Dagblaðið Vísir - DV - 16.10.2000, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 16. OKTÓBER 2000
Skoðun DV
Ertu farin/n að huga
að jólunum?
Lúðvík Þorfinnsson símsmiður:
Já, ég er aöeins farinn aö huga aö
gjöfunum.
Ingvar Valgeirsson verslunarmaður:
Nei, þaö er október.
Eva Rán Ragnarsdóttir
afgreiðslustúlka:
Já, aöeins, helst jólagjöfunum.
Guðlaug Elísa Einarsdóttir
afgreiðslustúlka:
Nei, ekki neitt.
Sveinlaug Friðriksdóttir
afgreiðslustúlka:
Já, ég er farin aö hlakka tit.
Leigubílastöðvar eru stór tryggingaraðiii
- gætu boöiö út sínar tryggingar á EES-svæöinu.
, Tryggingafélögin:
Oprúttin vinnubrögð
^T~l Tryggingafélög á
íslandi ríða feitum
■ hesti frá síöasta sex
* 1 "'imS m™aða uppgjöri.
J* ^ar er gfóðinn í fyr-
V^jg; M irrúmi, gróði og aft-
> æM , ur gróði. Og skyldi
■•wm' engan furða: Bíla-
Skarphéðinn tryggingar hafa
Einarsson hækkað mikið hér,
skrifar: miðað við önnur
......... Evrópulönd. Breytt
skipan mála við mat á örorku fólks,
miskabótum og fleiru er varðar al-
varleg slys í umferðinni, og sem kom
með skattalögum 1993 og síðari end-
urskoðun, hefur fært tryggingafélög-
unum mörg hundruð milljónir (ef
ekki milljarða króna) i gróða. Bóta-
þegar hafa verið rændir sínum bót-
um. Einn af virtari lögmönnum
þessa lands sagði mér í fyrri viku að
vinnubrögð þessa læknis væru for-
kastanleg. Fjöldi fólks hefði þurft að
fá sér dómkvadda sérfræðinga til að
Hrollvinir
Miöborgarbúi
skrifar:
Tvenn samtök hafa verið stofnuð
vegna Vatnsmýrarinnar. Ein til að
kynna nýja byggð í Vatnsmýrinni
og koma Reykjavíkurflugvelli burt
þaðan, og hin til að viðhalda núver-
andi skipulagi í mýrinni með flug-
völlinn á sínum stað, einkum og sér
í lagi vegna innanlandsflugsins til
hinnar dreifðu landsbyggðar.
Einkennileg eru þó síðbúin við-
brögð þeirra sem vilja vernda
Reykjavíkurflugvöll í Vatnsmýrar-
feninu eins lengi og kostur er. Á
stofnfundi hinna nýju samtaka um
vernd Vatnsmýrarinnar í núver-
andi ástandi kemur ekki á óvart að
þarna er aðallega um að ræða flug-
menn og aðra starfandi að íluginu.
Það kom heldur ekki á óvart að ut-
anbæjarmanni var falin for-
„Sé litið til Bretlands og
Þýskalands þá eru trygg-
ingar á bílum mun ódýrari
þar en hér og slysabótakerfi
miklu réttlátari í garð
bótaþega. “
fá réttláta meðferð mála sinna.
Þarna er um mjög háar upphæðir
að ræða. Mér er tjáð að þessi lög séu
að sænskri fyrirmynd og er það
ekki í fyrsta sinn sem íslendingar
sækja slíkt rugl til Norðurlanda. Sé
litið til Bretlands og Þýskalands þá
eru tryggingar á bílum mun ódýrari
þar en hér og slysabótakerfi miklu
réttlátari í garð bótaþega.
Stutt er síðan banki allra lands-
manna, Landsbankinn, keypti stór-
an hlut í VÍS sem er síðasti fiður-
hamurinn af SÍS sáluga.
Áður hafði Landsbankinn eignast
„Þeir sem eru fylgjandi því
að halda Reykjavíkurflug-
velli þar sem hann er, ein-
göngu fyrir smátt og smátt
deyjandi innanlandsflug,
eru ekki neinir hollvinir,
hvorki flugvallarins né
landsbyggðarinnar í raun. “
mennska í upphafi. Og á stofnfund-
inn var mættur flugmálastjóri til að
kynna starfsemina, að sögn, í frétta-
tilkynningu af fundinum.
Þeir sem eru fylgjandi því að
halda Reykjavíkurflugvelli þar sem
hann er, eingöngu fyrir smátt og
smátt deyjandi innanlandsflug, eru
ekki Tieinir hollvinir, hvorki flug-
mikið af eigum SÍS, svo sem Sam-
vinnubankann og mörg hús og aðr-
ar eignir þess. Spurningin er þessi:
Geta þolendur bótaráns treyst
Landsbankanum? Skoðun mín er sú
að svo sé ekki. Nú eru það þrír risar
sem selja tryggingar á íslandi. Þeir
hafa keypt upp önnur smærri félög.
Tvö þeirra tengjast svokölluðum
„kolkrabba" og það þriðja Lands-
bankanum.
Ríkisstjórnin hjálpaði þessum fé-
lögum að ræna almenning í formi
okurtrygginga og með „bótaránslög-
um“ (skaðabótalögin). Hvað getur
fólkið gert? En til eru leiðir: Leigu-
bílastöðvar gætu t.d. boðið sínar
tryggingar út á evrópska efnahags-
svæðinu, svo og önnur stór félög,
t.d. verktakafélög, útgerðarfélög og
fleiri.
Með því móti mætti spara geysi-
háar fjárhæðir. Núverandi ástand
er ófært og má líkja við rán um
miðjan dag.
vallarins né landsbyggðarinnar í
raun. Og þá ekki hollvinir Reykja-
víkur, sem er orðin í stórhættu
vegna hins hættulega lágflugs í að-
flugs- og flugtakslínu yfir miðborg-
ina.
Þeir eru þvi engir „hollvinir" sem
róa að því öUum árum að eyðUeggja
fyrir Reykvíkingum dýrasta bygg-
ingarlandið í hjarta borgarinnar.
Þeir eru sannkaUaðir „hrollvinir"
og bíða þess nú með eftirvæntingu
að svokaUaðri FlugvaUarnefnd tak-
ist að tefja tímann sem lengst með
tímafrekum „úttektum" sérfræð-
inga um framtíðarnýtingu Vatns-
mýrarinnar, svo að ekkert verði
gert sem flýtir því að innanlands-
Uugið flytjist tU Keflavíkur. Innan-
landsflug sem senn verður nú sett á
skattsligaðar herðar allra lands-
manna.
Reyk j avíkurf lugvallar
Vélstjórar með lausa skrúfu
Það er ýmislegt sem dynur á olíufélögun-
um þessa dagana. Fátt er forstjórum þeirra
þungbærara en að hækka eldsneytisverð.
En olíufélögin fást við íleira en að hækka
eldsneytisverð. Fokdýrt eldsneyti veldur því
að útgerðir vörubíla, jafnt og skipa, hafa
gjarnan farið á hausinn. Þar sem olíufélögin
hafa af rakinni góðmennsku lánað viðskipta-
vinum sínum hafa þrotabú gjarnan faUið
þeim í skaut.
Vestur á fjörðum varð það óhapp að veik-
ur vélstjóri var ráðinn í skipsrúm. Skipstjór-
inn og stýrimaðurinn, auk útgerðarmanns-
ins, vissu að hann var smitaður af HIV en
þeir gleymdu að láta yfirvélstjórann vita. Sá
áttaði sig umsvifalaust á hættunni við að
starfa við hlið hins smitaða í vélinni. Vél-
stjórar eru samhentir og halda gjarnan tveir á
skrúflyklum og skrúíjárnum, svo ekki sé talað
um önnur hættulegri verkfæri. Þar sem þeir sam-
eiginlega skrúfa ró lausa eða festa lausa skrúfu
vill brenna við að þeir rispi sig. Eðli málsins
samkvæmt verður þá blóðblöndun, svo vitnað sé
beint í yfirvélstjórann sótthrædda. Þegar vélstjór-
ar rispa sig saman skiptir máli að þeir haldi ró
sinni og blóðblöndunin verði ekki tilefni taugaá-
faUs sem gjaman verður til þess að menn virðast
Vélstjórar eru samhentir og halda gjarn
an tveir á skrúflyklum og skrúfjámum,
svo ekki sé talað um önnur hœttulegri
verkfœri.
með lausa skrúfu. Eina ráðið er að í vélarrúmi
séu aðeins ósmitaðir og heilbrigðir einstaklingar.
Gott væri ef þeir væru líka lausir við erfðagaUa ef
tU kæmi genasamruni við sameiginlega rispun.
Þetta veit yfirvélstjórinn á skipinu að vestan
og hann strækar á aðra en heilbrigða sam-
starfsmenn. Vélstjórar eru langskólagengnir
og það þýðir ekki að bera á borð fyrir þá
bull á borð við það að engin hætta stafi af
HlV-jákvæðum einstaklingum í daglegri um-
gengni. Því stóð yflrvélstjórinn fastur á sínu
og útgerðarmaðurinn, sligaður af olíukostn-
aði, rak hinn smitaða. Brottrekni vélstjórinn
leyfði sér þá svívirðu að láta stéttarfélag sitt
fara í mál við útgerðarmanninn sem fór á
hausinn skömmu síðar. Olíufélag skipsins
hreppti það á uppboði og nú er svo komið að
það þarf að verjast vélstjóranum sem var
rekinn vegna þess að hinn vélstjórinn vUdi
ekki rispa sig með honum og smitast af HIV
út af lausri skrúfu. Og það er hagsmunafélag
beggja vélstjóranna sem sækir málið, þrátt fyrir
að formaðurinn hafl lýst því að sjálfur væri hann
ekki spenntur fyrir því að skrúfa í vél með smit-
uðum. Þarna þarf ekki frekari vitnanna við; of-
sóknir á hendur lítUmagnanum sem þarf að
gjalda fyrir innanfélagsmál vélstjóranna. Olíufé-
lagið hefur ákveðið að verjast i málinu, enda eru
takmörk fyrir því hvaö þau geta látið vaða yfir sig
á skítugum skónum. ^ n .
Verögildiö minnkar sífellt
- lækningin: skert útlán og úttekt
meö greiöslukortum.
Órói í fjármálum
Hermann Jðnsson skrifar:
AUt útiit er fyrir að enn eina ferð-
ina ætii okkur íslendingum að takast
að koma efnahagsmálunum í kalda-
kol. Ekki er langt síðan hér var óða-
verðbólga og ótryggt íjármálaástand.
Nú hafa málin snúist á þann veg að
sakir opinberrar eyðslu og skattpín-
ingar verður almenningi annað tU
gæfu en að fylgja hinu opinbera for-
dæmi og eyða um leið og aflað er og
sækja svo viðbótarfé tU lánastofnana
í frekari eyðslu. Ég sé ekki annað en
nú verði að setja hömlur á útián
bankanna og einnig á úttektir með
greiðslukortum tU að koma í veg fyr-
ir að aUir gangi á sokkaleistunum
innan fárra vikna - ekki mánaða.
Ökufantar á ferð
Kristinn Sigurðsson skrifar:
Furðulegt er að lögreglan gengur
ekki harðar fram í því að fá þá öku-
menn svipta leyfi tU aksturs sem aka
á dýr og fólk á vegum úti. Kindum og
hestum er kennt um að með því að
fara upp á þjóðvegina séu ökumenn
settir í hættu og ekki verði við því séð
ef ákeyrsla verður. En hvað með fólk
sem af illri nauðsyn þarf oft út á þjóð-
veg til að ganga eftir honum? Er ekki
einn glanninn nýbúinn að aka á fólk
við þessar aðstæður? Hvað gerði lög-
reglan? ég spyr. Kannaði hún hvort
ökumaður var í lagi? Ég held ekki, því
miður. AðaUega er spurt, hvort öku-
tæki glannanna hafi skemmst! Ég er
þess fuUviss að langoftast er um öku-
fanta að ræða sem valda flestum slys-
unum á þjóðvegunum.
Til Flugleiöa
Hluthafi skrifar:
Nú skulum við,
hluthafar Flugleiða
hf., vona að við getum
iitið bjartari tíma.
Hlutabréftn hafa verið
að síga og eru varla
söluhæf vegna atfaUa.
Nú er stjórnarformað-
urinn laus allra mála
hjá Eimskipafélaginu
og getur því tekið tU
óspiUtra málatma við
að moka Flugleiðir upp
úr feninu. Ég treysti ..
fyrrum forstjóra Eimskips og núverandi
stjómarformanni vel tU að tryggja okkur
hluthöfum betra gengi en við búum við í
dag. Við eigum það líka sannarlega skUið.
Léleg heimspeki?
Vilhjálmur Alfreösson skrifar:
Nýlega var ég í heimsókn á hjúkr-
unarheimili hér í borginni. Þegar ég
horfði á gamalmenni í hjólastólum,
fólk sem hefur. barist fyrir land og
þjóð, þá hugsaði ég: Hvað er Guði
þóknanlegt? Ekki lyfti hann litla
fingri til að hjálpa syni sínum deyj-
andi á krossinum og ekki heldur til að
hjálpa hans. útvöldu þjóð deyjandi
mUljónum saman í fangabúðum í síð-
ari heimsstyrjöld. Því gat hann ekki
gengið frá hinum Ulu öndum í upp-
hafi tUverunnar? En hótar mannkyni
og iUum öndum öUu síðar meir. Hefur
mannkynið þá ekki þolað nóg? Mun
mannskepnan þá dæma Guð? Kannski
er tíminn kominn tU að vera eins og
Snorri í Betel og Gunnar í Krossinum:
hætta þessu andlega þrasi og reyna að
hjálpa meðbræðrum sínum i verki.
Hroki svokaUaðra „kristinna" í þess-
um hehni ber vott um andlega geð-
veiki og ber Guði þá að lækna þá af
þessum illkynja sjúkdómi.
IDV Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn T síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangiö:
gra@ff.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíöa DV,
Þverholti 11,105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.