Dagblaðið Vísir - DV - 09.08.2001, Page 12

12
FIMMTUDAGUR 9. ÁGÚST 2001
Skoðun E»V
Framkvæindastjórn ÍSÍ
gaf dómstól ÍBR fyrirmæli
LyQamál
- Hvaö olli vanþóknun Ellerts, mannsins sem aö eigin sögn ætlaði engin af-
skipti að hafa af störfum Birgis né dómstólsins? Til hvers þurfti Ellert þá aö
vita fyrirfram aö Birgir ætlaði aö áfrýja?
Hvað gerðirðu um
verslunarmannahelgina?
Georg ísaksson:
Ég fór í brúökaup hjá vini mínum,
lá svo í sólbaöi hina dagana
og slappaöi af.
Sumarliði Gústafsson:
Ég var aö vinna, svo grillaöi ég og
sleikti sólina.
Harpa Þóröardóttir:
Ég fór á þjóöhátíö í Eyjum og
þaö var frábært.
Ólafur Már Ægisson:
Ég var í bænum að skemmta mér og
það var mjög mikiö stuö.
Snædís Leósdóttir, 6 ára:
Ég fór í útilegu í Árnesi meö mömmu
og þaö var rosalega gaman.
Sonja Ásgeirsdóttir, 8 ára:
Ég fór á Kántrýhátíöina á Skaga-
strönd og ég skemmti mér mjög vel.
Ellert Schram, forseti ÍSÍ, hélt
því fram nýlega að hann hefði
ekki haft áhrif á lyfjadómstól ÍSÍ
og engin afskipti haft af því hvem-
ig Birgir Guðjónsson læknir starf-
aði við lyfjamál. í viðtali 20. júlí í
dægurmálaþætti RÚV lýsti Ellert
yfir megnri vanþóknun á því að
Birgir skyldi ekki láta Ellert vita
fyrirfram hvað til stóð áður en
Birgir áfrýjaði lyfjamáli. Hvað olli
vanþóknun Ellerts, mannsins sem
að eigin sögn ætlaði engin afskipti
að hafa af störfum Birgis né dóm-
stólsins? Til hvers þurfti Ellert þá
að vita fyrirfram að Birgir ætlaði
að áfrýja?
Fyrrverandi framkvæmdastjóri
ÍSÍ, Sigurður Magnússon, gaf í
þróttadómstól ÍBR fyrirmæli með
bréfi 25. febrúar 1993 um það
hvaða óskráð regla væri í gildi (að
mati Sigurðar) í mótsögn við gild-
andi reglu frá þingi ÍSÍ. Dómstóll-
inn hlýddi fyrirmælum Sigurðar
og dæmdi samkvæmt þeim og
gekk svo langt að vitna í bréf Sig-
urðar i dómnum.
Er það við hæfl að fram-
kvæmdavaldið stjórni dómstúl
með þessum hætti? Hvað segði
fólk við þvi ef forsætisráðherra
myndi senda bréf til dómara og
tilkynna að í gildi væri óskráð
regla (að mati ráðherrans) þótt
reglan væri í mótsögn við gild-
andi lög frá Alþingi? Og hvað ef
dómarinn myndi hlýða og dæma
skv. fyrirmælum ráðherrans og
vitna í fyrirmælin í dómnum? Þá
yrðu væntanlega bæði ráðherrann
og dómarinn að segja af sér.
Öðru máli gegnir um íþrótta-
hreyfinguna, sem Kolbeinn Páls-
son kallaði „mafiu“ þegar hann
hætti hjá ÍBR. I íþróttahreyfing-
unni sitja menn sem fastast í stöð-
um sínum þrátt fyrir svona at-
hæfi.
Þá náðist loksins sá árangur í
júní sl. að hinn frægi dómstóll ÍBR
Ella
skrífar:
Ég las í DV þann 1. ágúst að nafn-
ið Anthony væri nú alislenskt. Mik-
ið er ég fegin því að ég nefndi son
minn því nafhi hjá Hagstofu 1989.
Þá var mér meinað að nota það
vegna ákvörðunar mannanafna-
nefndar þar eð það taldist erlent. Ég
ítrekaði aftur og aftur að sonur
minn væri nefndur í höfuð föður
síns, samkvæmt gamallri íslenskri
hefð. Allt kom fyrir ekki og hann
var skráður sem Anton!
Svörin sem ég fékk þegar ég vildi
„Er það við hcefi að fram-
kvœmdavaldið stjómi dóm-
stól með þessum hœtti? Hvað
segði fólk við því ef forsœtis-
ráðherra myndi senda bréf til
dómara og tilkynna að í gildi
væri óskráð regla (að mati
ráðherrans) þótt reglan væri í
mótsögn við gildandi lög frá
Alþingi?“
„Ég ítrekaði aftur og aftur
að sonur minn vœri
nefndur í höfuð föður síns,
samkvœmt gamallri
íslenskri hefð. Allt kom
fyrir ekki og hann var
skráður sem Anton!“
fá að tala við höfund þessarar
ákvörðunar var á þá leið að það
væri of seint því sá maður væri
kominn undir græna torfu. En nú er
sem sagt nafnið Anthony orðið ís-
var lagður niður ásamt flestum
íþróttadómstólum sérsambandai
Þeir heyra nú sögunni til eins og
hinn frægi Sigurður Magnússon.
íþróttahreyfingin er rekin af al-
mannafé. Hún er ekki einkaklúbb-
ur Ellerts Schram né fram-
kvæmdastjórnar ÍSÍ. Þetta fólk
sem hefur gengið svo langt að
neita að leiðrétta eða ógilda sann-
anlega upplogna íþróttaskýrslu
ætti að segja af sér störfum sem
fyrst svo aðrir geti tekið við. Burt
með Ellert og svona fólk.
lenskt 12 árum síðar þegar íslend-
ingar eru ekki lengur sjálfstæðir
eins og nýja tóbakslöggjöfm gefur
til kynna.
Með núverandi löggjöf erum við
ofurseld uppljóstrurum og eigum
jafnvel von á fangelsisvist fyrir að
reykja yfir kaffibollanum á eigin
heimili ef börnin okkar sjást líka
inn um gluggann!
Ég hélt að Sjálfstæðisflokkurinn
stæði fyrir sjálfstæði en með sam-
þykki þessarar löggjafar hefur
flokkurinn selt sig fyrir 10% at-
kvæða í nafni sovétkommúnista.
Ágætt vefrit
Árni Þór skrifar:
Ég les mikið vefrit ungliðahreyf-
inganna og hef haft af því gaman.
Ánægjulegt er að sjá hve mikil
gróska er í starfi unga fólksins.
Þarna sjást skrif manna og kvenna
með skoðanir. Unga fólkið er ekki
ofurselt leið málamiðlana. Eitt rit
ber þó höfuð og herðar yfir hin og
það er er um leið eitt elsta vefrit
landsins. Það er deiglan.com. Ég
hvet fólk til að lesa pistlana sem þar
birtast. Þeir eru skemmtilegir, fróð-
legir en umfram allt góðir.
Leti í vinnuskóla
Reykjavíkur
Guðmundur hringdi:
Ég var á gangi hér uppi á
Klambratúni um daginn þegar ég sá
hina svokölluðu „starfsmenn"
Vinnuskóla Reykjavíkur þar sem
þeir voru að störfum. Þetta voru fjór-
ir eða fimm krakkar og gerðu þeir
ekkert annað en að flatmaga og
kjafta á meðan meðan allur arfinn
sem þeim var ætlað áð hreinsa fékk
að blómstra. Verkstjórinn var hvergi
sjáanlegur og ekkert eftirlit með
krökkunum. Ef einhver skóli, hvort
sem það er vinnuskóli eða annað, á
að standa undir nafni þarf að hafa í
honum einhverja kennslu. En því er
ekki að heilsa þarna! Krakkarnir
steinliggja allan daginn eins og þeir
séu dauðir og fá meira að segja borg-
að fyrir það! Ef ekkert er aðhafst
mun eini lærdómurinn sem þeir
draga af „skólanum“ vera sá að það
sé gott og hagkvæmt að svindla og
fara auðveldu leiðina út úr lífinu!
Enn um bitlinga
Þorgils sendi þessar linur:
Alveg fmnst
mér makalaust
hversu lengi borg-
aryfirvöld eiga að
fá að komast upp
með það að koma
„sínu fólki“ í hin-
ar ýmsu stöður í
kerfinu. Nú síðast
þurftum við að
horfa upp á hinn
rauðkinnótta Helga Pétursson fá
auðvelda útleið - eftir að hafa kom-
ið sjálfum sér í vandræði með
kjánalegum yfirlýsingum fékk hann
fina stöðu hjá Orkuveitu Reykjavik-
ur. Og þar á hann vist að vinna að
stefnumótun í umhverfismálum.
Þetta er einmitt maðurinn sem hélt
bíllausan dag í Reykjavík en mætti
sjálfur á bílnum! Hvernig á þessi
maður að geta haft eitthvað til þess-
ara mála að leggja?
Sögufalsanir
Sigmunds
Svala skrifar:
Ég get ekki
lengur orða bund-
ist yfir ósvífni
Morgunblaðsins í
Árnamálinu. Það
er ekki nóg með
að ábyrgðarmenn
blaðsins hafi
reynt að gera eins
Arni Johnsen. lítið úr sakamáli
Árna og þeim frekast var unnt held-
ur leyfa þeir skopmyndateiknaran-
um og Eyjamanninum Sigmund að
leika þar lausum hala og teikna
myndir sem allar sýna með einum
eða öðrum hætti Áma sem blásak-
laust fórnarlamb. Vondir blaða-
menn baða sig upp úr „ófórum"
hans, Ámi greyið á flótta undan
„pressuvaltaranum" og spilltir þing-
menn að kasta aö aumingja Áma
steinum úr glerhúsi! Þó að Mogga-
menn séu vinir Árna (og Sigmund
áreiðanlega besti vinur hans) er
ekki forsvaranlegt að láta svona
sögufalsanir liðast.
DVI Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangið:
gra@ff.is
Eða sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar með bréfunum á
sama póstfang.
Garri
Minjar - takmörkuð auðlind
Þjóðminjar em nú að verða eitt helsta bitbein
íslendinga. Augljóslega munu þjóðminjar taka
við af þorskinum sem ein umdeildasta og vand-
meðfamasta takmarkaða auðlind sem landsmenn
þurfa að skipta á milli sín meö einhverjum
hætti. Nú þegar hefur komiö í ljós ágreiningur
um hver megi grafa hvar og hvenær þegar von
er á merkum fundum og óvíst hvort takast muni
að ná sáttum í þeim efnum öllum. Útgerð á þjóð-
minjar er þó ekki með öllu frjáls hér á landi,
ólíkt því sem var þegar menn fyrst fóru að
stjórna fiskveiöum en engu að síður hefur þótt
rétt að gera sérstakar ráðstafanir til að tryggja
veiðirétt sjálfstæðra fomleifafræðinga á þjóð-
minjum og þannig h£dda uppi eðlilegri nýliðun í
greininni - svo gripið sé til orðfæris sem þekkt
er úr heimi sjávarútvegsins.
Herjólfsdalur
í Fréttablaðinu í gær er greint frá því að uppi
sé talsverður slagur um fornminjar sem grafnar
vom upp í Herjólfsdal fyrir nokkrum áratugum
þegar Margrét Hermanns-Auðardóttir að rann-
saka minjar þar. Garra minnir nú að út úr þeim
rannsóknum hafi komið vísbendingar um að
landnám á íslandi hafi hafist allnokkru fyrir
landnám sem þóttu nokkuð merkileg tíðindi á
sínum tíma. Nema hvað, að nú hefur Þjóðminja-
safnið talsverðan áhuga á að komast yfir þessar
minjar en Margrét Hermanns-Auðardóttir virðist
samkvæmt fréttum ekki telja það sína skyldu að
koma þessum munum í geymslu á Þjóðminja-
safninu. Þvert á móti hefur hún haft þær læstar
inni í skáp einhvers staðar í Háskólanum þar
sem þær munu hafa fundist fyrir skömmu. Ekki
gerir Garri sér grein fyrir hvar þessar minjar
eru nú komnar niður en augljóst er að hér er á
ferðinni verðugt verkefni fyrir nýja Þjóðminja-
stofu sem mun vera í undirbúningi að stofna út
úr embætti þjóðminjavarðar og verður væntan-
lega einhvers konar systurstofnun Fiskistofu.
Ekki gengur að umgangast auðlindina með þeim
hætti að enginn viti hvar rannsóknargripirnir
eru niðurkomnir!
Gásar
En það er víða deilt í fomleifauppgreftri og
þjóðminjum. Miðhúsasilfursmálið fer að verða
hversdagslegt smámál miöað við þann eldmóð
sem fylgir ágreiningnum um hver má grafa og
rannsaka á Gásum í Eyjafirði. Þar eru ein þrjú
embætti, Héraðsminjavörður, Minjasafnsstjórinn
á Akureyri og Þjóðminjasafnið, komin upp á
kant við sjálfstæða rannsakendur og hafa þessar
stofnanir verið sakaðar um ólögmætt brask með
minjakvóta. Þar hafi nefhilega áðumefnd Mar-
grét Hermanns-Auðarsdóttir átt allar veiðiheim-
ildir á grundvelli rannsóknarreynslu sem hún
aflaði sér fyrir nokkrum árum á þessu svæði. Úr
því máli á enn eftir að skera og treystir Garri
sér ómögulega til að fella dóm um hvemig það
fer allt saman. Hitt er ljóst að nú er runninn upp
tími gegndarlausrar sóknar fomleifafræðinga í
fomleifar því að allir munu þeir vilja afla sér
þeirrar veiðireynslu sem þarf til að tryggja sér
sem flest rannsóknarleyfi. Fljótlega mun þá
koma að því að fornleifamar verði fullnýttar -
vonandi með sjálíbærum hætti - og munu þá
gömlu leyfin stíga í verði, enda viðbúið að verð-
vísitala muni þá stiga hratt
á minjakvótamarkaði. GðlTI
Anthony skráður Anton!
Helgi
Pétursson.