Dagblaðið Vísir - DV - 07.08.2001, Qupperneq 15

14
19
Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aóstoöarritstjórar: Jónas Haraldsson og Sigmundur Ernir Rúnarsson
Fréttastjóri: Birgir Guðmundsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.netheimar.is/dv/
Fréttaþjónusta á Netinu: http://www.visir.is
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Strandgata 31, sími: 460 6100, fax: 460 6171
Setning og umbrot: Útgáfufélagið DV ehf.
Piötugerð: Isafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuði 2050 kr. m. vsk. Lausasöluverð 190 kr. m. vsk., Helgarblað 280 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aösent efni blaösins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viömælendum fyrir viðtöl viö þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Afþví bara
Ferli Kárahnjúkamálsins er aðeins formsatriði í augum
Halldórs Ásgrímssonar utanríkisráðherra. Eftir 280 blað-
síðna vandaða úttekt og eindreginn úrskurð Skipulags-
stofnunar lýsti hann yfir, að það hefði verið og væri enn
stefna ríkisstjórnarinnar að reisa þessa virkjun.
Davíð Oddsson skýrði þetta viðhorf enn betur. í hans
augum er ferli Kárahnjúkamálsins þykjustuleikur til að
fullnægja formsatriðum, sem tíðkast í útlöndum. Hér á
landi eiga opinberar stofnanir hins vegar að þóknast rík-
isstjórninni. Annars gefur hann þeim á kjaftinn.
Norsk Hydro er sama sinnis, enda er það fyrirtæki eini
aðilinn, sem hagnast á vitleysunni. Henrik Andenæs,
blaðafulltrúi fyrirtækisins, segir efnislega, að ferlið haldi
áfram, ef Halldór og Davíð vilja láta það halda áfram. Mál-
efnaleg bakslög skipta Norsk Hydro litlu.
Öðru máli er að gegna um íslenzku lífeyrissjóðina, sem
áttu að verða dráttardýr Norsk Hydro. Forstjóri stærsta
sjóðsins segir: „Það er ljóst, að ein af grunnforsendum fyr-
ir aðkomu lífeyrissjóðanna að verkefninu var, að bæði ál-
ver og virkjun stæðust skoðun skipulagsyfirvalda.“
Úrskurður Skipulagsstofnunar er ítarlegri og eindregn-
ari en bjartsýnustu menn höfðu þorað að vona. Þar er um-
hverfismat Landsvirkjunar á Kárahnjúkavirkjun hakkað
svo rækilega í spað, að ekki stendur lengur steinn yfir
steini í röksemdafærslu virkjunarsinna.
Mikilvægasta afleiðing úrskurðarins er, að hann kemur
til með að sameina fólk gegn Kárahnjúkavirkjun eins og
fólk sameinaðist gegn Eyjabakkavirkjun. Þá sameinuðust
þeir, sem voru beinlínis andvígir Eyjabakkavirkjun og
hinir, sem vildu fyrst umhverfismat.
Nú geta þeir sameinast í andstöðunni við Kárahnjúka-
virkjun, sem hafa verið andvígir henni og hinir, sem vildu
bíða eftir faglegri niðurstöðu, sem nú hefur verið fengin
með úrskurði Skipulagsstofnunar. Endurvakinn hefur
verið meirihlutinn gegn áformum stjómvalda.
Sif Friðleifsdóttir mun sameina þjóðina gegn sér, þegar
hún ákveður að hafna niðurstöðu Skipulagsstofnunar „af
því bara“. Eina leiðin til að keyra málið áfram málefna-
lega væri að gera viðamikla úttekt á öllum þáttum úr-
skurðar Skipulagsstofnunar með ólikri niðurstöðu.
Umhverfisráðuneytið getur ekki framleitt slíka úttekt
og þvi mun ráðherrann hafna niðurstöðu Skipulagsstofn-
unar „af því bara“. Ekki þýðir síðan að treysta kærumál-
um fyrir dómstólum, því að þeir hafa hefðbundið þá skoð-
un, að æðstu stjórnvöld hafi alltaf rétt fyrir sér.
Andstæðingar Kárahnjúkavirkjunar munu hins vegar
fá mikinn stuðning að utan, þegar kemur í ljós, að stjórn-
völd ætla að hunza niðurstöðu Skipulagsstofnunar. Norsk
stjórnvöld og Norsk Hydro verða beitt miklum þrýstingi,
sem mun valda þeim töluverðum áhyggjum.
Ekkert hindrar þó, að Halldór Ásgrímsson og Davíð
Oddsson reisi Kárahnjúkavirkjun „af því bara“, annað en
eindregin samstaða meirihluta þjóðarinnar um aðgerðir
til að stöðva málið. Mál Kárahnjúka er því komið í svip-
aða stöðu og mál Eyjabakka var á sínum tíma.
Þá sameinaðist fólk um að heimta umhverfismat og
felldi málið með mikilli fyrirhöfn. Nú getur fólk samein-
ast um að heimta, að tekið verði mark á umhverfisúr-
skurði Skipulagsstofnunar, og fellt málið, en aðeins með
mikilli fyrirhöfn. Annars valtar ríkisstjórnin yfir alla.
Það er út í hött að halda, að Kárahnjúkavirkjun sé sjálf-
dauð. Landið okkar verður aðeins varið með markvissu
og flölbreyttu átaki meirihluta þjóðarinnar.
•;: i j ; * < * - ■ 1 Jónas Kristjánsson
______________________________________________ÞRIDJUDAGUR 7. ÁGÚST 2001_ÞRIÐJUDAGUR 7. ÁGÚST 2001
I>V

Skoðun
55
Ekki benda á mig...
cc
Kjallarf
Þess misskilnings virðist
gæta hjá meirihluta borgar-
stjórnar Reykjavíkur að það
sé annarra að leysa vanda
miðborgarinnar en borgar-
yfirvalda. Þannig hefur lög-
regla, dómsmálaráðherra
og reyndar ríkisstjórnin og
Alþingi í heild sinni verið
kölluð til ábyrgðar, svo að
nokkur dæmi séu nefnd.
Þegar svo er komið málum
vaknar óhjákvæmilega upp
sú spuming hvaða augum
meirihlutinn líti tilgang
sinn. Hann hljóti að felast í
öðru en að veita borgarstjórninni
forsæti.
Öðrum um kennt
Þannig hefur lögreglan að sögn
meirihlutans brugðist skyldu sinni,
með því að neita að skrifa upp á til-
lögur sérstaks vinnuhóps um skríls-
vanda miðborgarinnar. Dómsmála-
ráðherra axli ekki sinn hluta ábyrgð-
arinnar með því að úthluta ekki
tarfarlaust borginni stjóm yfir hluta
lögregluliðsins. En verst hafi þó
brugðist meirihluti Alþingis, þar
Helga Guðrún
Jónasdóttir,
1. varaþingmaOur
Sjálfstæöisflokksins
í Reykjaneskjördæmi.
sem nauðsynlegar laga-
breytingar voru ekki
samþykktar fyrr en
seint og um síðir, sem
gert gátu borgaryfir-
völdum kleift að beita
sér gegn súlustöðunum
margumræddu.
Vinsælustu
blórabögglarnir
Þetta eru því miður
ekki einu dæmin um
það hvernig meirihluti
borgarstj órnarinnar
skirrist ekki við að
kenna öðrum um allt sem aílaga
fer. Landssíminn og Landsvirkj-
un eru ásamt fjármálaráöherra
nokkur dæmi um afar vinsæla
blóraböggla R-listans. Af mörg-
um sorglega góðum dæmum
finnst mér þó sárast hvernig R-
listinn hefur beint spjótum sín-
um að dómsmálaráðherra. Til-
gangurinn virðist vera sá að
telja almenningi trú um að með
meintri afturhaldssemi og skiln-
ingsleysi sé Sólveig Pétursdóttir
að koma í veg fyrir að endurreisa
Af mörgum sorglegum dæmum finnst mér þó sárast hvemig
R-listinn hefur beint spjótum sínum að dómsmálaráðherra.
megi miðbæinn á sínu mesta
niðurlægingarskeiði.
Pólitískur hráskinnsleikur
Við blasir því að í stað þess að
fást við stórfelidan vanda mið-
borgarinnar á málefnalegum
grunni hefur R-listinn kosið að
snúa þessu vandmeðfarna og við-
kvæma máli upp í pólitískan
hráskinnsleik. Þessar ásakanir í
garð Sólveigar Pétursdóttur eru
settar fram, þótt m.a.s. talsmenn
lögreglunnar hafi ítrekað bent á
að aukinn sýnileiki hennar í
miðborginni leysi engan vanda.
Fleiri og markvissari aðgerða sé
þörf. Dómsmálaráðherrann hlýt-
ur því að setja varann á tillögur
sem líklegar eru til að skapa
mun fleiri vandamál en þær
leysa. Þegar lýðskrum stjórn-
málaflokks er komið á það stig
sem „pöpulismi" R-listans virðist
vera kominn á þarf bæði hug-
rekki og þor til að standa gegn
því og það hefur Sólveig Péturs-
dóttir sýnt svo um munar að hún
býr yfir.
Helga Guðrún Jónasdóttir
Lífsreynslusaga
I fyrri viku komu hingað til lands
þrír grískir sjónvarpsmenn til að
gera fræðsluþátt um erfðarannsókn-
ir á íslandi. Höfðu þeir áður gert
svipaða þætti í Bandrikjunum og
Bretlandi; sömuleiðis kynnt starf-
semi nýstofnaðrar erfðarannsókna-
stofnunar á Krit. Þeir þremenningar
höfðu undirbúið heimsóknina af
mikilli kostgæfni, voru búnir að hafa
samband við aðila sem þeir hugðust
hitta að máli og negla niður stranga
dagskrá dagana tvo sem þeir höfðu
hér viðdvöl. Meðþví ég var á lausum
kjala og hafði til umráða bíl, bauðst
ég til að flytja þá milli staða, enda
töldu þeir sig eiga mjög erfltt með að
rata um borgina án leiðsagnar.
Torfundinn forstjóri
Síðdegis fyrri daginn var íslensk
erfðagreining á verkefnalistanum.
Ókum við sem leið lá uppá Lyngháls
og skoðuðum ný og' glæsileg húsa-
kynni stofnunarinnar. Vorum síðan
leiddir niðrá Krókháls og skoðuðum
enn glæsilegri húsa- og tækjakost á
þeim stað. Gert hafði verið ráð fyrir
að sjónvarpsmennirnir hittu for-
stjórann, Kára Stefánsson, þar efra,
en nú kom á daginn að hann var
staddur í höfuðstöðvum Islenskrar
erfðagreiningar við Hlíðasmára í
Kópavogi og lagði svo fyrir að
Grikkimir hittu hann þar. Ókum við
þangað undir leiðsögn ungs líffræð-
ings sem sá um almannatengsl í for-
fóllum Páls Magnússonar, sem var í
sumarleyfi. Var hann allur af vilja
gerður að greiða götu okkar og kom
fram við okkur af stakri kurteisi.
Þegar kom að stórhýsinu við
Hlíðasmára flutti hraðskreið lyfta
okkur og tækjabúnaðinn uppí það
allrahelgasta á fimmtu hæð. Þar
gengum við inní almenning sem um-
kringdur var skrifstofum á allar
hliðar, ásamt kaffistofu og svölum
sem vissu i suður. Þar fengum
við velþeginn kafHsopa og
máttum reykja undir berum
himni. Við töldum okkur hafa
komið á tilsettum tíma, en
forstjórinn var greinilega
miklum önnum kafinn, því
við vorum látnir bíða ríflega
klukkustund. Greinilegt var
að ýmsum undirmönnum
hans þótti miður að töfln varð
svo löng: mér þótti sem þeir
væru allir á nálum eða rétt-
ara sagt: einsog þeir gengju
berfættir á glerbrotum.
Sigurður A.
Magnússon
rithöfundur
Um síðir opnuðust dymar á skrífstofu forstjórans og hann steigfram í öllu
sínu veldi. Fyrst kom hann auga á tækin og varpaði fram einhveríum gam-
anyrðum um þau, en leit síðan upp og skipti samstundis litum. „Eg hef ekk-
ert við þessa menn að tala!“ mœlti hann snjöllum rómi. „Menn sem eru í
slagtogi við Sigurð A. Magnússon eiga ekkert eríndi við mig!“
;ster?
síðir opnuðust dyrnar á skrif-
stofú forstjórans og hann steig fram
í öllu sínu veldi. Fyrst kom hann
auga á tækin og varpaði fram ein-
hverjum gamanyrðum um þau, en
leit siðan upp og skipti samstundis
litum. „Ég hef ekkert við þessa menn
að tala!“ mælti
hann snjöllum
rómi. „Menn sem
eru 1 slagtogi við
Sigurð A. Magnús-
son eiga ekkert er-
indi við mig!“
Hvarf að svo
mæltu inntil sín og
skellti aftur hurð-
inni. Grísku gest-
imir vissu að sjálf-
sögðu ekki hvaðan
á sig stóð veðrið og
litu ráðvilltir hver
á annan. Við vor-
um í þann veginn
að tína saman tæk-
in og hverfa á
brott, þegar Kári birtist
aftur í dyrunum og benti
fyrirliða Grikkjanna að
koma inná skrifstofuna.
Við bjuggumst satt að
segja við að hann mundi
biðjast afsökunar á fram-
komunni og sættast á að
eiga viðtal við sjónvarps-
mennina. En þar skjátl-
aðist okkur hrapallega.
Erindið sem hann átti við
Grikkjann var einfald-
lega það, að við skyldum
án tafar hypja okkur úr
byggingunni, meðþví í hópnum væri
íslendingur sem reynt hefði með öll-
um tiltækum ráðum að eyðileggja
hann!!
Við hlýddum að sjálfsögðu boði
húsráðanda og höfðum okkur á
brott. Grikkirnir kváðust víða hafa
farið og i ýmsu misjöfnu lent, en
framkoma íslenska forstjórans tæki
útyflr allan þjófabálk. Fyrirliðinn,
Gíorgos Argýrópoulos, sagði orðrétt:
„Enginn ábyrgur forstjóri stórs fyr-
irtækis mundi leyfa sér að koma
þannig fram við aðvífandi gesti,
hvernig sem' í málinu lægi. Þessi
maður er greinilega gangster." Hann
sagði þessi orð á grísku en notaði
enska orðið „gangster" til að leggja
áherslu á hneykslunina.
Svo qinkennilega vill til, að í
gamla daga vorum við Kári góð-
kunningjar, en ég hef í hans augum
unniö mér það til óhelgi að gagnrýna
fráleita löggjöf Alþingis um gagna-
grunn á heilbrigðissviði, löggjöf sem
gert hefur ísland að viðundri um
viða veröld.
Sigurður A. Magnússon
Ekki bara vinnubúöir
„Nú er svo komið
að gamfir Fáskrúðs-
firðingar og fleiri
flykkjast á Franska
daga á hverju sumri
og taka þátt í bráð-
skemmtUegri gleði og
menningarvöku. Lik-
lega var ekki seinna vænna að
heimamenn færu að huga að menn-
ingararflnum sínum því margar
minjar og heimildir hefðu ella glatast
... Fjölmörg önnur bæjarfélög hafa
farið svipaða leið og Fáskrúðsfirðing-
ar og skynjað mikilvægi þess að
leggja áherslu á menninguna, söguna
og sérkennin. Árangurinn hefur ekki
látið á sér standa. í stað þess að þorp-
in og bæirnir séu bara eins og vinnu-
búðir í kringum frystihúsin fá þau
yfirbragð samfélags þar sem þrífst
blómlegt og fjölbreytilegt mannlíf.
Það höfum við, sem slitum barns-
skónum í dreifbýli, alltaf vitað en
það var kominn tími til að borgar-
börnin fengju að vita það líka.“
Kristján Þorvaldsson í leiöara
Séö og heyrt.
Undanskotin kerfis-
bundin
„Á undanfömum árum hafa starfs-
menn Skattrannsóknarstjóra orðið
meira varir við gróf brot en áður, þar
sem undanskot eru stunduð með kerf-
isbundnari hætti en hingað til hefur
þekkst. Greinilegt er að leitast er við
að viila um fyrir skattayfirvöldum
með skipulögðum hætti og oft á tíð-
um virðist ásetningur brotamanna
vera sterkari en áður. Leyndin er nú
meiri og ýmsar æfingar settar á svið
sem sýnilega eru ekki til neins ann-
ars en að blekkja skattayfirvöld."
Skúli Eggert Þóröarson skattrannsóknar-
stjóri í Tíund, blaöi Ríkisskattstjóra.
Spurt og svarað
Er Skipulagsstofnun falið óeðlilega mikið váld í hendur?
Kólfinna Jóhannesdóttir,
formaður Náttúruvemdarráðs.
Lögin skýr og
verkefnin ákveðin
„Skipulagsstofnun eru falin
ákveðin verkefhi, skýr lög eru um
hennar verksvið og ég sé ekki
annað en stofnun sé að fara eftir lögunum. Mér
finnst það vera forsætisráðherra að rökstyðja sín
sjónarmið um að stofnuninni sé falið óeðlilega mik-
ið, t.d. með úrskurðinum um Kárahnjúka. Það er
eðlilegt að náttúruverndarsinnar fagni úrskurðin-
um, á sama átt og Austfirðingar og aðrir þeir sem
hafa byggt upp væntingar, verði fyrir vonbrigðum.
Náttúruverndarráð gerir ráð fyrir að koma að þessu
máli á kærustiginu en við höfðum gert ráð fyrir að
niðurstaðan yrði kærð til umhverfisráðherra á
hvorn veginn sem úrskurður Skipulagsstofnunar
færi, þar sem framkvæmdin er viðamikil."
T
Alfreð Þorsteinsson,
formaður Orkuveitu Reykjavikur.
Ríkisstjómin í
erfiðri stöðu
„Það er umhugsunarefni hve
Alþingi hefur verið að færa
mikil völd til einstakra stofnana
og úrskurðarnefnda. Ágætt dæmi um það er úr-
skurðarnefnd um skipulags- og byggingamál,
sem valdið hefur Reykjavíkurborg og einstak-
lingum stórtjóni með geðþóttaákvörðunum sín-
um. Sama er upp á teningunum varðandi úr-
skurðarnefnd um opinber innkaup. Varðandi
Skipulagsstofnun hljóta stjórnvöld að endur-
skoða lög um hana. Að vísu hefur umhverfisráð-
herra lokaorðið um Kárahnjúkavirkjun en allur
aðdragandi málsins gerir það að verkum að ráð-
herra er settur i mjög erfiða stöðu og raunar rík-
isstjórnin öll.“
Þorváldur Jóhannsson,
framkvstj. svfél. á Austurlandi.
Aðeins einn hluti
matsferlis
„Niðurstaða Skipulagsstofn-
unar er aðeins einn hluti af
matsferlinu og ég minni á að
hægt er að kæra þetta til umhverfisráðherra
sem ævinlega á lokaorðið í þessu ferli. Niður-
staða stofnunarinnar kemur mér á óvart, til að
mynda það að í matsskýrsluna vanti mikilsverð-
ar upplýsingar og mörgum spurningum sé
ósvarað. Samt sem áður er þetta það svæði á
landinu sem náttúrufræðingar hafa athugað
sem best. Vitaskuld er niðurstaða Skipulags-
stofnunar til þess fallin að rugga bátnum og
skapar ekki æskilega stöðu en engu að síður tel
ég að Reyðarálsverkið sé það áhugavert - að það
muni ekki rugla fjárfesta í riminu.“
Sálmaskáldiö
bannfært
Sigurjón Benediktsson,
bœjarfulltrúi á Húsavik.
Burt með stofn-
anafíklana
„Að skammta öðrum fátækt
og atvinnuleysi af sínu ríki-
dæmi eru mikil völd. Engin
stofnun á að hafa slíkt vald. I kjölfar þessarar
niðurstöðu trúi ég því að tekið verði á öllum
þessum umhverfisgeira. Ég vil minna á að núna
kemur fyrrverandi talsmaður Samfylkingarinn-
ar og blæs eins og hvalur þótt forsætisráðherra
tali um völd Skipulagsstofnunar.
En ég vil hins vegar benda á að betri helming-
ur þessa fyrrverandi talsmanns stýrir Náttúru-
fræðistofnun sem kom með fjölda athugasemda
við meðal annars Kárahnjúka. Þetta setur stöðu
þessa talsmanns í sérkennilegt ljós. Burt með
stofnanafiklana."
m
< S * * * f f T M » í » f t I ,
Davíð Oddsson forsætlsráðsheri
ra' léVað þessu liggja eftlr úrskurð stofnunarihnbr um Kárahnjúka.
itfiiil
rr
4-
Nú hefur Alþingi tekist að banna
tóbaksvísur séra Hallgríms Péturs-
sonar. Þar sem lögin um tóbaksvarn-
ir eru ekki afturvirk fá vísur skálds-
ins að standa í þeim útgáfum sem
þegar er búið að prenta en það varð-
ar við lög að viðlögðum refsingum
að gefa ljóðið út eftir að lagabálkur-
inn um tóbaksvarnir gekk í gildi.
Það er vegna þess að trúarskáldið
telur í visum sínum að tóbakið
hressi og bæti skap. Fyrir það skal
hann nú bannfærður. Heildarútgáfa
á verkum hans er ólögleg samkvæmt
ákvörðun Alþingis. Það er harðbann-
að að mæla tóbaki bót á opinberum
vettvangi. Skítt með tjáningarfrelsið.
Tóbaksvarnalögin eru óskapnaður
sem hnoðað er saman af fólki sem
þarf að skapa sér verkefni og jafnvel
réttlæta launatekjur sínar, sem ríkiö
greiðir í þeim tilgangi að koma í veg
fyrir tóbaksneyslu. Sama ríki tekur
sér einkarétt á dreifingu tóbaks og
okrar svo ofboðslega á því með
álagningu sem hver eiturefna-
sali annar getur verið full-
sæmdur af.
Tóbakssala er ríkinu drjúg
tekjulind og fiklarnir auka
hagvöxt með þvi að greiða rík-
inu tóbaksskattinn og svo
missa þeir gjarnan heilsuna og
auka þar með umsvif heil-
brigðisstétta. Síðan er minni
hætta á að þeir verði hagkerf-
inu byrði á efri árum, þar sem
þeir verða sjaldan langlífir.
Samt er reykingafólki út-
skúfað úr þjóðfélaginu rétt
eins líkþráir urðu að þola fyrr
á tið.
Aðskilnaðarstefna
Aðskilnaðarstefna í Banda-
ríkjunum var afnumin á sjö-
unda áratugnum. Þá fengu
blökkumenn aðgang að veit-
ingasölum, farartækjum og
klúbbum hinna kákasísku,
eins og þeim þóknast að kalla
sig þar vestra. Síðan var tekin
upp öðruvísi aðskilnaðar-
stefna. Reykingaminnihlutinn
verður að sæta afarkostum
meirihlutans.
Eftirhermurnar á íslandi
hljóta að feta í fótspor hinnar
miklu fyrirmyndar. Farið var
að þrengja að minnihlutanum
með ýmsum hætti og nú hefur
löggjafinn sett lög um að-
skilnaðarstefhu meiri- og
minnihluta og jafnframt
hafið ritskoðun og bann
við að borgararnir fái að
láta tilteknar skoðanir í
Ijósi. ísland er komið I
hóp hreintrúarríkja, þar
sem bókstafurinn er
óumdeilanlegur.
Umsvifamesti fíkni-
efnasali landsins, fjár-
málaráðuneytið fyrir
hönd ríkisins, er kominn
í sömu aðstöðu og þeir ~
sem selja ólöglegu efnin. Tóbakið má
ekki sýna að viðlögðum refsingum,
heldur selja í laumi og ekki má tala
um það nema með sértökum hætti.
Og þeir sem neyta þess verða að gera
það laumulega, eða í eins konar eit-
urfíklagrenjum, sem veitingamönn-
um er gert að koma upp í sínum fyr-
irtækjum.
Oddur Olafsson
skrifar:
Hallgrímur Pétursson. Hann orti
um ágœti tóbaksins sem hressti
og bœtti skap.
Ef löggjafninn væri sjálfum
sér samkvæmur mundi hann
einfaldlega banna innflutning
og sölu á tóbaki og láta hinum
eiturefnasölunum eftir að
smygla sígarettum og annast
dreifingu þeirra.
Heimska gegn heimsku
Aðskilnaðarstefnan í veit-
ingahúsum, þar sem svörtu
sauðirnir eiga að híma í að-
skildum króm, er illfram-
kvæmanleg að mati margra
“““ þeirra sem reka slíka staði.
En það kemur löggjafanum ekki við.
Tilgangur laganna um tóbaksvarnir
er sá einn að gera reykingafólki lífið
leitt, ráðskast með það og fram-
kvæma aðskilnaðarstefnu.
Ef til er eitthvað sem kallað er al-
menn skynsemi mundi enginn viti
borinn maður brúka tóbak. En svo
vill til að drjúgur hluti þjóðarinnar er
háður tóbaksfikn og hlýtur að
sinna þeim þörfum sínum
hvað sem tautar og raular. Nú
leggur framkvæmdavaldið til
atlögu við þennan stóra minni-
hlutahóp með heimskulegum
og vanhugsuðum dólgshætti,
sem ættaður er úr Alþingi.
Markmiðið er að knýja minni-
hlutann til hlýðni með vald-
boði, ritskoðun og leynisölu.
Fáum blandast hugur um
að það er heimskulegt að
reykja. Þar með er ekki sagt
að það sé vænlegt til árangurs
að setja heimskuleg lög til að
fá fólk til að láta af fikninni.
En það er greinilega ætlan lög-
gjafans.
Nýju tóbaksvarnalögin sýna
aðeins vanmátt og hugmynda-
fátækt þeirra sem að þeim
standa. Allt það batterí hefur
ekki hugmynd um hvernig
begðast á við tóbaksfikninni
en telur að betra sé illt að gera
en ekki neitt. Þannig verða til
lokleysur sem einkum eru til
þess fallnar að egna saman
meiri- og minnihluta og ala á
aðskilnaði.
En hvort nokkur fíkill hætt-
ir að reykja vegna nýju lag-
anna er vafasamt og nú verður
fyrst spennandi fyrir krakk-
ana að prakka út töbaki af
leynisölum ríkisvaldsins.