Dagblaðið Vísir - DV - 30.08.2001, Blaðsíða 18

18
FIMMTUDAGUR 30. ÁGÚST 2001
FIMMTUDAGUR 30. ÁGÚST 2001
23
Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aóstoóarritstjórar: Jónas Haraldsson og Sigmundur Ernir Rúnarsson
Fréttastjóri: Birgir Guðmundsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvik, simi: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.netheimar.is/dv/
Fréttaþjónusta á Netinu: http://www.visir.is
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Strandgata 31, sími: 460 6100, fax: 460 6171
Setning og umbrot: Útgáfufélagið DV ehf.
Plötugerö: ísafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuði 2050 kr. m. vsk. Lausasöluverð 190 kr. m. vsk., Helgarblað 280 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds,
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Vaxtalcekkun bíður
Seðlabankinn er beittur miklum þrýstingi þessa dagana
um að lækka vexti. Þrýstingurinn kemur hvaðanæva: frá
verkalýðsforystu og bankastjórum, fulltrúum atvinnulífs
og jafnvel félagasamtaka. Krafan er jafnan sett fram með
þeim rökum að smávegis niðursveiflu, sem nú gætir í
efnahagslífi landsmanna, verði að mæta með viðeigandi
meðulum. Og vaxtalækkun auki tiltrú manna á hagkerfið
og bæti hag heimilanna. Enginn fæst hins vegar til að
segja að niðursveiflan sé kærkomin.
Færa má fyrir því haldbær rök að þenslan í íslensku
samfélagi á síðustu árum hafi verið of mikil. Hagvöxtur-
inn hefur verið mikill, jafnan á bilinu fjögur til fimm pró-
sent á nokkuð löngu árabili, með þeim annmörkum sem
honum fylgja. Það er hverju hagkerfi eðlilegt að sveiflur
þess séu á báða vegu og í reynd er ekkert við því að segja
að heldur hægi á vextinum um stundarsakir. Það er hverj-
um manni hollt að hægja öðru hverju á og hugsa sinn
gang. Hagkerfi þurfa líka sinn hægagang.
Birgir ísleifur Gunnarsson, aðalbankastjóri Seðlabank-
ans, hefur haldið ró sinni síðustu daga. Það er gott. íslend-
ingar græða á þeirri ró til langframa. Birgir þarf ekki að
kaupa sér stundarvinsældir með því að lækka vexti, þó
ekki væri nema lítillega, til að geðjast kóngum í hverri
grein. Hann hefur réttilega bent á að mikilvægasta mark-
mið Seðlabankans nú um stundir sé að kæla hagkerfið og
halda aftur af verðbólgu. Það verður ekki gert með vaxta-
lækkun. Hún er ekki tímabær.
Seðlabankinn er með stefnu sinni í vaxtamálum að
sýna aðgæslu. Hennar er þörf. Sami banki hefur ekki
alltaf sýnt sömu aðgæslu. Þar er átt við að þegar réttilega
var breytt úr fastgengisstefnu yfir í verðbólgumarkmið
voru vikmörkin sett of hátt. Fyrir vikið leitaði verðbólgan
í efri mörkin og hefur haldist þar lengur en búist var við.
Seðlabankinn sýndi ekki aðgæslu á fyrstu vikum breyttr-
ar stefnu og allir þekkja afleiðingarnar: hratt og mikið fall
krónunnar. Þenslan var ekki hamin.
Á þessum tíma skálduðu forkólfar ríkisstjórnarinnar og
sögðu efnahaginn vera í langtum betra horfi en raunin
var. Forsætisráðherra liktist sálmaskáldi i umræðu sinni
um að allt væri i stakasta lagi. Þjóðin kynntist öðru. Þá
lét Seðlabankinn blekkjast og hélt að sér höndum en hefði
betur aðhafst. Nú gerir hann rétt og aðhefst ekkert. Hann
lætur ekki blekkjast af tímabundinni örvæntingu manna
úti í bæ sem vilja spýta inn í efnahaginn og snúa sveifl-
unni við. Bankanum líkar niðursveifla.
Það er áhyggjuefni að fulltrúar atvinnulífs og fleiri sem
fylgjast grannt með framvindu efnahagsmála krefjist
skyndiúrræða. Ofþenslan er liklega að baki en ekki þensl-
an. Hagkerfið er aðeins að róast. Nokkur niðursveifla er
heppileg og landsmönnum holl. Brýnt er að gleyma ekki
meginmarkmiðum á stundum sem þessum en þau hljóta
að vera að hafa hemil á verðbólgunni og að tryggja stöðugt
verðlag. Vaxtalækkun kann að vera eðlileg innan nokkurs
tíma en rökin fyrir henni nú eru veik.
Landsmenn eru sagnaþjóð og hafa á síðustu misserum
talað í sig ímyndaða kreppu. Nýjustu hagtölur benda aft-
ur á móti til annars. Þar er engin merki að finna um sam-
drátt í efnahagslífinu. Að vísu hefur heldur dregið úr út-
lánabrjálæðinu á þessu ári og var löngu kominn tími til,
en velta þjóðfélagsins er enn mikil. Fyrstu fjóra mánuði
þessa árs var heildarvelta nærri sjö prósentum meiri að
raungildi en á sama tíma i fyrra. Samfélag með þessa
veltu þarf ekki örvandi lyf, þvert á móti róandi.
Sigmundur Ernir
DV
Skoðun
Siðferði fiskveiðistjórnar
Nú, þegar nýtt úthlutunar-
ár aflaheimilda er að renna
upp, ólgar undir í sjávarút-
vegi. Undiraldan er þung en
mig grunar að hægt sé að
fmna fáeinar meginástæður
fyrir því að almennir borgar-
ar fara að kenna sjóveiki um
borð í þjóðarskútunni. Mér
finnst að einstaka alþingis-
menn og ráðherra sjávarút-
vegsmála séu ranglega að
etja saman sjómönnum og
útgerðarmönnum eftir þvi
hvar þeir búa á landinu og
eftir gerð og stærð bátanna.
Ráðherra virðist ætla að auka afla-
heimildir til smábáta með því að taka
það af þeim sem lagt hafa á sig ómælt
erfiði við aðlögun að gUdandi leikregl-
um. Búið var að gefa út dapurlegar
niðurstöður fiskifræðinga og voru það
nógu slæm tíðindi fyrir útgerðarmenn
og sjómenn um land allt.
Á vitlausu plani
Einstaka stjórnmálamenn hafa séð
akk í því að velta umræðunnnni um
úthlutun aflaheimilda aftur um ára-
tugi, þegar fólk í þessu landi gat ekki
Kristján
Björnsson
sóknarprestur
í Vestmannaeyjum
um frjálst höfuð strokið fyrir
deilum um hámarksafla. Þá
var umræðan stórlega sliguð
af harðri gagnrýni hags-
munaaðila á niðurstöður
fiskifræðinga. Þá, nú og áður
fyrr hefur það verið stór
pólitísk ákvörðun að fast-
setja hámarksafla fyrir hvert
fiskveiðiár, enda hefur efha-
hagsafkoma íslendinga löng-
um oltið á þessari ákvörðun.
En á þessu ári er málið að
fara úr böndunum. Það
________ stafar aðallega af því að viss-
ir stjórnmálamenn hafa
dregið málefnið niður á vitlaust verk-
unarplan. Og óvart er ráðherra sjávar-
útvegs að láta mála sig út í horn.
Meginsiðferði fiskveiða
Þeir hafa gleymt því að eitt mikil-
vægt markmið erTagt til grundvallar í
siðferðilegri afstöðu okkar til fisk-
veiða. Það er vöxtur og viðgangur
fiskistofnanna í sjónum við ísland og
sú langvarandi hagsæld sem af því
leiðir fyrir þjóðarbúið í heild. í mín-
um huga er þetta siðferðilega sjónar-
mið eina raunhæfa skýringin á því að
allur þorri manna hefur,
þrátt fyrir allt, sætt sig
við þá stjórnun fiskveiða
sem nú er við lýði.
Sú siðferðilega krafa
sem vestfirskir stjórn-
málamenn hafa haldið á
lofti nú hefur ekki verið
þáttur í þessari stóru sið-
ferðilegu forsendu fyrir
stjórnun fiskveiða. Þeir
halda því fram að það sé
siðferðilega rétt að mis-
muna sjómönnum og út-
gerðarmönnum eftir bú-
setu. Siðferðileg afstaða
til byggðamála hefur ekki
verið hluti af því megin-
siðferði sem stjórnun
fiskveiða hvilir á enda
hefur fiskveiðistjórnun-
arkerfið kostað sársauka
og fórnir víða um land í
stórbrotnu aðlögunar-
ferli. Það er einfalt að
draga þá niöurstöðu út frá reynslunni
af ríkjandi kerfi.
Leikreglurnar gilda
Fram til þessa hefur verið vikið frá
„Mér finnst að einstaka alþingismenn og ráð-
herra sjávarútvegsmála séu ranglega að etja
saman sjómönnum og útgerðarmönnum eftir því
hvar þeir búa á landinu og eftir gerð og stœrð
bátanna. “ - Mannlíf við höfnina.
siðferðilegum meginsjónarmiðum af
og til og er þar komin kenningin um
hinn svokallaða byggðakvóta. Þá sætt-
ust menn á að víkja frá reglunni af því
að ekki var frá öðrum tekið en fiski-
Fjölskylda útskúfuð
Þau hafa lengi dunið á okkur slag-
orðin um hollustu hreyfmgar. Blöðin
eru full af tilboðum um sprikl og í
ljósi þess að ekki verða haldin fleiri
sumarnámskeiö er nú reynt að freista
barna og unglinga með tilboðum um
íþróttaæfingar af ýmsu tagi. Því hefur
lengi verið haldið fram, sennilega
með réttu, að þátttaka barna í íþrótt-
um auki andlegan styrk þeirra, styrki
þau félagslega og hafi jafnvel varanleg
áhrif á námsgetu. Því er það nú að
fjölskyldur sitja yfir borðum og skipu-
leggja í sameiningu hollar tómstundir
fyrir helst alla fjölskylduna.
Hópíþróttir eru dálítið sér á báti og
gilda þar nánast trúarlegar grundvall-
arreglur. Liðið gengur að sjálfsögðu
„Hópíþróttir eru dálítið sér á báti og gilda
þar nánast trúarlegar grundvallarreglur.
Liðið gengur að sjálfsögðu fyrir öllu og
hagur liðsheildar er settur ofar hag ein-
stakra liðsmanna. “ - Frá Pæjumótinu á
Siglufirði síðsumars.
fyrir öllu og hagur liðsheildar er sett-
ur ofar hag einstakra liðsmanna.
Heragi ríkir á öllum æfingum og sá
sem ekki kemur úrvinda heim í hvert
sinn er að spara sig.
Veikustu hlekkirnir
Lúðamir sem hafa ætlað að taka
sig á að haustinu detta úr lestinni
áður en fjórar vikur eru liönar og þó
svo að missir sé í æfingagjaldinu
þeirra þá er það betra en að hafa slíka
dragbíta með á æfingum. Það raðast
fljótt í virðingarstiga liðsins eftir getu
og mikið er á sig lagt til að halda
góðri stöðu þar. Liðinu er raðað upp á
vellinum og stöðurnar ákveönar.
Það kemur fljótt í ljós hverjir munu
eyöa mestum
tíma á bekkn-
um, varaskeifur
ef-til stórfelldra
óhappa kemur
meðal þeirra
sem geta betur.
Þegar liðsmenn
eru ungir að
árum er þetta
stundum gert
með silkihönsk-
um og þá sér-
staklega ef um
er að ræða
stúlkur, þær
eru jú svo við-
kvæmar. Auk
þess þarf
íþróttahreyfing-
in að standa
undir siagorð-
inu - íþróttir
fyrir alla. Dálít-
ið lúið en hríf-
andi samt. En ekki tekst
alltaf að fela hið rétta and-
lit félagslegs miskunnar-
leysis og skyldleika við
blindni herþjálfunarinn-
ar. Og kemur nú ein af
mörgum sönnum sögum
sem hér hafa verið sagðar
að undanfórnu og alltaf
nóg af.
Pæjumótið
Hún hafði æft fótbolta
og líkaði það vel. Þetta
var ekki alltaf auðvelt en
henni hafði tekist aö halda
Sigfríöur
Björnsdóttir
tónlistarkennarí
þessu
gangandi samhliða tónlistarnáminu.
Hún hafði þegar keppt oft og kappleik-
ir voru hennar yndi. Hún hafði hlakk-
að til að fara á Pæjumótið svokallaða
frá því í vor. Eitthvað voru skipulags-
málin flókin því hún átti að vera á
svipuðum tíma á námskeiði með tón-
listarskólanum. En hún lét mömmu
sína um þetta allt og hafði fyrir löngu
ákveðiö að gera bara sitt besta á báð-
um vígstöðvum.
Svo kom sumarið. Menn voru á ferð
og flugi en einn eftirmiðdag var
hringt og varð móðirin fyrir svörum.
I símanum var þjálfari stúlkunnar að
athuga hvort barnið yrði ekki örugg-
lega með fyrir norðan, því liðið þyrfti
á því að halda. Móðirin útskýrði
púsluspilið vegna tónlistarnámskeiðs-
ins en sagði þær geta verið komnar á
ákveðnum tíma til að telpan gæti
keppt með. Sumarbústaðaferðir,
skipulögð ferðalög og vinna setti svip
á vikurnar og áður en hún vissi var
komið að þessu öllu.
Fjölskyldan pakkaði saman bæði
tónlistardóti og fótboltagræjum og
ekki
lagði af stað. Vel gekk i tónlist-
inni fram eftir degi, en næsti
áfangi var miklu lengri. Siglu-
fiörður er langt í burtu þó mað-
ur hafi verið á námskeiði í
Borgarfírði. Þau gerðu sér ferð-
ina skemmtilega með spjalli og
leikjum, enda vön að fara um
landið.
Burt með barnið
Á Siglufirði voru móttökurn-
ar hins vegar sérkennilegar.
Nú, ert þú komin? Það var ekki
gert ráð fyrir þér. Þú borgaðir
skráningargjafdið sem átti að
borga á æfingu í bænum. Nei, það er
ekki tif hressing handa þér. Nei, þú
getur ekki fengið gistingu. Nei, þú get-
ur ekki fengið að vera með í boltanum
þótt þú reddir þér gistingu annars
staðar. Nei, þú færð ekki að vera með
í leikjunum.
Mótbárur báru engan árangur. Að
þau hefðu verið búin að ræða við þjálf-
arann í síma og talið máfið frágengið.
Að þau hefðu ekki vitað að greiða ætti
skráningargjafdið í bænum. Að þau
gætu alveg greitt það núna. Að hún
hefði ekki komist á siðustu æfingu í
bænum vegna ferðar hjá fiölskyldunni.
Að hún hefði látið vita af því áður. Að
þau væru nú komin alla þessa leið, og
hvort ekki mætti hliðra til i ljósi þess?
Ekkert. Ekkert beit á heragann í
formfræði þeirra sem stóðu að skipu-
laginu. Fjölskyldan átti þann einn kost
að fara til baka heim til Reykjavíkur.
Ef einhverjum finnst þetta falleg fram-
koma við börn þá skulum við vona að
viðkomandi sé barnlaus sjálfur og
verði það um alla framtíð.
Sigfríður Björnsdóttir
stofnunum sjálfum. Nú er
verið að mæta byggða-
sjónarmiðunum á nýjan
hátt með því að skerða
áður gefin fyrirheit til
annarra. Það er auk þess
gert á samdráttartimum.
Það mun ekki ganga upp
| ef einhver dugur er í
þeim mönnum sem halda
sig við meginrök og missa
ekki sjónar á langtíma-
markmiðum fiskveiði-
stjórnunar.
Ekki gengur að skerða
hlut þeirra sem lánast
hefur að laga sig að gild-
andi leikreglum með til-
heyrandi kostnaði við
kaup á aflaheimildum og
ótal erfiðum ákvörðunum
um hagræðingu, manna-
ráðningar og viðskipti
með skip. í þessum harða
leik verða leikreglurnar
að gilda áfram á þann hátt að megin-
markmiðunum verði ekki ógnað því
annars' hefur allur fiöldinn fært fórnir
að óþörfu.
Kristján Björnsson
Ummæli
Skýr umhverfispólitík
- „Það vakti mig til
umhugsunar við lest-
ur úrskurðarins að
þar má finna skýra
pólitíska stefhumótun.
Þama eru lagðar lín-
ur að umhverfispóli-
tík sem er mjög af-
dráttarlaus standi úrskurðurinn
óhaggaður. Færa má fyrir því rök að
standi þessi úrskurður þá verði virkj-
un vatnsfalla eins og Jökulsánna á
Dal og í Fljótsdal og smærri vatns-
falla eins og t.d. Bessastaðaár aldrei
samþykkt, bygging vega á svæðinu og
umferð ferðafólks verulega takmörk-
uð, enda sannað að þar sem þúsundir
ganga um þótt á tveimur jafnfljótum
sé verður ekki lengi um ósnortin víð-
erni að ræða. Ég læt mér ekki detta í
hug að úrskurður Skipulagsstofnunar
sé geðþóttaverk."
Hrafnkell A. Jónsson í Morgunblaösgrein.
íslensk skattpíning
„Skattamir heita
svo flóknum nöfnum
að þeir festast varla í
minni. Þeir koma í
formi stimpilgjalda,
virðisaukaskatts og
ofurtolla á grænmeti.
Tekjuskattar á ein-
staklinga hér á landi eru þeir hæstu
í heimi. Við erum nærri því hálft
árið að vinna bara fyrir ríkið. Þeir
sem laumast rétt yfir lúsarlaunin
lenda i hátekjuskatti og þurfa að
borga ennþá meira. Bensínokrið á ís-
landi er m.a. tilkomið vegna skatta á
bensínið. En þótt stjórnvöld hér okri
á bensíninu bjóða þau fólki enga val-
kosti með almennilegum almennings-
samgöngum líkt og önnur siðmennt-
uö samfélög gera.“
Bjami Brynjólfsson í leiöara Séö og heyrt.
Spurt og svarað
Boðar samkomulag Lœknafélags Islands og ÍE trúverðuga lendingu í ga
Friðrik Vagrt Guðjónsson,
heilsugœslulœknir á Akureyri.
Samkomulag um
áþekkati skilning
„Að mínu mati er þetta engin
lending í málinu, heldur sam-
komulag um áþekkan skilning
á vissum atriðum í deilunni.
Eftir stendur í mínum huga það grundvallarat-
riöi að trúnaðarupplýsingar úr samtölum lækna
og skjólstæðinga þeirra skuli ekki fluttar eitt né
neitt, nema skjólstæðingarnir fari skriflega
fram á það.
Samkomulagiö breytir í engu mínum fyrri yf-
irlýsingum varðandi þessi mál; það er að verði
upplýsingar um mína sjúklinga fluttar án sam-
þykkis þeirra þá treysti ég mér ekki til að starfa
við slík skilyrði."
Ásta Möller,
þingmadur Sjálfstœöisflokks.
Sáttargjörð til
framfara
„Samkomulagið segir okkur að
einlægur vilji er fyrir þvi meðal
beggja aðila, það er lækna og ÍE,
að vinna í því í sameiningu að
gagnagrunnur á heilbrigðissviði verði að veruleika.
Tortryggni sem ríkti meðal fólks í þessu máli virð-
ist hafa verið eytt.
Meginmálið er auðvitað að heilbrigðisstarfs-
menn og almenningur séu tilbúnir til samstarfs um
uppbyggingu gagnagrunnsins, og hvað lækna varð-
ar virðist það hafa tekist með þessu samkomulagi.
Ég tel að grunnurinn verði ótrúlegt tæki til fram-
fara í heilbrigðisvísindum, þannig að mjög mikil-
vægt er að um hann ríki góð sátt allra á meðal ef
hann á að nýtast sem skyldi."
Sigurður Þorri Sigurðsson
tryggingarábgjafi.
Mótmœli eru
afiirhald
„Samkomulagið er húverðugt.
Það kom ekki á óvart að það kæmi
kurr i ýmsa þegar tE næði sam-
komulagi við Læknafélagið, sjálfur
var ég alla tíð viss um að það næðist. Að vera mótfall-
inn gagnagrunninum finnst mér afturhaldssemi.
Dulkóðun nafna kemur í veg fyrir möguleikann á því
að upplýsingar leki út.
Hins vegar þarf að gera strangar kröfur um meðferð
upplýsinga, þær hafa verið gerðar og treysti ég ÍE til
að fylgja þeim eftir. Viöurlög við broti á lögum um
gagnagrunninn ættu að vera leyfissvipting og svo háar
fjársektir að engum ætti að detta í hug að reyna slíkt.
Gagnagrunnurinn á svo eftir að verða okkur og kom-
andi kynslóðum til góðs.“
Ögmundur Jónasson,
þingmabur VG.
Deilt á nýjum
nótum
„Samkomulag sem ég myndi sætta
mig við yrði að tryggja að enginn færi
inn i gagnagrunninn nema hann hefði
áður gefið til þess samþykki sitt.
Læknar hafa ekki siðferðUegt umboð.til að senda upplýs-
ingar um sjúklinga sína inn í gagnagrunn sem á að nota
í viðskiptalífmu, eins og þennan, án þess aö upplýst sam-
þykki sjúklinga þeirra Uggi fyrir. Það er með ólíkindum
hver framvindan hefur orðið, allt frá því að Davíð Odds-
son blessaði í Perlunni undirskrift samkomulags milli ÍE
og svissnesks lyfjafyrirtækis sem sóttist eftir þvi að fá ís-
lensku þjóðina ofan í tilraunabúr. Umgjörðin þá var
hneyksli og framhaldið hefur orðið eftir því. Samkomu-
lagið nú sýnist mér ekki byltingarkennt, en deilan um
persónuvernd er hafin á nýjum nótum.“
&o\ T\íe$?5WK&ofá
p i %
Sjaldan brýtur
gæfumaður gler
Islensk erfðagreining og Læknafélag íslands hafa nú náö lendlngu í gagnagrunnsmállnu, en útl í þjóðfélaglnu er hún víöa umdeild.
-4-
Reykjavikurborg er glerbrotum
stráð borg. Hún er frekar sjúskuð
borg. Hluti borgarbúa er önnum kaf-
inn við að rífa niður góða viðleitni.
Glerbrot og glersalli þekja götur og
gangstéttir. Aðeins í örgustu af-
kimum stórborga er veggjakrot
stundað átölulaust eins og í höfuð-
borginni. Löggæsla er varla starf-
andi að neinu marki í Reykjavík - og
nú á að minnka hana enn.
Góðæri, harka og
öfuguggaháttur
Góðærið svokallaða sem dunið
hefur á þjóðinni undanfarin misseri
hefur ekki skapað öllum mikla lífs-
hamingju. Harka, öfuguggaháttur,
eiturlyf og taumlaus áfengisdrykkja
- er það góðæri? Lífshamingjan er
fráleitt afsprengi peninga einna sam-
an. Og þrátt fyrir rúm fiárráð virðist
þessi þjóð að hluta til heldur óham-
ingjusöm, bitur og firrt. Þrátt fyrir
allan lífshamingjuiðnaðinn er ein-
hver holur hljómur í lífi okkar.
Ég hef mikla trú á kynslóðinni
sem bráðum erfir landið. Flestir
þessir krakkar eru kurteisir, þægi-
legir og skemmtilegir en of stór hluti
þeirra er pirruð, frek og eigingjörn
eintök af mannverum. Ég horfði með
hryllingi á það sem dundi yfir mið-
borgina eftir að klukkan sló tólf á
miðnætti á menningarnóttina
svokölluðu. Það varð einhver ösku-
buskubreyting á mannskapnum við
klukkusláttinn og óskiljanleg öfl
leystust úr læðingi á stuttum tíma.
Elstu og yngstu kynslóðir síuðust
burt úr miðbænum til sinna heima -
eftir urðu krakkar sem erfa landið.
Afbragðskvöld breyttist í óhugnað
næturinnar.
Sjaldan brýtur gæfumaður gler
segir máltækið en í Austurstræti var
fyrsta búðarrúðan smölluð - hjá
góðu konunum í Thorvaldsensfélag-
inu. Af og til mátti heyra flöskur
brotna á malbikinu. Tveir heldur
nöturlegir strákar arka í vesturátt;
annar sturtar bjórnum í sig og ein-
hendir flöskunni í götuna. Síðan
stígur hann í mikilli bræði á brotinn
flöskubotninn og heldur sína leið
með illvígan reiðisvip límdan á and-
litið.
Kynferðislegt áreiti
á Lækjartorgi
Við Lækjartorg eru tvö ungmenni
að kljást upp við búðarrúðu, fallega
klæddir og snyrtilegir krakkar.
Stúlkan emjar og kallar á
hjálp, drengurinn heldur
henni í klemmu upp að búð-
arrúðunni og þröngvar
hnénu milli fóta henni. Eng-
inn skiptir sér af þessu kyn-
ferðislega áreiti. Ekki nokk-
ur maður. Ég pikka í öxlina
á unga manninum sem segir
drafandi röddu að þetta sé
kærastan sín. Ég segi að
maður umgangist ekki
kærustuna svona. Hún öskr-
ar að hann sé ekki kærast-
inn sinn. Ég á engin svör, ég
get ekkert gert. Kemur mér ““““
þetta við?? Upp allan Laugaveginn
heyrist glerið brotna og fólkið veður
áfram í glerbrotunum. Reykvísk
menningarnótt er skollin á, borgara-
styrjöld sem veröur ekki stöðvuð.
Löggan ósýnilega
Ekki sá ég einn einasta lögreglu-
mann á vappi þetta menningarkvöld,
ekki einu sinni eftir að ungmennin
mættu til leiks. En auðvitað verða 50
Jón Birgir
Pétyursson
skrifar:
svartklæddir löggæslu-
menn á vakt ekki mjög
áberandi innan um 50 þús-
und manns.
Löggæsla er nauðsyn í
þjóðfélaginu og aldrei
meiri en nú. í gær mátti þó
lesa í Morgunblaðinu að
lögreglumönnum í Reykja-
vík verði fækkað um allt
að 25 nú i haust. í Frétta-
blaðinu sama dag las ég
um Nígeríumann sem þor-
ir ekki að koma nálægt
miðbænum - honum finnst
að lifi sínu sé ógnað þar.
Menn þurfa ekki að vera hörunds-
dökkir til þess. Á sama tima er verið
að fækka í löggunni sem hefur þó
verið nánast ósýnileg undanfarin
misseri. Eitthvað er að í stjórnkerfi
okkar þegar ráðherrar nánast rústa
heilbrigðiskerfið, stórskaða síðan
húsnæðiskerfið - og nú löggæslu og
bráðnauðsynlega vemd og vöktun
fyrir borgarana. Hver bað um þenn-
an ógáfulega sparnað?
„Ég horfði með hryllingi á það sem dundi yfir miðborg-
ina eftir að klukkan sló tólf á miðnœtti á menning-
amóttina svokölluðu. Það varð einhver öskubusku-
breyting á mannskapnum við klukkusláttinn og óskilj-
anlegöfl leystust úr læðirigiáítuttum tíma.“...