Dagblaðið Vísir - DV - 31.10.2000, Side 10

10
ÞRIÐJUDAGUR 31. OKTÓBER 2000
Skoðun 1>V
Spurníng dagsins
Hvenær finnst þér að setja
eigi upp jólaskreytingar?
Birgir Guöbjartsson verkamaöur:
/ endaöan nóvember.
Guömundur Þór Böðvarsson nemi:
Um miöjan desember, ekki fy ,, því
annars veröur þetta bara oröiö
hversdagstegt þegar jólin koma.
Jón Baldvinsson verkamaður:
Um miöjan nóvember og hafa þær
uppi lágmark út janúar.
Berglind Guöjónsdóttir afgreiöslu-
dama:
í endaöan nóvember eöa byrjun des-
ember.
Viktor Ragnarsson nemi:
I byrjun desember má setja upp allar
skreytingar.
Auðunn Gestsson blaöasali:
Þaö má byrja núna, þaö styttist í
jólin.
i 5 2:5
Yfirfullar hillur af tóbaki
En ríkiskassinn tapar.
Að reykja eða reykja ekki
J. Hauksson
(enn þá íslenskur ríkisborgari) skrifar:
Eitt sinn var uppi maður sem nú
á dögum er kallaður Neanderdals-
maður. Hann hafði hvorki sjónvarp,
GSM-síma, bíl né Internetið. En eitt
hafði hann sem ég öfunda hann af
og það var frelsi. Ég vil gjarnan trúa
því að ég sé frjáls maður en eftir að
hafa horft á Silfur Egils á Skjá ein-
um, þar sem Davíð Þór reyndi að
hafa vit fyrir einum af alþingis-
mönnum okkar, sem vill þrefalda
eða íjórfalda verö á tóbaki, var þessi
frelsistilfinning mín á bak og burt.
Má ég ekki bara ráða því sjálfur
hvort ég reyki eða ekki? - Vilt þú
taka þínar ákvarðanir sjálfur eða að
aðrir taki þær fyrir þig?
Hvernig yrði næsta þvingun
stjórnvalda; kannski homma- og les-
bíuskattur ættaður frá Áma John-
sen? Fimmfalt verð á sykri eftir lest-
ur helgarblaös DV þar sem sykur er
talinn hið mesta eitur? Væri ekki
verið að leggja grunninn að verkefn-
„Fyrsta mafían á íslandi mun
grœða á tá og fingri á sölu
smyglaðs tóbaks en ríkiskass-
inn tapa, auk þess sem allar
tölfrœðilegar staðreyndir um
tóbaksneyslu eru á bak og
burt. “
um fyrir smyglara og aðra glæpa-
menn? Fyrsta maflan á íslandi mun
græða á tá og fingri á sölu smyglaðs
tóbaks en ríkiskassinn tapa, auk
þess sem allar tölfræðilegar stað-
reyndir um tóbaksneyslu eru á bak
og burt. - Hvað skyldi rekstur tó-
baksvarnanefndar kosta á ári, og er
hann til einhvers?
Stærsti snifffaraldur á Islandi,
þar sem unglingar lyktuðu af hin-
um ýmsu límefnum, kom í kjölfar
áróðursherferðar sem minnti frekar
á vörukynningu en eitthvað annað
og segir okkur að áróður er vand-
meðfarinn og getur virkað öfugt ef
ekki er rétt með farið. í hugum ung-
linga er BANN SPENNANDI. Er
ekki á ábyrgð foreldra að segja
bömum sínum til um hættur lífs-
ins? íslenskt þjóðfélag er að verða
ofverndað aumingjaþjóðfélag þar
sem einn hugsar fyrir annan og
einn segir þú mátt þetta en ekki
þetta. Maður dettur á svelli og fé-
lagsfræðingar og sálfræðingar
flykkjast að með áfallahjálp og þess
háttar. - Væl og aumingjaskapur,
ekkert annað.
Má ég frekar hugsa um mig sjálf-
ur, þótt ég velji kannski ekki alltaf
rétt. Bann er engin lausn i þessu
máli. Bjór var drukkinn hér þrátt
fyrir bann og fyrirhugaðar verð-
hækkanir eru ekkert annað en dul-
búið bann. Eins verður það með
sígarettur nái þessi dæmalausa vit-
leysa fram að ganga. Frelsi manna
fylgja ýmsir gallar en að mínu mati
enn fleiri kostir og met ég frelsi mitt
mikils.
Úr tengslum við fólkið í landinu
Hrafnketl Daníelsson
skrifar:
Er sá möguleiki fyrir hendi að þing-
menn og ráðherrar þjóðarinnar séu
komnir úr öllum tengslum við fólkið í
landinu? Svarið við þessu hlýtur að
vera já. Það sýnir sig kannski best í
því að ráðamenn, með forsætisráð-
herra í fararbroddi, hafa ekki hug-
mynd um hvernig kjör hjá sumum
hópum í þjóðfélaginu eru orðin. Þeir
vilja ekki sjá augljósar staðreyndir
um fátækt og slæm kjör hjá einstök-
um hópum í landinu.
Verst eru þó kjör öryrkja sem eru
giftir eða í sambúð. Það dynja yfir þá
skerðingar á bótum ef þeir eiga maka
eða ef einhver annar með óskerta
„í menntamálunum er einnig
allt á hraðri niðurleið. Getur
það verið vegna þess að kenn-
arar eru illa launaðir og erfitt
að fá menntaða kennara til
starfa hjá grunnskólunum?“
starfsorku býr á heimili þeirra. Þetta
er að mínu mati brot á mannréttind-
um og þekkist hvergi nema hér á
þessu útnáraskeri.
Félagslega kerflð er komið niður úr
öUu valdi, með Pál Pétursson fremst-
an í flokki. Honum tókst meira að
segja í trássi við landslög að láta flytja
heilan hrepp sýsluflutningum fyrir
ekki margt löngu þegar hann samein-
aði Skógarstrandarhrepp í SnæfeUs-
nessýslu við Dalabyggð og lagði þar
með hreppinn í eyði með dyggri hjálp
frá oddvita Skógarstrandar, í óþökk
flestra í sveitinni. Þar með stendur
eftir minning um blómlega sveit sem
komin er í eyði.
í menntamálunum er einnig aUt á
hraðri niðurleið. Getur það verið
vegna þess að kennarar eru iUa laun-
aðir og erfltt að fá menntaða kennara
til starfa hjá grunnskólunum? Svari
hver fyrir sig. Það er ótrúlegt að fólk-
ið í þessu landi skuli aldrei geta stað-
ið saman að einu eða neinu lengur.
Pagfari
GSM á Jesútilboði, ein mæn í kaupbæti!
Þjóðkirkjan íslenska er mikU guðsgjöf fyrir is-
lenska Uölmiðla. Undanfarin ár hefur pottþétt
mátt treysta á að kirkjan lumi á krassandi frétta-
molum, jafnvel þó að tóm gúrka ríki að öðru leyti
og fjandann ekkert sé að gerast. Kirkjan er orðin
það haldreipi sem fréttamenn geta reitt sig á þeg-
ar allt annað bregst.
Bara það eitt er efni í ágæta frétt að þetta fyrir-
bæri sem telur sig í forystuhlutverki andlegs upp-
alanda þjóðarinnar er aUs ekki skUgreint sem trú-
félag.
Ekki verður annað séð en biskupinn blessaður
hafi með sóma séð tU þess að fréttasíður og skjáir
landsmanna hafa með nokkuð reglulegu miUibUi get-
að slegið upp hverju vandræðamálinu af öðru.
Kristnihátíð á ÞingvöUum varð fræg af endemum,
sér í lagi samskipti kirkjunnar við ásatrúarmenn.
Frægur er líka vandræðagangur vegna samskipta
Holtsklerks í Önundarfirði við söfnuð sinn sem skil-
aði sér vel í fimmdálka forsíðufyrirsögnum. Þar stóð
biskup sig hreint með ágætum við að halda gang-
andi vikum saman máli sem að grunni tU var ekki
nokkur skapaður hlutur. SnUli biskupsins fólst i þvi
að gera ekkert i málinu fyrir en aUt var komið i bál
og brand. Þá afgreiddi hann málið með þvUíkri
sniUd að leitun er að öðru eins. Niðurstaðan varð sú
að klerkurinn í Holti var hreinlega jarðsettur lifandi
Fram undir þetta hafa prestar varað við
auglýsingamennsku og skrumi sem talið
var vera að kaffæra boðskap kirkjunnar.
Biskupinn hefur komið auga á að barátta
klerka í þessum efnum í gegnum tíðina
var tóm vitleysa. Kristni og kaupgleði fara
svo sannarlega saman.
og að frumkvæði biskups komið fyrir á þeim gamla
kirkjustað Bergþórshvoli þar sem hann á að sinna
skriftum.
Séra Geir Waage vék að þessari sniUi biskups á
kirkjuþingi í síðustu viku og vUdi fá að ræða auð-
mýkingaraðgerð Karls Sigurbjömssonar biskups
gagnvart sr. Gunnari Björnssyni, íyrrverandi Holts-
presti. Biskup lét ekki Reykholtsprestinn komast
upp með neinn moðreyk, heidur breytti einfaldlega
dagskrá prestastefnunnar tU að þagga niður i þess-
um óþæga klerki. - Slíkt gerir enginn nema snUl-
ingur.
Nýjasta trompið sem biskup fylgir nú úr hlaði er
að virkja auglýsingastofur og verslanir tU að flétta
kristni og kirkjulegan boðskap með einum eða öðr-
um hætti inn í jólaauglýsingar. Fram undir þetta
hafa prestar varað við auglýsingamennsku og
skrumi sem talið var vera að kaffæra boðskap
kirkjunnar. Biskupinn hefur komið auga á að bar-
átta klerka í þessum efnum í gegnum tíðina var tóm
vitleysa. Kristni og kaupgleði fara svo sannarlega
saman.
í komandi jólaauglýsingaherferð verður spennandi
að sjá afrakstur af samstarfi biskupsstofu og auglýs-
ingastofanna. Trúlega má þar búast við mjög
skemmtUegum auglýsingum á borð við: „Vertu í
sambandi við Guð. GSM á JesútUboði, ein mæn í
kaupbæti!" - Nú eða fyrir jóiabaksturinn: „Kaupið
guðdómlega nýja smjörlíkið okkar. Gyðingar með
Jesúlíki bragðast betur!“ - Amen.
Afbrot og refsingar
Erl£ Magnúsdðttir nringdi:
Þar sem nú er
rætt alvarlega að
refsingar hér á landi
megi gjarnan fara í
þann farveg að sam-
félagsþjónusta komi
að verulegu leyti í
stað þeirra vil ég
eindregið vara við
þessari skoðun. í
sumum tilvikum
kann þetta að vera
rétt en í flestum alvarlegri glæpunum
og jafnvel þeim sem ekki flokkast
undir stórkostlega glæpi á skilyrðis-
laust að halda við þungri refsingu
með fangelsisvist. Mönnum á að refsa
ef sannast á þá afbrot og það er ekki
hættulaust að fara að hleypa afbrota-
mönnum t.d. í almenna vinnu þótt
eitthvert eftirlit væri til staðar. Ég
býð ekki í að t.d. kæmu menn á minn
vinnustað þar sem umönnun sjúkra
er uppistaðan í starfinu. Kenningar
afbrota- eða sálfræðinga eru ekki al-
gildar.
Lífeyrissjóðirnir
mismuna
Þóröur skrifar:
Það er ekki af engu sem almenning-
ur er argur út í eitt og annað og virð-
ist ekki geta sætt sig við margt af því
sem hér er búið að festa i lög og farið
er eftir. Af mörgu er að taka eins og
allir vita. Mesta óréttlætið er þó að
mínu mati og margra annarra að líf-
eyrissjóðakerfið er þannig upp byggt
að þar sitja ekki allir við sama borð. -
Að þingmenn, ráðherrar og margir
opinberir starfsmenn skuli hafa marg-
fóld réttindi á við flesta launþega í
landinu. Það er þessi græðgi og þessi
sérhyggja þeirra sem aðstöðuna hafa
(þó með tilstilli kjósenda) sem hefur
gert það að verkum að hér eru sífelld
deilumál uppi sem þyrftu alls ekki að
vera. Og eru hvergi í öðrum sið-
menntuðum ríkjum.
Flakkið er óþolandi
Ingðlfur Arnarson hringdi
Það fer að verða
dálítið gruggugt
finnst mér þetta
óstjómlega flakk
þingmanna um all-
an heim. Ég las í
Degi að þingmenn
okkar hefðu farið í
hópferð til Rúss-
lands til að ræða við
háttsetta menn í Dúmunni, eins og
það var orðað í fréttinni. Enn önnur
þingmannanefnd fór afla leið til
Jakarta í Indónesiu, bara í þessum
mánuði, þegar þingið er að störfum.
Er einhver þörf á öllum þessum ferð-
um þingmanna, ég spyr? Og allir þeir
dagpeningar sem við eyðum í þetta?
Enginn gefur afgangsdagpeninga
nema Pétur Blöndal sem lætur afgang-
inn renna til góðgerðastofnana. Og
svo eru menn að skammast út í Pétur.
Ég held að hann sé hreinlega eini
heiðarlegi þingmaðurinn og sá sem
hefur í raun efni á að sitja á þingi.
Kaffistofu
vantar í vesturbæ
Solla skrifar:
Ég er áreiðanlega ekki ein um að
finnast - og hef raunar rætt við nokk-
uð marga - að litlar kaffistofur (ekki
endilega krár og alls ekki bjórkrár)
vantar viðs vegar um borgina þar sem
hverfisbúar geta hlaupið inn, fengið
sér kaffi og köku eða brauð og rabbað
saman ef svo ber undir. Ég er viss um
að svona staðir bera sig. Ég bý í vest-
urbænum, milli Hringbrautar og
Vesturgötu, og þar er enginn svona
staður. Getur ekki einhver sett upp
svona stað. Bjór má vera til staðar en
ekki sem aðalsöluvara, jafnvel að
hægt sé að fá sér koníak með kaffi. Og
staðurinn loki ekki seinna en 12 á
miðnætti.
DV Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangiö:
gra@ff.is
Eða sent bréf til: Lesendasíöa DV,
Þverhotti 11,105 ReyKjavík.
Lesendur eru hvattirtil aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.
Pétur H.
Blöndal alþm.
Hnífstungu-
maöur fluttur í
varöhald.