Dagblaðið Vísir - DV - 11.10.2000, Blaðsíða 12
12
MIÐVIKUDAGUR 11. OKTÓBER 2000
Skoðun
DV
Ætlarðu til útlanda fyrir jólin?
Iris Smáradóttir hárgreiöslumeistari:
Nei, ég ætla aö versla heima þessi
jól. Ég fór til Spánar í sumar og læt
þaö nægja.
Dóra Gunnarsdóttir verslunarmaöur:
Nei, ég ætla aö versla alfariö í Ótrú-
legu búöinni hér á íslandi fyrir jólin.
Ragnar Vignir nemi:
Nei, ég býst ekki viö þvi.
Marteinn Sigurgeirsson
kennsluráögjafi:
Nei, ég versla á íslandi fyrirjólin en
fer hins vegar til Krítar eftir jól.
Olöf Júlíusdóttir nemi:
Ég er aö fara á námskeiö í Kaup-
mannahöfn á fimmtudaginn, svo ég
fer ekki aftur fyrir jól.
Júlíus R. Bjarnason verslunarmaöur:
Nei, ég versla heima fyrirjólin. Ég
fór til Englands og verslaöi svolítiö í
sumar.
Aflinn á land
Veiöileyfagjaldiö rennur jú i ríkissjóö.
Kvótakerfið - sættir takast
Konráö Friðftnnsson
skrifar:
Vitað er að menn hafa lengi deilt
um hið íslenska kvótakerfi og er lík-
legt að ekkert mál annað hafi verið
eins lífseigt í umræðunni en einmitt
fiskveiðistjórnunarkerfið. Og þar
hafa sannarlega mæst stálin stinn
og sitt sýnst hverjum og hver spek-
ingurinn eftir annan troðið öðrum
um tær með yfirlýsingum sínum og
háfleygum orðum. En þau merku
tiðindi hafa gerst að stjórnmála-
ílokkamir tóku höndum saman í
málinu.
Með þessari samþykkt flokkanna
er raunverulega komin upp ný hlið
í litrófi stjórnmálanna. Hlið sem
sýnir að íslenskir stjórnmálaflokkar
ná sáttum þegar á reynir. Að vísu er
ég ekki gjörkunnugur efniviði sátt-
málans en skilst þó að flokkarnir
hafi samþykkt að taka einhvers
konar gjald fyrir afnotin af miðun-
um kringum landið.
Þegar málið er skoðað betur kem-
„Að vísu er sá maðkur í mys-
unni að útgerðin fór fram á
að gjaldið yrði tékið af óskipt-
um hlut. En það þýðir, að sjó-
maðurinn er þátttakandi
í greiðslunni, hjá til að
mynda „kvótakóngnum“
(smá „spæling“ þar!).“
ur í ljós að gjaldtaka í einhverri
mynd þarna er eina staðan sem
flestir menn geta sæst á vegna þess
að þeim er þaö tamt að reikna allt
út frá sjónarhóli gróðans. Skattborg-
arinn telur sig eiga þetta eða hitt og
vill því fá greiðslu fyrir þegar aðrir
en hann sjálfur nota til dæmis fiski-
miðin. Hann svíður í hjarta sínu
þegar aðrir en hann eru að græða á
fiskveiðum eða virkja vatnsföll
óbyggðanna endurgjaldslaust. Og
eftir að núverandi kvótakerfi kom
verður til nafngiftin „kvótakóngur"
(nýtt skammaryrði í íslenskri
tungu.)
„ Kvótakóngurinn „ er afskaplega
„vondur" maður. Hann „arörænir"
ja, hvað skal segja, háttvirtan
„skattgreiðanda „.! dag hefur skatt-
greiðandinn hins vegar slegið vopn-
in úr höndum kvótakóngsins vegna
þess að núna hafa flokkarnir komið
sér saman um að láta „kónginn"
borga skattgreiðandanum gjald fyr-
ir veiðarnar. - Veiðileyfagjaldið
rennur jú, í ríkissjóð.
Að vísu er sá maökur í mysunni
að útgerðin fór fram á að gjaldið
yrði tekið af óskiptum hlut. En það
þýðir að sjómaðurinn er þátttak-
andi í greiðslunni hjá til að mynda
„kvótakóngnum" (smá „spæling"
þar!).
. En munum að sátt er sátt. Og það
er í raun stór stund í íslensku samfé-
lagi þegar stjórnmálaflokkarnir taka
höndum saman í mikilvægum mál-
um sem snerta hvert mannsbarn í
þessu landi. - Vér fögnum því.
Stuðpúðadrengir borgarstjóra
Gísli Sigurjónsson
skrifar:
Helgi Hjörvar, forseti borgar-
stjórnar, segir „lausnina ljósa“ í
grein sem hann skrifar í eitt dag-
blaðanna nýlega. Þar segir hann að
frjáls samkeppni sé farin að
blómstra í fjarskiptum og fólk og
fyrirtæki séu farin að njóta ávaxt-
anna af henni í betri þjónustu og
lægra verði.
Enn fremur reifar hann hve mik-
ið Reykvíkingar hafa grætt á lagn-
ingu ljósleiðaranets um borgina og
stofnun Línu.Nets þrátt fyrir
hrakspár. Ef Helgi heldur virkilega
að frjáls samkeppni felist í því að
semja við Línu.Net um tengingu við
„Ef Helgi heldur virkilega að
frjáls samkeppni felist í því að
semja við Línu.Net um teng-
ingu við grunnskólana án út-
boðs œtti hann að staldra að-
eins við og hugsa.“
grunnskólana án útboðs ætti hann
að staldra aðeins við og hugsa. - Ég
hef ekki enn séð þennan sparnað.
Vinur Helga, Hrannar B. Arnars-
son, hefur sennilega notað sparnað-
inn til að veiða heimiliskisurnar
okkar sl. vetur. En ég get fullvissað
þá félaga um að fjölskylda mín
gleymir ekki þeim veiðum í næstu
kosningum til borgarstjórnar. Þess-
ar 8 milljónir sem veiðamar kost-
uðu og skiluðu engum árangri
hefðu til dæmis verið kærkomið
framlag til vímuvarna félagasam-
taka hér í borginni.
Þegar Ingibjörg Sólrún var í
kosningabaráttunni 1994 hafði hún
orð á því að hún ætlaði ekki að
stjórna eins og Davíð Oddsson, næði
hún kjöri. Þegar eitthvað fer úr-
skeiðis hjá henni kvakar hún gjarn-
an líkt og litla gula hænan í sögunni
og segir: Það var ekki ég, og sendir
fram á völlinn félagana Helga og
Hrannar til að taka við högginu. -
Davíð Oddsson þurfti aldrei á þess
háttar stuðpúðum að halda.
Köld eru kvennaráð
Mikið óskaplega var það vel til fundið
hjá þeim Steinunni Ólínu og Jónínu Ben.
að ráðast gegn Súsönnu Svavarsdóttur í
nýjum skemmtiþætti í Ríkissjónvarpinu á
laugardaginn. Dagfari getur ekki annað en
dáðst að þeim stöllum fyrir hugrekkið að
sitja í beinni sjónvarpsútsendingu og hakka
Súsönnu i sig. Súsanna átti það svo sannar-
lega skilið. Nógu lengi tætti hún í sig leik-
húsið þar sem Ólína vann, svo ekki sé
minnst á viðtalið við Jónínu Ben., sem hún
bar ábyrgð á, þar sem Jónína missti það út
úr sér að karlmenn væru bónus, þó ekki
Jóhannes i Bónus. Svo hnykktu þær á gam-
anseminni með því að birta fitubollumynd
af Súsönnu og flissa með. Frábærar stelpur
í sjónvarpinu. Dagfara var skemmt.
Svona eiga sjónvarpsþættir að vera. Eins og
saumaklúbbur í beinni útsendingu þar sem kon-
ur slúðra og baktala íjarstaddar vinkonur með
þeim léttleika sem bæði Steinunn Ólína og Jón-
ína Ben. eru landsþekktar fyrir. Svo sagði Jón-
ína að sér þætti best að sofa hjá á morgnana og
Steinunn Ólína rann til í þularstólnum. Frábært
sjónvarp.
Þær klikkuðu bara á einu. Dagfari gat ekki
betur séð en báðar væru þær Steinunn Ólína og
Svona eiga sjónvarpsþœttir að
vera. Eins og saumaklúbbur í
beinni útsendingu þar sem konur
slúðra og baktala fjarstaddar vin-
konur með þeim léttleika sem bœði
Steinunn Ólína ogjónína Ben. eru
landsþekktar fyrir.
Jónína Ben. orðnar feitari en Súsanna sem
þær voru að hlæja að fyrir framan alþjóð. í
upphafi skemmtiþáttarins var Steinunn
Ólína í svo þröngum brjóstahaldara að
brjóstin á henni minntu helst á 17. júní-
blöðrur. Enda brá hún á það ráð að skipta
um brjóstahaldara í miðjum þætti hvar eða
hvernig sem hún nú fór að því, blessunin.
Steinunn Ólína þarf að grenna sig. Þá hef-
ur Jónína Ben. stækkað svo mikið eftir að
hún keypti upp allar líkamsræktarstöðvar í
Reykjavík að hún tók tvö sæti í þriggja
sæta sófanum í skemmtiþættinum. Dagfara
fannst vanta fltubollumyndir af þeim með
fitubollumyndinni af Súsönnu. Þá hefði
þátturinn verið fullkominn.
Dagfari bíður spenntur eftir næsta þætti með
Steinunni Ólínu á laugardagskvöldið. Hver fyllir
út í sófann hjá henni? Skiptir hún aftur um
brjóstahaldara í miðjum þætti? Hvar verður öxin
látin falla? Hver verður niðurlægður næst? Allt
þetta og meira til í Ríkissjónvarpinu næsta laug-
ardagskvöld. Dagfari ætlar að horfa. Hann er bú-
inn að greiða afnotagjöldin og lítur á Steinúnni
Ólínu og gesti hennar sem hreinan bónus á
skylduáskriftina. ^ ^ .
Viö Mývatn
Hvar eru vinir náttúrunnar?
Náttúra Mývatns
B.S^skrifar:-
Ljóst virðist að ráðamenn þessa
lands halda áfram að eyðileggja nátt-
úru Mývatns. Kísiliðjan fær að skrapa
botn vatnsins og hér eftir í Syðri-Flóa,
sem hingað til hefur fengið að vera í
friði. Mývatn er okkar helsta nátt-
úruperla og það er skjalfest að veiðar
úr vatninu hafa stórlega dregist sam-
an eftir komu Kisiliðjunnar. Nóg er af
stuðningsmönnum Kísiliðjunnar, en
talsmenn verndunar Mývatns hafa lít-
ið haft sig í frammi. Steingrímur J.
Sigfússon alþm., sem kennir sig við
grænan flokk, er ósýnilegur með öllu
þegar talið berst að Mývatnsmálum.
Menn eins og hann og aðrir grænir fé-
lagar hans geta ekki setið hjá þegar
tekist er á um framtíð Mývatns. - Eða
er þeim líka sama?
Vin, raunveru-
legt athvarf
Björn Gustavschiold skrifar:
Skömmu eftir að Vin, athvarf fyrir
geðsjúka, var opnað byrjaði ég að
stunda staðinn og eftir um tvo mán-
uði þurfti ég ekki lengur að taka lyf.
Sjálfsvirðing mín og sjálfstraust jókst
af því að stunda athvarfið. Svo hætti
ég að koma og fljótlega þurfti ég aftur
á jafnvægislyfjum að halda. Síðan í
mars á fyrra ári byrjaði ég aftur að
stunda staðinn og hef verið lyijalaus
síðan. Hef ég þannig sparað ríki og
borg stórfé í lyfjakostnaði frá því ég
byrjaði að koma í Vin, og reiknast
mér til að það séu um 72.000 krónur.
Þannig tel ég að staður eins og Vin sé
þjóðhagslega hagkvæmur og nauðsyn
fyrir þjóðfélagið hvort sem alþingis-
maður eða róni þarf á að halda.
Loksins E1 Grillo
Siguröur skrifar:
Fyrir okkur Aust-
firðinga var afar
ánægjulegt að heyra
að loks ætti að dæla
upp olíunni úr E1
Grillo. Umhverfisráð-
herra hefur staðið vel
að verki og verið mun
ákveðnari en ýmsir
Siv Friðleifs-
dóttir.
fyrirrennarar hans. Ómarkviss skot
formanns Samfylkingarinnar í DV
fyrir skömmu eru beinlínis hlægileg
og hitta hann sjálfan verst fyrir. Hef-
ur greinilega gleymt því að í eina tíð
var hann umhverfisráðherra. Og þrátt
fyrir beiðni Austfirðinga til hans um
að aðhafast eitthvað í málinu gerði
hann ekki neitt annað en að tala um
þetta vandræðaflak á botni Seyðis-
fjarðar frá því i stríðinu. Siv, núver-
andi umhverfisráðherra, hefur með
framgöngu sinni í þessu máli sýnt að
hún er mun öflugri umhverflsráð-
herra en Össur var á sínum tíma.
Hamast á Blöndal
Geröur Jónasdóttir hringdi:
Einkennilegt hvernig menn láta
hafa sig út í ógöngur eins og þeir sem
ásaka Pétur Blöndal alþm. um að
hann hafi bendlað aldraða við óreglu-
fólk. Þetta sagði Pétur einfaldlega
aldrei, hann var að taka upp hansk-
ann fyrir aldraða með því að benda á
að aldraðir hefðu mátt sæta afleiðing-
um, m.a. vegna uppáskrifta á víxla, en
benti á í leiðinni að oft og tíðum
mætti rekja bágar aðstæður margra
til óreglu. Það átti ekkert við um aldr-
aða fremur en aðra sem þiggja bætur
hjá hinu opinbera. En þó hamast
menn á Pétri fyrir að hafa bendlað
aldraða við ofneyslu áfengis! - Furðu-
legur málflutningur.
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangið:
gra@ff.is
Eða sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11,105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.