Dagblaðið Vísir - DV - 10.10.2000, Blaðsíða 15
14
ÞRIÐJUDAGUR 10. OKTÓBER 2000
ÞRIÐJUDAGUR 10. OKTÓBER 2000
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarformaöur og útgáfustjóri: Sveinri R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aöstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösia, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíöa: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjöimiöiunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaöam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiölun hf.
Filmu- og plötugerö: ísafoldarprensmiöja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverö á mánuöi 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverö 180 kr. m. vsk., Helgarbiaö 250 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til aö birta aösent efni blaösins í stafrænu formi og I gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki-viömælendum fyrir viötöl viö þá eöa fyrir myndbirtingar af þeim.
Lögreglan ritstýrir ekki
„Hvenær verður það að fjölmiðlafólk áttar sig á því að
lögreglumenn eru að vinna vinnuna sína þegar árekstrar
verða á vettvangi og fjölmiðlafólk segir að lögreglan hafi
verið að hindra það í að vinna vinnuna sina?“ Svo spyr
Guðmundur Fylkisson í leiðara Lögreglumannsins, rits
um stéttar- og starfsmálefni lögreglumanna. Spurningin
er væntanlega að því gefna tilefni að lögreglan hindraði
Árna Snævarr, fréttamann Stöðvar 2 og myndatökumann
stöðvarinnar, við störf í alræmdri heimsókn Li Pengs, for-
seta kínverska þingsins, hingað til lands.
Leiðarahöfundi stéttarblaðs lögreglumanna hefði nægt
að spyrjast fyrir innanhúss því lögreglustjórinn í Reykja-
vík hefur beðist velvirðingar á framkómu lögreglumanns
sem með ofbeldi hindraði myndatöku sjónvarpsfrétta-
mannanna. Aðgerðirnar voru, að mati lögreglustjórans,
óréttmætar og ónauðsynlegar. Þá lýsti ríkislögreglustjóri
afskipti lögreglu og kínverskra öryggisvarða af sama
fréttamanni óréttmæt og ónauðsynleg.
Fleiri dæmi eru um ágreining lögreglumanna og blaða-
og fréttamanna á vettvangi þar sem báðar starfstéttir
sinna nauðsynlegum störfum. Valdbeiting hefur komið til
þar sem lögreglan hefur hindrað fréttamenn við störf og
dæmi eru um handtöku fréttamanns. Dæmin sýna, þótt
lögreglustjórarnir hafi beðist afsökunar, að það hendir
lögreglumenn að ganga á rétt blaðamanna á vettvangi at-
burða.
Að þessu gefna tilefni hefur stjórn Blaðamannafélags ís-
lands sent frá sér álitsgerð þar sem meðal annars kemur
fram að aðgerðir viðkomandi lögreglumanna beri því mið-
ur vott um skilningsleysi á hlutverki fjölmiðla í lýðræðis-
þjóðfélagi og skeytingarleysi um stjórnarskrárbundin rétt-
indi fuUtrúa þeirra. Tilburðum lögreglunnar má jafna til
ritskoðunar, segir í álitsgerðinni.
Þessi niðurstaða stjómarinnar styðst við álit Atla Gísla-
sonar, lögmanns Blaðamannafélags íslands. Hann telur til-
burði lögreglu við að hindra myndatöku og spurningar
Qölmiðlamanna fela í sér ritskoðun sem gangi gegn tján-
ingarfrelsisákvæði 73. greinar stjómarskrárinnar. Lög-
maðurinn bendir á að það sé ekki í verkahring lögreglu að
stýra því sem myndað er eða sagt.
Lögreglumaðurinn sem spurði í leiðara stéttarblaðs
síns hefði því mátt snúa spurningunni við og spyrja inn-
an stéttar hvenær það verði að lögreglumenn átti sig á
mikilvægi starfs blaða- og fréttamanna á vettvangi. Réttur
blaðamanna er ótvíræður og til hans þarf að taka tillit við
mikilvæg störf. Blaðamannafélagið bendir á, í niðurstöðu
álitsgerðar sinnar, að reglur þær sem lögreglan hefur sett
sér í samskiptum við fjölmiðla séu rýrar og grundvallist
eingöngu á forsendum lögreglunnar. Við það verður ekki
unað. Eðli máls samkvæmt eru samskipti fjölmiðla og lög-
reglu mikil. Þeim þarf að koma í eðlilegt horf. Því ber að
fagna framtaki ríkislögreglustjóra sem skipa mun starfs-
hóp um samskiptareglur lögreglu og fjölmiðla.
í lýðræðisríki verður lögreglan að átta sig á mikilvægi
starfs blaða- og fréttamanna og taka tillit til þess. Það er
blaðamanna að meta hvað er fréttnæmt. Skorður við tján-
ingarfrelsi eru ekki líðandi. Starfsmenn fjölmiðlanna bera
síðan ábyrgð á því sem þeir senda frá sér. Það er þeirra
að gæta þess að sá fréttaflutningur sé innan velsæmis og
í samræmi við réttarreglur.
Starf lögreglumanna skal ekki vanmetið en það er ekki
þeirra hlutverk að ritstýra.
Jónas Haraldsson
I>V
Geðheilbrigði
Rauði kross íslands
hefur rekið athvarfið
Vin í tæp 8 ár á Hverf-
isgötu 47. Markmiðið
með athvarfinu er að
rjúfa félagslega ein-
angrun geðfatlaðra á
höfuðborgarsvæðinu og
koma í veg fyrir endur-
innlagnir á geðdeildir. í
Vin koma að meðaltali
28 gestir á dag og taka
þátt í þeirri vinnu og
virkni sem boðið er
upp á, svo sem matar-
gerð, listsköpun,
fræðslu og ferðalögum.
í Vin koma gestir á eigin forsend-
um, þar er unnið samkvæmt hug-
myndafræði Rauða krossins og mikil
áhersla lögð á að styrkja gesti til
sjálfshjálpar til að auka þannig lífs-
gæði sín. Að meðaltali koma 90 ein-
staklingar á mánuði og langflestir
þeirra eru á örorkubótum, einungis
10% gesta stunda launaða vinnu, um
helmingur fær einhverja greiðslu úr
lífeyrissjóðum og meðaltekjur gesta
eru um 60.000 krónur á mánuði. Þess
má geta að einungis um 8% gesta eru
Guöbjörg
Sveinsdóttir
geOhjúkrunarfræöingur
og forstööumaOur
Vinjar
á sambýlum eða í vemduðu hús-
næði.
Hvað er vinna?
Gestir Vinjar hafa á undan-
fomum árum unnið ötullega að
undirbúningi alþjóðlega geðheil-
brigðisdagsins 10. október sem
hefur verið haldinn hátíðlegur
hér síðan 1996. Þar má nefiia
myndlistarsýningar, skrif í hlöö
og fyrirlestra. Eru gestir Vinjar
nú einnig með málverkasýningu
í Vin frá 10.-20. október. í ár er
þema dagsins geðheilbrigði og
vinna. Þetta þema hefur ýtt imd-
ir ýmsar vangaveltur og spumingar
hjá gestum, svo sem:
Hvað er vinna? Hverjir skOgreina
hana? Er geðheilbrigði einungis
tengt þeim sem eru virkir og hafa
fulla vinnugetu? Hvað með þá vinnu
sem felst í því að vinna með sjálfan
sig og mæta í ýmis konar virkni og
endurhæfmgu? Getur sum vinna ver-
ið heilsuspillandi? Getur verið að
tekjutap og viðhorf til geðfatlaðra í
þjóðfélaginu knýi suma til að fara of '
fljótt út á vinnumarkaðinn? Er gert
ráð fyrir geðfötluðum á vinnumark-
aðnum? Eða í skólakerfinu? í heil-
brigðiskerfinu? Teljast þeir sem tala
máli geðfatlaðra vera að gera út á
aumingja og hvað felst í því viðhorfí?
Era þetta hinir margumræddu for-
dómar og hvaða áhrif hafa þeir á
sjálfsvirðingu þeirra sem eru að berj-
ast við sjúkdóma og lélegar félagsleg-
ar aöstæður sem era í sjálfu sér
heilsuspillandi? Er félagsleg einangr-
im afieiðing sjúkdóma eða fordóma?
Það er forstjóranum sem öryrkjan-
um jafhmikilvægt að hugsa um og
viðhalda geðheilsu sinni.
Endurspegla samfélagið
Gestir Vinjar telja að staðir eins
og Vin séu samfélagslega hagstæðir
og með því að þéttríða samhjálpar-
netið geti endurinnlagnir á geðdeild-
ir heyrt sögunni til. Eins og einn
gestur Vinjar segir: „Til að vinna að
geðheilbrigðismálum skili árangri
verður að vinna út frá réttum for-
sendum." Og hann bætir við: „For-
dómar verða ekki yfirunnir nema í
fullu samstarfi við þolendur, þar sem
sjálfræði þeirra og frumkvæði fær að
njóta sín til fulls. Geðræn vandamál
verður alltaf að nálgast með opnum
og vinna
„I Vin koma gestir á eigin forsendum, þar er unnið
samkvœmt hugmyndafrœði Rauða krossins og mikil
áhersla lögð á að styrkja gesti til sjálfshjálpar og auka
þannig lífsgæði sín.“
huga á líðandi stimd af því að þau
hljóta ætíð að verða síkvik endur-
speglun á vandamálum samfélagsins
í heild.“
Þessi grein er afrakstur umræðna
meðal gesta og starfsmanna Vinjar.
Okkur langar að lokum í ljósi um-
ræðna undanfarinna daga að bjóða
ráðamönnum í hqimsókn í Vin til að
kynna sér kjör geðfatlaðra frá fyrstu
hendi.
Guðbjörg Sveinsdóttir
Hvar eru þingmenn Reykvíkinga?
saman við. En það er einmitt í skjóli
þessara umsvifa sem tekist hefur að
byggja upp öfluga höfuðborg sem
flestir íbúar landsins eru bara nokk-
uð ánægðir með. í þessu skjóli þríf-
ast fjölmörg fyrirtæki, ekki síst fjöl-
miðlar af öllum stærðum og gerðum.
Þrátt fyrir að þeir gleymi stundum
hver fóstrar þá.
Ég held að þrátt fyrir allt geti
þingmenn Reykvíkinga hallað sér
makindalega aftur í stólimum og
verið nokkuð ánægðir með verkin.
Það kemur að vísu einstaka mjálm
frá öörum þingmönnum landsins
sem vilja líka vera með við kjötkatl-
ana.
Síðustu áratugi voru þau mál ein-
faldlega leyst þannig að út fyrir borg-
ina fór helst enginn peningur nema í
fjárfestingar, s.s. vegalagningu, hafn-
argerð o.þ.h. Þetta virkuðu stundum
stórar upphæðir einar og sér og voru
góð dúsa upp í sveitavarginn. Öll al-
vöru fjárútlát sem sköpuðu eftir-
spum og umsvif til lengri tíma, s.s.
byggingar og rekstur háskóla,
sjúkrahúsa og hvers konar annarra
stofnana, voru bundin við Reykja-
vík. - Á móti var landsbyggðarliðinu
sagt að halda sig við fiskinn og þeg-
ar hann var svo tekinn upp í pant í
ríkisbönkunum í borginni var mönn-
um einfaldlega sagt að hætta að væla
og snúa sér að saumaskap og graut-
argerð.
Þrátt fyrir þessa hörkulegu og ein-
dregnu byggðastefnu þingmanna
allra til handa borginni þá er enn öfl-
ugt atvinnulíf og skemmtilegt mann-
líf víða úti um landið og þar bíður
fólk spennt eftir því að landsbyggð-
arþingmennimir fari nú að læra af
félögum sínum við Faxaflóann.
Sigurður Jónsson
„ A móti var landsbyggðarliðinu sagt að halda sig við fiskinn og þegar hann var svo tek-
inn upp í pant í ríkisbönkunum í borginni var mönnum einfaldlega sagt að hœtta að
væla og snúa sér að saumaskap og grautargerð. “
Ég verð að játa að mér brá nokkuð
þegar mér varð á að líta í DV þriðju-
daginn 26. september sl. Þar var í
forystugrein enn einu sinni fjallað á
yfirvegaðan hátt um byggðamál og
erfiða stöðu höfuðborgarbúa. Getur
það verið að geðleysi og aumingja-
skapur þingmanna Reykjavíkur sé
slíkt, að þingmenn Bolungarvíkur
fái að spilla atvinnu margra sam-
borgara og enginn viti hvar öxin
lendir næst?
Uppgjöf þingmanna
Undanfama áratugi hafa verið
flutt eitthvað í kring um 20 störf frá
höfuðborgarsvæðinu og út á land.
Þetta er auðvitað uppgjöf hjá þing-
mönnum borgarinnar þrátt fyrir að
þeir hafi á sama tíma unnið nokkuð
ötullega að atvinnuuppbyggingu á
sínu svæði. Landsíminn, eitt stærsta
Siguröur
Jónsson
skipatæknifræöingur
sjálfseyðingarþörf að kjósa
Framsóknarflokkinn þá er
hann sennilega langt kom-
inn með að skapa þau
12.000 störf, sem hann lof-
aði einhvemtíma, í
Reykjavík.
Gleyma fóstrinu
Undanfarin ár hafa um
65% af stöðugildum ríkis-
ins verið í Reykjavík þrátt
fyrir að þar búi „aðeins“
um 40% þjóðarinnar. í
Reykjavík falla til 60% af
hlutafélag landsins, er með
mestalla sina starfsemi í
Reykjavík. Þar fengu menn
fyrir stuttu tæpar 500 miilj-
ónir í byggðastyrk (án út-
boðs) til að flytja nokkra
kalla og kellingar frá ísa-
firði, Siglufirði og víðar að
suður í Gufunes til að reka
þar loftskeytastöð.
Borgarþingmennimir
hafa á undanfömum árum
byggt upp nokkur stór iðn-
fyrirtæki (jámblendi, ál-
verksmiðjur o.fl.) í borginni
og lagt þeim til milljarða í formi raf-
orkusamninga, skattaívilnana og að-
stöðusköpunar. Ríkið er einnig ný-
búið að stofna gríðarlegan banka og
skapa þar fjölda áhugaverðra starfa í
borginni. Þrátt fyrir að Jónasi Krist-
jánssyni þyki það flokkast undir
öllum útgjöldum ríkisins, til ofan-
greindra 40% ibúa. Kannski þessir
þingmenn eigi kannski meiri sann-
gimi skilið?
Þessi samþjöppun á umsvifum rík-
isins er auðvitað einstök miðað viö
öll önnur lönd sem við berum okkur
Með og á móti
fjölbýlishús í miðbœ Keflavíkur
Land er verðmætt
„í miðbæ Kefla-
víkur eru nokkur
fjölbýlishús. Þau
standa m.a. við
Kirkjuveg og Að-
algötu og í þeim búa meðal
annars eldri borgarar. Lóð-
imar sem hér um ræðir em á
mifli tveggja slíkra húsa. Því
fer vel á að sameina þær og
nýta undir slíka byggingu.
Bæði verður götumyndin
heilsteyptari og nýting lóðanna betri.
Það skapar fleiri tækifæri til að búa
á þessum eftirsótta stað, auk þess
sem tekjur sveitarfélagsins af lóðun-
um verða meiri. Gert er ráð
fyrir niðurgröfnum bíla-
geymslum sem ekki valda
sjónmengun.
Ég tel að kominn sé tími til
að menn átti sig á að land er
verðmætt og það þarf að nýta
vel. Þess vegna er ég hlynnt-
ur því að deiliskipulag mið-
bæjarins verði endurskoðað
með tifliti til fjölbýlishúsa og
jafnvel háhýsa. Þá er ég að
tala um svæðið frá Hafhargötu að
Hringbraut annars vegar og Aðal-
götu að Faxabraut hins vegar.“
Kjartan Már
Kjartansson
Framsóknarflokki
Ekki fylla í loftgatið
„Við erum svo
heppin að í elsta
bæjarhluta Kefla-
víkur hefur safn-
ast fólk sem lætur
sér annt um umhverfí sitt og
sögu. Það hefur gert upp eldri
hús sem þar vom og þangað
hafa gömul hús verið flutt.
Jafhframt hefur bærinn lagt
metnað í að gera upp götur í
gömlum stíl.
Götur hafa verið hellulagðar og
gamaldags götulýsing sett upp. í febr-
úar á þessu ári var svo samþykkt
defliskipulag sem nær að Tjamar-
götu. Því miður hafa nokkur
alltof stór hús verið byggð
við Aöalgötuna. Enn er þó
„loftgat" þar sem nú er Vall-
argata og því á að halda sam-
kvæmt deiliskipulaginu. í
það má ekki fylla með stór-
hýsi.
Það er því algjör firra að
ákveða að endurskoða 8 mán-
aða gamalt skipulag einungis
vegna þess að þar datt bygg-
ingaverktaka í hug að byggja há-
hýsi.“
Mikið hefur verið deilt um fyrirhugaða byggingu fjölbýlishúss í miðbæ Keflavíkur. Máliö snýst um hvort fylgja eigi samþykktu deiliskipulagi sem gerir ráð fyrir
tveim einbýlishúsum eða hvort byggja megi 8 hæöa fjölbýlishús. Minnihlutinn vill að fylgt verði samþykktu deiliskipulagi en meirihlutinn er því mótfallinn.
Mjólk lætur undan síga
„Skólayfirvöld þurfa
að móta ákveðna
stefnu um framboð
matar og drykkjar í
grunnskólum landsins
... Víðast hvar í Evrópu
er mjólk ýmist seld á
vægu verði eða gefln í
skólum. Með því móti er verið að beina
neyslunni i þá átt án þess að veriö sé
að banna aðra drykki eða gefa í skyn
að mjólkin sé eini holli drykkurinn fyr-
ir böm. En öllu má ofgera og til
skamms tima var mjólkumeysla ís-
lenskra ungmenna það rífleg að frekar
var ástæða til að spoma við ofneyslu
en hvetja til mjólkurþambs. Nú er öldin
önnur og mjólkurdrykkja fer
hraðminnkandi. Ef heldur fram sem
horfir verður drykkjarmjólk að öllum
likindum litilfjörlegur þáttur í fæði
margra eftir fáein ár.“
Laufey Steingrímsdóttir, forstööumaöur
Manneldisráös, í Mbl. 7. október.
Markaðurinn
„Það dregur ekki úr
vetrarkvíðanum hjá
þeim sem sjá örlítið
lengra en hin svo-
nefnda viðtekna fram-
sýni stórathafnamanna
að gróðinn af túrista-
bransanum, sem fram
undir þetta átti öllu að bjarga, er minni
en enginn þetta áriö. Innkoman að vísu
mikil en útgjöldin þó meiri. Yfir þessu
em menn bara brattir, þetta hefur sínar
skýringar, óhagstæð gengisþróun o.s.frv.
„Það gengur bara betur næst.“ En þaö
er því miður ekki svo. Málið er að þessi
markaður mettast eins og aðrir, verðið
fellur meö sífellt aukinni hagræðingu,
sífellt harðari samkeppni. Víða í löndum
er þessi „iðnaður“ kominn á sveitina og
það sem arðvænlegast er í honum;
brennivínssala, húsabrask og vændis-
húsarekstur komið í hendumar á út-
lendum maflufélögum..."
Eyvindur Erlendsson í Rabbi Lesbókar
Mbl. 7. október.
íþróttir í áskriftarrásir
„Um helstu keppnis-
iþróttir hefur skapast
eitt samfellt gróðabrall
á alþjóðlega vísu sem
teygir anga sína hingað
til lands. Fjölmiðlar,
sem starfa í almanria-
þágu með naum fjárráð,
hafa ekki getu til að hækka greiðslur
fyrir helstu viðburði eins og íþrótta-
basarinn krefst. íþróttfrnar í sjónvarpi
Ríkisútvarpsins em orðnar of dýrar og
líka of fyrirferðarmiklar á þeirri einu
rás sem viö höfum til afnota. íþróttaefni
mun leita í auknum máli í áskriftarrásir
sem menn borga fýrir sérstaklega."
Markús Örn Antonsson útvarpsstjóri
í Degi 7. október.
►
27
Skoðun
Serbar reka á flótta
© 'ooTHe$öST»NGu?geL
U.A TIááe4-5VMW<íAte:
Jc> - . «
-
-~d£A
<( i
Lítum í eigin barm
Astþór
Magnússon
stofnandi Friöar 2000
Nær öll líknarfélög heims
hafa skorað á ríkisstjómir
heims að aflétta viðskipta-
banninu áður en fleiri
liggja í valnum, enda flestir
sammála um að það hafl
frekar styrkt harðstjóra
landsins í sessi en grafa
undan honum. Jafnvel yfir-
menn Sameinuðu þjóðanna
em nú famir að vekja at-
hygli á því að þeir telji að-
gerðimar ekkert annað en
dulbúna heimsvaldastefnu
Með samstilltu átaki og
við mikla hrifningu fjöl-
miðla og ríkisvalds mót-
mæltu ungliðahreyfingar
stjómmálaflokkanna komu
kínverska þingforsetans til
Reykjavíkur. Þó að Kínverj-
inn hefði líklegast mjög
gott af þvi að kynnast
vinnubrögðum elsta þjóð-
þings veraldar er sjálfsagt
að sýna í verki að við líðum
ekki ítrekuð mannréttinda-
brot eða morð í Kína.
Það er hins vegar merki-
legt hvernig íslendingurinn lætur
sig einungis varða slíkt á Rauöa
torginu hinum megin á hnettinum
en lokar algerlega augum og eyrum
fyrir þeim hræðilegu mannréttinda-
brotum sem unnin eru á kontór ut-
anríkisráðherra við Rauðarárstíg.
Viöskiptabann styrkir harð-
stjórana
Að beiðni Bandaríkjanna, sem tel-
ur viðskiptahagsmuni sína í húfl,
hefur utanríkisráðherra staðið
dyggilegan vörð um viðskiptabann á
stærsta olíuríkið í Miðausturlönd-
um. Stofnanir Sameinuðu þjóðanna
eru sammála um að bannið hafl
valdið dauða 500.000 bama undir 5
ára. Allt mannlíf hefur verið lagt í
rúst á svæðinu, skolp flæðir um göt-
ur, vatn er mengað, lyf vantar, mat-
væli af skomum skammti, skólakerf-
ið hrunið, vonleysi, vændi og glæpir
ört vaxandi. Hatur hreiðrar um sig
og sumir bíða þess að hefna aðgerð-
anna.
valdamesta ríkis Vestur-
landa vegna þess hve olíuhagsmunir
og efnahagskerfi okkar sé samtvinn-
að.
Hiutdeild íslands
Flestir Islendingar kjósa að vera
algerlega blindir og heymarlausir
þegar minnst er á þjóðarmorðið í
írak. Þrátt fyrir að ekki sé lengur
hægt að líta fram hjá því að hér er
verið að deyða á kvalafuflan hátt
íjölda saklausra bama með beinum
aðgerðum og stuðningi utanríkisráð-
herra íslenska lýðveldisins vilja
menn líta undan á meðan bömin
deyja. Stjómmálahreyfmgum lands-
ins fmnst þægilegra að vekja athygli
á flísinni í auga fjarlægs Kínverja en
að taka á bjálkanum í okkar eigin
auga.
Miðað við þá staðreynd að 183
þjóðir hafi jafnan atkvæðisrétt hjá
S.Þ. er hlutdeild íslands í fjöldamorð-
inu í írak 2.730 böm. Myndum við
þegja ef utanríkisráðherra heföi um
leiö og hann fyrirskipaði viðskipta-
bannið á írak fyrirskipað að svelta
skyldi öfl nýfædd börn á Akureyri?
Eigum við kannski von á því að
íslenskir ráðherrar fái kínverskar
móttökur þegar þeir heimsækja er-
lendar þjóðir í framtíðinni? Eða eru
Vesturlandabúar svo forskrúfaðir að ^
einungis má mótmæla þvi sem hent- ‘
ar viðskiptum hverju sinni? Þannig
eru búin til tískumótmæli eftir pönt-
un, eins og Rauða torgið i Kína, því
menn telja að slíkt hjálpi til að grafa
undan alþjóðlegum áhrifum Kín-
verja sem eru mjög vaxandi.
Fréttabann ríkir hjá fjölmiðlum
landsins um mannréttindabrotin
sem unnin eru við Rauðarárstíg í
Reykjavik þrátt fyrir að þau valdi
dauða margfalt fleiri einstaklinga í
hverjum mánuði ársins 2000 en
þeirra sem létu lífið á Rauða torginu
fyrir meira en áratug. íslenskar
fréttastofur hafa ekki talið ástæðu til
að skýra frá nýju skýrslunni frá S.Þ.
Líklegast er það of óþægilegt fyrir v'
gullgröftinn okkar og RÚV er undir
ráðherravaldinu og Stöð 2 að stóram
hluta í bandarískri eigu.
Á grundvefli nýju skýrslunnar frá
S.Þ. endumýjaði undirritaður hjá
embætti Ríkissaksóknara lögreglu-
kæru frá árinu 1998 á utanríkisráð-
herra. Enginn fjölmiðill á íslandi
hefur séð ástæðu tfl þess að fjalla um
hina nýju skýrslu S.Þ. né kæruna á
ráðherrann. Þetta óþægilega mál
vilja sfjómvöld reyna að þegja í hel
með aðstoð fjölmiðla.
Ástþór Magnússon
„Nœr öll líknarfélög heims hafa skorað á ríkisstjómir heims að aflétta viðskipta-
banninu áður en fleiri liggja í valnum, enda flestir sammála um að viðskiptabannið
hafi frekar styrkt harðstjóra landsins í sessi en grafa undan honum. “ - Götumynd
frá Bagdad.