Dagblaðið Vísir - DV - 30.11.2000, Blaðsíða 14

14
FIMMTUDAGUR 30. NÓVEMBER 2000
FIMMTUDAGUR 30. NÓVEMBER 2000
19
Útgáfufélag: Frjáls fiölmiWun hf.
Stjórnarformaöur og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aöstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgrelðsla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildlr: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar flölmiðlunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaöam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiölun hf.
Filmu- og plötugerð: ísafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverö á mánuði 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverð 180 kr. m. vsk., Helgarblað 250 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fýrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Brenglað lýðrceði
Frá íslenzkum sjónarhóli er sérkennilegt, að árum og
áratugum saman virðist framkvæmd kosninga í Banda-
ríkjunum hafa verið á þann hátt, að mikill vafi getur leik-
ið á úrslitum. Hér á landi hefur verið og er óhugsandi, að
lagaþrætur geti risið um, hvaða atkvæði séu gild.
Endurvéltalning gataðra atkvæðaseðla er engin nýjung
í Bandaríkjunum. Menn hafa kosningar eftir kosningar
vitað, að við hverja endurvéltalningu fyllist gólfið af litl-
um miðum, sem koma úr götunum. Því oftar, sem véltalið
er, þeim mun fleiri atkvæði verða gild.
Augljóst er, að úrslit kosninga mega ekki hanga á blá-
þræði mats á því, hvort götunarvélin hafi skilað hlutverki
sínu eða hvort miðinn hangi enn í gatinu. Þótt menn viti
þetta, hafa menn áfram notað þessa hættulegu tækni við
atkvæðagreiðslur víðs vegar í Bandaríkjunum.
Eftir þá lögfræðilegu úfa, sem nú eru risnir vestan hafs,
er útilokað, að þessi aðferð verði framar notuð. Þótt tals-
menn frambjóðandans Bush segi véltalningu öruggari en
handtalningu, er ljóst af dæmunum frá Flórída, að véltaln-
ing í götunarvélum er algerlega út í hött.
Hér á landi væri óhugsandi að deila um, hvenær skuli
hætta að telja. Hér dytti engum í hug, að hætt yrði að telja
fyrr en öll vafaatriði hafa verið skýrð og úrskurðuð. Enda
hafa íslenzkir lögmenn enga atvinnu af að vefengja, að
birtar atkvæðatölur endurspegli vilja kjósenda.
Bandaríkjamenn þurfa ennfremur að staðla atkvæða-
seðla, svo að ekki verði notaðir seðlar, þar sem nöfn fram-
bjóðenda eru í tveimur dálkum og atkvæðareiturinn í ein-
um dálki milli þeirra. Þessi undarlega tegund seðla hefur
vakið lögfræðilegar deilur til viðbótar hinum.
Þar sem búið er að vefengja með gildum rökum, að göt-
unarvélar skili hlutverki sínu og að undarlegir atkvæða-
seðlar skili hlutverki sínu, fæst ekki lýðræðislega heiðar-
leg niðurstaða í Flórida, nema endurtalið sé í öllu ríkinu
og endurkosið í kjördæmum skrítnu seðlanna.
Þar sem bandaríska lýðræðiskerfið hefur ekki burði til
að taka heiðarlega á því undirstöðuatriði lýðræðis, að vilji
kjósenda fái að koma í ljós, verður ekki endurtalið meira
og enn síður endurkosið. Bush verður því að lokum skip-
aður forseti án þess að hafa umboð kjósenda.
Hinn vestræni heimur þarf að sæta því í fjögur ár, að
forusturíkið hafi ekki lýðræðislega kjörinn forseta. Sú
byrði bætist við hin augljósu vandræði af breytingu þjóð-
skipulagsins úr lýðræði yfir í auðræði, þar sem íjármagn
ræður mestu um framgang stjómmálamanna.
Svo er komið, að bandarískir þingmenn geta fremur
talizt umboðsmenn hagsmunaaðilanna, sem fjármögnuðu
kosningabaráttu þeirra, heldur en kjósenda. Að minnsta
kosti hagar mikill hluti þeirra sér þannig á þingi, að ekki
er hægt að efast um, hverjum þeir þjóna í raun.
Tilraunir til að koma böndum á fjárausturinn í banda-
rískum kosningum hafa ekki borið neinn árangur. Þeir
forsetaframbjóðendur, sem vildu gera eitthvað í málinu,
voru felldir í forvali innan flokkanna. Ljóst er því, að auð-
ræði mun enn vaxa í bandarísku þjóðskipulagi.
Bandaríkjamenn geta lagað og munu væntanlega laga
tæknilega framkvæmd kosninga og talningar, svo að þeir
verði ekki lengur að athlægi meðal vestrænna þjóða. Þeir
munu vafalítið hafa burði til að koma kosningum hið
fyrsta í það horf, að þær endurspegli vilja kjósenda.
Hitt verður þyngra að hamla gegn yfirfærslu lýðræðis í
auðræði. Þótt allt verði með lýðræðislega felldu á yfir-
borðinu, ríkir auðræði í auknum mæli undir niðri.
Jónas Kristjánsson
DV
Skoðun
Kosninganar œtti að útkUá
með lögum en ekki eitthverju
pólitísku braski
0\$T.WTWWNe 1CE$
Eru þeir gjaldþrota?
Einkavædda sjóða- og bankakerfið:
„Tryggingar bankanna eru stórtogaramir sem hcetta að bera sig þegar olían hœkkar
og kvóti minnkar. Svo hœkka skuldimar á mörgum þeirra þar sem þœr em með
gengisáhœttu og gengið fellur þessa dagana. “
Kosningar í landi lýð-
ræðisins hafa vakið heims-
athygli. í tæknivæddasta
landi veraldarinnar er ver-
ið að telja atkvæði hálfum
mánuði eftir kosningar og
hvergi nærri lokið. Forset-
inn er kjörinn eftir kjör-
mannakerfi frá 18. öld,
kerfl sem gerir mönnum
kleift að verða forseti
Bandaríkjanna með minni-
hluta atkvæða. í landi lýð-
ræðisins er kosningaþátt-
taka ótrúlega lítil, aðeins
um helmingur þeirra sem kosninga-
rétt hafa, áhuginn á kosningunum og
lýðræðinu er næsta lítill. Stór hluti
þjóðarinnar lætur þennan atburð
sem vind um eyru þjóta. Engin von
er um viðunandi árangur í kosning-
unum nema hafa úr að spila óheyri-
legum fjármunum. Peningar, íjár-
framlög, ráða úrslitum og kosninga-
baráttan getur staðið nær tvö ár ef
forkosningar eru taldar með. Allt
hlýtur þetta að vekja fólk til umhugs-
unar þegar þess er minnst að Banda-
ríkjamenn beita sér mjög fyrir lýð-
ræði og lýðréttindum í öðrum hlut-
um heimsins. Beita miklum þrýst-
ingi, oft viðskiptahömlum,
til þess að knýja fram lýð-
ræðislegar kosningar í öðr-
um löndum. Sú viðleitni
Bandaríkjamanna er vafa-
laust af góðum toga en þeir
virðast eiga eftir að taka til
heima hjá sér.
Lýðræði og peningar
The Economist telur að
varið hafi verið um 250 millj-
örðum ísl. kr. í kosningabar-
áttunni núna þ.e. til forseta-
og þingkosninga. Einn fram-
bjóðandi er talinn hafa varið um 5
milljörðum ísl. kr. til þess að ná öld-
ungadeildarsæti, og náði því. Ekki er
þá talið með ýmiss konar „liðkunar-
fé“ sem fyrirtæki og aðrir hagsmuna-
aðilar leggja fram í formi veislna og
annarra uppákoma. Auðvitað er fénu
varið til þess að ná eyrum og augum
áhugalauss almennings. En margar
spumingar vakna. Frambjóðendur
sem þurfa að treysta á mikil fjár-
framlög geta orðið háðir þeim er féð
leggja fram. í hita baráttunnar er
hætt við að ýmis loforð séu gefin i
von um að tryggja sigur. Einu sinni
var sagt: „Hvers greiða þú nýtur,
Guðmundur G,
Þörarinsson
verkfræöingur
Bjartsýnir Bolvíkingar
„Bolungarvík lifir
vonandi um alla fram-
tíð en ef vatn er ekki
fyrir hendi verður eng-
in átvinna og því má
ekki blanda þessu sam-
an. Við verðum að vera
bjartsýn. Bolvíkingar
eru baráttuglaðir og ég held að við
reynum að styðja þessa ágætu menn
sem eru að reyna að komast yfir fyrir-
tækið. Það er fullur vilji til þess hjá öll-
um sem að því koma hér heima fyrir",
segir Ólafur Kristjánsson, bæjarstjóri i
Bolungarvík, um undirritun kaup-
samnings heimamanna á rækjuverk-
smiðju hins gjaldþrota fyrirtækis
Nasco og tilraunir þeirra til fjármögn-
unar á fyrirtækinu.
Ólafur Kristjénsson, bæjarstjóri í Bolungar-
vík, í Mbl. 29. nóvember.
Fargjöldin horfin
„Verkalýðsfargjöldin
voru hluti af pakka frá
Samvinnuferðum, hluti
af flugfrelsi og fleira.
Samvinnuferðir hafa
nú dregið sig út úr
þessu og samningurinn
ekki verið endumýjað-
ur. Við höfum aldrei verið í neinu sam-
bandi við ASÍ eða verkalýðsfélögin,
heldur hefur þetta fyrst og fremst verið
unnið í gegnum þessa einu ferðaskrif-
stofu. Mér sýnist sem Samvinnuferðir
séu svolítið að draga sig út úr þessum
flugfrelsismálum enda hafa þau komið
heldur illa út, skilst mér.“
Jón Karl Ólafsson, framkvæmdastj. Flugfé-
lags íslands, í viótali viB Dag 29. nóv.
Tungur tvær á Alþingi
„Gagnrýni þingmanna á um-
frameyðslu í ríkisrekstrinum er sjálf-
sögð, en hún fengi meira vægi stæðust
áætlanir um útgjöld Alþingis, sem gerð-
ar em af þingmönnum sjálfum og þeir
bera ábyrgð á. Hætt er við, aö þing-
menn tali fyrir daufum eyrum taki þeir
ekki til í eigin ranni.“
Úr forystugreinum Mbl. 29. nóvember.
Engar fréttir, takk
„Ég tel að fréttir af
efnahagslífmu undan
famar vikur eigi
stærstan þátt í veik
ingu krónunnar. Frétt
ir af auknum við
skiptahalla, aukinni
verðbólgu, fullnýttum
vinnumarkaði, skerðingu á þorskkvóta
og minnkandi framleiðni fyrirtækja
hafi stuðlað að veikingu krónunnar. Að
mínu mati hefði það verið til bóta ef
Seðlabankinn hefði bragðist fyrr við
uppsveiflunni í efnahagslífinu með því
að hækka vextina strax á árinu 1997.“
Tryggvi Tryggvason, hjá LlfeyrissjóBI sjó-
manna, I ViBskiptablaBinu 29. nóvember.
Heil ósköp liggur nú á að
sameina Landsbanka og
Búnaðarbanka. Þetta er
ákvörðun ríkisstjórnar og
fáir aðrir spurðir. Með
þessu er öll frjáls sam-
keppni raunar bönnuð i
bankakerfinu og komið á
hreinni einokun. Áður
höfðu íslandsbanki og FBA-
bankinn verið sameinaðir.
Það var líka gert með ein-
okun að leiðarljósi. Menn
reyna að bjarga einka-
vædda sjóða- og bankakerf-
inu frá glötun.
Of háír vextir.
Samkvæmt fréttum í blöðum, t.d.
Morgunblaðinu laugardaginn 11.
nóvember s.l„ bls. 14, „Peningamark-
aðurinn", þá eru yfirdráttarlán fyrir-
tækja í dag með 19.4% vöxtum, en
greiðslukortalán almennings með
allt upp í 21.25% vöxtum. Svo eru
dráttarvextir sem margir greiða enn
hærri. Þegar öll frjáls samkeppni
hefur verið bönnuð í framkvæmd
með sameiningu bankanna þá er
hægt að bjóða fyrirtækjum og ein-
staklingum upp á þessi okurkjör.
Um allan heim er litið svo á að svona
háir vextir beri vott um verulega
sjúkt efnahagslif. Einnig bera svona
háir vextir vott um að gengi krón-
unnar standi enn mjög höllum fæti
og gengi íslenzku krónunnar hefur
fallið undanfarið. Þessum háu vöxt-
um er m.a. ætlað að forða frekara
falli krónunnar. Það má vera að
gengi krónunnar lafi uppi í bili með
framangreindum okurvöxtum, en á
sama tíma eyðileggja þessir háu
vextir Qárhagsstöðu margra
fyrirtækja og einstaklinga.
Það er því dýru verði keypt
fyrir marga þegar ríkis-
stjómin afneitar lögmálum
frjálsrar samkeppni í
banka- og peningamálum.
Og varla borgar útgerðin
sjálf þá 200 miljarða sem
hún skuldar. Enginn veit
hvað tekur við hér á landi á
næstu mánuðum varðandi
gengi krónunnar, áfram-
haldandi metvexti og verð-
bólgu. Ríkisstjórnin virðist
heldur ekkert vita hvað á
að gera til bjargar, sbr. meiri, og
raunar algjöra, einokun í bankamál-
um. Hefði ekki verið betra að lækka
vextina og koma á meiri og frjálsari
samkeppni mOli banka?
Ónýtt veð á bak við
Þessa dagana hefur það verið mik-
ið rætt i blöðum að sjávarútvegur
okkar skuldar 200 milljarða. Af þess-
um 200 milljörðum hafa 80 milljarð-
ar hlaðist upp á síðustu 5 árum! Á
nýlegum fundi útgerðarmanna var
skýrt frá því að minni hagnaður
væri í sjávarútvegi t.d. vegna dýrari
olíu og minni kvóta. Þarna er verið
að tala um smámuni og smáaura
þegar fjárhæðirnar eru bornar sam-
an við vexti af skuld útgerðarinnar
upp á 200 milljarða, sem útgerðar-
menn þegja um og þora ekki að
ræða. Hún virðist hlaðast upp, sbr.
aukningu hennar upp á 80 milljarða
á síðustu 5 árum.
Banka- og sjóðakerfið, sem hefur
verið einkavætt, hefur lánað allt
þetta fé, en erfitt eða ómögulegt get-
Lúðvík
Gizurarson
hæstaréttarlögmaöur
mann í spennitreyju.
Hann getur freistast til
að kaupa sér fylgi öfga-
hópa með því að gangast
inn á baráttumál þeirra.
Fjölmiðlar töldu sumir
að Bush hefði gengið
langt til móts við slíka
hópa I viðleitni sinni til
þess að afla sér at-
kvæða. í Bandaríkjun-
um ráða peningar því
hverjir komast í fram-
boð. Bush er talinn hafa
aflað um 8 milljarða kr.
fyrir forkosningarnar. -
í landi lýðræðisins
hljóta menn að velta fyr-
ir sér spurningunni um
gildi lýðræðisins og
hvernig markmiðum
þess verði náð fram.
Þegar löngu dánir menn
eru kjörnir á þing, og
úrskurðað að konur
þeirra takið sætið, kem-
ur það óneitanlega Evr-
ópubýum spánskt fyrir
sjónir.
Guðmundur G.
Þórarinsson
í kjölfar tíðra slysa í langferðabflum hefur þeirri spurningu verið velt upp hvort ekki sé tímabært að skylda langferðabílstjóra tll að hafa bílbeltl í öllum
sætum í bílum sínum. Sltt sýnist hverjum um þessa hugmynd og sumir telja að það gæti verið hættulegt að hafa bílbelti í eldri rútum.
ur verið að fá það til baka. Trygging-
ar bankanna eru stórtogararnir sem
hætta að bera sig þegar olian hækk-
ar og kvóti minnkar. Svo hækka
skuldirnar á mörgum þeirra þar sem
þær eru með gengisáhættu og gengið
fellur þessa dagana. Bankarnir hafa
líka lánað ofangreinda 200 milljarða ^
til útgerðarinnar út á gjafakvótann.
Það veð er orðið vafasamt og getur
orðið lélegt. Samkvæmt skoðana-
könnunum eru 70% landsmanna
andvíg gjafakvótanum eins og hann
er framkvæmdur í dag. Einn daginn
kemur hér lýðræðislega hugsandi
ríkisstjórn sem virðir skoðanir
meirihlutans og lagfærir galla kvóta-
kerfisins. Dregið verður úr einokun
til fiskveiða með skuld upp á 200
miljarða. Við tekur skuldlítil útgerð
sem fer að lögmálum frjálsrar sam-
keppni. Gjafakvótinn er því fyrr en
nokkur veit alveg ónýtt veð á bak
við þessa 200 milljarða. Og eigið fé
einkavæddu bankanna er ekki til
stórræðanna. - Dugar ekki einu
sinni fyrir vöxtum af þessum 200 *
milljörðum í stuttan tíma.
Selja landhelgina?
Það er von að lagt sé til að útlend-
ingar séu fengnir til að taka við þess-
um 200 milljörðum sem gjafakvóta-
menn skulda nú orðið. Það má vera
að útlendingar taki að hluta við út-
gerð okkar og öllum þessum útgerð-
arskuldum upp á 200 milljarða. En
þá vilja þeir líka fá hlut í landhelg-
inni og fiskimiðunum. Það er feiti
bitinn með skuldasúpunni. - Til
hvers var þá barizt i tveim þorska-
stríðum?
Lúðvík Gizurarson
þess þræll ertu“ Segja
ekki viðskiptajöfrarnir:
„There is no such thing
as a free meal“? Að öll-
um þessum atriðum
samanlögðum verða
vafaatriðin mörg. Var
einhver að halda ræðu
um gildi lýðræðisins?
Lýðræðið er lélegt
stjórnarform en samt
það besta sem völ er á,
segja gárungarnir.
Hugsjónir og betri
heimur
Stjórnmálamaður
getur ekki treyst á að
hugsjónir hans og heil-
brigð stefna, öllum
landslýð til góðs, nægi
til þess að sigra í kosn-
ingum. Alla vega þarf
hann mikla fjármuni til
þess að kynna stefnu
sína og til þess að afla
þeirra getur hann þurft
að lofa, stundum ein-
hverju sem fellur illa að
stefnunni. Prófkjörin
geta sett stjórnmála-
„Prófkjörin geta sett stjórnmálamann í spenni-
treyju. Hann getur freistast til að kaupa sér
fylgi öfgahópa með því að gangast inn á bar-
áttumál þeirra. Fjölmiðlar töldu sumir að
Bush hefði gengið langt til móts við slika hópa
í viðleitni sinni til þess að afla sér atkvœða. “
Látalæti
Hjálmar Árnason, alþingismaður
Framsóknarflokksins, reif sig upp í
heilagleika á dögunum og skrifaði
grein um kennaraverkfallið (DV 20.
nóv.). Hjálmar hafði þá komið auga á
eftirfarandi samhengi:
Ari Skúlason, framkvæmdastjóri
ASÍ, réðist gegn framhaldsskóla-
kennurum og launabaráttu þeirra
með frægri yfirlýsingu í kosninga-
baráttu innan ASÍ. Ari styöur Sam-
fylkinguna, sem þykist styðja fram-
haldsskólakennara. Ályktun fram-
sóknarþingmannsins Hjálmars er á
þá leið að Samfylkingin: „hafi tung-
ur tvær og tali sitt með hvorri,'
og segir í gamalli vísu.
ems
Ogeöfelld kosningabrella
Ég held hins vegar að Ari hafi gert
framhaldsskólakennurum greiða. Yf-
irlýsing hans um launamál kennara
var að vísu afar ógeðfelld kosninga-
brella. Hann reyndi að ná kosningu
út á fjandskap ASÍ-félaga í garð skóla-
manna en það mistókst. Undirtektirn-
ar afhjúpuðu að marga grunar núorð-
ið að almenningur hagnist á traustu
og góðu skólakerfi. Ari hefur því ef til
vill, óviljandi, verið framhaldsskóla-
„Enginn íslenskur stjómmálaflokkur eða ríkisstjóm
hefur í mínu minni hrint þeirri ákvörðun í fram-
kvœmd að greiða nœgilega vel fyrir kennslu til þess að
kennslustöður verði eftirsóttar og starfsfriður í gmnn-
og framhaldsskólum. “ - Frá umrœðum á Alþingi um
kjaramál kennara.
Með og á móti
Umferðaröryggi eykst til muna
j Miklar umræð-
ur hafa orðið um
bílbelti í hópbif-
■HPP reiðum, meöal
annars í kjölfar al-
varlegra slysa á undanfóm-
um árum.
Fyrir liggur að ef allar hóp-
bifreiðir væru með bílbelti í
öllum sætum myndi umferö-
aröryggi aukast til muna. Al-
varlegustu slysin verða þegar
fólk kastast fram og aftur um
bílinn vegna þess að það situr laust.
Allar litlar hópbifreiðar sem
skráðar hafa verið eftir 1. október
1999 eiga að hafa öryggisbelti í öllum
sætum.
Siguröur
Helgason,
upplýsingafulltrúi
hjé Umferöarréöi
Hliöstæð lög ganga í gildi
1. október á næsta ári um
stærri bílana.
Þar þarf að huga að þvi
? meö hverjum hætti hægt er
að setja belti í eldri bOa
þannig að fyllsta öryggis sé
gætt.
Forráðamenn Bifreiða-
stjórafélagsins Sleipnis hafa
skorað á stjómvöld að sett
verði lög um að öryggisbelti
skuli vera í öllum rútum. Þar
bætast þeir í hóp þeirra sem hvetja
til lagasetningar í þessu sambandi.
Kristján Jóhann
Jónsson
rithöfundur
kennurum mun dyggari
liðsmaður en Hjálmar
Árnason, sem árum saman
hefur verið þingmaður í
stjómmálaflokki sem er
einkar lítilþægur í mennta-
málum. - Hógværð í
menntamálum getur hins
vegar ekki talist sérstaða
Framsóknarflokksins. Eng-
inn íslenskur stjórnmála-
flokkur eða ríkisstjórn hef-
ur í mínu minni hrint
þeirri ákvörðun í fram-
kvæmd að greiða nægilega
vel fyrir kennslu til þess að kennslu-
stöður verði eftirsóttar og starfsfriður
í gmnn- og framhaldsskólum. Til þess
hefur vantað vilja og kjark fram að
þessu. Hver samninganefndin af
annarri hefur fengið skipun um að
borga kennurum örlítið hærri laun
án þess að déskotans beinin fái meiri
peninga! Þann vanda hefur núver-
andi samninganefnd ekki tekist að
leysa fremur en öðrum.
Menntahatur minnkar
Að mati margra stjórnmálamanna
virðast áhyggjur almennings út af
launum kennara vera aðalatriöi þeg-
ar skólar eru annars vegar. Ari
Skúlason er ekki einn um það mat.
Stjórnmálamenn virðast lengi hafa
metið viðhorf þjóðarinnar þannig aö
sú öfund sem bætt kjör kennara
hefðu í för með sér yrði í öllum til-
vikum sterkari en umhyggjan fyrir
bömunum eöa áhyggjur af menntun-
arstigi þjóðarinnar. Því verður ekki
svarað hér hvort þetta er rétt mat en
skoðanakannanir gætu ef til vill
svarað því. Svonefnt menntahatur
hefur auðvitað lengi verið
þekkt hjá hugsjóna- og hug-
myndasnauðu fólki, þótt það
sé greinilega komið 1 minni-
hluta hjá ASÍ. Hins vegar
gera stjórnmálamenn með
sómatilfinningu að sjálf-
sögðu ekki út á þess háttar
viðhorf. Samfylkingin hefur
kveðið nokkuð sterkt að
orði um skólamál og von-
andi gufar sá málflutningur
ekki upp. Ég segi „vonandi"
því mig minnir að ég hafi
einhvern tímann fyrir löngu
heyrt Össur Skarphéðinsson segja í
útvarpsþætti að loforð um mennta-
mál væru alltaf svikin vegna þess
hve langur tími liði milli loforða og
möguleika á efndum. Ég vona að
þetta sé rétt munað og ég skildi Öss-
ur að sjálfsögðu þannig að hann teldi
þetta ekki náttúrulögmál, heldur
ljótan ósið. Vonandi var það líka rétt
skilið.
Stuðningur við framtíðina
Stuðningur við menntun og skóla-
kerfi er stuðningur við framtíðina.
Það eru óþolandi látalæti og hræsni
að segjast styðja skólakerfið og vilja
borga það sem það kostar en tíma
hvorki né þora að reiða fram féð. Nú-
verandi ríkisstjóm ætti að líta á hið
lærdómsríka kosningabragð Ara
Skúlasonar sem víti til varnaðar.
Það virðist einfaldlega borga sig fyr-
ir atkvæðasmala að snúast ekki gegn
menntun. Auðvitað reiðast einhverj-
ir ef ríkisstjórnin ákveður að leysa
kennaraverkfallið en sennilega yrðu
fleiri dauðfegnir.
Kristján Jóhann Jónsson
i í allar rútur?
Mikil fáfræði í umræðunni
gggmm Ég tel að menn
| tali um þessa hluti
af afskaplega mik-
r illi fáfræði. Á
næsta ári eiga allir
nýir rútubílar að vera komnir
með belti. Verði þetta gert aft-
urvirkt eru ótal, ótal hlutir
sem þarf að fara í gegnum: jóhannes
gerð sætanna og festinga og Ellertsson,
hvort bíllinn sé hreinlega orð- eigandi
inn það ryðgaður að hann Vestfjaröaieiöa
beri þetta ekki. Ryðið sest yf-
irleitt að burðarvirkinu um gólfið. Er
það þá nógu sterkt í öllum þessum
rútum til að þola alla þessa þyngd? í
40 sæta bíl eru það þrjú tonn sem
bindast ofan í sæti með öllu fólkinu.
Fari slíkur bíll á hvolf, hvað
þá? Ég er til í að ræða þetta
frekar við menn og sýna um
hvað er að ræða. Kostnaður-
inn er ekki svo mikill en
spumingum um allar hugsan-
legar hliðarverkanir er ósvar-
að. Ég get einnig nefht að ef
bílstjórar verða ábyrgir fyrir
því ef skólaböm eru ekki í
beltum þá er ég ansi hræddur
um að mjög þurfi að taka til
og spuming hvort kennari
eigi ekki að fylgja börnunum þegar
við erum að keyra þau. Það hefur
aldrei verið farið i faglega umræðu
um þessa hluti. Menn þykjast hafa vit
á þessu en gera það ekki.

Lýðræði í landi lýðræðisins