Dagblaðið Vísir - DV - 25.10.2000, Blaðsíða 17

16
MIÐVIKUDAGUR 25. OKTÓBER 2000
MIÐVIKUDAGUR 25. OKTÓBER 2000
33
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aðstoðarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíöa: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiölunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 461 1605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiðlun hf.
Filmu- og plötugerð: isafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverö á mánuði 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverð 180 kr. m. vsk., Helgarblaö 250 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til aö birta aðsent efni blaösins í stafrænu formi og i gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viömælendum fyrir viötöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Styrkur og veikleiki
Skoðanakönnun DV um fylgi stjórnmálaflokkanna er
um margt forvitnileg. Staða ríkisstjórnarinnar er sterk
og þrátt fyrir að Sjálfstæðisflokkurinn tapi nokkru fylgi
miðað við síðustu könnun blaðsins mælist hann tölu-
vert yfir fylgi í síðustu kosningum. Framsóknarflokkur-
inn virðist vera að rétta lítillega úr kútnum eftir erfið-
leika undanfarna mánuði, þrátt fyrir mikla ágjöf á for-
ystumenn flokksins í kringum bankamálin.
En mesta athygli vekur að skoðanakönnun DV bend-
ir til að Vinstrihreyfingin - grænt framboð hafi náð að
festa sig í sessi sem stærsti stjórnarandstöðuflokkurinn.
Steingrimi J. Sigfússyni formanni og öðrum liðsmönn-
um vinstri-grænna hefur tekist að koma á framfæri
stefnumálum sínum með meiri sannfæringu en búist
var við fyrir síðustu kosningar. Árangurinn hefur ekki
látið á sér standa en sé miðað við úrslit þingkosninga á
liðnu ári og niðurstöðu skoðanakönnunar DV hefur
fylgi Vinstrihreyfingarinnar - græns framboðs liðlega
tvöfaldast. Slíkt verður ekki talið annað en pólitískt
þrekvirki.
Stöðug sókn Steingríms J. Sigfússonar og félaga kann
að skýra veikleika Samfylkingarinnar, sem þrátt fyrir
allt hefur aldrei náð því flugi sem að var stefnt. í upp-
hafi töluðu forystumenn flokkanna sem runnu inn í
Samfylkinguna digurbarkalega um að verið væri að
mynda pólitískt afl sem stæði jafnfætis Sjálfstæðis-
flokknum. Eftir því sem leið að kosningum urðu vænt-
ingarnar hógværari: „Sigur er 31-32 prósent og þar
yfir,“ sagði Sighvatur Björgvinsson, þáverandi formað-
ur Alþýðuflokksins. í kosningunum lögðust 27% kjós-
enda á sveif með Samfylkingunni.
Vonir um sterkt pólitískt stjórnmálaafl biðu skipbrot,
en vonir voru bundnar við að þingmönnum Samfylking-
arinnar tækist að ná vopnum á Alþingi á liðnum vetri.
Þær vonir urðu að engu, þrátt fyrir að sóknarfærin
væru til staðar. Niðurstaða könnunar DV nú bendir til
að staða Samfylkingarinnar í byrjun vetrar sé í besta
falli veik (18,8%). Næstu mánuðir geta því ráðið úrslit-
um um það hvort Samfylkingin nær raunverulegri fót-
festu eða dagar uppi sem smáflokkur í stíl hins gamla
Alþýðuflokks.
Vandi Samfylkingarinnar og Össurar Skarphéðins-
sonar er sá sami og glímt hefur verið við allt frá stofn-
un. Allt bendir til að sameining vinstri manna hafi mis-
tekist. Forystumönnum Samfylkingarinnar hefur ekki
tekist að ná fótfestu í hugum kjósenda - trúverðugleik-
ann vantar. Þingmönnum flokksins hefur ekki tekist að
skapa sér stöðu sem framsækið afl og traust stjómar-
andstaða.
í leiðara DV nokkru fyrir kjör Össurar Skarphéðins-
sonar sem formanns Samfylkingarinnar var bent á að
fyrsta verk formannsins yrði að ná þingflokknum á bak
við sig um leið og tekin væru af öll tvímæli um það hver
sé leiðtoginn: „Það getur reynst þrautin þyngri fyrir
Össur, en takist það ekki mun það verða erfitt og jafn-
vel útilokað fyrir hann að ná trúnaði og trausti kjós-
enda. Þær miklu vonir sem Samfylkingin bindur við að
formaður leiði hana til stærri og betri afreka en hingað
til kunna því að renna út í sandinn áður en hafist er
handa.“
Óli Björn Kárason
I>V
Skoðun
Göngum til góðs á laugardaginn
Landssöfnun Rauða kross-
ins gegn alnæmi í Afríku
undir kjörorðinu Göngum til
góðs fer fram laugardaginn
28. október. Alnæmisfarald-
urinn herjar á Afríku sem
aldrei fyrr um þessar mund-
ir. Þær tölur sem við fáum
þaðan um fjölda sýktra og
fjölda látinna eru ógnvænleg-
ar, þær hlaupa á milljónum.
Eftir því sem tölur verða
stærri geta þær jafnframt
orðið óraunverulegri í huga
fámennrar þjóðar. Á íslandi
búa um 280.000 einstaklingar. 86 sinn-
um fleiri hafa látist af völdum alnæmi
í Afríku. 57 sinnum fleiri eru sýktir og
fjöldi þeirra sem látast á ári hverju er
7 sinnum fleiri en fjöldi íslendinga.
Þessar tölur eru mjög háar, svo háar
að skilningur á þeim er í raun tak-
markaður.
Á bak við hverja einustu tölu i þessu
talnaflóði er einstaklingur. Einstak-
lingur sem getur átt fjölskyldu, ástvini,
vini og kunningja, áhugamál, vinnu,
minningar, tilfinningar og takmörk i
lífínu svo eitthvað sé nefnt. Alveg eins
og við og aðrar manneskjur. Það sem
þessir einstaklingar hafa ekki er
heilsa. Þessir einstaklingar eru smitað-
ir af HIV sem í Afríku er
dauðadómur þar sem lyf eru
enn svo dýr að þau eru ekki á
færi venjulegs fólks.
Fræðslan er forgangs-
verkefni
Þetta vandamál er mikið
en ekki óyfirstíganlegt. Það
hefur sýnt sig þar sem for-
varnarstarf hefur farið fram.
Stærsti hluti vandamálsins
felst í vanþekkingu fólks á
smitleiðum, einkennum og
meðhöndlun sjúkdómsins. Á
meðan fólk hefur ekki vitneskjuna um
smitleiðir heldur sjúkdómurinn áfram
aö breiðast út þar sem það er eðli
mannsins að fullnægja náttúrulegum
þörfum sínum eins og hann hefur alltaf
gert. Við getum því miður ekki bólu-
sett fyrir alnæmi. Því er fræðslan for-
gangsverkefni. Þegar þekking á sjúk-
dómnum hefur breiðst út er mikill sig-
ur unninn og árangur verður sýnileg-
ur. Þessi þekking er lykilatriði í barátt-
unni gegn alnæmi. Það vitum við best
sem þessa þekkingu höfum.
Til þess að hægt sé að senda þjálfað
fólk utan til að vinna að þessari
fræðslu þarf fjármagn. Þar getum við
venjulegir íslendingar lagt lóð á vogar-
„Ég vil sérstaklega hvetja ungt fólk til að sjá af tveimur
klukkustundum úr lífi sínu á laugardag og taka þátt í söfn-
uninni. Ungt fólk er i hvað mestri smithœttu hvað varðar
alnæmi. - Hinn dœmigerði alnœmissmitaði Afrikubúi er
ung kona með barn. “
skálarnar. Tölum minna i símann, kvöldið, horfum á sjónvarpið í staðinn
drekkum færri bjórglös á laugardags- fyrir að leigja videospólu, sleppum sæl-
Kjör láglaunafólksins
Veröld án vona
Mest um vert er að þeir
sem ákvarða og semja um
laun og kjör setji sér mark-
mið um raunhæf lífskjör
sem eyða sárri fátækt og
eymd þeirra sem standa
höllum fæti í þjóðfélaginu.
Því miður hefur þessum
markmiðum ekki verið náð
vegna þröngsýni, auð-
hyggju og sundrungar
ákveðinna þjóðfélagshópa
og stjórnmálamanna sem_____________
líta á fátækt þúsunda
manna sem eðlilega samfélagsþróun.
Öryrkjar, aldraðir, einstæðir for-
eldrar o.fl. hafa undanfarin ár vakið
athygli á bágum kjörum sem hvergi
nærri nægja fyrir brýnustu nauð-
synjum. Hér er um að ræða heildar-
greiðslur frá ca 50-70 þúsund krónur
á mánuði.
Séu fulltrúar löggjafarvaldsins,
ráðherrar og þingmenn spurðir
hvort þeir gætu dregið fram lífið af
slíkum tekjum svara þeir eindregið
neitandi án frekari skýringa. Við-
kvæði þeirra er sem fyrr að launa-
hækkanir leiði til verðbólgu og sam-
dráttar. Fólkið leitar í auknum mæli
þegar í nauðir rekur til félagsmála-
stofnana fyrir brýnustu nauðsynjum
en oftast eru það þó ættmenni við-
komandi sem veita stærstu hjálpina.
Hjá mörgum er þetta veröld án vona,
þrautir og þjáningar.
Hvað er til ráða?
ísland er meðal ríkustu þjóða
heims og vegna fámennis okkar er
auðvelt að útrýma fátækt. Pólutískur
vilji, heilbrigð og heiðarleg vinnu-
brögð er allt sem þarf. Samvinna rík-
isstjórna og atvinnurekenda við gerð
kjarasamninga er ekki til-
viljunum háð, hún er fyrir-
fram ákveðin, reyndar eru
settar á svið leikrænar sen-
ur til að blekkja viðsemj-
endur sína. Hagsmunir
annarra standa þeim nær,
þ.e. hinna ríku og voldugu
herra sem greiða ríkulega í
flokkssjóði og tryggja pólu-
tískt vald flokksforustunn-
Kristján ar.
Pétursson Aldnir og öryrkjar eiga
fyrrverandi deildarstjóri ej^j ag vera fórnarlömb
þessara kringumstæðna.
Þeir eiga ekki að hörfa eitt einasta
skref heldur sameinast og stofna sitt
eigið stjórnmálafl og vera ekki neitt
útibú frá íhaldinumé öðrum flokk-
um. Góðar hugmyndir eru einskis
virði sé þeim ekki framfylgt. Aldnir
og öryrkjar hafa reynsluna, eldmóð-
inn og þrautseigjuna, þeir eru ekki
hálfvolgir í huganum heldur brenn-
andi í andanum og það mun gera
gæfumuninn. Bein tengsl ríkisstjórn-
arflokka við kvótakerfið og aðra fjár-
málafyrirgreiðslu eru að verða þeim
sjálfum meiri ógn og voði en við var
búist.
Það flæðir ört að og útgönguleiðir
eru að lokast, fLóttinn er brostinn á.
Forsætisráðherra virðist líka trúa
sínum eigin hugarburði um góðæri
aldraðra og öryrkja. Kannski eru
hinar skáldlegu hugrenningar búnar
að yfirtaka veruleikann. Þegar menn
brestur kjark eða þeir þekkja ekki
sinn vitjunatíma er oft flóttinn frá
veruleikanum nærtækur. Valdafíkn
og græðgi efnishyggjunnar eru óseðj-
andi en þó verður höggormurinn í
eigin hugtúnum mönnum skæðast-
ur.
Kristján Pétursson
Kjaramál varða alla i þjóðfélag-
inu, þau eru undirstaða lífsafkomu
heimilanna í landinu og varða mestu
um afkomu fyrirtækja. Sú einhæfa
samanburðarfræði stjómmálamanna
á kaupi og kjörum undanfarna, ára-
tugi er skaðleg fyrir launaþróunina,
enda oft meira deilt um laun en al-
menn lifskjör. Fortíðin á ekki að
marka framtíðarstefnu í kjaramál-
um heldur afkoma ríkissjóðs og at-
vinnuveganna á hverjum tíma.
„Aldnir og öryrkjar eiga ekki að vera fórnarlömb þess-
ara kringumstceðna. Þeir eiga ekki að hörfa eitt ein-
asta skref heldur sameinast og stofna sitt eigið stjórn-
málafl og vera ekki neitt útibú frá íhaldinu.né öðrum
flokkum. Góðar hugmyndir eru einskis virði sé þeim
ekki framfylgt. “
Meö og á móti
ir að ofnota verkföll í kjaradeilum sínum?
Langvarandi áhrif
Mikilvægi starfa
kennara hefur verið
stórlega vanmetið og
ég er þeirra skoðún-
ar að það sé þjóðfé-
lagsleg nayðsyn að viðurkenning
og virðing fyrir þessum störfum
verði efld og þar skipta launa-
kjör ekki minnsta máli.
í tengslum við verkfallsboðun
framhaldsskólakennara hafa
ýmsir lýst áhyggjum sínum og
varað við afleiðingum verfalls á nám og
velferð nemenda. Verkfall framhalds-
skólakennara hefur auðvitað áhrif á fjöl-
skyldulífið, en ekki jafn mikil og verkfóll
leik- og grunnskólakennara.
í ljósi þessa kemur ekki á óvart
þó einhverjir tali um „gíslatöku"
í tengslum við verkföll kennara.
Stöðug og viðvarandi umræða
um bág kjör, verkfallsboðanir og
verköll kennara hefur áhrif á þá
ímynd sem margir hafa af kenn-
arastéttinni. Jákvæðari umræða
tengd hagsmunum nemenda og
skólastarfl er líklegri til að skapa
stéttinni jákvæðari ímynd. Þama
er vissulega spuming um orsök
og afleiðingu. En meðan kennarar telja
sig ekki eiga annarra kosta völ en beita
verkfallsréttinum til að knýja á um kjara-
bætur get ég ekki tekið undir það að þeir
ofnoti þann rétt í kjardeilum.
Verkfall er ekki markmiðiö
Ég tel svo ekki
vera enda hafa
kennarar einungis
farið þrívegis í
verkfall á hvoru
skólastigi síðan þeir öðluðust
verkfallsrétt 1977. Staðreyndir
málsins eru þær að kennarar
hafa dregist aftur úr saman-
burðarhópum á undanfómum
árum. Þetta stafar m.a. af því að
almennt launaskrið skilar sér
ekki inn í skólana og því sígur stöðugt
á ógæfuhliðina. Árvissir erfiðleikar við
að manna kennarastöður og sú stað-
reynd að Islendingar leggja minna fé til
menntamála en þær þjóðir sem
við viljum bera okkur saman
við sanna að átaks er þörf í
launamálum kennara. Meðan
augu vinnuveitenda opnast
ekki fyrir þessari staðreynd
neyðast kennarar til þess að
berjast fyrir kjömm sínum.
Verkfall er ekki markmiðið
heldur hitt að laun í skólum
verði samkeppnisfær við aðra
vinnustaði. Ef það gerist ekki
má búast við því að kennsla falli niður
einfaldlega vegna þess að enginn fæst til
að sinna henni. Er það stefna íslenskra
stjórnvalda í skólamálum á 21. öldinni?
formaöur Kennara-
sambands íslands
Framhaldsskólakennarar hafa boðaö verkfall 7. nóvember. Foreldrar og forráöamenn nemenda hafa lýst áhyggjum sínum vegna þess og telja hættu á aö
nemendur flosni úr námi vegna verkfallsins.
f
gætinu í bíóferðinni. Leggjum þetta
Qármagn til hliðar og setjum í baukinn
laugardaginn 28. október.
Sýnum samhug í verki
Ég vil sérstaklega hvetja ungt fólk til
að sjá af tveimur klukkustundum úr
lífi sínu á laugardag og taka þátt i söfn-
uninni. Ungt fólk er í hvað mestri smit-
hættu hvað varðar alnæmi. Hinn
dæmigerði alnæmissmitaði Afríkubúi
er ung kona með barn. Ungt fólk á ís-
landi er vel uppfrætt um alnæmi, smit-
leiðir og einkenni þess. Við höfum
fylgst með þróun rannsókna og lyfja-
framfara gegn sjúkdómnun í gegnum
árin. Af þessu njótum við góðs. Við
stöndum vel að vígi með vitneskjuna í
farteskinu. Það sem við vitum verður
fólkið í Afríku líka að vita.
Við ættum að þakka fyrir það
hversu vel upplýst við erum hér á
landi með því að leggja okkar af mörk-
um fyrir jafnaldra okkar, böm og aldr-
aða í Afriku. Sýnum samhug í verki
laugardaginn 28. október og göngum til
góðs með bauka frá Rauða krossi Is-
lands í hendi. Nánari upplýsingar er
að finna á vef Rauða krossins,
www.redcross.is. - Sjáumst!
Elva Dögg Melsteð
Áhyggjur af
þ j óðf lutningum
„Ég horfi með hryll-
ingi til þess ef sveitar-
félög og ríkið verða
ekki samstíga í þeirri
þróun sem virðist
vera sýnileg að
óbreyttu ástandi. Af
sögusögmun man mað-
ur eftir því þegar þjóðílutningarnir
miklu um og eftir siðustu heimsstyrj-
öld hófust hingað á höfuðborgarsvæðið
og ég held að enginn vilji upplifa aftur
það neyðarástand sem ríkti þá hér á
svæðinu...Ríkið og sveitarfélögin hér á
höfuðborgarsvæðinu þurfa að mynd sér
einhverja framtíðarsýn um uppbygg-
ingu svæðisins."
Sigurgeir Sigurösson, bæjarstjóri Sel-
tjarnarness. Úr Mbl. 24. október.
Búferlaflutningar
og fjárfestingar
„Búferlaflutningar
umfram eðlilega til-
færslu fólks milli
byggðarlaga setja
sveitarfélögin í vanda.
Sum missa fólk frá sér
og þar með tekjurnar
af útsvörum þess.
Kröfumar um þjónustu minnka hins
vegar ekki. Önnur taka við fjölmörgu
fólki sem kallar á auknar fjárfestingar
og þjónustu. Hins vegar fá þau sveitar-
félög einnig auknar tekjur af útsvörum
þessa fólks.“
Jón Kristjánsson alþm. í Degi 24. október.
Öfugsnúin umræöa
„Það hefur verið merkilegt að fylgj-
ast með þeim atlögum sem stjómarand-
staðan og vinir hennar meðal fasta-
gesta í spjallþáttum af ýmsum toga
hafa gert að dómsmálaráðherra að und-
anfomu. Frelsarinn er þeirrar skoðun-
ar að sú stefna ríkisstjómarinnar sem
dómsmálaráðherra eins og aðrir ráð-
herrar leitast við að hrinda í fram-
kvæmd sé hrósverð. Við eigum alls
ekki að taka því sem gefnu að ríkisút-
gjöld eigi stanslaust að aukast. Þvert á
móti ber stjómvöldum að ná miklu
betri tökum á þessum stjórnlausa vexti
ríkisútgjalda. - Er ekki kominn tími til
þess að ræða um þetta á öðrum og
skynsamlegri nótum?“
Úr netmiölinum frelsi.is 24. október.
Mammon til kirkjunnar
„Kirkjan hefur sem
sé loksins áttað sig á
því að gamli Mammon
er kominn til að vera
og er afl þeirra hluta
sem gera skal og að
kirkjan verður eins og
aðrir að markaðssetja
sig og sinn boðskap í markaðsþjóðfé-
laginu...Þess vegna er opnuð þessi
rifa á musterinu fyrir höndlara."
Jóhannes Sigurjónsson I Degi 24. október.

• u—
^ vfá:r: svníiS“Tí=?e>
M&NIKÍ æTLI EK'K'l
íeaLiWtcv LðtPtP T2TL_ HvHrNiDP? __
í=cbt=7E? V^ieSI CXKPHfc’ HRFI
TF7VCI-E7 Lm.FK’ SEXTH7N1 MIL-L_“3ÓNLIR
Kv/ÖlF? NILÁM SÍNJAANK

ElNl\—IFHNlKl etR'
, EKKI heTlWeIll ^
HL-Lri_XF'E>/f?TSl=eiS3 ÖEM
V'ETiXF? ó6MOL Ty'LÍ_l«VTTt=l j
Oc3r f=7fe> Wf=7V=-F=7 30f=9t? V=?E?
^GL-tlNlCno ÖLLLM
HXQÖIvl i Hf=?0 <=r
HF KÖLN/ÍrLFyoSÖvH
Lf?PlfNlG-lGVf ^
KI
Bylur í SÍT eins
og tómri tunnu!
Það er alltaf sami gamli
söngurinn hjá tryggingarfé-
lögunum þegar mótorhjóla-
tryggingar eru annars veg-
ar. Þeir tapa svo miklu á
mótorhjólatryggingum að
tjónakostnaður umfram ið-
gjöld er allt að þrefaldur. í
málpípu tryggingarfélag-
anna, öðru nafni Morgun-
blaðinu, birtist þann 18. okt.
sl. enn og aftur samantekt
SÍT um kostnað vegna mót-
orhjólatrygginga og þar byl-
ur eins og í tómri tunnu.
Ekki ætla ég að gagnrýna
þær tölur og dreg þær ekki í efa en
spyr aftur á móti til hvaöa aðgerða
eigi að grípa, hækka kannski iðgjöld-
in aftur um helming? Það vantar
ekki að tryggingarfélögin kunni að
kveinka sér en þegar spurt er um að-
gerðir til fækkunar slysum er fátt
um svör.
Lamb í úlfahópi
Við sem keyrum mótorhjól erum
öll hluti af stærri umferðarheild og
því er ekkert óeðlilegt við
það að mótorhjólatjón séu
borguð af hluta bílatrygg-
inga. Rökin eru alltaf sú
að mótorhjól séu hættuleg
farartæki og að þeir sem
aki mótorhjólum séu
hættulegir sjálfum sér og
umhverfi sínu. Ég lít frek-
ar á það að þegar þú vel-
ur að aka mótorhjóli út í
hina íslensku umferð ertu
eins og lamb sem hættir
sér inn í úlfahóp. Það eru
til rannsóknir sem sýna
að rauðir bílar lenda mun
oftar í slysum heldur en
til að mynda hvítir. Vilja
þá tryggingarfélögin ekki
hækka iðgjöld á rauðum
bílum svo að fullrar sann-
gimi sé gætt?
Eins og fram hefur
komið í fréttaljósi DV hef-
ur mótorhjólaslysum
fækkað á meðan iðgjöldin
hafa verið að hækka og
því er ekki hægt að
kenna mótorhjólafólkinu
einu og sér um aukinn
tjónakostnað. Það lýsir
kannski best hrokanum í
yfirlýsingu SÍT þegar lát-
in er I ljós sú skoðun að ið-
gjöldin lækki varla fyrr en
slysunum fækki. Væri þá
ekki nær að skoða hverjir
valda þessum slysum og
koma með réttlátt trygging-
arkerfi í framhaldinu?
Sjálfur kenni ég líka á
mótorhjól og sé vel i því
starfi mínu hvemig fólk
það er sem kaupir þannig
tæki í dag. Staðalmyndin
um hinn tvítuga mótor-
hjólamann með allt á horn-
um sér á alls ekki við þar
lengur. Það er nær að segja
að hinn dæmigerði mótorhjólamað-
ur í dag sé í kringum fertugt og vill
veita sér þann munað að keyra mót-
orhjól í sínum frítíma. Það er hins
vegar miklu dýrara að borga honum
bætur þegar að því kemur að hann
lendir í slysi.
Áskorun á tryggingafélögin
Ég fór út í ökukennaranámið
meira af hugsjón en von um skjótan
gróða. Ég keypti mér nýtt mótorhjól
sem uppfyllir allar kröfur nýrrar
ökukennsluskrár um hvernig stórt *
kennsluhjól á að vera. í samstarfi
við Ökukennarafélag Islands tók ég
að mér að skrifa nýja kennslubók
um mótorhjólanám en slík bók hafði
einfaldlega ekki verið til fi-am að því.
Ég hef unnið sem Evrópufulltrúi Bif-
hjólasamtakanna, tekið þátt í um-
ferðarátaki Snigla og unnið að hags-
munamálum bifhjólafólks í meira en
áratug, þannig að ég tel mig vita ým-
islegt í þessum efnum. Þess vegna
get ég ekki að því gert að hugsa þeg-
ar ég les yfirlýsingar SÍT um að ið-
gjöld dugi ekki fyrir tjónum vegna
mótorhjólaslysa að verið sé að lemja
hausnum við steininn i stað þess að
leita lausna á vandanum.
Ég skora á tryggingarfélögin að
setjast niður með bifhjólafólki og“-*-
skoða hvað það er sem veldur aukn-
um tjónakostnaði bifhjóla því ekki
er það fjölgun slysa. Þá fyrst væri
hægt að koma á réttlátu tryggingar-
kerfi og fækka slysum, báðum aðil-
um til hagsbóta.
Njáll Gunnlaugsson
50
40
30
20
10
Fjöldi
Alls:
_____________49slasaðir„
Alls: 24
40 slasaðir . aa me\fc\
1 látinn
130
1995
Aiis: Látnir og slasaðir
i2iátinnðir “ * vél- og bifhjólum
40
1997
Alls:
30 slasaðir
16
Alls:
38 slasaðir
1 látinn
■1 27
1998 1999
„Þess vegna get ég ekki að því gert að hugsa þegar ég les yfirlýs-
ingar SÍT um að iðgjöld dugi ekki fyrir tjónum vegna mótor-
hjólaslysa að verið sé að lemja hausnum í steininn í stað þess að
leita lausna á vandanum. “
Njáll
Gunnlaugsson
blaöamaöur og bifhjóla-
kennari