Dagblaðið Vísir - DV - 08.08.2001, Blaðsíða 15

14
MIÐVIKUDAGUR 8. ÁGÚST 2001
MIÐVIKUDAGUR 8. ÁGÚST 2001
19
Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jönsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aöstoöarritstjórar: Jónas Haraldsson og Sigmundur Ernir Rúnarsson
Fréttastjórí: Birgir Guömundsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorstelnsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, simi: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíöa: http://www.netheimar.is/dv/
Fréttaþjónusta á Netinu: http://www.visir.is
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Strandgata 31, sími: 460 6100, fax: 460 6171
Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf.
Plötugerö: ísafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuði 2050 kr. m. vsk. Lausasöluverð 190 kr. m. vsk., Helgarblaö 280 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til aö birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiöir ekki viömælendum fyrir viðtöl við þá eöa fyrir myndbirtingar af þeim.
Fjármál stjómmálaflokka
Jóhanna Sigurðardóttir, þingmaður Samfylkingarinn-
ar, ætlar enn og aftur að leggja fram frumvarp til laga um
fjárreiður stjórnmálaílokkanna og frambjóðenda. Umræð-
an um fjármál stjórnmálaflokkanna hefur kviknað enn á
ný eftir að mál Áma Johnsens, fyrrverandi þingmanns,
kom upp á yfirborðið. Og þó eiga þessi tvö mál lítið sem
ekkert skylt við hvort annað.
Mál Árna snýst annars vegar um meðferð á almannafé
og siðferðisbrest þess sem trúað er fyrir eigum annarra.
Spurningin um hvort rétt sé að skylda stjórnmálaflokka
til að opinbera fjármál sín og gera grein fyrir fjárstuðn-
ingi einstaklinga og fyrirtækja er fyrst og fremst spurning
um hvort og þá hvernig hið opinbera eigi að hafa eftirlit
með starfsemi stjórnmálaflokka og/eða einstakra fram-
bjóðenda.
Draga verður í efa að lög um fjármál stjórnmálaflokka
nái tilgangi sínum enda hefur reynslan frá öðrum löndum
sýnt að auðvelt er að fara í kringum slik lög með ýmsum
hætti. Hugmyndin að baki því að stjórnmálaflokkum
verði skylt að gera opinberlega grein fyrir fjárhagslegum
stuðningi einstaklinga og fyrirtækja er hins vegar í mörgu
byggð á góðri hugsun.
Rökin eru fyrst og fremst að reyna að koma í veg fyrir
að fjárhagslega sterkir aðilar eða hagsmunasamtök geti í
krafti peninga náð óeðlilegum og ósækilegum áhrifum
innan stjórnmálaflokka eða haft áhrift á einstaka stjórn-
málamenn. En um leið kann sú hætta að vera fyrir hendi
að vegið sé að einum grunnþætti lýðræðisskipulagsins -
stjómmálaflokkunum.
Aldrei má ganga svo langt í lagasetningu um starfsemi
stjómmálaflokka að þeim séu settar óeðlilegar skorður og
sú hætta er enn meiri þegar reynt er að blanda saman
tveimur ólíkum málum, eins og gert hefur verið síðustu
vikur.
Annars er merkilegt að margir þeirra sem hæst hafa
talað um nauðsyn þess að setja reglur - lög - um fjármál
stjórnmálaflokka skuli ekki setja gott fordæmi þar sem
þeir ráða rikjum. Auðvitað er best að stjórnmálaflokkarn-
ir setji sjálfir, án opinberra afskipta, sínar reglur og nái
þannig trúnaði kjósenda. Hinn endanlegi dómur verður
ætíð í höndum kjósenda.
Verst er þó ef ástæða þess að reynt er að setja reglur um
fjármál stjórnmálaflokka er ekki síst sú að ná fram aukn-
um fjárframlögum úr opinberum sjóðum. Þetta má að
minnsta kosti lesa út úr greinargerð með frumvarpi til
laga um fíárreiður stjórnmálasamtaka og frambjóðenda i
kosningum sem Jóhanna Sigurðardóttir lagði fram ásamt
fleirum í sjötta sinn á liðnum vetri. Þar sagði meðal ann-
ars: „Auk frjálsra framlaga eru íslensk stjórnmálasamtök
fjármögnuð af ríkissjóði. Þetta er gert til þess öðrum
þræði að jafna aðstöðu flokkanna. Það samræmist ekki
hugmyndum manna um lýðræði ef aðeins fjárhagslega
sterk samtök geta boðið fram til Alþingis. í annan stað
sporna rikisstyrkir við þeirri tegund af fyrirgreiðslupóli-
tík þegar stjórnmálasamtök verða óeðlilega háð styrktar-
aðilum. í flestum OECD-löndunum hefur opinber fjár-
stuðningur við stjómmálasamtök aukist á undanförnum
árum. í lýðræðisþjóðfélögum gegna stjórnmálasamtök
veigamiklu hlutverki. Fjárhagsstuðningur hins opinbera
er mikilvægur til að samtök geti sinnt nauðsynlegri
stjómmálastarfsemi og til að nokkurt jafnræði geti ríkt
milli stjórnmálasamtaka.“
Oli Björn Kárason
DV
Skoðun
Nýting Viðeyjar
Ein af mörgum nýjung-
um sem kynntar eru í drög-
um að aðalskipulagi
Reykjavíkur er hugmynd
um byggð í gamla Viðeyjar-
þorpinu og göngubrú úr
nýju íbúðahverfi í Gufunesi
yfir í eyjuna. Hugmyndin er
að opna eyjuna fyrir al-
menningi með aðgengilegri
hætti en áætlunarsiglingar
milli lands og eyjar gera.
Sigmundur Ernir Rúnars-
son, aðstoðarritstjóri DV,
fjallar sérstaklega um
skipulag Viðeyjar í rit-
stjómargrein 25.7. sl. þar sem hann í
raun undrast á því hvers vegna ekki
er búið að byggja í Viðey fyrir löngu.
Hann bendir á að þarna er bygging-
arland í hjarta höfuðborgarinnar
sem býður upp á griðarlega mikla
möguleika. Ritstjórinn og skáldið fer
á flug í hugmyndum sínum og varp-
ar fram skemmtilegum hugmyndum
um leið og hann spyr hvort eyjan sé
heilagt vé sem ekki megi snerta eða
þá að hún sé svo nálægt að mönnum
hafi yfirsést möguleiki hennar.
Spurningarnar era margar hverjar
Oskar Bergsson
varaborgarfulltrúi:
áleitnar og varpa sumar
ljósi á staðreyndir málsins.
Heilagt vé
í hugum margra er Viðey
heilagt vé. Þar bjó Skúli
Magnússon landfógeti og
þar eru Viðeyjarstofa og
Viðeyjarkirkja ein elstu hús
landsins. Eyjan blasir við
úr höfuðborginni, ósnortin
og yndisleg í sinni mynd,
með Viðeyjarstofu og Við-
eyjarkirkju í forgrunni. Þar
er flölskrúðugt fuglalíf og
ósnortin náttúra. Ástæðan
fyrir því hvers vegna ekki hefur ver-
ið byggt þar fyrir löngu, eins ritstjór-
inn kemst að orði, er kannski fyrst
og fremst sú að til þess að geta skipu-
lagt nútímabyggð í eynni þarf að
tengja eyjuna fasta landinu. Brú yfir
í eyna annars staðar frá en úr Gufu-
nesi sker helstu siglingaleiðir um
hafnarsvæði borgarinnar og jarð-
gangagerð á íslandi er mjög stutt á
veg komin. Það má því segja að raun-
hæf lausn á tengingu við Viðey hafi
ekki legið á lausu fyrr en nú á allra
síðustu árum. Ekki má heldur

gleyma því hversu erfltt er að
fá fé til samgöngumannvirkja í
Reykjavík, sérstaklega þegar
horft er til framtíðar. Það má
því segja að það séu tvær meg-
inástæður fyrir því að eyjan er
ekki löngu byggð, annars vegar
virðing fyrir eyjunni ósnort-
inni og hins vegar kostnaður
vegna samgöngumannvirkja
sem nauðsynleg eru til tenging-
ar lands og eyjar.
Göngubrúin og þorpið
Með hugmyndinni að land-
fyllingum í Gufunesi og þéttri
íbúðabyggð þar skapast tæki-
færi til að brúa sundið milli
Gufuness og Viðeyjar. Göngu-
brú út í Viðey opnar þetta
svæði fyrir þúsundum borgar-
búa sem nýta sér göngustíga-
kerfl borgarinnar og galopnar
eyjuna til hvers kyns útivistar.
Endurreisn gamla Viðeyjar-
þorpsins er viðleitni til þess að
skapa þar mannlíf sem verður með
rólegra og afslappaðra yfirbragði
heldur en við þekkjum annars staðar
í borginni. Viðeyjarþorpið leysir lika

Göngubrú út í Viðey opnar þetta
svœði fyrir þúsundum borgarbúa
sem nýta sér göngustígakerfi borgar-
innar og galopnar eyjuna til hvers
kyns útivistar.
á margan hátt vandamál sem upp
koma við endurskipulagningu mið-
borgarinnar. Þar eru fyrir gömul og
góð hús sem oft á tíðum standa ein
Hart knýr nú Hösmagi hurð vora
„Þekktir verða að loknum leik /
lukkuskerðar hræður. / Aftur sérðu
komna á kreik / Kálfagerðisbræð-
ur,“ sagði Sveinn Hannesson þegar
aö honum var sótt..
Glámsaugu sögunnar birtast og
Allir vita, að sú virkjun er eingöngu
ætluð fyrir margumtálað risaálver á
Reyðarfirði. Það spyrðuband til „bjarg-
ar“ Austfirðingum er dýru verði keypt.
minna á sig þegar hliðstæð atvik ger-
ast. Þessi vísa eftir Svein frá Elivog-
um kom upp í hugann þegar ég sá í
fréttum, að Landsvirkjun og Verk-
fræöistofa Sigurðar Thoroddsens eru
búnar aö koma sér saman um grunn-
verkþætti við Kára-
hnjúkavirkjun. Sigur-
vissir! Og málið er á at-
hugunarstigi. - Eða
hvað?
Dýru verði keypt
Landverkfólk á
vatnasvæðum Blöndu
kannast reyndar við
vinnubrögðin, og hefur
engu gleymt, eftir deil-
una þar sem um óþarfa
sóun á landi og lífríki
við staðsetningu
Blöndulóns var að
ræða. En sagan geymir
afreksverkin. „Lýðræði
í viðjum valds“ er enn-
þá rannsóknarefni.
Grettir sterki bar naut
á herðum sér, og
þreytti margar aflraun-
ir. - En gæfumaður var
hann ekki. - Sagan
mun geyma og lengi í
minnum hafa óláns
glapræði Landsvirkjun-
ar við Kárahnjúka ef af
verður. I það dæmi
vantar samanburðartöl-
ur svo „ásættanleg" út-
koma náist. - Allir vita,
að sú virkjun er ein-
göngu ætluð fyrir
margumtalað risaálver
á Reyðarfirði.
Það spyrðuband til
„bjargar" Austfirðing-
um er dýru verði keypt.
Guðríður B.
Helgadóttir
Blönduósi
Og óvíst um árangur. Til
samanburðar mætti
hugsa sér margs konar
aðra uppbyggingu sem
gæfi fólkinu á því svæði
tryggari atvinnu til
frambúðar og áhuga-
verðari, ef til væri kost
að álíka upphæöum
Hvað ef við heitar upp
sprettur i jaðri „þjóð-
garðsins“ Vatnajökuls
væru reist heilsuhótel
með skíðaparadís á aðra
hönd og heit böð heilsu-
linda á hina og svæðið norðan hans
friðland til útivistar? Húsvíkingar
notast við gamalt, úrelt ostaker sem
kostaði ekki neitt! En aðsóknin er
mikil og sýnir þörfina. Og Bláa lónið
er talandi dæmi um aðdráttarafl
heita vatnsins á háa sem lága.
Er ekki kominn tími til að staldra
við og horfa til staðhátta og meta
þetta einstaka land okkar frá hnatt-
rænu sjónarmiði? Úti í hinum stóra
heimi berjast menn við kúariðu, gin-
og klaufaveiki og margs konar óáran
í búfé og mannfólki: Manndráp og
níðingsverk, hungur og þorsta,
sjálfseyðingu borgarastyrjalda, yfir-
gang og kúgun auðsöfnunarsjúkra
valdhafa. Er það þetta sem við vilj-
um helst læra af umheiminum og
taka þátt í að kenna bömum okkar
og búa þeim slíkan framtíðarheim? -
Ég segi nei.
Óteljandi möguleikar
Okkar land og lífsskilyrði bjóða
upp á betri kost. Valið er okkar sem
nú getum haft áhrif á stefnumörkun.
Stóriðjueinstigið er þröngt og þaðan
verður ekki aftur snúið. Ennþá gæt-
um við reist hótel og matsölustaði,
sem byðu upp á heimsins hollasta
fæði, allt ræktað, alið og veitt
við heilnæmustu og hreinustu
aðstæður sem bjóða mætti upp
á ef landsins gæðum verður
ekki spillt meira en orðið er.
Möguleikarnir eru óteljandi, ef
þjónusta öll yrði miðuð við
skipulagða uppbyggingu á
landinu í heild sem miðstöðvar
hollustu, menntunar, menn-
ingar og vísinda. Þann vísinda-
brunn á að virkja til skilnings
og þroska í þágu heimsins.
Bjóða ætti ferðamönnum
" upp á skoðunarferðir gangandi
eða á hestum um víðáttur öræfanna,
þar sem villibráðin fær uppeldi sitt,
undir beitarstjórnun og faglegu eftir-
liti. Lagðprúðar ær, frjálsar hrein-
dýrahjarðir og gæsahópar eru meira
aunayndi en gruggug, endalaus uppi-
stöðulón. Og sem dæmi eru göngur,
réttir og stóðsmölun til rétta orðin
þekkt og eftirsótt ævintýraferð. Þess-
um dýrmætu eiginleikum landsins
ber okkur að hlúa að og varðveita,
byggja á og sýna umheiminum að
hér býr menntuð þjóð, verðug þess
að varðveita arf forfeðranna, trúandi
fyrir landi og lifi. Litil vin í stríðs-
hrjáðum heimi hermdarverka og só-
unar.
Okkar kynslóð ber skylda til, sem
einn lítill hlekkur í lífkeðjunni, að
stuðla að þessari manngerðu upp-
byggingu að framtíö barna okkar en
breyta ekki þessu litla landi, þessari
einstöku uppáprettu lifs og sköpunar
sem víðerni hálendisins er, í
gruggug vatnsflæmi og leirfláka, eða
ströndum landsins í fátækrahverfi
verksmiðjukumbalda með vélknún-
um róbótum og sálarlausum tölvu-
heilum í logandi helvítisgufum ál-
vera og málmbræðslna.
Guðríður B. Helgadóttir
og óstudd eftir skipulagsumrót
fyrri tima. Með þvi að koma
upp aðstöðu fyrir flutningshús
í Viðey eru slegnar tvær flug-
ur í einu höggi. Það liðkar fyr-
ir skipulagsbreytingum i mið-
borginni og endurskapar um
leið gamalt sjávarþorp í Viðey.
Stórt en varfærið skref
Með því að fara hægt í sak-
irnar og opna dyrnar að Viðey
með varfærnum hætti þá nálg-
umst við viðfangsefnið á skyn-
samlegri hátt heldur en að
taka á þessu stigi ákvörðun
um nútímabyggð í eynni.
Ákvörðun um göngubrú út í
Viðey er stór hugmynd og stór
hugsun, þótt stórhuga mönn-
um þyki þar ekki nógu langt
gengið. Ég er sannfærður um
það að þegar eyjan verður orð-
in flölsótt af íbúum höfuðborg-
arsvæðisins þá veröum við bet-
ur i stakk búin til að taka
ákvörðun um hvemig við viljum
stiga næstu skref í skipulagningu
Viðeyjar til framtíðar.
Óskar Bergsson
Ummæli
Fókusinn á einkalífinu
„Kjarni málsins er
sá að Ólafur Ragnar
hleypti flölmiðlum
nærri sér og sínum í
þeim ágæta tilgangi
aö byggja nýjar brýr
á milli embættis for-
seta íslands og þjóðar-
innar, en nú finnur hann ekki fram-
hald þeirrar leiðar, þegar aðstæður
hans hafa allar breyst. Forsetanum
tekst ekki að beina athyglinni að orð-
um sínum eða ágæti þeirra málefna
sem hann leggur lið. Fókus flölmiðla
og almennings er á einkalifinu. Eftir
standa því spurningar um hvort
heppilegt hafi verið að hleypa flöl-
miðlum þetta nærri flölskyldulífinu á
Bessastöðum."
Ásgeir Friögeirsson á pressan.is
Ungt fólk vill í álver
„Það getur verið að
það sé rétt hjá þér að
það hafi ekki margir
foreldrar þá hugsjón
til handa bömum sín-
um að vinna í álveri
en það er þó þannig
að það hefúr sýnt sig
í könnun sem gerð var í tengslum
við uppbyggingu álvers á Austur-
landi að helmingur ungs fólks í
Fjarðabyggð og Suðurfjörðum hefur
áhuga á að vinna í álverinu. Ég býst
við að þetta unga fólk unni náttúru
Austurlands og m.a. þess vegna vilji
það búa fyrir austan allan ársins
hring. Auk þess eru störf í tæknilega
fullkomnu álveri hreint ekki óþrifa-
leg og hreint ekki óspennandi. Þá má
geta þess að starfsaldur í álverinu í
Straumsvík og á Grundartanga er að
meðaltali hár.“
Valgeröur Sverrisdóttir ráöherra I
opnu bréfi á heimasíöu sinni.
Spurt og svarað
Eru ný tóbaksvarnarlög óframkvcemanleg ogdraga m úr virðingu fó\
Sveinn Andri Sveinsson
lögmadur
Markmið sem
ganga ekki eftir
„Ef lögin eru óframkvæman-
leg, sem ég hef enn ekki kynnt
mér, þá segir það sig sjálft að
slíkt dregur úr virðingu fólks
fyrir lögunum í landinu almennt.
Alþingi hefur í gegnum tiðina stundum verið
að setja lög með göfugum markmiðum án þess
að hægt sé að fylgja þeim eitthvað eftir, það er
þegar pólitískar yfirlýsingar eru settar í laga-
bókstafinn.
Slikt kann aldrei góðri lukku að stýra. Sjálf-
sagt hefur löggjafanum gengið gott eitt til með
setningu þessara nýju tóbaksvamarlaga en öllu
má nú ofgera.“
Dagbjört Bjamadóttir,
rádgjöf í reykbirtdindi
Sumt ófram-
kvœmanlegt
„Mér finnast þessi lög að
mörgu leyti góð en ég viður-
kenni að um margt er mjög
erfitt að fylgja þeim að öllu leyti
eftir. Þar á ég til dæmis við ákvæði sem snúast
nánast um heimilislíf fólks og reykleysi þar
gagnvart börnum. Einnig viðurkenni ég að
óframkvæmanlegt er að fylgja því eftir til hlítar
að umræður meðal fólks um tóbak megi aldrei
vera nema undir neikvæðum formerkjum. Ég
held að þessi lög verði á hinn bóginn ekki til
þess að draga úr virðingu fólks fyrir lögunum -
enda þótt ég viðurkenni fúslega að vankantar á
lögunum séu nokkrir."
Gunnar B. Guðmundsson,
kaupmadur á Selfossi.
Hjákátlegur tví-
skinnungur
„Mér finnst það vera i raun
hálfhjákjátlegt hvernig að mál-
um er staðið, það er varan sé
lögleg og hana megi selja en
samt má hún ekki sjást. Mér finnst þessi tví-
skinnungur segja allt sem segja þarf um málið.
Aftur á móti styð ég allar fyrirbyggjandi aðgerð-
ir, svo sem reykingabann á vinnustöðum og að
ekki skuli reykt í heimahúsum í návist bama.
Forvarnir gagnvart reykingum voru að mínum
dómi miklu markvissari fyrir svo sem tuttugu
árum en heldur hefur slaknað á þeim í seinni
tíð. Þar veldur máski að flölmiðlunin er meiri
og hinn góði áróður hreinlega týnist."
Að ári liðnu
Minningarathöfn fór fram í
Skerjafirði í gærkvöld í tilefni af því
að þá var nákvæmlega eitt ár liðið
frá því að lítil flugvél fórst þar í
hræðilegu slysi og allir sem með
henni voru. Slysið hefur dregið mik-
inn dilk á eftir sér og er enn ekki út-
séð hversu umfangsmiklar afleiöing-
ar þess verða fyrir ílugmál á íslandi.
Enda hefur málið á sér margar hlið-
ar. Ein hlið málsins snýr að því unga
fólki sem lést í slysinu og aðstand-
endum þess sem hafa mátt þola gríð-
arlega sorg og mikinn missi. Önnur
hlið málsins snýr að flugöryggi í
landinu og allri þeirri umgjörð sem
flugrekstur í landinu býr við. Með
mjög óvenjulegum hætti hafa þessar
tvær hliðar málsins tengst saman
því það hafa verið aðstandendur
fórnarlambanna sem hafa knúið
málið áfram með skilyrðislausum
kröfum um undanbragöalausa rann-
sókn og hlutlægt mat á ábyrgð allra
sem málið varðar. Ekki einvörðungu
ábyrgð flugmannsins eða þeirra sem
beint tengdust atburðarásinni þenn-
an örlagaríka dag heldur ekki síður
flugmálayfirvalda og „kerfisins" alls.
Sjálfstæð rannsóknarvinna
Að öörum ólöstuðum eru það
kannski fyrst og fremst þeir Friðrik
Þór Guðmundsson og Jón Ólafur
Skarphéðinsson, feður tveggja pilta
sem létust vegna áverka sem þeir
hlutu í slysinu, sem hafa borið hit-
ann og þungann af þeim þrýst-
ingi sem haldið hefur verið
uppi í málinu. Mikil sjálfstæð
rannsóknarvinna þeirra leiddi
til þess að flugmálayfirvöld
urðu að svara ýmsum spurning-
um, sem augljóslega átti ekkert
að svara, og kastljósinu var
beint að rannsókn málsins og
þeim vinnubrögðum sem beitt
var. Þó svo að flugmálastjórn og
valdakerfið í kringum hana liti
augljóslega lengi vel á aðfinnsl-
ur og gagnrýni þeirra Friðriks
Þórs og Jóns Ólafs sem pirring
og nöldur manna sem væru að
Birgir
Guðmundsson
skrífar:
ganga í gegnum sorgarviðbrögð þá
gekk slíkt ekki til lengdar og menn
urðu einfaldlega að sætta sig við að
verið var að spyrja rétta aðila réttra
spuminga. í þeim efnum vekur það
einmitt aðdáun hversu málefnalegur
og hlutlægur málflutningur aðstand-
endanna hefur verið þrátt fyrir að
undir niðri hljóti að hafa kraumaö
gríðarlegt tilfinningabál.
Upp á borð
Síðasti sigur aðstandendanna í
viðureign sinni við kerfið kom fyrir
skömmu þegar úrskurðarnefnd um
upplýsingamál kvaö á um að Rann-
sóknamefnd flugslysa ætti að birta
drögin að skýrslu sinni eins og þau
voru áður en Flugmálastjóm hafði
gert athugasemdir við hana. Ljóst er
að skýrsla Rannsóknarnefndarinnar
tók stakkaskiptum eftir
að hún hafði farið i
gegnum hreinsunareld
Flugmálastjórnar.
Menn hafa jafhvel geng-
ið svo langt að segja að
Flugmálastjórn hafi
verið eins konar með-
höfundur að skýrslunni
- sem þó átti m.a. að
flalla um þátt Flug-
málastjórnar í málinu!!!
Það kann að vera eðli-
legt að Flugmálastjórn,
eins og aðrir sem flall-
að er um, hafi rétt til að
koma á framfæri athugasemdum við
skýrslu Flugslysanefndar áður en
hún er endanlega gefin út. Hins veg-
ar viröast menn ekki vera að tala um
einhverjar minni háttar athuga-
semdir sem teknar hafa veriö til
greina. Það er beinlínis verið að tala
um að skýrslan hafi verið meira og
minna umskrifuð samkvæmt óskum
Flugmálastjórnar. Ef slíkt vekur
ekki efasemdir um stöðu Flugslysa-
nefndar sem sjálfstæðs rannsóknar-
aðila þá mun ekkert gera það. Bar-
átta aðstandenda hefur nú leitt til
þess að hlutir sem þessir eru uppi á
borðum og í opinni umræðu eins og
þeir eiga auðvitað að vera. Vonandi
þýðir það líka aukið flugöryggi í
landinu og að á þessu ári sem liðið
er frá slysinu í Skerjafirði hafi menn
gengið þessa götu til góðs.
Ásta Möller
alþingismaður.
Slípast í fram-
kvœmdinni
„Með nýju tókbaksvarnar-
lögunum era fyrst og fremst
sett ákveðin markmið til þess
að vema fólk sem ekki reykir.
Síðan er það auðvitað þeirra sem málið varðar
að gera ráðstafanir til að móts við þessi megin-
sjónarmið laganna. Það hvemig þessum lögum
verður framfylgt á að sjálfsögðu eftir að slípast
í framkvæmdinni og frekari reglur verða vænt-
anlega settar í samráði við þá sem hagsmuna
eiga að gæta. En megininntaki þessara laga er
auðvitað lýst í 1. grein þeirra þar sem efnislega
segir m.a. að vemda skuli þá sem ekki reykja
fyrir skaðlegum áhrifum tókbaksreyks."
iakob Möller hæstaréttarlögmaður telur lögin öframkvæmanleg.
Frá minningarathöfn í Skerjafirði í fyrra.