Dagblaðið Vísir - DV - 08.08.2001, Side 24
28
________MIÐVIKUDAGUR 8. ÁGÚST 2001
Tilvera I>V
Tónleikar
í Deiglunni
I kvöld verða tónleikar í
Deiglunni á Akureyri þar sem
sópransöngkona Guðrún Ingimars-
dóttir og Duo Serenade sem er
skipað Alexander Auer þverflautu-
leikara og Heike Matthiesen
gítarleikara koma fram. Á
efnisskránni eru spönsk og suður-
amerísk sönglög og tangóar.
Tónleikarnir hefjast klukkan
20.30.
Síðustu forvöð
ERLA VAN DYCK I LISTHUSI
OFEIGS I Listhúsi Ofeigs aö Skóla-
vöröustíg 5 lýkur í dag sýningu á
teikningum eftir Erlu Reynisdóttur
van Dyck. Erla er búsett á Englandi
og starfar þar sem kennari en hún
kennir vefnað og hrynjandálist. Erla
vinnur verk sín mjög hratt og er í
mikilli nánd viö viðfangsefnið (fyrir-
myndina), þar af leiðir að verkin eru
sjálfsþrottin sköþun augnaþliksins,
þar sem formið sjálft er ekki eins
mikilvægt og upplifun andartaksins.
Erla notar auk þlýants ýmis óhefð-
bundin áhöld eins og t.d. reyrstifti,
fjaörir og fingurna og notar báöar
hendur jafnt í listskoþun sinni.
Rokk
TALTONLEIKAR HINS HUSSINS OG
RASAR 2 I dag klukkan 17 verða
síðustu Taltónleikar Hins Hússins og
Rásar 2. Nú munu hljómsveitirnar
Mínus og Vígspá stíga á svið og
sýna færni sína. Hljómsveitirnar
tilheyra báðar harökjarnasenunni
sem nýtur sífellt meira fylgis.
Klassík
KELTNESK TONLIST HJÁ BLAU
KIRKJUNNI Næstu tónleikar í
tónleikaröð Bláu kirkjunnar á
Seyöisfirðl veröa í kvöld kl. 20.30,
en þá mun nýr og vinsæll hóþur
Alba leika keltneska tónlist. Alba
var stofnaöur í Reykjavík áriö 1999.
Að tónleikunum loknum er hægt að
skella sér á Kaffi Láru eða á
Net@ffi í menningarmiöstööina
Skaftfell eftir tónleika. Miöa á
tónleikana má fá á skrifstofu Bláu
kirkjunnar, Ránargötu 3 á Seyöisfirði
og í kirkju fyrir tónleika. Aögangs-
eyrir er krónur 1000, frítt fyrir 16
ára og yngri.
Göngur
ÓVISSUGANGA Á VEGUM
FERÐAFELAGS ISLANDS I kvöld
klukkan 19.30 veröur farið í
gönguferö út í óvissuna á vegum
Ferðafélags íslands. Fariö verður frá
BSÍ og komið viö í Mörkinni 6. Mikill
leyndardómur hefur ávallt verið yfir
þessum óvissugöngum því ekki
hefur neinn vitað hvert farið er fyrr
en á áfangastaö er komið. Þó má
ijóstra upþ aö reiknað er með 2 til 3
klukkustunda göngu. Verðiö í
gönguna er kronur 1500 en 1200
fyrir félagsmenn.
Sýningar ___________________
Myndlistarmaöurinn Daöl
Guöbjörnsson sýnir í Gallerii Sölva
Helgasonar að Lónkotl í Skagafirði.
Myndirnar er vatnslitamyndir og
hefur Daöi unnið þær allar á þessu
ári. Myndefnið er landiö, sjálfstæö
tilvera málverksins og sálarkima
förumannsins, enda þótt hann hafi
skort þau fínu tæki sem nútímalista-
maöurinn hefur til hámenningar
tilburða. Sýningin stendur til 15.
ágúst.
Sjá nánar: Lífiö eftir vinnu á Vísi.is
Bonsai-garðurinn í Hellisgerði:
Ævaforn japönsk ræktunaraðferð
Hellisgerði í Hafnarfirði er einn
af elstu skrúðgörðum landsins,
hann er líka einn sá fallegasti. í
hrauninu eru marglitar blómplönt-
ur og sjaldgæf tré sem lífga upp á
umhverfið og veita skjól fyrir næð-
ingi. Burknar af öllum stærðum
vaxa út úr sprungum og ef vel er að
gætt má eflaust sjá skrautklædda
blómálfa leika sér í grasinu.
Á einum stað í garðinum er búið
að koma upp sýningarreit fyrir ís-
lensk bonsai-tré eða dvergtré. Hall-
dór Gunnar Haraldsson, vaktmaður
í bonsai-garðinum, segir að hann
annist trén í sumar ásamt því að
vera starfsmaður hjá skattinum.
„Ég sótti bara um starfið af rælni
þegar ég sá það auglýst og er ánægð-
ur með það. í starfinu felst m.a. að
vökva trén og leiðbeina gestum um
svæðið."
Harðgerðar plöntur
„Frá og með 1. ágúst verður safn-
ið opið frá klukkan þrjú til átta á
virkum dögum en frá eitt til sex um
helgar. Tíminn styttist um tvo
klukkutíma í hvorn enda þegar
kemur fram í október en það er lok-
að frá 1. nóvember og fram á vor.“
R5S
á6-
. • ..> • .
-" . .-v
Dvergtré í Hellisgeröi
Halldór Gunnar Haraldsson, umsjónarmaöur bonsai-garösins í Hafnarflröi, við
uppáhaldstréö sitt sem er fjörutíu og níu ára gömul ilmbjörk.
Sitkagreni
Bonsai er ræktunaraöferö þar sem galdurinn felst í því að rækta tré í
pottum. Tré geta oröiö mjög gömul þrátt fyrir aö vera smávaxin.
Halldór segir að ástæðan fyrir því
að garðurinn sé lokaður á vetuma
sé sú að pottarnir þoli ekki frost.
„Tré eru harðgerð, geta alveg verið
úti allt árið, en pottarnir springa og
eyðileggjast."
Stöðug aðsókn
„Ég er alltaf að fá meiri og meiri
áhuga fyrir dvergtrjám og hef verið
að lesa mér til, en ég er ekki farinn
að skipta mér af ræktuninni. Það
var Páll Kristinsson sem kom trján-
um á legg og hann sér enn þá um
þau.“
Halldór segir að það sé misjafnt
milli daga hvað komi margir aö
skoða garðinn. „Ætli það séu ekki á
milli tuttugu og þrjátíu manns og
stundum koma hingað stórir hópar
af túristum á vegum ferðaskrifstof-
anna.“
Fjörutíu og níu ára gömul
ilmbjörk
Halldór leggur áherslu á að þetta
séu allt venjuleg tré en ræktunarað-
ferðin geri þau svona smá. „Þetta er
ævaforn japönsk aðferð sem hefur
náð miklum vinsældum um allan
heim. Ég held að bærinn eigi um
hundrað og tuttugu tré en það eru
bara fimmtíu til sýnis í einu. Elsta
bonsai-tréð í garðinum er fjörutíu
og níu ára gömul ilmbjörk. Tré eru
flest tuttugu til þrjátíu ára gömul.
Persónulega held ég mest upp á
birkið og mér finnst sitkagrenið
líka mjög flott. Annars finnst mér
mjög erfitt að gera upp á milli
þeirra - þau er öll mjög falleg.“
-Kip
á
Grimm helgi
Kolbrún
Bergþórsdóttir
skrifar.
„Þar sem maður sat heima mest alla helgina hvarflaði einstaka
sinnum að manni að maður œtti að vera þama úti eins og dllir
hinir. Svo komu sjónvarpsmyndimar og birtu nöturlegan veru-
leika. Dauðadmkkið fólk, sem hafði ekki rænu á að taka til eftir
sig og brenndi tjöld sín fremur en að pakka þeim saman. “
Þá er mesta sukkhelgi ársins að
baki. Maður fylgdist með henni á
skjánum. Hún minnti um of á
hryllingsmynd. Æskulýðurinn
streymdi frá byggð út í náttúru og
hið grimma frumskógarlögmál tók
völdin. Of margir voru étnir.
Þar sem maður sat heima mest-
alla helgina hvarflaði einstaka
sinnum að manni að maður ætti
að vera þarna úti eins og allir hin-
ir. Svo komu sjónvarpsmyndimar
og birtu nöturlegan veruleika.
Dauðadrukkið fólk sem hafði ekki
rænu á að taka til eftí#sig og
brenndi tjöld sin fremur en að
pakka þeim saman. Ekki til fyrir-
myndar en sýndist þó saklaust
miðað við fréttir af nauðgunum og
eiturlyfjaneyslu. „Slæm mál, slæm
mál,“ sögðu mótshaldarar, en
manni fannst samt eins og þeir
gerðu ekki ráð fyrir öðru en að
svona hlyti þetta að vera. Það er
víst mikÚ harka í þessu samfélagi
og erfitt að ráða við hana.
Fyrir allnokkrum árum sagði
mér ungur piltur frá því þegar
hann og félagar hans hefðu um
verslunarmannahelgi haft samfar-
ir við dauðadrukkna og rænulausa
stúlku. Hann sagði frá atburöinum
eins og skemmtisögu. Þegar ég nefndi
orðið nauðgun horfði hann á mig
furðu lostinn. Hann leit ekki sig sem
nauðgara. Hann var bara ungur strák-
ur með náttúru, eins og vinirnir, og
stúlkan hafði verið full. Hann skildi
ekki fordæmingu mína og reiði, fór í
vörn og varð meira að segja sár. Hon-
um fannst hann ekki sekur. Hann
kom frá góðu heimili, hafði fengið
ágætt uppeldi og var í skóla þar sem
hann tók góð próf. Hann hefði átt
að gera sér grein fyrir glæp sínum.
Þaö gerði hann hins vegar ekki.
Honum fannst stúlkan hafa boðið
upp á þetta með því að verða
drukkin. í hans augum var hún
bara drusla.
Ég hef ekki séð piltinn síðan
hann sagði mér þessa sögu en veit
að hann er í góðri stöðu, er giftur
og á börn. Hann hefur semsagt
komið sér ágætlega fyrir í lífinu.
Ég veit ekki hvort hann leiðir
nokkru sinni hugann að stúlkunni
sem hann nauðgaði. Reyndar held
ég að menn flýi ekki misgjörðir
sínar þótt þeir losni við opinbera
ákæru heldur verði að lifa með
þeim. En það er bara mín heim-
spekilega afstaða og byggist senni-
lega fremur á sterkri tilfinningu
en beinni rökhyggju.
Fréttir síðustu helgar um
nauðganir og hópnauðganir hljóta
að kalla á viðbrögð. Ég á í sjálfu
sér enga lausn. Ég held hins vegar
að ef fólk gerir sér grein fyrir þvi
að náunginn er manneskja eins og
það sjálft þá leiki það sér ekki að
því að skaða hann. En það virðist
æði erfitt að koma þessari hugsun
til skila - ekki hvað síst um verslun-
armannahelgi, þar sem hluti af
„skemmtuninni" virðist vera að
sleppa öllum hvötum lausum.