Dagblaðið Vísir - DV - 10.09.2001, Blaðsíða 14

14
Menning
Stúdentalíf
Þaö var mörgum ómótstæðilegt
tilboð um skemmtun þegar auglýst
var að Jónas Ingimundarson ætl-
aði að spila með þeim Bergþóri
Pálssyni og Ólafi Kjartani Sigurðs-
syni í Salnum. Á dagskránni voru
gamlir gamansöngvar frá Svíþjóð,
Gluntasöngvamir eftir Gunnar
Wennerberg. Eldri kynslóðin þekk-
ir víst þessi lög en undirrituð
reyndist ekki kannast við nema
svona þrjú. Það var hins vegar
ekki endilega ókostur.
Stúdentar og líf þeirra hefur
löngum verið sveipað dýrðarljóma
frelsis og áhyggjuleysis. Frægt er
hvernig Robert Schumann hélt
dagbók um lifnað sinn sem náms-
maður áður en hann helgaði sig
tónlistarnámi, en sendi fiölskyldu
sinni bréf þar sem lýsingar sömu
daga voru allar aðrar og siðlegri
en í dagbókinni. Gluntarnir minna
dálítið á þennan stúdentastíl, eilít-
ið drykkfelldir, tilfinningaríkir,
hollir vinum sínum og viðkvæmir.
Þetta er svona alþýðlega, ritskoð-
aða útgáfan af Werther og róman-
tíkin ríkuleg þó ekki sé daðrað við
Hyldýpisgjána í hverju skrefi.
Þessi ríílega tuttugu lög eru
ótrúlega ólík innbyrðis. Allt frá ör-
stuttum stemningum yfir í langar
senuraðir þar sem stíll er úr ýms-
um áttum. Dæmi um það síðar-
nefnda er Próffagnaður í Eikilundi,
sem er eins og samanröðuð senu-
brot úr söngleik eða óperettu. Oft
eru bæði textar og lög í gamansömum stíl en
alvarlegri hugleiðingar fylgja á milli. Hollusta
vinanna í Fjárkröggunum eftir hlé var sann-
DV-MYND EÖJ
Jónas, Bergþór og Ólafur Kjartan á fullu
Eilítiö drykkfelldir, tilfinningaríkir, hoilir vinum sínum og viðkvæmir.
færandi. Lagið Ákæran er unnið úr ólíku efni,
Ólafur söng dramatískt og Bergþór átti þarna
mjög fallega tóna. Bergþór á það til að ýkja en
góðu lófataki.
einlægni hans og látleysi í lag-
inu Ástarsorgir magistersins
var hrifandi. Báðir eru þessir
söngvarar mjög lifandi sviðs-
menn og samspil þeirra var
gott. Bergþór söng efri röddina
en Ólafur söng þá neðri og
þurfti að syngja dálítið niður
fyrir það sem honum liggur
best. Hann fór þó vel með þetta.
Raddstyrkur beggja er mikill
og hreinn tónninn fyllti salinn.
Textameðferð á svona efni er
mikilvæg því menn hlusta eftir
hverju orði til að missa ekki af
gríni eða alvöru. Þýðingar Eg-
ils Bjarnasonar hljómuðu
liðugar og oft sláandi skemmti-
legar. Bergþór skilar texta með
miklum ágætum og heyrðist
hvert orð um allan sal. Texta-
framburður Ólafs var allur
loðnari, oft skemmtilega leik-
rænn en skilaði merkingunni
ekki nógu örugglega til lilust-
enda. Atriði sem hann verður
að skoða sem arftaki Bergþórs i
hlutverki Papagenós í Töfra-
ílautunni nú i haust.
Á þessum fyrstu tónleikum
Tíbrárraðar 1 var vígður nýr
Steinway-flygill. Jónas Ingi-
mundarson kynnti hljóðfærið
fyrir gestum og áður en gaman-
söngvarnir sænsku hófust var
það tónlist meistara meistar-
anna, Beethovens, sem hljóm-
aði um Salinn. Þessi virðingar-
vottur við fallegt hljóðfæri var
viðeigandi og þakkaður með
Sigfríður Björnsdóttir
Tónlist
Aftur til fortíðar
Hildigunnur Halldórsdóttir, Guörún Oskarsdóttir, Siguröur
Halldórsson og Camilla Söderberg
/ heild var samhljómur hljóðfæranna góöur oggaf
skemmtilega innsýn í fortíðina.
hnífjafnt.
Sigurður Halldórsson lék svo eftir hlé
Fantasíu nr. 2 í G-dúr fyrir fiðlu, umskrif-
aða fyrir fimm-strengja selló. Hljómurinn i
barokksellói er nokkuð daufari en í venju-
legu sellói en Sigurður lék verkið af krafti
og voru Allegro-þættirnir tilþrifamikilir þó
að á einstöku stað örlaði á óhreinindum í
hröðustu skölunum og hljómunum. Sigurð-
ur og Guðrún léku svo með Hildigunni
Halldórsdóttur Sónatínu fyrir fiðlu og
fylgirödd nr. 1 í F-dúr og var hér margt fin-
lega og fallega gert þó að á stundum bæri
eins og fyrr segir á ónákvæmri intónasjón
í fiðlu. Tónleikunum lauk á Tríósónötu i d-
moll þar sem fágað en kraftmikið samspil
hópsins með Camillu Söderberg í broddi
fylkingar leiddi áheyrendur aftur í aldir
og setti punktinn aftan við i-ið á vel lukk-
uðum tónleikum.
Hrafnhildur Hagalin
mannsgaman

/
I einsemd
tækninnar
Norðurljós 2001, tónlistarhátíð Musica
Antiqua, hófst á laugardaginn sl. með tón-
leikum í Fríkirkjunni þar sem flutt voru
verk eftir Georg Philipp Telemann. Tele-
mann var eitt atkvæðamesta tónskáld
barokktímans og mikilvirkari en báðir
samtímamenn hans, Bach og Handel, en
eftir hann liggja m.a. 40 óperur, 44 passíur,
um 600 franskir forleikir auk ógrynni
verka fyrir hin ýmsu hljóðfæri og
söngraddir. Flytjendur á tónleikunum voru
þau Camilla Söderberg á altblokkflautu,
Hildigunnur Halldórsdóttir á fiðlu, Guðrún
Óskarsdóttir á sembal og Sigurður Hall-
dórsson á selló.
I túlkun sinni á gamalli tónlist gera með-
limir Musica Antiqua sér far um að hverfa
sem mest aftur til fortíðar og var hér m.a.
leikið á fimmstrengja-selló og barokkfiðlu í
takt við tíðarandann. Sennilega er það
nokkurt stökk fyrir venjulega hljóðfæra-
leikara að svissa af sínum hljóðfærum yfir í
barokkhljóðfæri og gæti það ef til vill verið
skýringin á því aö dálítið skorti á intónasjón
á köflum í strengjum, aðallega fiðlu, þó að í
heild hafi samhljómur hljóðfæranna verið
góður og gefið skemmtilega innsýn inn í for-
tíðina.
Fyrsta verkið á efnisskránni var Tríósónata
í a-moll fyrir blokkflautu, fiðlu og fylgirödd.
Camilla Söderberg leiddi hópinn með kraft-
mikilli spilamennsku og smitandi innlifun og
var verkið í heild vel flutt og samspilið gott.
Guðrún Óskarsdóttir lék því næst Fantasíu
fyrir sembal í C-dúr en Telemann skrifaði
þrjár tylftir fantasía fyrir hljóðfærið, ítalska,
franska og þýska, og lék Guðrún nr. 2 úr
þeirri frönsku. Leikur hennar var öruggur og
tær, skrautnótur allar hámákvæmar og skýr-
ar og geysihraður en stuttur lokakaflinn mjög
glæsilegur. Camilla lék svo ásamt Sigurði og
Guðrúnu síðasta verk fyrir hlé, Sónatínu i c-
moll fyrir blokkflautu og fylgirödd. Camilla er
óskeikull blokkflautuleikari með frábæra
tækni sem gerir henni kleift aö renna sér af
ótrúlegu öryggi í gegnum ofsahraða skala og
hlaup og bar leikur hennar í Vivace-kafla
fyrmefndrar sónatínu þessu sterkt vitni en
hann reyndi mjög á tækni blokkflautuleikar-
ans. Allegro- kaflinn var sömuleiðis leikandi
léttur í meðförum hennar, hægu kaflarnir
afar fallegir og samspil hljóðfæranna
Mikið óskaplega þykir mér vænt um mann-
inn sem fann upp myndbandstækið. Hann hef-
ur ekki verið galinn. Þvert á móti vænn mað-
ur og glúrinn, því myndbandstækið hentar
svo óskaplega vel öllum dyntum manns sem
hæfilega latrar manneskju. Sjálft útvarpsvið-
tækið bliknar í samanburði og þarf nú nokk-
uð til.
Horfði á eina af þessum óborganlegu Tati-
myndum um daginn, eða öllu heldur seint um
kvöld. Fremur heitt i kjallaranum mínum
góða og myndin byrjuð að rúlla með slánan-
um langa sem fann upp aulalegasta göngulag
allra tíma. Hló passlega, en dofnaði einhvem-
veginn að innan eftir því sem leið á snælduna.
Óvenjulegt. Líklega þreyttur. Það hendir.
Vaknaði nokkru seinna i nálægð næturinn-
ar. Hafði sumsé steinsofnað og myndin var
búin, gersamlega. Stumraði á fætur og teygði
mig geispandi eftir spólunni úr tækinu, fór
upp og sofnaði öðru sinni og enn betur þessa
þreytulegu nótt.
En slikar eru dásemdir myndbandstækn-
innar að næsta dag gat ég stungið nákvæm-
lega sömu spólu í tækið undir sjónvarpinu
mínu og horft á algerlega sama Tati og ég
hafði sofnað yfir kvöldinu áður. I nákvæm-
lega sama kjallara. Einn í hornsófanum min-
um, k'læddur i þægilega Ijótan slopp með hár-
ið út í höfuðáttirnar. Og hláturinn bara eins
og hann kemur af úfnum. Einn með tækinu.
Og Tati. Engum að geðjast nema sjálfum mér.
Þannig er maður líkastur sjálfum sér, vak-
inn og sofinn. -SER
MÁNUDAGUR 10. SEPTEMBER 2001
Umsjón: Silja Aöalsteinsdóttir
Minningar imi ey
Kanadíski listmálar-
inn Louise Jonasson
flytur opinn fyrirlestur í
Listaháskóla íslands,
Laugamesvegi 91, í dag
kl.12.30, í stofú 024. Lou-
ise sýnir verk sín á
Kjarvalsstöðum um
þessar mundir og ber
sýningin yfirskriftina Minningar um ey eða Is-
land Souvenir (sjá umsögn A.I. í DV 3.9.).
Louise Jonasson er af islenskum ættum, fædd
í Winnipeg og lagði stund á listnám í Manitoba.
Hún hefur haldið fjölmargar einka- og samsýn-
ingar og verk hennar eru í eigu margra opinberra
stofnana í Kanada. í fyrirlestrinum fjallar hún
um myndlistarmenn frá Manitoba og sýnir
skyggnur af verkum þeirra.
Hnattvæðing
og þjóðarímynd
Á morgun kl. 12.05 heldur Hallfríður Þórarins-
dóttir mannfræðingur fyrirlestur í hádegisfunda-
röð Sagnfræðingafélags Islands í Norræna hús-
inu: „Hnattvæðing og íslensk þjóðarímynd - tveir
pólar á sama ás“. Fundurinn er opinn öllu áhuga-
fólki um sögu og er aðgangur ókeypis.
í erindinu verður fjallað um tilurð íslenskrar
þjóðarímyndar og hún sett i sögulegt og hnatt-
rænt samhengi. Tengsl hugmynda í anda þjóðem-
ishyggju um mállegan og genetískan hreinleika
verða reifaðar, einkum með tilliti til aukinna
áhrifa hnattrænna samskipta á sjálfsmynd Islend-
inga. Einnig mun fyrirlesari velta fýrir sér áhrif-
um fjölmenningar á íslenska þjóðarímynd.
Söngnámskeið
Ingveldur Ýr, söngkona og
söngkennari, heldur margs
konar söngnámskeið í vetur,
bæði fyrir byrjendur, lengra
komna og masterklassa fyrir
söngvara og söngnema.
Byrjendanámskeiðin eru
vikulega og ætluð fólki á öll-
um aldri. Kennd eru grunn-
atriði í söng, öndun, líkamsstaða og raddæfmgar,
tóneyrað er þjálfað og einföld atriði í nótnalestri
kynnt. Engin fyrri reynsla er nauðsynleg.
Þeir sem vilja rifja upp og hressa upp á söng-
tæknina fá líka námskeið fyrir sig. Þau henta til
dæmis kórsöngvumm, kennurum og leikurum.
Nánari upplýsingar í síma 898 0108.
Samsýning á
Seyðisfirði
Á laugardaginn var opnuð
myndlistarsýning í Skaftfelli
á Seyðisflrði þar sem þau
sýna saman verk sín Ás-
mundur Ásmundsson, Gabrí-
ela Friðriksdóttir, Gunnhild-
ur Hauksdóttir, Magnús Sig-
urðarson, Sirra og Steingrím-
ur Eyfjörð. Sýningin stendur til 18. nóvember.
Ný bók um heimspeki
Hugvísindastofiiun Há-
skóla íslands gaf nýlega út
greinasafnið Hvað er heim-
speki? með greinum tíu höf-
unda um hugmyndir um eðli
og tilgang heimspekinnar.
Bókin verður því einnig inn-
gangur að kenningum merk-
ustu hugsuða liðinnar aldar.
Meðal höfunda eru Eric Weil,
Karl Jaspers, Richard Rorty, Martin Heidegger,
Michel Foucault, George Lucáks, Emst Bloch og
Júrgen Habermas. Á undan hverri grein er stutt
kynning á viðkomandi höfundi. Inngang ritar
Bjöm Þorsteinsson.
Greinamar em afar gagnleg lesning þeim sem
vilja kynnast helstu straumum í „meginlands-
heimspeki" 20. aldar, tilvistarstefnu, fyrirbæra-
fræði og gagnrýnni samfélagsspeki. Útgáfa bókar-
innar er mikilvægur áfangi 1 íslenskri heimspeki-
umræðu - ekki síst vegna þess að yngstu greinam-
ar snerta á málefnum sem mjög em í brennidepli
í samtímanum.
Ritstjórar eru Róbert Jack og Ármann Halldórs-
son.
Áhrif háskóla
á samfélagið
I dag kl. 14 hefst opið málþing í Hátíðasal Há-
skólans um áhrif háskóla á samfélög. Málþingið
fer fram á ensku. Bjöm Wittrock, prófessor í Upp-
sölum, talar um „The Modem University: The
Three Transformations" og Gordon Graham, pró-
fessor í Aberdeen, heldur erindið „Freedom and
Criticism: Recovering the University’s Social
Role“. Á eftir verða almennar umræður.