðið.
t verkalýðsstétt er a.m.k einn mað-
ur sem stendur upp úr fjöldanum og
gæti orðið verðugur foringi launþega.
Sá maður hefur þorað að standa upp
og beita sér, hafi honum þótt ástæða
til. Þessi maður er formaður Rafiðn-
aðarsambandsins, Guðmundur Gunn-
arsson. Geti einhver hrist doðann af
launþegasamtökunum þá er það þessi
maður. Ég hvet launþegasamtökin til
að líta sér nær og velja sér a.m.k. for-
mann úr eigin röðum, í stað lang-
skólagenginna sérfræðinga þótt ágæt-
ir kunni að vera.
Tvisvar í bíó og popp með
10*/. SKATT A
'/a HLUTA UFEYRIS-
JJÓDSGRE1QSLN&
Aldraðir og öryrkjar skríða nú fram úr
skúmaskotum landsins með kröfuspjöld á
lofti og kreppta hnefa. Að því er Dagfari hef-
ur komist næst vill þetta fólk fá kjör sín bætt
og vísar til góðæris í landinu. s
Dagfari furðar sig á þessu, því sjálfur Dav- AFNEMUM
íð hefur sagt að allir hafi það býsna gott. fÁT/EKTlNA
Einnig er sagt að fátækt þekki íslendingar
ekki nema af afspum. Það þurfi helst að leita
til elstu manna sem hugsanlega gætu munað
eftir einhverri vesöid.
Fjármálaráðherrann Geir H. Haarde hefur
nú líka sannað fyrir okkur orð Davíðs, að
víst sé góðæri í landinu. Það hefur meira að
segja verið svo mikið að út úr ríkiskassanum
flóir sem aldrei fyrr. Slíkt og þvílíkt hefur
aldrei áður sést í íslenskri hagsögu. Það að
heilir 30 milljarðar króna, með öðrum orðum
þrjátíu þúsund milljónir króna, standi út af í rík-
isbókhaldinu sannar þetta svart á hvítu.
Hvað eru gamlingjar þá að vilja upp á dekk?
Varla eiga þeir nokkurt tilkall til þessara 30 millj-
arða. Dagfari veit ekki betur en þegar margt af
þessu fólki var upp á sitt besta hafi fæstir íslend-
ingar vitað hvað peningar voru - nema kannski af
afspurn. í þá daga stunduðu menn vöruskipti og
prönguði um fisk- og kýrverð. Nei, þetta fólk á
ekkert tilkall til peninga i kassa Davíðs og Geirs.

aldraðir
m
f.U
Það cetti þó altént að fá svo sem
tvö þúsund kall í aðra hönd. Þá
gœti þetta fólk kannski leyft sér að
fara í leikhús, eða tvisvar í bíó og
popp með. - Hvað vill fólk meira?
Þessir aurar urðu sko alls ekki til á einhverju
slor- og sláturbraski. Þetta eru peningar sem urðu
til í bönkum til að byrja með og síðan uxu þeir
enn meira í verðbréfaviðskiptum og því um
líku. Gamla fólkið sem fæddist og ólst upp í
torfkofum á sko ekkert tilkall til þessara fjár-
muna.
Annars hefur Dagfari það fyrir satt að af
einskærri góðmennsku þeirra félaga Davíðs
og Geirs verði öldruðum og jafnvel öryrkjum
líka gefinn kostur á að vinna meira fyrst
þessu fólki bráðvantar svona peninga til að
bruðla með. Þannig hefur heyrst að gömul
hjón geti önglað saman heilum þúsundkalli
eða svo á mánuði til viðbótar án þess að rík-
issjóður taki svo mikið sem krónu af því í
skatt. Svo hefur Geir gert lýðum ljóst að um
áramótin fái gamla fólkið heilla 4% kaup-
hækkun, heilu prósenti meira en almennir
launþegar. Ef við reiknum þetta t.d. í takt við
þokkaleg forstjóralaun þá myndi þetta gera svona
nokkurn veginn 60 þúsund kall á mánuði. Varla
er nú hægt að gera betur en það. Að vísu er gamla
fólkið með kröfuspjöldin á Austurvelli ekki alveg
með eina og hálfa milljón á mánuði, svo vel má
vera að hækkunin til þeirra verði eitthvað lægri.
Það ætti þó altént að fá svo sem tvö þúsund kall i
aðra hönd. Þá gæti þetta fólk kannski leyft sér að
fara í leikhús, eða tvisvar í bíó og popp með. -
Hvað vill fólk meira? _ r> .
Xfí.
Sjónvarpið
álaugardegi
Kristrún skritar:
Ég er nú farin að skilja hinar tíðu
og réttmætu kvartanir fólks um af-
spymu lélegu dagskrá Ríkissjónvarps-
ins. Hef þó látið kyrrt liggja af minni
hálfu þar til nú. Sl. laugardagskvöld
og raunar allan daginn var lítið um
annað að ræða en myndir frá Olymp-
íuleikunum. Alls 7 dagsrkárliðir! Á
kvölddagskránni var sama uppi á ten-
ingnum, nema ein kvikmynd, „Græna
kortið", sem var allgóð mynd. En síð-
an ekki söguna meir, utan hvað sýnd
var sænsk stuttmynd um hvemig belj-
ur á bási míga og skíta. Þetta er nú
brenglun hjá ráðamönnum Sjónvarps-
ins. Nema hvað? Hvers eigum við
nauðugir áskrifendur að gjalda?
Umferðar-
merkin glitri
Helgi Gústafsson leigubílstj. skrifar:
Nýlega hafa hvít
glitmerki verið sett
á nokkur umferð-
armerki eða legg
þeirra. Þetta virð-
ist helst gert við
þau merki sem
mest hætta er á að
ekin séu niður.
Glitmerki þessi
hafa verið sett víða
við Bústaðaveg og
eins um Vesturberg
og á umferðareyja-
klasann í Hólunum og í Breitholti.
Með þessu eru merkin eða skiltin nú
nánast upplýst, og sjást langt að og
gefa til kynna að upplýsingaskilti séu
framundan og varúðar sé þörf.
Ástæða er til að þakka gatnamála-
stjóra þetta framtak til aukins öryggis
í umferðinni, og hvetja hann til að
færa þessa tilraun út um borgina
alla.
Ógeðsleg auglýsing
Ari hringdi:
Mér stendur ekki á sama hvernig
vörur eða þjónusta er auglýst í þeim
flölmiðlum sem ég kaupi og berast inn
á heimilið. Margar auglýsingarnar eru
næsta óþolandi, bæði vegna heimsku
og ógeðslegheita. Fyrir síðustu helgi
birtist auglýsing frá íslenskum get-
raunum, að ég held, um Tvöfaldan pott
og 50 milljónir í 1. vinning. „Við erum
rómantískir" hét auglýsingin og sýndi
karl á skítugum nærbrókunum einum
fata með rós i munni og dillaði sér fyr-
ir framan dömuna sína í rúminu. Af-
káralegt með afbrigðum. En hverjir
voru „rómantískir"? Hann einn
kannski? Hvaða „við“ voru þetta? Þeir
hjá Getraunununum?
Umferðarmerkin
verða að sjást
Glitmerki veröi
á þeim flestum.
I uppreisnarhug
Formaöur Þróttar mundar dæluna.
Þróttur lamar engan
Sveinbjörn Sveinbjörnsson hringdi:
Formaður Þróttar segir það einfalt
mál að lama alla starfsemi olíufélag-
anna, haldi þau áfram þessari glóru-
lausu verðlagningu án nokkurrar sam-
keppni, eins og hann orðar það. For-
maður Þróttar veit fullvel, að hér er
ekki um samstöðu olíufélaganna um
verðhækkanir að ræða. Olían hefur
hækkað um heim allan og hin þrjú ol-
íufélög hér hljóta að fylgja hinni er-
lendu hækkun. Við einkabílaeigendur
höfum lengst orðið að þola verðhækk-
un á bensíni. Ekki hefur vörubílstjóra-
félagið Þróttur látið mikið í sér heyra'
þá. En nú hækkar olían mest og þá
þorir Þróttur. En staðreyndin er að ís-
land ber ekki þá umsetningu sem við
höfum þóst geta borið. Samdráttur og
samþjöppun í verslun, viðskiptum og
lífsmáta er nú óumflýjanleg.
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangiö:
gra@ff.is
Eða sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverhotti 11, 105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.