Dagblaðið Vísir - DV - 25.11.2000, Page 18

18
LAUGARDAGUR 25. NÓVEMBER 2000
Helgarblað
DV
Sveitaleg en engin síbylja
- Guðrún Halla Jónsdóttir, dagskrárstjóri Útvarps Suðurlands
„Þegar ég tók við starfi dagskrár-
stjóra heyrði ég fólk lýsa Útvarpi Suð-
urlands þannig að það væri svolítið
hallærislegt en heimiíislegt. Ég var
mjög sátt við þann stimpil og ákvað að
þannig vildum við hafa útvarpið okk-
ar. Við erum ekki síbyljustöð og ekki
unglingaútvarp, heldur útvarp sem
leggur áherslu á vandaða dagskrár-
gerð og hlustendavæna tónlist."
Þannig lýsir Guörún Halla Jónsdótt-
ir, dagskrárstjóri Útvarps Suðurlands,
hinni smávöxnu útvarpsstöð sem hún
hefur ásamt eigendum stöðvarinnar
mótað síðustu þrjú árin. Útvarp Suður-
lands er með bækistöðvar á Selfossi og
hefur verið starfrækt samfleytt frá því
í júní 1997 þegar komið var á fót af-
mælisútvarpi vegna afmælis Selfoss-
kaupstaðar. Viðtökumar voru svo góð-
ar að síðan hefur útvarpið ekki þagn-
að.
Hvar heyrist rödd okkar?
„Að jafnaði heyrist rödd okkar ekki
íyrir austan Vík í Mýrdal og ekki vest-
an Hellisheiðar. En þegar við gegnum
hlutverki Svæðisútvarps Suðurlands
íyrir Rás 2 heyrumst við miklu víðar.“
DV hefur fýrir satt að á ákveönum
blettum í Reykjavík heyrist útsending-
ar Útvarps Suðurlands ágætlega.
Þaimig megi stundum sjá bíla fúlla af
Sunnlendingum með heimþrá á bíla-
stæði Kringlunnar, en þar nást send-
ingar útvarpsins ágætlega.
Útvarp Suðurlands starfar sem
svæðisútvarp fyrir Ríkisútvarpið þijá
daga i viku og leggur aðaláherslu á
dagskrárgerð en minna á fréttaþjón-
ustu. Útvarp Suðurlands er eina óháða
útvarpsstöðin á landsbyggðinni íyrir
utan Frostrásina á Akureyri.
Útvarp Suðurlands er í eigu Soffiu
Sigurðardóttur frá Neistastöðum í
Flóa, sem rak Útvarp Rót í árdaga út-
varpsfrelsis á Islandi.
„Okkar samstarf við RÚV er gott en
við leggjum meira upp úr dagskrá en
hin svæðisútvörpin, þar sem áherslan
er meiri á fréttaflutning. Við höfúm átt
Nú verður lesiö úr Njálu
En hvað er það sem gerir dag-
skrána sérstaklega sunnlenska?
„Það er fjölmargt," segir Guðrún.
„Ég er til dæmis sjálf með fastan þátt
á hverjum morgni, frá 9-12, og þá
hringi ég víða um Suðurland í net
fréttaritara og þar koma fram í dags-
ljósið margar fréttir af Suðurlandi. Á
menningarlegu nótunum þá er Njála
útvarpssagan okkar í mögnuðum
flutningi Eyvindar Erlendssonar leik-
stjóra. Við erum með okkar eigin
bamatíma á hverjum degi sem 11 ára
stúlka, Bergþóra Kristín fngvarsdótt-
ir, sér um. Við erum með vikulegan
þátt yfir veturinn sem heitir Þing-
málaspjall, þar sem rætt er við alla
þingmenn Suðurlands um ástandið í
stjómmálunum. Við leyfum meira að
segja Vinstri-grænum að taka þátt í
því þó þeir eigi ekki þingmann á Suð-
urlandi. Við erum með spuminga-
keppni, þátt um sígilda tónlist, sam-
talsþætti og margt, margt fleira sem
við teljum góða dagskrárgerð." Þetta
kunna Sunnlendingar að meta, því út-
varpið á fastan sess í hlustimartækj-
um starfsfólks í flestum stærstu fyrir-
tækjum Suðurlands og í Vestmanna-
eyjum.
Gölli Valdason og Móeiður
Nú þekkja allir Kántríútvarp Hall-
bjamar Hjartarsonar á Skagaströnd og
sérstætt lagaval hans. Em Ámi John-
sen og Hljómsveit Þorsteins Guðmunds-
sonar í sérstöku dáiæti hjá ykkur sem
sunnlenskir söngfuglar?
„Þeir fá sannarlega sinn skerf. Við
spilum mikið tónlist sunnlenskra lista-
manna, bæði Áma Johnsen og annarra
yngri og vinsæfli tónlistarmanna. Við
höfúm sérstakt dálæti á listamönnum af
Suðurlandi og leggjum áherslu á sunn-
lenskan uppmna þeirra. Tómas Guð-
mundsson er ekki borgarskáld í okkar
augum. Hann er úr Grímsnesinu og Mó-
eiður Júníusdóttir er úr Flóanum og
þannig mætti lengi telja. Aflt sem er
sunnlenskt er gott í okkar augum.“
DV MYND E. OL.
Guðrún Halla Jónsdóttir, dagskrárstjóri Útvarps Suðurlands
Hún segir aö orö eins og „heimilisleg“ og „hallærisleg“ geti vel lýst dagskrár-
stefnu stöövarinnar.
mjög gott samstarf við svæðisútvarpið
á Akureyri, bæði varðandi starfsþjálf-
un og ráðgjöf."
Eins og raddsteikur dvergur
Ef aflt er talið vinna 24 dagskrár-
gerðarmenn að þáttagerð við Útvarp
Suðurlands, en þar em fjórir til fimm
starfsmenn í fullu starfi. Á hlustunar-
svæði útvarpsins búa um 20 þúsund
manns en á góðum sumardegi tvöfald-
ast sá hópur auðveldlega þegar hinar
þéttu sumarhúsabyggðir Suðurlands
em þéttskipaðar, en á þeim svæðum
nást sendingar útvarpsins einmitt af-
bragðsvel. Þannig er líklegt að litla út-
varpsstöðin á sléttunni við Ölfusá nái
eyrum 40-50 þúsund manna þegar best
lætur. Það mætti þess vegna líkja þeim
„Þannig er líklegt að litla
útvarpsstöðin á sléttunni
við Ölfusá nái eyrum 40-50
þúsund manna þegar best
lætur. Það mœtti þess
vegna líkja þeim við gífur-
lega raddsterkan dverg sem
stendur á árbakkanum og
hrópar svo heyrist um allt
Suðurland. “
við gífúrlega raddsterkan dverg sem
stendur á árbakkanum og hrópar svo
heyrist um allt Suðurland.
Jim Carrey:
Hugsar
kannski
of mikið
Jim Carrey er einn dáðasti núlif-
andi leikarinn og hefur komið gífur-
legum fjölda fólks til aö hlæja sem er
auðvitað göfugt starf. Jim á líka kær-
ustu sem margir þekkja að góðu
einu, Renée Zellweger, sem lék með
honum í Me, myself and Irene.
Óþijótandi velgengni og góð kærasta
virðist samt ekki vera nóg fyrir leik-
arann fyndna. Honum finnst eitthvað
vanta og það reynir hann að vinna
upp með því að tala mikið um alvar-
lega hluti. Hann hefur í þeirri orð-
ræðu gengið fram af mörgum í
væmni og því sem sumir vflja meina
að sé tflgerð. Hann segir aö hann sé
stöðugt að leita að einhverju meira
og æðra. Hann segir að það sem hann
fáist við þýði ekki endilega að hann
finni hærri tilgang. „Ég trúi á
mannsandann og hið góða og að ég sé
fæddur til að vera ljósberi í alheimin-
um,“ segir Jim sem var allt þetta og
meira til í Dumb & Dumber.
Hallgrímur Helgason
Sveit í borg
Nú loksins þegar Reykjavík er
orðin einhverskonar borg kemur
upp hreyfing fólks sem vill „sveit í
borg“. Fólk sem tekur fjörur fram
yfir hús, fugla fram yfir menn,
pöddur fram yfir... já fram yfir allt
annaö.
Samtökin „Sveit í borg“ leggjast
gegn byggð við Elliðavatn. Vinir
Reykjavíkurflugvallar vilja vernda
fuglalífið í Vatnsmýrinni. Eftir-
launaforstjórar í Arnarnesi leggjast
gegn nýju bryggjuhverfi í Arnarnes-
vogi. öll er þessi andstaða í nafni
náttúruverndar sem er nýjasta ,já,
einmitt mér finnst það líka“-stefnan
sem óhugsandi almenningur grípur
jafnan fegins hendi úr kauphillum
hugmyndafræðinnar þegar síðasta
almennings-klisjan er úr sér gengin.
Nú er það náttúran og þá einkum
hið stórkostlega „lífríki" sem öllu
skiptir. Ekki má ryðja hin stór-
merkilegu þéttbýlissvæði einfrum-
unganna til þess að reisa þar
mannabústaði.
Á Amarnesinu, þessu stærsta
VlP-herbergi landsins, búa nokkur
hundruð manns í sínum rúmgóðu
kjarnorkubyrgjum sem eru eins og
flest úthverfi höfufborgarsvæðisins
hönnuð með það í huga að setja
sem minnstan svip á umhverfið.
Arnamesið sker sig þó fra öðmm
gistirýmum suðvesturhornsins í
því að það er lokað almenningi.
(Slðasta partíið á Arnamesi var
haldið árið 1983.) En nú vakna hin-
ir sómakæru fbúar upp við áform
um að byggja heilt hverfi við bæjar-
dyrnar hjá þeim, á uppfyllingu í
hinum nú skyndilega dýrðlega Arn-
amesvogi þar sem ég man ekki eft-
ir aö hafa séð mann á ferli og hef ég
þó ekið þar 63.890 sinnum hjá.
Kannski vilja þeir ekki styggja fugl-
inn? Kannski vilja þeir bara getað
horft á voginn úr eldhúsglugganum
heima? Ætli það sé bara ekki heila
málið?
Fasteigendumir i Mávanesinu
þola ekki að friði þeirra og útsýni sé
raskað og bera umhverfissjónarmið-
in fyrir sig. Ekki má eyðileggja þessa
„náttúruperlu í miðri höfuðborg-
inni“ eins og gömlu forstjórarnir
kalla nú voginn sinn í Mogganum.
Á íslandi eru 170.123 mýrar sem
eru merkilegri en Vatnsmýrin.
Á íslandi eru 1600 vogar sem jafn-
ast fyllilega á viö Arnamesvoginn
hvað fegurð og fuglalíf varðar.
Vissulega er eftirsjá af öllum fal-
legu mýrunum sem þöktu Manhatt-
an-eyju hér áður fyrr. Og víst er að
fuglalífið á bökkum Hudson-árinnar
er ekki samt.
Einhverstaðar verða samt vond-
ir að vera. Og sjálfur er ég svo gam-
aldags að vera þeirrar skoðunar að
mannshöfuð á kodda sé merkilegra
en mávur í fjöru. Afhverju? Jú. Ein-
faldlega vegna þess að mávurinn er
heimskari. Hann kann til dæmis
ekki að lesa.
Kæru vinir.
Höfum ekki áhyggjur af send-
lingi og lóu. Þau finna sér aðra
voga, aðrar mýrar. Og það eru jafn-
vel til svo spilltar og úrkynjaðar
kríur sem verpa í miðbæ Reykjavík-
ur.
Sveit í borg er tímaskekkja.
Þvert á móti þarf að útrýma sem
flestum „útivistarsvæðum" í borg-
inni svo þessi fáu sem eftir væru
yrðu þá notuð eitthvað. Það yrði þá
kannski mögulegt að rekast þar á
ifííKK.
Hallgrímur
Helgason
skrifar
einhvem annan tvífætling. Skerja-
fjörðurinn er miklu fallegri en Arn-
arnesvogurinn vegna þess að þar er
hægt að ganga eftir malbikuðum
göngu- og hjólastíg. Látum ekki
náttúru-fasismann teyma okkur til
þeirrar niöurstöðu að aðeins megi
byggja á „ljótum" svæðum, svæðum
sem fuglarnir líta ekki við. Góðir ís-
lendingar. Gerum okkur ekki að
annars flokks þjóðfélagsþegnum í
þessu landi okkar sem er hvort sem
er ekki annað en ein stór sveit.
Látum nú af þessari minnimátt-
arkennd gagnvart náttúrunni.
Hvers vegna eru nýju hverfin svona
sviplaus? Vegna þess að þau eru
hönnuð með það fyrir augum að
setja sem minnstan svip á umhverf-
ið. Þau eru hönnuð með það í huga
að falla inn í það. Þau samanstanda
af húsum sem þora ekki að viður-
kenna að þau séu hús.
Fallegasta tjöm á íslandi er
Tjörnin í Reykjavík. Vegna þess að
við hana standa falleg hús (mínus
Ráðhúsið sem er á röngum stað).
Þau standa þar í röö meðfram
Tjarnargötunni, stolt og ánægð yfir
því að vera tví- og þrflyft og fá að
spegla sig í Tjörninni á kvöldin þeg-
ar allir þreyttu og smekklausu arki-
tektarnir eru sofnaðir inní þeim.
(Þeir sem byggja öðrum martraðir
búa sjálfir í draumi). Þessi hús voru
byggð á þeim tíma þegar menn voru
ennþá stoltir af verkum sínum en
skömmuðust sín ekki fyrir þau
gagnvart hinum mikla náttúruguði
sem nú er tignaður hvað sem það
kostar og er ekkert annað en ný
stokka-og-steina-trú. Húsin í Tjam-
argötunni eru glæsileg umhverfis-
spjöll.
Reykjavíkurtjörn er sú tjörn
landsins sem skartar mestu fuglalífi.
Væri ekki fallegt að sjá stoltar
nýjar (og háar!) blokkir á bökkun-
um umhverfis Elliðavatn? Með pró-
menöðum og bátabryggjum, kaffi-
húsum og hestastígum allt í bland.
Vissulega verður fallegt að sjá nýtt
bryggjuhverfi rísa í Arnamesvogi.
Bryggjuhvefið sem nú er að rísa í
Grafarvogi er sannarlega ferskasta
skipulagshugmynd síðustu ára. Það
reynir ekki að fela sig innan um
trjágróður og grillstróka heldur þor-
ir að raska umhverfinu.
Hættulegustu andstæðingar
Reykjavíkur eru Reykvíkingar.
Frekjukynslóðin kennd við ‘68 er
loksins búin að koma sér almenni-
lega fyrir og þá má ekkert lengur
byggja, hvorki fyrir framan né aftan
húsið hennar, og allra síst fyrir út-
sýnið. Hún vill bara hafa hlutina
eins hún vill hafa þá. Og ef hún býr
við Laugaveginn þá beitir hún til
þess lögfræðiklækjum. Ef hún býr
við vatn eða vog er það „lífrikið"
sem ekki má raska.
Borg er borg. Borg verður aldrei
sveit.