Dagblaðið Vísir - DV - 26.01.2001, Blaðsíða 6

Dagblaðið Vísir - DV - 26.01.2001, Blaðsíða 6
Þátturinn Konfekt er íslenskur menningar- og listaþáttur sem hefur göngu sína á Skjá einum þann 3. febrúar. Það eru ekki ófrægari menn en þeir Barði Jóhannsson, Henrik Baldvin Björnsson og Sindri Páll Kjartansson sem standa á bak við þáttinn sem verður sýndur á laugardögum kl. 21.30 og endursýndur á sunnudögum og mánudögum. Jgjörlega til- gangslaus þáttur „Við sækjum í klassískt þema þó við setjum þetta fram á ný- stárlegan máta,“ segir Barði. „Lista- og menningarþátturinn Konfekt á að fjalla um listir og menningu í Reykjavík og víða um heim,“ segir Sindri. „Við verðum að kynna okkur menn- ingu í Reykjavík, París og Havana en aðallega í Reykjavík þó,“ bætir Barði við. París og Havana „Það verður viðtal við einn listamann í hverjum þætti og auk þess verður myndlistar- og tón- listargagnrýni, listrænir leik- þættir, uppákomur í sjónvarpssal eða úti í bæ og ýmislegt fleira," segir Sindri Páll. „Ég mun bregða mér á sýningar erlendis en mest- megnis höldum við okkur hér- lendis," segir Barði. „Ég hef heyrt að það sé mikil tenging milli Havana og Reykjavíkur og ég ætla að kynna mér það en einnig ætla ég að skoða menning- arlega staði í París.“ Finnst ykkur vanta umfjöllun um menningu og listir? „Nei.“ Þannig aö þaö er kannski engin þörf á svona sjónvarpsþœtti? „Nei, ekki nokkur,“ segir Hen- rik. „Algjörlega án tilgangs," bætir Barði við. Kameran bilaði „Barði og Henrik fengu þessa hugmynd og pizzuðu henni að mér. Svo fórum við þremenningamir upp á Skjá einn og sögðum þeim að hér væri sniildarþáttur kominn og þeir ættu vinsamlegast að kaupa þetta,“ segir Sindri. Umsjónar- menn þáttarins verða þeir Barði og Henrik en Sindri Páil er pródúsent. Einhverjar skemmtilegar sögur af tökum? „Það var nú ansi skemmtilegt þegar við vorum að láta manninn vaða í sjó,“ segir Sindri. „Æ, það var nú svo sem ekkert skemmti- legt, honum var bara svolítið kalt. Þann sama dag bilaði kameran og það var nú fyndið," segir hann og hlær. „Já, það var magnað,“ tekur Þeir Henrik, Baröi og Sindri eru aöstandendur sjónvarpsþáttarins Konfekt myndavélina en hinir tveir eru þaö sem þeir vilja kalla sjónvarpsstjörnur. Barði undir. „Þá fór ég og sótti aðra kameru," segir Sindri. „Það var mjög góð uppákoma og við hlógum lengi að því,“ hlær Barði. „Eitt sinn var ekki til handheldur mæk þannig að við urðum að nota mækinn á vélinni. Okkur þótti það líka fyndið.“ Ekta artí-fartí Strákarnir eru sammála um að hér sé kominn ekta artí-fartí þátt- ur. „Það hefur lengi loðað við lista- menn að það sé erfitt að skilja þá. Við ætlum því að reyna að túlka það sem þeir hafa fram að færa og fórum yflr alla listaflóruna" segir Barði. Sindri bætir við að það megi ekki gleyma leikþáttunum. „Við erum búnir að vera að taka töluvert af listrænum leikþáttum upp og fengum Leikfélag Mosfells- bæjar til að túlka þessa þætti,“ seg- ir Barði. „Þetta er áhugaleikfélag sem hefur áhuga á leiklist sem er meira en hægt er að segja um á SkjáEinum. Sindri er reyndar bak viö mörg önnur leikfélög," segja þeir. Barði bætir því við að það sé ekki að sjá að þama sé áhugaleikhópur á ferð. „Margir þeirra eru hreint út sagt framúrskarandi og án efa bestu óuppgötvuðu leikarar lands- ins.“ Hvernig gengur aö vinna saman? „Það er svolítið pirrandi hvað þeir eru óstundvísir strákarnir," segir Barði. „Þetta hefur samt allt gengið áfallalaust fyrir sig,“ segir Sindri. Skiki Dr■ Gunna Öskaástand mannskepnunnar er að gera ekki neitt. Við erum því alltaf aö strita til þess eins að hafa efni á að gera ekki neitt. Þetta er eilíföarvél lífsins, eilífðarvélin inni í okkur. Þessa eilífðarvél hefur fólk á takteinum þegar það heilsast á götu og spyr: Jeeja, ekki alltaf nög aö gera? Þjóðin slítur sig frá volgu bælinu til aö gera eitt- hvað svo hún hafi efni á húsi og sjónvarpi. Dagur- inn hefst á því að gera ekki neitt I húsinu (sofa), svo er eitthvað gert (unnið) og dagurinn endar með því að gera ekki neitt fyrir framan sjónvarp- ið. Svona rúllar þetta þangað til hin eftirsótta helgi kemur; þá er ekkert gert í tvo daga. Ekki einu sinni skítarönd Ef maður gerir eitthvað nógu lengi hefur maður efni á að gera ekkert í langan tíma, t.d. að drolla rorrandi á eriendri strönd eða slugsa í íslenskum bústað og grilla. Ef maður er ekki því meiri letingi er vont að lenda I vinnu sem ekkert er að gera i. Þá kemur hökt! eilífðarvélina og timinn silast áfram. Það er vont. Ég fékk einu sinni ömurfega sumarvinnu viö aö ræsta ! vélsmiðjunni Héöni. Það tók klukkutíma en vinnuskyldan var 10 tímar. Ég hékk þv! t hvarfi og vonaði að kariarnir fengju skitu eða helst að matareitrun legðist á mannskapinn. Þá hefði ég haft eitthvað að gera. En kariarnir voru kattþrifnir og umhverfisvænir og ég fékk ekki einu sinni skitarönd til að kljást við. Þetta var því hörmung og ég var hættur eftir tvo mánuði. Helst á tíminn nefnilega að þjóta áfram þegar maður er í vinn- unni en hann á að mjakast áfram þegar maöur er að slappa af. Hver kannast ekki við setningar eins og helgin bara flaug úr höndunum á mér, eða sumarfríiö var ekki fyrr byrjaö en þaö var búiö? Alltof oft líður þó timinn of hratt þegar maður er ekki að gera neitt. Setningar eins og Dagurinn viö færibandiö bara flaug úr höndunum á mér og fyrr en varöi var ég kominn heim aö góna á Leiöarljós eru þv! sjaldgæfari. Lufsast á moldargólfi I byrjun aldarinnar þurfti fólk aö vinna jafn mikið og dráttarklárar og komst sjaldan í þá aðstöðu aö geta gert ekki neitt. Himnariki Biblíunnar þótti því eftirsóknarvert: að fá að voma að eilífu í þvi frábæra elliheimili með stóru strákunum og gera faktiskt ekki neitt nema að góna á dýrðina. Lítiö stóö til boöa þá sjaldan fólk átti frí. Menn lufsuöust í mesta lagi i hóp á moldargólfi og lásu upphátt úr Biblíunni við Ijóstíru eða riðu út eða hver öðrum. Svo kom sem betur fer rafmagn og nú höfum viö aldrei haft fleiri möguleika til þess aö gera ekki neitt. Eins og um síðustu aldamót horfum við nú bjartsýn fram á við. Framtíðin hlýtur aö veröa björt fyrst mannkyn- inu tókst að þrauka enn eina öldina. Einn daginn vonumst við til að þurfa ekki aö gera neitt fram- ar, að við getum bara veriö i fríi þar til við deyjum og verðum ekki neitt. I viðj'um þægindanna Á allri síöustu öld var þróunin i þá átt að gefa okk- ur fleiri tækifæri til að gera ekki neitt. Allt þokað- ist sifellt í þá átt að gera okkur lífiö léttara. Hér tala ég auðvitaö ekki um „okkur" sem allt mann- kynið heldur okkur sem vorum svo stálheppin að fæðast á Vesturiöndum. Hvert sem litið er má sjá merki um þessa þróun. Þú þarft ekki aö labba upp stiga því það er lyfta. Þú þarft ekki aö elda, maturinn kemur tilbúinn úr örbylgjuofninum. Þú þarft ekki að passa börnin þín, annaö fólk sér um það fyrir þig. Þú þarft ekki að hugsa, bara stilla á góða stöð. Þú þarft ekki að velkjast í nístandi til- vistarkreppu og hugsa kvíðinn um stjarnfræðilega smæð þína í alheiminum, þú færð þér bara pillu. Dyr opnast sjálfkrafa fyrir þér. Ég stóð sjálfan mig að því nýlega að verða hálfhissa og fúll að þurfa að ýta á hurð til að komast út úr byggingavöru- verslun. Ég var byrjaður á kvörtunarbréfi þegar ég uppgötvaði að ég var orðinn fangi í viðjum þæg- indanna og hætti snariega að skrifa. Þægindi er málið. Þægindi er lausnarorð samtimans og keppikefli. Og ef fram fer sem horfir verður ástandiö svona árið 2100. Öryrkjar í alfleti Árið 2100 verður loksins kominn botn í öryrkja- málið þvi þá verðum við öll orðin aö löggiltum öryrkjum. Orðið „öryrki" verður því fjarlægt með lögum úr islenskunni. Meðalþyngd íslend- Hvað heldur manninum gangandi? Hvað rekur hann á /app/r á morgnana? Mun hann enn þá nenna á lappir eftir eina öld? Dr. Gunni reynir að svara þessum spumingum Eftlr eina öld verður meðalþyngd ís- lendlnga 200 kg og lífslíkurnar 200 ár. inga verður 200 kg og lífslíkur 200 ár. Almennt samþykki verður nefnilega um það á Vestur- löndum að spikfeitt sé fallegt og eintóm geö- veiki sé að sporna við eðlilegri spikmyndun. Stórfenglegar uppgötvanir deCODE munu svo lengja meöalaldurinn. Hver og einn liggur í al- fletinu sínu og nennir aldrei út úr þvi, enda lít- ið að sækja undir bert loft nema eiturgufur frá álverksmiðjum sem verður búið að troða út um allt og stingandi augnaráð pólskra verkamanna að fara i og úr vinnu. I alfietinu verður búiö að pakka öllu sem viö „þurfum" í dag i eitt tæki. Alfletið verður það sem í dag kallast íbúð, kló- sett, isskápur, rúm, tölva, sjónvarp, sími o.s.frv. í Elko (sem þá heitir Beri Beri eftir sam- runann við Bónus, BT-tölvur, Rúmfatalagerinn og Ikea) verður hægt að fá tvær tegundir: deluxe alfleti meö innbyggðum Taílendingi og venjulegt. Frábær útópía í þessu alfleti liggjum við svo og hreyfum ekki annað en puttana á alfjarstýringunni og kjammana til að tyggja gúmmilaðiö sem taí- lenskir innflytjendur keyra heim að dyrum (ef viö eigum bara venjulegt alfleti - í deluxe-útgáf- unni mata Tailendingarnir okkur líka). „Vinnan" okkar fer fram fyrir hádegi. Þá millifærum við á milli reikninga, sýsium með bréf, tékkum á því hvað aðrir öryrkjar eru að gera í sínum alfletum og skoðum klám. Eftir hádegi horfum við á al- skjáinn fram á kvöld. Þar fáum við ýmsa skemmtun og síðast en ekki síst alls konar mikilfenglega þekkingu sem verður undirstaða alls í þessari frábæru útópíu. Allir sjá að þessi framtíðarsýn er rökrétt og endanleg útkoma sé miðaö viö þróunina á siö- ustu öld og væntingarnar í dag. Þaö segir sig svo auðvitað sjálft að árið 2100 veröur gamla eilífðarvélin okkar breytt. Biliö milli þess að gera eitthvaö og gera ekki neitt verður horfið og við gerum ekkert. Punktur. Svona verður þetta þangað til blanka innflutta fólkiö sem sér um að moka skítinn undan okk- ur gerir uppreisn og rekur okkur fituhlunkana úr alfletunum. Það dreymir að sjálfsögðu líka um aö verða sílspikaðir öryrkjar og gera ekki neitt. 6 f Ó k U S 26. janúar 2001

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.