Dagblaðið Vísir - DV - 25.11.2000, Blaðsíða 25

LAÚGARDAGUR 25. NÓVEMBER 2000
25
DV
Helgarblað
Gunnar telur átök innan kirkjunnar snúast um völd
Þaö er afar óþægilegt þegar biskup persónugerir umræöuna meö þessum
hætti og viröingu embættisins alls ekki sæmandi.
Bermeo svefnsófar
■aiíiénnHia
Þykk og góð
spríngdýna
140x190cm
SÍMI
22
553
60
553
00
SUÐURLAN DSBRAUT
andi orðum sem hann lét falla á
Kirkjuþingi:
Biskup vildi ekki svara
„Kirkjan sem fulltrúi sátta og
samlyndis, aðili að sáttaumleitun-
um i fjölskyldumálum um langt
skeið, sýnir hér slíkt úrræðaleysi
að erfitt er að sætta sig við þaö. í
það minnsta þurfa að koma fram
haldbærar skýringar á málinu.“
Síðar í ræðu sinni gerði Gunnar
áminningarbréf og auðmýkingar-
bréf biskups að umtalsefni:
„Ég óska eftir skýringum bisk-
ups á þessari auðmýkjandi og nið-
urlægjandi framkomu við virtan
sóknarprest í íslensku þjóðkirkj-
unni og spyr hvort þess sé að
vænta að prestar íslensku þjóð-
kirkjunnar megi eiga von á slíkri
meöhöndlun af hans hálfu í fram-
tíðinni.“
1 stuttu máli sagt þá svaraði
Karl Sigurbjörnsson biskup með
engum hætti fyrirspurnum um
„Holtsmálið" heldur vísaði ásök-
unum á bug og kvaðst undrandi ef
þau gífuryrði sem uppi voru höfð
endurspegluðu vilja Kirkjuþings
og skoðun íslensku þjóðkirkjunn-
ar á þessari embættisfærslu hans.
Hann kvaðst svo ekki svara frek-
ari ásökunum á þessum vettvangi.
Á lokadegi þingsins kom aftur
til átaka vegna þessa máls og
lyktaði þeirri snerru með því að
sérstök tillaga um að Kirkjuþing
tæki ekki undir þessar ásakanir á
hendur biskupi var borin undir at-
kvæði og samþykkt. Hvað var eig-
inlega að gerast þarna?
Ekki sæmandi viröingu
embættisins
„Þarna liggur að baki óánægja
margra presta og sjálfsagt annarra
með þá málsmeðferð sem sr.
Gunnar Björnsson fékk i erfiðu og
lýjandi máli. Hann var áminntur,
nánast þvingaður til að biðjast af-
sökunar og þar að auki auðmýktur
með biskupsbréfi. Ég taldi slíkt
stórmál eiga erindi inn á vettvang
Kirkjuþings sem er æðsta valda-
stofnun þjóðkirkjunnar. Ég rakti
málið samkvæmt málsskjölum og
bréfum og beindi fjórum spurning-
um, sem það vörðuðu, til biskups.
Tilgangurinn var að fá svör við
brennandi spurningum margra.
Þvi miður kaus biskup að svara
engu en túlka málið sem árás á
persónu sína. Þessa afgreiðslu tel
ég algerlega óviðunandi og hún
gefur auk þess slæmt fordæmi.
Með þessu er málið allt sett í ann-
arlegan farveg. Það er afar óþægi-
legt þegar biskup persónugerir
umræðuna með þessum hætti og
virðingu embættisins alls ekki
persónugerð í þeim manni sem
gegnir biskupsembættinu hverju
sinni. Margir sem þessi mál hafa
skoðað sjá þar veikleikamerki i
stjórnskipan kirkjunnar. Og þetta
mál er til umræðu á kirkjulegum
vettvangi nú sem stendur. Sú um-
ræða verðiu’ að hafa sinn gang,
sitt sýnist hverjum, en umræðan
verður að fara fram. Mörgum er
illa við deilur innan kirkjunnar,
sérstaklega deilur um trúfræðileg
atriði. En hér er tekist á um
stjórnskipan og stjórnsýslu,
kirkjuþingsmenn verða að fást við
mál af þvi tagi, undan því verður
ekki vikist."
Kirkjan verður að þola um-
ræður
Telur þú þá ekki að deilur skaði
kirkjuna til lengri tíma litið?
„Það fer eftir ýmsu hvort deilur
skaða kirkjuna. En hvernig verður
undan þeim komist í stórri stofn-
un? Og hvemig stofnun eða félag
er það sem þolir ekki átök um
skoðanir? Sú stofnun sem þolir
ekki átök um skoðanir er dauð
stofnun. Deilur geta verið harðar
en þær verða að vera sanngjarnar,
menn mega taka djúpt í árinni og
tala litríkt mál í hita leiksins, en
menn eiga ekki að misnota vald
sitt. Lifandi stofnun fylgja litríkar
umræður og skapandi skoðana-
skipti. Og kirkjan er lifandi stofn-
un, það má ekki gleymast að hið
eiginlega starf kirkjunnar fer fram
úti í söfnuðunum og er viða þrótt-
mikið og blómlegt eins og allir
vita. Hlutverk Kirkjuþings er að
skapa þessu starfi umgjörð með
lögum og starfsreglum þar sem
réttlæti og sanngirni ræður ríkj-
um og þar sem stjórnsýsla er skil-
virk svo að starfið fái að
blómstra.“ -PÁÁ
Gunnar er meðal þeirra fjölmörgu presta sem hafa áhyggjur af stöðu kirkjunnar
Sú stofnun sem þolir ekki átök um skoöanir er dauö stofnun. Deilur geta veriö haröar en þær veröa aö vera sann-
gjarnar, menn mega taka djúpt í árinni og tala litríkt mál í hita leiksins, en menn eiga ekki aö misnota vald sitt.
„Því miður kaus biskup
að svara engu en túlka
málið sem árás á persónu
sína. Þessa afgreiðslu tel
ég algerlega óviðunandi
og hún gefur auk þess
slæmt fordœmi. Með
þessu er málið allt sett í
annarlegan farveg. Það
er afar óþœgilegt þegar
biskup persónugerir um-
rœðuna með þessum
hœtti og virðingu emb-
ættisins alls ekki
sœmandi. “
sæmandi. Þama hófst afar mikil-
væg umræða sem fékk ekki þann
tíma sem hún hefði þurft og þess
vegna var málinu í raun enn sleg-
ið á frest.“
Valdið er hættulegt
Þú lýsir þessu eins og menn hafi
drepið málinu á dreif og sópað um-
ræöunni undir teppið. Er þá málið
úr sögunni?
„Svo er vonandi ekki, þá væri
illa farið lýðræðislegri umræðu
innan kirkjunnar og þá væri illa
farið umræðu um mannréttindi
innan kirkjunnar. Ég lít svo á að
biskup eigi eftir að svara þeim
spurningum sem voru bornar
fram. Valdið er vandmeðfarið,
ekki síst vald sem safnast á fárra
hendur og fátt hefur reynst kirkj-
unni eins skeinuhætt í langri
sögu.“
En hverjar breytingar telur þú
að þurfi helst að gera í stöðunni?
„Á undanförnum áratugum hef-
ur kirkjan i vaxandi mæli verið