Dagblaðið Vísir - DV - 07.08.2001, Page 12
12
ÞRIÐJUDAGUR 7. ÁGÚST 2001
Skoðun I>V
Spurning dagsins
Frá Alþingi
— Segja má aö alþingismönnum sé falið aö hafa vit fyrir kjósendum og að hafa
yfirlit yfir málefni þjóöfélagsins sem almennir kjósendur geta tæpast haft.
Daniel Brener:
Þaö er ég viss um, hérna þekkjast
allir svo vel og landiö er auövitaö
ótrúlega fallegt.
Oliver Brener:
Já, náttúran er ótrúleg og þaö er
mikiö af mismunandi
náttúruperlum hérna.
Barbara Carachini:
Já, mér finnst ísland vera ótrúlega
heillandi og fallegt land. Þaö er rosa-
lega gaman að feröast um þaö og
skoöa alla feguröina í náttúrunni.
Paolo Rubechilei:
ísland er ótrúlega fagurt land og hér
er mjög mikiö af stööum sem vert er
aö skoða og því veröur þaö aö telj-
ast mjög heillandi.
Halldór Feerch:
Já, náttúran er mjög falleg og landiö
kemur á óvart.
Kirsten Högberg:
Þetta er fullkomiö land til þess aö
komast í nálægö viö náttúruna. ís-
land er eitthvaö svo ósnortiö.
Helgi Jónsson
skrífar:
Mikilvægur þáttur í jafnrétti
fólks gagnvart lögum er sjálfstæöi
þingmanna. Þingmaður sem er háð-
ur hagsmunum eða áhugasviðum í
þjóðfélaginu getur ekki með sama
hætti verið þingmaður allra þegna
þjóöfélagsins, eins og ef hann væri
engu háður nema eigin sannfær-
ingu. í 48. grein stjórnarskrárinnar
er kveðið á um sjálfstæði alþingis-
manna:
Alþingismenn eru einungis
bundnir við sannfæringu sína og
eigi við neinar reglur frá kjósend-
um sínum.
Algengt er að þingmenn vitni í
flokksþing eins og þau séu jafnvel
æðri stofnanir en Alþingi. Slíkt er
fráleitt og í algerri mótsögn við
stjórnarskrána. í kosningum af-
henda kjósendur vald sitt í hendur
þeirra sem þeir kjósa til ákveðins
kjörtímabils. Segja má að þeim sé
falið að hafa vit fyrir kjósendum og
að hafa yfirlit yfir málefni þjóðfé-
lagsins sem almennir kjósendur
geta tæpast haft. Að sjálfsögöu verð-
ur að ætlast til að þeir gegni þeirri
skyldu.
Alþingi er hópur fólks, sem kjós-
endur hafa falið löggjafarvald þjóð-
arinnar, saman kominn á fundi í Al-
þingishúsinu eða á öörum stað sem
Alþingi ákveður. Þingnefndir sem
Alþingi kýs með lýðræðislegum
hætti eru hluti af Alþingi og starfa í
umboði þess. Þingflokkar eru klikur
þingmanna úr sama flokki og eiga
engan rétt á sér samkvæmt stjóm-
arskránni. Þeir eru reglur kjósenda
eins og flokkarnir og önnur hags-
munasamtök. Alþingismenn sem
móta afstöðu sína á slíkum fundum
eru þvi ekki með óbundna sannfær-
Emil B, Karlsson,
áhugamaöur um tóbak, skrífar:
Tóbak getur veitt ánægju og unað.
Þess vegna er full ástæða til að ríkið
standi að sölu á því. Ný lög um tó-
baksvarnir hafa sætt mikilli gagn-
rýni fyrir þá sök að ekki verður unnt
að framfylgja lögunum nema með her
eftirlitsmanna í verslunum, á veit-
ingahúsum, í opinberum stofnunum,
í fyrirtækjum og til að fylgjast með
umfjöllun fjölmiðla um málefni tengd
tóbaki. Ég tel ærna ástæðu til að
setja á stofn embætti tóbakslögreglu
því að þótt tóbaksneysla sé í flestum
tilvikum til þess fallin að veita mönn-
um sælustundir má öllu ofgera og þá
er rétt að hiö opinbera grípi í
taumana. Þeim sem ekki fara að sett-
um reglum, sem Alþingi hefur sam-
þykkt, ber að fylgjast með og sjá tU
að þeir misnoti ekki tóbakið.
Segja má að þeim sé falið
að hafa vit fyrir kjósendum
og að hafa yfirlit yfir mál-
efni þjóðfélagsins sem al-
mennir kjósendur geta tœp-
ast haft. Að sjálfsögðu verð-
ur að œtlast til að þeir
gegni þeirri skyldu.
ingu þegar þeir mæta á Alþingi. Ef
þingmenn mætast á fundi, óbundnir
af samþykktum utan þingsins, getur
þá greint á um ýmsa hluti en það er
ágreiningur einstaklinga sem þeir
leysa eins og eölilegt er.
Ef landið væri eitt kjördæmi er
líklegt aö flestir alþingismenn
Ég hef hér í örfáum orðum
reynt að rökstyðja það að tó-
bak sé gott og því er eðlilegt að
ríkið selji það. Það er því áleit-
in spuming hvort Alþingi ætti
ekki að setja lög sem banna
mönnum að mœla á móti
ágœti tóbáks í fjölmiðlum.
Sjálfur tók ég upp á þvl fyrir
nokkrum árum að fá mér vindU
stöku sinnum á góðum stundum og
hef haldið þeim ágæta sið. TU dæmis
jafnast ekkert á við góðan vindU aö
lokinni vel heppnaðri máltíð, að
mínu mati. Bestir eru ekta Havana-
vindlar frá Kúbu en mUdir svokaUað-
ir dömuvindlar gera líka sitt gagn. Á
slíkum stundum er ég þakklátur rík-
inu fyrir að selja tóbak.
kæmu frá þéttbýlustu svæðunum.
Ef hagkvæmnissjónarmið væru lát-
in ráða í þeim mæli sem nú er al-
gengast yrði hætt við minni skUn-
ingi þingmanna á stöðu og þörfum
dreifðari byggða landsins. En að
sjálfsögðu ætti Alþingi helst að vera
eitt kjördæmi.
Þess vegna verða bæði kjósendur
og alþingismenn að venja sig af
þeirri hugsun að þeir séu fuUtrúar
ákveðinna hópa í þjóðfélaginu,
hvort sem eru félög og flokkar eða
landshlutar. Sama gildir að sjálf-
sögðu um kjósendur. Fyrir-
greiðslupólitík er ekki lýðræðisleg
en eykur á misrétti manna gagnvart
lögunum. Hún var skUjanleg á með-
an samgöngur voru frumstæðar en
á engan rétt á sér við þær aðstæöur
sem nú eru.
Mér hefur aUtaf þótt áhugaverð
röksemdafærslan um að því að meiri
sem tóbaksneyslan er þeim mun
meira gagn gerum við komandi kyn-
slóðum. Mannskepnan, líkt og önnur
dýr jarðarinnar, getur aðlagast
breyttum aðstæðum og jafnvel nýtt
sér í næringarskyni í dag það sem
var aöskotaefni fyrir 1000 árum.
Kenningin er sú að ef nokkrar kyn-
slóðir reykja hver fram af annarri í
sem mestum mæli muni mannslík-
aminn smám saman aðlagast nikótín-
inu og fari jafnvel að nærast á því
síðar meir.
Ég hef hér í örfáum orðum reynt
að rökstyðja það að tóbak sé gott og
því er eðlUegt að ríkið selji það. Það
er því áleitin spuming hvort Alþingi
ætti ekki að setja lög sem banna
mönnum að mæla á móti ágæti tó-
baks í fjölmiðlum.
Unaðssemdir tóbaksins
Garri
Að efla lýðræðið
Teiur þú ísiand vera
heillandi land?
Ofurmennið
Garri á ekki tU eitt einasta orð yfir yfirgang
embættismanna á Islandi. Á stundum mætti
halda að hér rikti ekki lýðræði heldur gamal-
dags embættismannaveldi, þar sem grámyglaðir
embættismenn sem eru úr tengslum við aUt og
alla fara sínu fram algerlega óháð þjóðarvUja.
Sjálfstæðisbarátta þjóðarinnar gekk ekki út á
slíkt og ekki heldur skipulagning þess þjóðfélags
sem afi Garra og amma böröust fyrir í ung-
mennafélagshreyfingunni á fyrstu áratugum síð-
ustu aldar. Þvert á móti snerist baráttan um að
losna undan geðþóttavaldi hins danska embættis-
mannaaðals sem legið hafði og lifað á þjóðinni
sem sníkjudýr um aldir. Þegar síðan hugurinn
hvarflar tU ótrúlegs yfirgangs embættismanna í
nútímanum óttast Garri aö þurfa að svara neit-
andi spurningu þjóðskáldsins um það hvort viö
höfum gengið til góðs götuna fram eftir veg.
Frá Selfossi, ekki Krypton
En þegar neyðin er stærst er hjálpin næst.
Sem betur fer fyrir íslenskt samfélag og hinn ís-
lenska alþýðumann er tU íslensk útgáfa af
Súperman. Hann er þór hvorki í bláum sokka-
buxum né með rauða skikkju. Hann kann ekki
að fljúga og kemur frá Selfossi en ekki Krypton.
En hann er ofurmenni engu að síöur.
Davíð Oddsson er einfaldlega hrokk-
inhærður og í jakkafótum og fólkinu
dugar sú ásýnd til að fyUast öryggis-
tilfinningu. Davíð stendur vörð um
lýðréttindi okkar og vemdar okkur
frá öUu illu, hvort heldur sem það er
ásælni erlendra efnahagsbandalaga
eða efnahagskreppa sem kemur með
vindinum. Já, hann passar hinn litla
fót alþýðumannsins og gætir þess að
heimsins gijót svo hart og og sárt sé
honum fiarri enn, ekki síður en
heimsins ráð sem brugga vondir emb-
ættismenn.
Eina viðspyrnan
Og því er Davíö einmitt viðspyrna okkar gegn
yfirgangi embættismanna eins og sást nú síðast
þegar „einhver embættismaður á kontor úti í
bæ“, eins og Davíð orðaði það svo vel, ætlaði að
fara aö svipta þjóðina þeirri lifsbjörg sem felst í
Kárahnjúkavirkjun. Þá segir okkar maður: Hing-
að og ekki lengra! Og nú veit skipulagsstjóri
hvar Davíð keypti ölið og ætti að hafa sig hægan
í framhaldinu! Garri hefur legið á meltunni aUa
verslunarmannahelgina og velt fyrir sér hvar við
stæðum ef við hefðum ekki landsfeður eins og
hann Davíð. Eflaust væri þjóöin viUuráfandi í
hópi fátækustu þróunarlanda, berskjölduð fyrir
hamfórum af völdun náttúru og embættismanna.
En Davíð kann tökin á tækninni, hann lætur
embættismenn finna hver ræður, hvað menn
gera og hvað menn gera ekki. Davíð er hetja
Garra, Davíð er íslenska
ofurmennið. GðTH
Óverdskuldaö lof
Brynjólfur Brynjólfsson skrifar:
Ég heyrði I útvarpi að íslending-
ar hefðu fengið lof í einhveijum
rannsóknarlista yfir stjómmála-
spiUingu, þar sem spiUing var talin
minnst á íslandi. Ég held að einhver
yfirsjón hafi orðið hjá þeim sem
unnu þessa rannsókn því taka hefði
átt lífeyrissjóð stjómmálamanna og
kvótann sem þeir skömmtuðu sér
með í reikninginn. SpiUing er því
fyrir hendi í íslenskri pólitík ekki
síður en annars staðar. Stjórnmála-
menn hafa verið ósínkir á fiármuni
rikisins tU þess að útbúa skrifstofur
og aðstöðu fyrir sig. Ég álít að
kostnaðurinn við stjómsýsluna sé
spiUing út af fyrir sig. Þingmenn
þurfa að berjast við öryrkjana um
fiármuni ríkisins til þess að hafa
nóg í sinn hlut.
Opið bréf til
Bryndísar
Hlöðversdóttur
í tilefni af um-
fiöUun og dylgjum
þinum um samtal
forsætisráðherra
við DV 27. júlí síð-
astliöinn vil ég
gera eftirfarandi
athugasemd: For-
sætisráðherra fór
vissulega mjúk-
um höndum um
stjórnarandstöö-
una en hann gerði ekki mál Áma
Johnsens aö stjórn-
málaumræðu, það
höfðu aðrir gert. En
því miður láðist
forsætisráðherra að
geta þess þegar
Samfylkingin sendi
út áróðursbréf,
stimpluö fyrir tugi
þúsunda króna á
kostnað Alþingis.
Mér vitanlega hefur
Samfylkingin aldrei greitt þessa
skuld.
Vantar þykkar
sokkabuxur
Ingibjörg hringdi:
Ég sakna þess mjög að geta ekki
lengur fengið þykkar sokkabuxur í
verslunum. Ég var vön að kaupa
sokkabuxur sem voru 120 den að
þykkt en nú fást þær hvergi þykkari
en 80 den. Getur einhver sagt mér
hvort hætt sé að framleiða þessa
gerð, eða hvar ég get nálgast þær?
Það er mjög bagalegt að geta ekki
keypt þessa gerð lengur og ég veit
um margar konur sem er sammála
mér.
Karl Ormsson
deildarfulltrúi skrifar:
Eilífar hækkanir
á leikskóla-
Hulda hringdi:
Leikskólagjöld
Reykjavíkurborg-
ar hafa hækkað í
tvígang á þessu
ári. Mér finnst
óréttlátt af hálfu
borgaryfirvalda
að velta kostnað-
inum af hærri
launum leik-
skólakennara
yfir á okkur for-
eldra. Það kemur
mér á óvart að Reykjavíkurlistinn
skuli haga málum með þessum
hætti. Leikskólagjöldin eru orðin
svo há að það varla borgar sig fyrir
báða foreldra að vinna úti. Hvaða
skilaboð er verið að senda foreldr-
um, eigum við bara að vera heima?
Er ekki þörf fyrir okkur á vinnu-
markaði eins og aðra?
DV Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangiö:
gra@ff.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11,105 ReyKiavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar með bréfunum á
sama póstfang.
gjöldum
Ingibjörg Sólrún
Gísladóttir