Dagblaðið Vísir - DV - 25.11.2000, Síða 66

74
Tilvera
LAUGARDAGUR 25. NÓVEMBER 2000
I>V
lí f iö
Storsveitin 1
Ráðhúsinu
Stórsveit Reykjavíkur efnir til
tónleika í Ráðhúsi Reykjavíkur í
dag kl. 16. Á dagskrá verður
tónlist eftir Sigurð Flosason sax-
ófónleikara í útsetningum
sænska stórsveitarstjórans og
útsetjarans Daniels Nolgárds.
Nolgárd mun sjálfur stjórna
hljómsveitinni, en hann hefur
tvívegis áður stjórnað Stórsveit
Reykjavíkur með frábærum ár-
angri, 1 september 1998 og apríl
1999. Sigurður Flosason kemur
sjálfur fram sem einleikari með
stórsveitinni á þessum tónleik-
um.
Klassik
■ PIANOKEPPNI l dag verður keppt
t úrslitum í öllum flokkum í íslensku
píanókeppninni. Keppnin fer fram t
Salnum í Kópavogi og er opin al-
menningi til áheyrnar gegn vægum
aögangseyri.
Sveitin
^ Í GÁLDRÁSÝNING Á SfRÖNDÚM
- KVOLPVAKA A CAFE RIIS
Galdrasýning á Ströndum stendur
fyrir kvöldvöku vetrarins á veitinga-
staðnum Café Riis á Hólmavík. I
þetta sinn mun Viðar Hreinsson
bókmenntafræöingur heimsækja
Strandir og flytja fyrirlestur undir
heitinu Heimur í hrafnshöfði .
Galdrasýning á Ströndum verður
opin í tilefni dagsins frá kl.
18.00-20.00.
Leikhús
■ AUÐIIN OG ISBJORNINN I dag
kl. 14 hefur Islenski dansflokkurinn
sýningar á verkinu AUÐUN OG ÍS-
BJÖRNINN, dansverki fyrir börn eftir
Nönnu Ólafsdóttur. Sagan fjallar um
Auöun sem á sér draum um að gefa
Danakonungi tsbjörn sem er mikil
’ gersemi. Verkið veröur aðeins sýnt
fimm sinnum á Stóra sviði Borgar-
leikhússins og er samiö með börn á
aldrinum 4 til 9 ára í huga.
■ PRINSESSAN í HÖRPUNNI Leik-
brúðuland sýnir Prinsessuna í hörp-
unni í Tjarnarbíói í dag kl. 15.
■ STRÆTI HJÁ STÚDENTALEIK-
HUSINU Stúdentaleikhúsið hefur
komiö sterkt inn að undanförnu eftir
löngu tímabæra upprisu og um
þessar mundir sýnir það hið bráð-
skemmtilega leikrit, Stræti. Stúd-
entaleikhúsið sýnir í Sal B í Loft-
kastalanum í kvöid klukkan 19.30.
■ ÁSTKONUR PICASSOS í kvöld
verður sýnt á Smíðaverkstæðinu í
Þjóöleikhúsinu leikritið Ástkonur
w Plcassos eftir Brian McAvera..
Fyrir börnin
■ BARNADAGUR I GERÐUBERGI f
dag verður barnadagur í Gerðubergi
undir yfirskriftinni: Viltu lesa fyrir
mig? - Lestur, söngur og myndir.
Silja Aöalsteinsdóttir kynnir. Kemst
eldþursinn Ari heim til sín? Hverjir
eru Byssu-Jói, Orri prestsins og Mói
hrekkjusvín? Getur Grímur bjargað
sækúnum? Þessum spurningum og
mörgum öörum verður svaraö í
Gerðubergi í dag kl. 14-16. Anna
Pálína og Aðalsteinn syngja og leika
lög af nýja geisladiskinum Bullutröll!
Aðgangur ókeypis.
■ JOLABASAR AÐ MARARCÖTU 6
Hinn árlegi jólabasar Waldorf-skól-
ans Sólstafa, Waldorf-leikskólans
Sólstafa og Waldorf-leikskólans
Hafnar verður haldinn í dag frá kl.
14.00 til 17.00 að Marargötu 6.
Sjá nánar: Lífið eftlr vinnu á Vísi.is
Þuríður Guðmundsdóttir ætlaði aldrei að setjast að í sveit:
öllum aðstæðum
felast tækifæri
DV, HÓLMAVÍK ~~
„Jurtirnar okkar búa yfir mjög
öflugum lækningamætti en upp-
haflega held ég að þetta hafi verið
forvitni í mér. Ég er alin upp við
að amma mín var að sjóða jurtir á
sumrin fyrir sig og sina og mér
fannst þetta mjög spennandi," seg-
ir Þuríður Guðmundsdóttir í
Hvammi í Vatnsdal en hún hefur
undanfarin ár búið til smyrsl úr
jurtum og hefur verið að þróa
framleiðsluna sem nú hefur fengið
lífræna vottun.
„Ég hafði suðað i ömmu minni
í nokkur ár um að fá að vera með
henni þegar hún var að sjóða
smyrslin þegar hún ákvað, árið
1984, að nú væri það tímabært. Ég
er örlagatrúar og trúi því að kippt
hafi verið í spotta því síðar um
sumarið lenti sonur okkar, Gunn-
ar Örn, í alvarlegu brunaslysi. Ég
held jafnvel að slysið hafi orðið
þess valdandi að ég gerði eitthvað
meira með jurtirnar og ákvað að
fara að búa til græðandi smyrsl."
Tekift á móti
krabbameinssjúkum börnum
Fljótlega eftir að Þuríður og
Gunnar fluttu í Vatnsdalinn fóru
Á tíræðisaldri meö slétta
húft
Þuríður segist enn njóta leið-
sagnar ömmu sinnar sem komin
er á tíræðisaldur.
„Ég segi að jurtirnar geri að
verkum að húðin á henni er alveg
ótrúlega slétt og mjúk enn. Ég
væri alsæl með húð eins og henn-
ar á sextugs- eða sjötugsaldri."
í kremin eru notuð burðarefni
sem eru kókosfeiti og olíur og þau
efni þurfum við að fá erlendis frá.
Áður var náttúrlega notað smjör
og svínafeiti en þetta eru hráefni
sem þrána svo fljótt að þau er ekki
hægt að notað ef á að markaössetja
vöruna. Ég nota þrjár jurtir í fram-
leiðsluna, vallhumall er aðaljurtin
en ég nota líka birki og haugarfa
og allar jurtirnar eru hér innan
girðingar.
Ég gerði mér alveg grein fyrir
því að ég þyrfti að þróa framleiðsl-
una og fmna mína leið. Allt ferlið
skiptir máli, hvar jurtirnar eru
Flmm ættliðir
Sitjandi f.v. Turid meó nýfædda dóttur sína, írisi Björgu, amma Þuríöar,
Björg Lilja Jónsdóttir og á milli þeirra er Lilja yngri dóttir Þuríöar. Fyrir aft-
an standa Þuríöur og móöir hennar, Fjóla Jóhannsdóttir.
Grasalækningar opna nýjan
heim
Markaðssetning vörunnar, sem
gengur undir framleiðslunafninu
Móa, hefur gengið nokkuð vel, að
sögn Þuríðar. „Ég segi þó stundum,
að ef ég væri sauðfjár- eða kúabóndi
gæti ég bara framleitt vöruna og
aðrir sæju um að markaðssetja
hana og auglýsa. Það er ákveðin
óvissa í sambandi við þessar lifrænt
ræktuðu vörur.
Sjálf framleiðslan er aðeins 10%
en markaðssetning og auglýsingar
eru 90%. Við teljum okkur vera í
landbúnaði þar sem við erum að
nýta jörðina þó að við séum ekki i
hefðbundnum búskap en það er
mjög erfítt að þurfa að sinna öllum
pakkanum sjálfur. Við erum í sam-
tökunum Vor sem eru samtök líf-
rænna bænda en við erum einu
heilsu- og snyrtivöruframleiðend-
urnir í samtökunum.
Ég hef haldið mig við að vera með
gömlu þekkinguna sem gerir að
verkum að miklu meira magn af
jurtum eru notaðar í hvert kíló
heldur en ef við færum út í þennan
hvíta snyrtivörugrunn og þetta er
kannski mín þrjóska að vilja vera
með þetta gamla íslenska frekar en
að fara út í hefðbundnar snyrtivör-
ur. Aðferðin við að útbúa kremin er
hernaðarleyndarmál og er aðstað-
an lokuð óviðkomandi."
Þuríður er núna að læra grasa-
lækningar og segir það hafa opnað
sér alveg nýjan heim. „Ég læri
grasalækningarnar í Reykjavík
hjá Arnbjörgu Lindu sem er bæði
menntaður nálastungu- og grasa-
læknir. Ég var búin að kynna mér
jurtirnar sem ég nota i minni
framleiðslu en þetta er alveg nýr
heimur. Þarna lærir maður allt i
sambandi við þessa austrænu,
vistvænu hugsun sem fylgir grasa-
lækningum. Það má eiginlega
segja að þetta sé heimspekin á bak
við alla hluti.
Ég er lærður svæðanuddari og
hef unnið mikið með fólk og í
rauninni finnst mér ég núna vera
að fá ákveðinn grunn í hendurnar
svo ég geti betur nýtt það sem ég
hef áður lært. Þegar við fluttum
hingað 1986 var engin sjúkraþjálf-
un á Blönduósi svo ég þurfti því
sjálf að þjálfa Gunnar son minn
eftir brunaslysið og upp úr þvi fór
ég að læra nudd.“
Ekki ætlað að vera
kúabændur
Þuríður er fædd og uppalin í
Reykjavík en hún og eiginmaður
hennar, Gunnar Ástvaldsson,
keyptu jörðina Hvamm n í Vatns-
dal árið 1985. Jörðin var þá bæði
með sauðfjár- og mjólkurkvóta en
þau voru eingöngu með kýr.
„Við vorum kúabændur í sjö ár
en það gekk á ýmsu og það voru
margir samverkandi þættir sem
urðu þess valdandi að við ákváð-
um að hætta og það var greinilegt
að okkur var ekki ætlað að vera
kúbændur.
Ég ætlaði aldrei að setjast að í
sveit en við höfðum gengið í gegn-
um fimm ára veikindatímabil á
börnunum okkar og við vorum
fyrst og fremst að gefa þessari litlu
fjölskyldu tækifæri til að verða
fjölskylda aftur. Við gerðum okkur
t.d. ekki grein fyrir því hvað börn-
in, sem eru systkini veiku barn-
anna, verða út undan.
Viðbrigði að flytjast í sveit
Það voru mikil viðbrigði að flytja
hingað í Vatnsdalinn úr Reykjavík.
Það var svo margt sem var liðið,
bæði veikindi dóttur okkar sem lést
þetta ár og brunaslys sonar okkar,
Gunnars Arnar, ári áður en við
keyptum jörðina. Ég var þvi mikið
bimdin sjúkrahúsi á þessum tima.
Fyrst eftir að við fluttum hingað
norður upplifði ég ákveðinn tóm-
leika. Okkur fannst við vera að
svíkjast um, þó vissulega séu það
erfiðleikar og mikil sorg að vera
háður sjúkrahúsum og ganga í
gegnum svona erfið veikindi.
Ég hélt að ég væri svo mikið
borgarbarn að ég mundi aldrei geta
unað vel í sveitinni en í rauninni
gerði ég það strax. Gunnar er bú-
fræðingur frá Hólum og það hafði
verið draumur hans lengi að setjast
að í sveit svo við ákváðum að slá til.
Við vorum lengi að vinna okkur frá
sorginni, missinum og söknuðinum
í sambandi við veikindin á börnun-
um.
Þaö eru algjör forréttindi að geta
alið böm upp í sveit og hafa vinn-
una heima. Við komum hingað með
börnin okkar þrjú, Thurid, 11 ára,
Gunnar Örn, 8 ára, og Kára 6 ára.
Vorið 1997 bættist við stúlkan Lilja.
Ánægö í sveitinni
Þuríður, dóttir hennar, Lilja, og Móa Björnsdóttir sem er sænsk-íslensk.
Hundurinn Mikki stendur fyrir framan.
tíndar og hugarfar meðan verið er
að vinna vöruna. Amma bjó til
seyði úr jurtum sem hægt var að
nota við kvefi en það tók mig fimm
ár að ná sama árangri og amma
hafði náð.“