Dagblaðið Vísir - DV - 15.08.2001, Blaðsíða 14

14
MIÐVIKUDAGUR 15. ÁGÚST 2001
MIÐVIKUDAGUR 15. ÁGÚST 2001
19
Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óii Björn Kárason
Aöstoóarritstjórar: Jónas Haraldsson og Sigmundur Ernir Rúnarsson
Fréttastjóri: Birgir Guömundsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Þvcrholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.netheimar.is/dv/
Fréttaþjónusta á Netinu: http://www.visir.is
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreiftng: dreifing@dv.is
Akureyri: Strandgata 31, sími: 460 6100, fax: 460 6171
Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf.
Plötugerö: ísafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuði 2050 kr. m. vsk. Lausasöluverð 190 kr. m. vsk., Helgarbiaö 280 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til aö birta aösent efni blaösins í stafrænu formi og i gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl við þá eöa fyrir myndbirtingar af þeim.
Hlið vítis opnuð
Palestínumenn líta á innrás ísraelska hersins á borgina
Jenin i miðri Palestínu í fyrrakvöld sem stríðsyfirlýsingu.
Þeir hafa krafist þess að Öryggisráð Sameinuðu þjóðanna
komi saman vegna málsins enda hefur ísraelsher ekki sótt
svo langt inn í Palestínu síðan Óslóarsamkomulagið var
undirritað árið 1993. Þá hafa Palestínumenn kallað eftir al-
þjóðlegu gæsluliði til þess að gæta öryggis íbúa á svæðinu.
Palestínumenn tóku við stjórnartaumunum í Jenin, á norð-
anverðum Vesturbakkanum, árið 1995. Árás ísraelshers á
borgina, jafnvel þótt herliðið hafi hörfað nokkru síðar, er
þeim því mikið áfall enda líkti palestínskur embættismað-
ur aðgerðinni við það að hlið vítis hefðu verið opnuð.
Átök ísraelsmanna og Palestínumanna magnast nú dag
frá degi enda hafa öfgaöfl beggja vegna borðs undirtökin.
Ríkisstjórn ísraels, undir forystu Ariels Sharons, er herská
og beitir hernaðarlegum yfirburðum í baráttu við palest-
inska uppreisnarmenn. Yfirgangur ísraels og hefndar-
stefna er um leið vatn á myllu öfgahópa Palestínumanna
sem beitt hafa viðbjóðslegum sjálfsmorðsárásum gegn
óbreyttum borgurum ísraels. Um leið saka ísraelsk stjórn-
völd Arafat, forseta Palestínu, um að taka ekki af nægilegri
hörku á hryðjuverkamönnum í eigin ranni.
Við þessar aðstæður mega hófsemdarmenn sín lítils.
Friðarferli það sem um var samið er ekki virt og haldi
fram sem horfir stefnir í allsherjarátök á svæðinu. Meiri-
hluti ísraelsmanna kaus harðlínumenn til þess að fara
með sín mál fremur en þá sem vilja friðsamari leiðir.
Kannanir sýna að almenningur í ísrael er enn að harðna í
afstöðu sinni, ekki síst í kjölfar mannskæðra sjálfs-
morðsárása. Frá því hefur verið greint að meirihluti ísra-
elsmanna sé andvígur viðræðum við Palestínumenn til
þess að koma á vopnahléi.
Palestínumenn spyrja á móti: Hvað vill Ariel Sharon, for-
sætisráðherra ísraels? Vill hann hernema Gaza-svæðið á
ný, sem og Vesturbakkann? Harðlínumenn i ísraelsstjórn
hafna því að afhenda önnur hernumin svæði og auka jafn-
framt við landnemabyggð sem herðir enn hinn ilUeysan-
lega hnút. Ekki bætti úr skák er ísraelsher tók yfir svokall-
að Austurlandahús. Það hefur verið tákn hins sjálfstæða
palestínska ríkis og höfuðstöðvar heimastjórnar þess.
Svæðið fyrir botni Miðjarðarhafs hefur verið sem púð-
urtunna áratugum saman. Ástandið þar nú er hins vegar
verra en verið hefur í langan tíma. Engar einfaldar lausn-
ir eru til en þó ljóst að mál þokast ekki í friðarátt nema að-
ilar sýni sáttavilja sem nú virðist víðs fjarri. Því næst tæp-
lega árangur nema utanaðkomandi aðilar komi til aðstoð-
ar. Hernaðarmáttur ísraelsmanna er mikill en breytir því
þó ekki að þeir öðlast ekki frið í landi sínu fyrr en en þeir
skila aftur herteknum svæðum og láta af augljósum yfir-
gangi. Á sama hátt verða palestínsk yfirvöld að tryggja það
að ísraelskir borgarar geti gengið um stræti heimaborga
sinna án þess að óttast um líf sitt eða limi.
Stjórn Bush Bandaríkjaforseta hefur haldið að sér hönd-
um þótt átökin hafi stigmagnast. Það er stefnubreyting frá
Clinton-stjórninni sem tók beinan þátt í friðarumleitunum
á svæðinu. Þá kröfu verður að gera til Bandarikjastjórnar
að hún beiti sér, ekki síst í því skyni að hafa áhrif á ísra-
elsstjórn. Bandaríkjamenn hafa alla tíð verið bakhjarlar
ísraels og stutt ríkið efnahags- og hernaðarlega. Án þess
stuðnings væru israelsk stjórnvöld ekki eins herská og lík-
legra að þau leituðu samkomulags við nágranna sína. Hlið-
um vítis þarf að loka.
Jónas Haraldsson
Spurt og svarað____Fer Landsvirkjun offari við framkvœmdir við Káráhnjúka,
i
Skoðun
Kolmunninn afturgenginn
Sveinn Sveinbjörnsson,
líffræðingur á Hafrann-
sóknastofnun, var í viðtali
í RÚV 1. ágúst sl. Tilefni
viðtals var að það fundust
tæpar tvær milljónir
tonna af kolmunna í ís-
lensku lögsögunni - það
mesta sem nokkru sinni
hefur fundist - langtum
meira en ráð var fyrir
gert.
í viðtalinu var Sveinn
samt áhyggjufullur. Því
var einu sinni enn haldin
tilefnislaus predikun yfir lands-
mönnum um að það yrði að fara
„varlega" í veiðum á kolmunna. Sér-
fræðingar Alþjóða hafrannsókna-
ráðsins hafa viljað stöðva veiðar á
kolmunna því stofninn væri „of-
veiddur“. Öll ráögjöf í kolmunna hef-
ur því verið tómt rugl.
Ímyndunarfyllirí
Mælingin núna sýnir enn einu
sinni hve stefna ráðgjafa er fráleit og
órökrétt. Fullyrðingar um að lítið
væri til af kolmunna reyndust enn
rangar. Frjálsar veiðar á kolmunna
undanfarin ár hafa verið ráð-
gjöfum þyrnir í augum sem
„stjórnlausar“ veiðar. Við
„stjórnleysið" á kolmunna-
veiðum gerðist nánast það
sama og gerðist hérlendis
1975-1980 þegar við veiddum
120 þúsund tonnum meira af
þorski árlega en ráðgjafar
ráðlögöu. Þorskstofninn
stækkaði þá um 700 þúsund
tonn eftir „ofveiði" um 600
þúsund tonn 1975-1980.
En - þegar farið var ná-
kvæmlega eftir ráðum ráð-
gjafa, eins og í þorskinum hérlendis
undanfarin ár, þá týndust 600 þús-
und tonn sl. tvö ár. Þá ljúga ráðgjaf-
ar upp í opið geðið á okkur að þorsk-
stofninn hafi verið „ofmetinn". Auð-
vitað er skýringin „ofmat“ ekkert
annað en ósannindi. Ekkert fæst
fjallað um hvort stefna ráðgjafa hafi
orsakað hækkaðan náttúrlegan dán-
arstuðul sem virðist rökréttari skýr-
ing. Náttúran virðist ekki þola
stefnu ráðgjafa. Stefna þeirra virðist
eitt mesta ímyndunarfyllirí síðan
jörðin var „sönnuð" flöt af spænska
rannsóknarréttinum á grundvelli
Kristinn
Pétursson
framkvæmdastjóri
Um helgina bauð Landsvirkjun út vinnu vegna aörennslisganga Kárahnjúkavirkjunar.
Óbærilegur
breyskleiki
„Frjálsar veiðar á kolmunna undanfarin ár hafa verið ráð-
gjöfum þyrnir í augum sem „stjórnlausar“ veiðar. Við
„stjómleysið“ á kolmunnaveiðum gerðist nánast það sama
og gerðist hérlendis 1975-1980 þegar við veiddum 120 þús-
und tonnum meira af þorski árlega en ráðgjafar ráðlögðu.“
„bestu ríkjandi vísindalegrar þekk-
ingar“.
Minnsta áhættan
Hvernig á nú að fara „varlega" í
veiðum á kolmunna? Er „varlega" að
reyna að endurtaka fyrri mistök um
að friða svo mikið af þorski,
kolmunna eða öðrum stofnum að
stofnanir horist niður, úrkynjist og
týnist? Þetta botnlausa rugl verður
að fara að taka enda. Þegar meira
finnst í dag af kolmunna en gert var
ráð fyrir - þá að fara ægilega „var-
lega“ því eitthvað hroðalegt gæti
skeð!! Er ekki einfaldlega minnsta
áhættan að gera það sem hefur
reynst best? Hvílíkt botnlaust rugl!
Staðreyndin er sú aö frjálsar veið-
ar á kolmunna og „ofveiði" á honum
undanfarin ár hefur reynst auka ný-
liðun eins og mörg dæmi eru um
áður í flestum fiskistofnum. Á hvað
forsendum mæla ráðgjafar með að
kvótasetja kolmunna? Af hverju má
ekki halda áfram að veiða frjálst úr
því að gengur svo vel? Ef „ofmat" er
rétt skýring á týndum þorski - er þá
kolmunninn í dag afturgenginn?
Kristinn Pétursson
Gunnar Birgisson,
alþingismadur og verktaki
Einungis verið
að flýta fyrir
„Nei, alls ekki. Landsvirkjun
er í rauninni ekki farin að gera
neitt og í þessari auglýsingu
um helgina var einfaldlega verið að tala um for-
val. í þeirri auglýsingu fólst engin skuldbinding
af hálfu fyrirtækisins um að ganga til samninga
við einn eða neinn. Þannig að það er ekki um
það að ræða að fyrirtækið geti verið að fara
offari. Sú leið sem verið er að fara er fullkom-
lega eðlileg og til þess fallin að flýta fyrir ef nið-
urstaðan, sem á endanum fæst, verður jákvæð
fyrir virkjun á þessum stað. Það kemur svo í
ljós eftir að umhverfisráðherra hefur fjallað um
málið og væntanlega Alþingi."
Ólafur F. Magnússon
u mhverfisvemda rsinn i
Orkar mjög tví-
mœlis
„Mér finnst mjög vafasamt að
bjóða út þetta verk á meðan úr-
skurði skipulagsstjóra hefur
ekki verið hnekkt. En þótt þessi vinnubrögð
orki tvímælis eru þau kannski i takt við annað.
Manni virðist sem stjórnvöld ætli að hunsa
bæði úrskurðinn og þær leikreglur sem sjálf Al-
þingi hefur sett. Menn tala um að þetta sé allt
skuldbindingalaust og að hér sé mest rannsókn-
arvinna á ferðinni en ég get ekki annað en túlk-
að þetta sem skilaboð um að bæði stjórnvöld og
Landsvirkjun telji úrskurð skipulagsstjóra litlu
máli skipta, jafnvel engu, og það veldur mér
óneitanlega áhyggjum."
Einar Rafn Haraldsson,
formaöur Afls fyrir Austurland
Eðlileg'
ráðstöfyn
„Ég fæ ekki betur séð en að
Landsvirkjun sé einfaldlega að
fara eftir þeim tímaramma sem
þessu verkefni var settur á sínum tíma. Svarið
við þessari spurningu er því klárt nei. Lands-
virkjun hlýtur einfaldlega að halda sinu striki í
þessu máli með því fororði að verkið verði sam-
þykkt þegar þar að kemur. Það eru engar fram-
kvæmdir hafnar á vegum Landsvirkjunar á
Kárahnjúkasvæðinu, það ég viti, og úrskurður
skipulagsstjóra getur ekki orðið til þess að
menn fresti því að leita eftir framkvæmdaaðila
í forvali sem hugsanlega gæti framkvæmt verk-
ið þegar þar að kemur.“
Ólöf Guðný Valdimarsdóttir,
formaður Landverndar
Landsvirkjun á
að bíða átekta
„Mér brá þegar ég sá auglýs-
inguna frá Landsvirkjun um
helgina og ég tel það mjög óeðli-
legt að á meðan þessi framkvæmd er í lögformlegu
matsferli skuli Landsvirkjun ekki biða átekta - að
minnsta kosti þangað til niðurstaða umhverfisráð-
herra í málinu liggur fyrir. Þetta undirstrikar að
þrátt fyrir úrskurð skipulagsstjóra er undirbún-
ingur i fullum gangi, auk þess sem stjórnvöld hafa
nánast lýst því sem stefnu sinni að þarna verði
virkjað. Þetta er umdeilt mál og ef menn ætla að
leita sátta um þessar framkvæmdir held ég þeir
verði að sýna þá tillitssemi að klára matsferlið
áður en haldið er áfram."
Á Hólahátíð kveðja höfðingjar
landsins sér hljóðs og flytja misjafn-
lega eftirminnilegan boðskap. Helg-
ina eftir útihátíðirnar miklu áminnti
biskup íslands þá sem afvegaleiða
unglinga á þjóðlegu hátíðunum sem
haldnar eru undir berum himni með
gitarspili og söng. En samkvæmt
fréttum var aðalinntak biskupsboð-
skaps að guðslömbin eru breysk og
því á ekki að dæma þá sem taka al-
menningseigur traustataki og
skrökva sér til málsbóta að auki.
Sú kenning að maðurinn sé í eðli
sínu breyskur og því óheiðarlegur og
lyginn hlýtur að hljórna yndislega í
eyrum allra þeirra sem aldrei hafa
skilið boðorð kristninnar eða þurft
að glíma við siðferðisvitundina í
brjósti sínu sem heimspekingurinn
Kant taldi eitt leyndardómsfyllsta
undur veraldar ef rétt er munað.
Biskup vill gera lítið úr yfirsjón-
um þeirra sem trúað er fyrir sameig-
inlegum verðmætum þjóðarinnar og
hafa velferð hennar í hendi sér þeg-
ar þeir bregðast trúnaði og maka eig-
in krók á annarra kostnað. Varast
ber að hafa neina skoðun á slíkum
málum eða hafa í flimtingum. Það
felur í sér dómhörku og svo gæti
delikventum þótt leiðinlegt að sjá at-
hugasemdir um gjörðir sínar á
prenti eða heyra sagt frá þeim í loft-
miðlunum.
Eyðsla og gripdeildir
Biskup er, eins og aðrir íslending-
ar, orðinn svo vanur að sjá póli-
tíkusa og embættismenn þeirra fara
svo gáleysislega með almannafé að
smáskítleg auögunarbrot af þeirra
hálfu eru ekki nema eins og kræki-
ber í helvíti sé litið yfir allt svið
bruðls og flottræfilsháttar þeirra
sem fara með skattfé borgaranna.
Eftir aflátsræðu biskups geta allir
þeir sem misfarið hafa farið með fé
og trúnað andað léttar. Þeim er fyr-
irgefíð af því að allir menn eru
breyskir en hafa ekki allir sömu að-
stöðu til að létta undir í lífsbarátt-
unni með því að hnupla smáræði hér
og hvar.
Vonandi á boðskapur biskups ekki
aðeins við um þá sem misfara með
opinbera fjármuni og það vald sem
kjósendur trúa þeim fyrir. Breysk-
leikinn leikur einnig lausum hala í
einkageiranum þar sem gripdeildir
lúta lögmálum markaðarins. Þar
þjóta gagnkvæmar ásakanir með
himinskautum þótt dóm-
harðir fjölmiðlamenn komi
hvergi nærri. Öflugir
áhrifamenn í pólitík og á
peningamarkaði saka
hverjir aðra um stórfelldar
misgjörðir og svik og við-
hafa orðbragð um ómerki-
legheit hver annars sem
blaðamenn telja sér ekki
leyfilegt að nota í umfjöllun
um opinbera bófa sem hina
er starfa í einkageiranum.
Verðugt væri ef biskup
bæði þá Margeir Pétursson
verðbréfagúrú og Ólaf G. Einarsson,
sem trúað hefur verið fyrir fleiri
veigamiklum embættum en öllum
mönnum öðrum, að hlífa hvor öðr-
um fyrir þeim feiknlegu ávirðingum
sem þeir bera hvor á annan. Sam-
kvæmt kenningunni eru þeir breysk-
ir og því eiga gjörðir þeirra til að
hafa fé af öðrum að liggja í þagnar-
gildi. Þeir eiga heldur ekki að for-
dæma hver annan, fremur en blaða-
menn að skipta sér af málum þing-
manna sem verður á í messunni.
Þakklátir skálkar
Hér verður að játa að aðeins er
stuðst við endursögn í frétt
um inntak biskupsræðu á
Hólahátíð. En engin ástæða
er til að ætla að um útúr-
snúning sé að ræða. Herra
Karl ávítar fjölmiðla fyrir
að skipta sér af málum sem
þeim koma ekki við og ala á
fordómum í garð breyskra
samferðamanna.
Mikið hljóta skálkar og
þeir sem brotið hafa trúnað
að vera biskupi þakklátir
fyrir aílátsræðuna. Þar sem
Jesús kastar syndum trú-
aðra á bak við sig, eins og segir í
sálminum góða, þá er óbærilegur
breyskleiki allra manna afbragðsaf-
sökun fyrir þjófa og lygara til að fara
sinu fram, en þeir sem koma upp um
þá eru gerðir að fordómafullum
skúrkum.
En svo vikið sé að breyskleika
einkageirans verður forvitnilegt að
fá að frétta hvor þeirra Margeirs eða
Ólafs R. er breyskur og hraðlyginn
hrappur og hvor stálheiðarlegur
hlutafélagabraskari. Annar hvor
hlýtur að skrökva. - Vonandi jafna
hinir hjartahreinu því ekki til for-
dóma þótt svona sé spurt.
Oddur Olafsson
skrifar:
Hinir einföldu
Eitt virtasta tímarit Norðurlanda
birti nýlega grein undir þessari fyr-
irsögn, en hún fjallaði um þá fjöl-
mörgu einstaklinga sem eiga erfitt
með að fóta sig í heiminum. - Ekki
vegna óreglu eða flkniefnavanda -
heldur vegna þess að þeir eru ein-
faldlega ekki nógu vel gefnir til að
geta bjargað sér í hinum flókna
heimi. Greinarhöfundur talar ekki
undir rós heldur fer beint að efninu:
Átt er við fólk sem lítur út eins og
annað fólk, en skorar ekki hátt í
greindarmælingu, án þess að neitt
annað sé að. Á íslensku er þá talað
um að viðkomandi sé á tornæmis-
stigi eða lítið greindarskertur.
Gleymdur þjóðfélagshópur
Þetta fólk hefur að sögn greinar-
höfundar gleymst í kerfinu. Þeir eru
of vel gefnir til að fá greiningu sem
þroskaheftir, en eiga erfitt með ráða
við verkefni daglegs lífs. Á vinnu-
markaði standa þeir höllum fæti, því
að flest störf nútímans eru þeim of
flókin. í skóla finnst þeim flestar
námsgreinar of erfiðar, eða að
minnsta kosti þurfa þeir margfalt
lengri tíma en aðrir til að tileinka
Þannig er tískubólan, krafan um „skóla án aðgreiningar“ orðin
martröð fyrir marga.
sér efnið. Oft sitja þeir i
tíma og læra lítið. Þannig er
tískubólan, krafan um
„skóla án aðgreiningar"
orðin martröð fyrir marga
þeirra.
Tímaritið birti opinskátt
viðtal við nokkra tornæma
einstaklinga og töldu þeir
undantekningalítið að flutn-
ingur í sérskóla hefði bjarg-
að þeim. Þar höfðu þeir lært
á hæfilegum hraða, skólinn _________
hafði byggt upp sjálfsvirð-
ingu þeirra og aðstoðað við að útvega
vinnu eftir að skóla-
göngu lauk. En þeir
þurfa að fá starf sem
krefst ekki of mikils
andlegs framlags en
sem þeir geta þó ver-
ið stoltir af.
Þarflegar
hugleiðingar
Nú, þegar skólaár-
ið er senn að byrja,
er ef til vill ástæða
til að staldra við og
íhuga hvort við get-
um eitthvað lært af
þessum hugleiðing-
um. Við skólamenn
vitum að í hverjum
árgangi er ákveðinn
hópur nemenda sem
ræður ekki við
námsefnið eins og
það er venjulega lagt
fyrir. Kennarar, sér-
staklega efri bekkja,
keyra nemendur
áfram með sam-
ræmdu prófln sem
Marjatta isberg
fil.mag. og kennari
Grýlu, og þá er lítill gaum-
ur gefinn að þeim sem helt-
ast úr lestinni.
Þrátt fyrir þessar stað-
reyndir hefur nemendum
sérskóla fækkað hér á landi
á ári hverju, öfugt við það
sem er til dæmis í Svíþjóð,
enda er yfirlýst stefna
stjórnvalda hér „skóli fyrir
alla“. Hér í fámenninu yrði
einnig erfitt og dýrt að reka
marga sérskóla.
Við aðstæður eins og
þessar finnst bæði kennarum og
nemendum oft að þeir séu milli
steins og sleggju: Annars vegar er
krafan um skóla án aðgreiningar, en
hins vegar er aðstöðuleysið, skortur-
inn á hæfum starfsmönnum og kraf-
an um árangur. Tornæmu börnin
græða lítið á því sem fer fram og við-
brögðin eru eftir því: Sum draga sig
inn í skel, rúin sjálfstrausti, kvíðin
eða þunglynd. Önnur sýna greini-
legri atferlistruflanir, verða ofbeldis-
hneigð o.sv.fr. I norskum rannsókn-
um hefur einnig komið fram að slík-
ir einstaklingar eiga á hættu seinna
að lenda í afbrotum. Aðeins mjög
sterkir einstaklingar komast óskadd-
aðir gegnum slika reynslu.
Vandasamt verkefni
í umræðu okkar um skóla án að-
greiningar hefur oft gleymst að skóli
er ekki bara staður.
Að búa þannig um hnútana að
skólinn verði í raun og veru „skóli
fyrir alla“ er erfitt og vandasamt
verkefni, sem allir verða að vera
samtaka í. Hugsjónir einar fleyta
okkur ekki áfram.
Marjatta ísberg
Lögreglan eins og ruddar
„Deilumar um
skemmtiferðaskipið
vekja einnig athygli
vegna framgöngu lög-
reglunnar. Þótt lög-
bann hafi verið sett á
mótmæli stéttarfé-
laga við komu skips-
ins þýðir það ekki bann við friðsam-
legum mótmælum einstaklinga. Lög-
reglan hegðaði sér eins og ruddar í
þessu máli þegar hún veittist að
Árna Konráðssyni, fyrrum sjó-
manni, og handtók hann. Þeir sem
þekkja Árna Konn vita vel að þar
fer maður vandur að virðingu sinni,
rólegur og stéttvís en orðinn fullorð-
inn og á ekki auðvelt með gang. Hér
er ekki tekið til varnar fyrir Jónas
Garðarsson, ungan og hraustan
mann sem vel má vera að hafi ekki
samstundis orðið við tilmælum lög-
reglu en að ráðast á aldraðan heið-
ursmann og fyrir það að taka mynd
af atburðunum er fáheyrt."
Ágúst Einarsson á Samfylkingarvefnum
Gat verið satt!
„Guðmundur Andri viðurkennir,
að hann hafi hlaupið á sig með þvi
að segja Árna Johnsen formann
bygginganefnda i Skógum og á
Laugarvatni en heldur síðan áfram
og lætur eins og það gæti hafa verið
satt og ég verði að una gagnrýni án
þess að draga Guðmund Andra inn í
dýralífsmynd í mínu höfði - sjálf-
sagt er að taka tillit til þessara óska
dálkahöfundarins, en finnst honum
betra hlutskiptið, sem minnir á mál-
flutning Jónasar frá Hriílu, sem
sagði, þegar bent var á rangfærslur
hans um andstæðinga sína: En það
gat verið satt!“
Björn Bjarnason á vefsíöu sinni aö svara
skrifum Guömundar Andra Thorssonar
Á Hólahátíð eru haldnar áhrifaríkar rœður.
Eftir aflátsrœðu biskups geta þeir sem misfarið hafa
með fé og trúnað andað léttar. Hér flytur biskup rœðu
sína í Hóladómkirkju.