Dagblaðið Vísir - DV - 23.08.2001, Blaðsíða 13

13
FIMMTUDAGUR 23. ÁGÚST 2001
DV
Stafrænar myndir, tónlist og ljóð á menningarnótt:
Halastjörnur og náttföt
í glugga Rauðhettu
DV-MYND PJETUR
Ljóöi blandað saman við aðra miðla
„Mig haföi lengi langaö aö blanda Ijóöinu saman viö aöra miöla, “ segir Sigurbjörg. „Ég kynntist Jean-
Marie þegar hann flutti til landsins fyrir tveimur árum. Fyrr í sumar hitti ég hann og var aö forvitnast um
hvað hann væri aö fást viö og skoðaði nýjustu verkin hans. Ég nefndi viö hann aö þaö væri sniöugt aö
gera eitthvaö fyrir menningarnótt. Niöurstaöan var Halastjörnur og náttföt. “
Fólk er nú að ranka við sér eftir stærstu útihátíð
sumarsins, menningarnótt. Ólíkt öðrum útihátíðum
þá eru timburmennirnir þægilegir og „flassbökkin"
ánægjuleg endurkoma í gallerí og verslanir. Talið er
að um fimmtíu þúsund manns hafi mætt í miðborg
Reykjavíkur til að anda að sér listrænu lofti. Meðal
þess áhugaverðasta sem boðið var upp á á menning-
arnótt var Halastjörnur og náttfót, bræðingur ljós-
mynda og ljóða um fólk, föt og fyrirbæri næturinnar.
Þennan bræðing gat fólk barið augum í glugga Rauð-
hettu og úlfsins á Laugavegi 7. Verkið var unniö af
ljósmyndaranum Jean-Marie Babonneau, graflska
hönnuðinum Ómari Sverrissyni og skáldinu Sigur-
björgu Þrastardóttur.
Halastjörnur og náttföt
„Mig hafði lengi langað að blanda ljóðinu saman
við aðra miðla,“ segir Sigurbjörg. „Ég kynntist Jean-
Marie þegar hann flutti til landsins fyrir tveimur
árum. Fyrr í sumar hitti ég hann og var að forvitn-
ast um hvað hann væri að fást við og skoðaði nýj-
ustu verkin hans. Ég nefndi við hann að það væri
sniðugt að gera eitthvað fyrir menningarnótt. Niður-
staðan var Halastjörnur og náttfót."
Jean-Marie hélt til Frakklands eftir samtal sitt við
Sigurbjörgu. Þegar hann kom heim slóst í hópinn
Ómar Sverrisson sem lagði til helstu tölvukunnáttu
sem þurfti til verksins.
„Tónlistin kom eiginlega inn í á síðustu dögunum.
Við hugsuðum þetta fyrst bara sem Ijósmyndir og
ljóð. Þetta var svona þögul mynd þótt það hefði
kannski átt að liggja ljóst fyrir frá upphafi að nota
tónlist. Við byrjuðum að prófa okkur áfram og Ómar
samplaði músík sem passaði fullkomlega við.“
Þiö hafió gengið um mióbœinn í nokkrar vikur í
leit aö hentugum glugga?
„Ekki alveg. Við sátum og hugsuðum upp nokkra
staði og fórum svo í vettvangskannanir. Svo var ég á
gangi um Laugaveginn eftir fund með Jean-Marie og
Ómari og þá blasti þessi gluggi allt i einu við. Ég
hugsaði með mér að þetta væri glugginn og ég sendi
þeim SMS um leið. Mikið af undirbúningsvinnunni
fór fram í gegnum smáskilaboð - nútímatækni, sko.“
Verkefnið var síðan kynnt fyrir Rauðhettu og úlf-
inum sem voru til í slaginn.
Skrifin eru eins manns verk
Þrátt fyrir aö yfir mann flœöi tónlistarmyndbönd
þar sem tónlist og mynd eru notuö til sameiginlegrar
tjáningar hefur lítió veriö um blöndun Ijóös, myndar
og tónlistar á þennan hátt hér á landi.
„Ég veit ekki hversu nýtt þetta er, þetta hefur ör-
ugglega verið gert oft áður án þess að við vitum. Það
er engin kvikmynd í verkinu. Þetta eru stafrænar
ljósmyndir (og nóg af þeim) og þeim er skeytt saman
í tölvu. Ég veit ekki hvort þetta heitir eitthvað eða
hvað þetta er í rauninni. Við töluðum alltaf um verk-
ið, aldrei um myndina. Þetta er því dálítið á reiki. Og
það er mjög skemmtilegt."
Þannig aö þaö er ekki ólíklegt aó þaö verði fram-
hald á þessu samstarfi?
„Ég veit ekki hvað gerist. Ég vona að minnsta
kosti að þetta hafi vakið athygli á hæfileikum Jean-
Marie og Ómars. Það er skemmtileg reynsla að vinna
svona náið með fólki. Skrifin eru eins manns verk og
maður sýnir engum ljóðið fyrr en það er búið. í
svona samstarfi koma fleiri að og aðrir þættir hafa
áhrif á val ljóðanna."
Hnattflug
Sigurbjörg hefur gefið út tvær ljóðabækur, Blá-
logaland og Hnattflug. Hún fer í dag til Svíþjóðar þar
sem hún mun lesa upp á árlegri ljóðahátið í Nássjö í
kvöld. Eini íslendingurinn á hátíðinni auk hennar er
Vigdís Grímsdóttir. Ljóð Sigurbjargar hafa verið
þýdd á ensku, norsku, sænsku, tékknesku og itölsku,
svo eitthvað sé nefnt og bráölega birtast ljóð og grein
eftir hana í ítalska bókmenntatímaritinu Verso
Dove.
„Það er rosalega gaman að hlusta á upplestur ljóða
sinna á öðrum tungumálum. Ég var í Prag fyrir
skömmu. Þar las ég á íslensku en svo las þýðandinn
ljóðið á tékknesku strax á eftir. Þetta var svo ólíkt að
ég var ekki alltaf viss hvort hún var búin að lesa
ljóðið eða ekki. Það var mjög skrýtið."
„How-do-you-like-Iceland-spurning ljóðskáldsins
er: Hvenær ætlarðu að skrifa skáldsögu? Sigurbjörg
segist hafa fengið þessa spurningu æði oft og er að
verða uppiskroppa með svör.
„Mér finnst þetta alltaf dálítið undarleg spurning
því ljóð og skáldsaga eru mjög ólík fyrirbæri. Skáld-
sögur byggjast á plotti, persónusköpun og samtölum
en ég held ég kunni ekkert af þessu þrennu þannig
að ég sætti mig við einfalda stutta texta. Reyndar var
ég einhvern tímann spurð hvort ég hefði 'í raun próf-
að að skrifa samtöl og ég svaraði neitandi; „prófaðu
það þá,“ sagði þá spyrjandinn. En ætli þetta sé ekki
bara einhver leti.“
Þóra og Örvar Már halda tónleika í Hafnarborg:
Lítið um þunglyndisaríur
í kvöld halda hjónin Þóra Björnsdóttir
og Örvar Már Kristinsson tónleika I
Hafnarborg í Hafnarfirði. Á efnisskránni
eru verk eftir Sigfús Einarsson, Pál is-
ólfsson, Sigvalda Kaldalóns, Eyþór Stef-
ánsson, Mozart, Schumann, Lehar, Jo-
han Strauss, Millöcker, Flotow, Don-
izetti, Bellini og Puccini. Um síðustu
helgi héldu þau tónleika á Akranesi og
eru þeir tónleikar og tónleikamir í Hafn-
arborg fyrstu tónleikar þeirra utan
skóla.
„Efnisskráin er dálítið bland í poka.
Við völdum verk sem okkur þykir
skemmtileg og svo hugsuðum við líka
um að foreldrar okkar og ættingjar hefðu
gaman af,“ segir Þóra. „Þessir tónleikar
eru að hluta til haldnir fyrir fólkið sem í
gegnum tíðina hefur klappað á bakið á
okkur og hvatt okkur til að halda
áfram.“
„Við viljum sýna hvað við höfum lært
og þróast," segir Örvar. „Það verður lít-
ið um þunglyndisaríur."
„Þessir tónleikar hafa líka
skemmtigildi," bætir Þóra við.
Nágrannarnir vanir aríunum
Þóra og Örvar Már hafa síðustu tvö ár
búið í Vín. Áður hafði Örvar klárað átt-
unda stigið í söng árið 1998 en Þóra tók burtfar-
arpróf frá Söngskólanum í Reykjavík árið 1999.
Þar var Þóra í einkatímum, Örvar byrjaði í óp-
að halda tónleika.
Söngvarahjónaband er heppilegt að
mörgu leyti, sérstaklega þegar kemur að
„heimanáminu".
„Ég lagði mig ffam við það að læra
sópranhlutverkin á móti þeim hlutverk-
um sem Örvar var að syngja í óperu-
deildinni," segir Þóra. „Ég hef lært heil-
mikið af því.“
Nágrannar Þóru og Örvars eru ágætir
og segir Örvar að þeir hafi ekkert kvart-
að yfir söngnum.
„íbúðin hefur gengið á milli íslenskra
söngnema í mörg ár. Nágrannarnir eru
því orðnir vanir þessu.“
Frábær staður fyrir söngvara
Margir söngvarar kjósa þá leið á ferli
sínum að fara í kóra og mjaka sér
þannig inn í miðpunkt sviðsljóssins.
Stærstu tenórarnir hafa flestir farið þá
leið. Örvar og Þóra segja að það sé líka
mjög hentugt fyrir fjölskyldufólk því þá
er vinnan I einu óperuhúsi en ekki þurfi
að þeytast milli landa til að hafa í sig og
á. Þar að auki séu kórsöngvarar í örugg-
ara starfi og betur launuðu en ungir
söngvarar.
Þau benda á að I Vín sé hægt að fara
og sjá óperu fyrir 180 krónur íslenskar.
Þar sé framboðið lika mun betra en hér heima.
„Vín er frábær staður fyrir söngvara."
Efnisskráin er bland í poka
„Efnisskráin er dálítiö bland í poka. Viö völdum verk sem okkur þykir
skemmtileg og svo hugsuöum viö líka um aö foreldrar okkar og ættingj-
ar heföu gaman af. Þessir tónleikar eru aö hluta til haldnir fyrir fólkiö
sem í gegnum tíöina hefur klappað á bakiö á okkur og hvatt okkur til aö
halda áfram, “ segja Þóra Björnsdóttir og Örvar Már Kristinsson en þau
haida tónieika í Hafnarborg í kvöld.
erudeildinni við háskólann og er kominn með
annan fótinn i kór Ríkisóperunnar í Vin. Þau eru
því bara i heimsókn hér á íslandi í sumar og til
________________Menning
Umsjón: Sigtryggur Magnason
Fröken Júlía
á förum
Nú fer hver að
verða síðastur að
sjá sýningu Ein-
leikhússins á
Fröken Júlía -
enn og aftur al-
veg óð í leik-
stjóm Rúnars
Guðbrandssonar.
Verkið var frum-
sýnt 30. júní.
Leikarar eru Ámi Pétur Guðjóns-
son, Pálína Jónsdóttir og Sigrún Sól
Ólafsdóttir. Þetta er sýning sem eng-
inn ætti að láta fram hjá sér fara en
síðustu sýningar eru í kvöld, annað
kvöld og sú alsíðasta á laugardag og
hefjast allar sýningamar klukkan
átta. Verkið er sýnt í Smiðjunni,
Sölvhólsgötu 13, en gengið er inn um
port við Klapparstíg.
Kristinn
gerir víðreist
Kristinn Sig-
mundsson óperu-
söngvari og Jónas
Ingimundarson pí-
anóleikari halda
tónleika i ísafjarð-
arkirkju fimmtu-
daginn 23. ágúst kl.
20.30, Egilsstaða-
kirkju sunnudag-
inn 26. ágúst kl. 17.00 og í Salnum i
Kópavogi fimmtudaginn 30. ágúst
kl. 20.00.
Á efnisskránni, sem er afar fjöl-
breytt, eru lög eftir Schubert, Sibeli-
us og aríur eftir Verdi auk margra
alþekktra laga eftir íslensk tón-
skáld.
Kristinn Sigmundsson hefur nú
um árabil verið upptekinn við söng
við mörg af stærstu óperuhúsum
heims, m.a. Scala í Mílanó,
Metrópólitan í New York, Óperuna i
París o.fl. Hann gefur sér þó alltaf
tíma inn á milli til að gleðja land-
ann með söng og er þess skemmst
að minnast að hann fór í mikla
söngför um landið í maí sl.
Með Kristni nú eins og jafnan
áður er píanóleikarinn Jónas Ingi-
mundarson. Þeirra samstarf er
löngu landsþekkt og hefur staðið
um árabil. í undirbúningi eru tón-
leikar á listahátíð í Suður-Frakk-
landi um miðjan september þar sem
þeir félagar, Kristinn og Jónas,
flytja sömu efnisskrá.
Sjónþing Bjarna
Tilkynnt var við
athöfn í Ráðhúsinu
á menningarnótt
kl. 15.00 að Bjarni
H. Þórarinsson
sjónháttafræðingur
yrði meðal þeirra
listamanna sem
hlytu starfslaun
Reykjavíkurborgar
á þessu ári. Klukkustund siðar opn-
aði Bjarni sjónþing sitt í Reykjavík-
urAkademíunni i JL-húsinu Hring-
braut 121. Bjarni sýnir núna gott úr-
val af verkum sínum undanfarin ár
og einnig vísi að næsta sjónþingi.
Hann hóf sjónþingið með sjónræn-
um gjömingi og Eirikur Þorláks-
son, forstöðumaður Listasafns
Reykjavíkur, flutti ávarp. Sýning
Bjarna er opin frá kl. 9.00-17.00
virka daga vikunnar og stendur til
I. október. Allir eru velkomnir og
eru verkin til sölu ásamt nýju vegg-
spjaldi.
Bjarni hefur undanfarin ár skap-
að sér gott orð sem sjónháttafræð-
ingur. Hann er stofnandi Vísiaka-
demíunnar og höfundur fræða
hennar. Bjarni heldur nú 12. sjón-
þingið en það síðasta, í Nýlistasafn-
inu árið 2000, vakti góða athygli.
Framsetning verka Bjarna er í
myndlistarformi nýs liststíls, þar
sem hann blandar saman handriti
og myndlist og kallar benduvísilist
sem birtist í formi vísirósa. Höfund-
ur kallar verkefnið Litlu íslensku
endurreisnina. Sýningin á verkum
Bjarna er þriðja sýningin sem
ReykjavíkurAkademían stendur
fyrir. Hinar fyrri voru: Kynstrin öll
í umsjá Katrínar Sigurðardóttur og
Annars vegar fólk eftir Birgi Andr-
ésson.