Dagblaðið Vísir - DV - 21.09.2001, Blaðsíða 10

Poppmolar
Nvtt stórvirki frá Spiritualized
Fjórða plata bresku hljómsveitarinnar Spiritualized, Let It Come Down, er nýkomin íverslan-
ir. Jason Pierce, aðalsprauta, gítarleikari og söngvari, er reyndar einn eftir f sveitinni afuppruna-
legum félögum, hinir eru allir hættir, þ. á m. fyrrum unnusta Jasons, Kate Redley. Kate hætti eft-
ir að sambandi þeirra lauk en hinir hættu vegna ósættis um
peninga. Þeim fannst Jason of gráðugur, segjast hafa lapið
dauðann úr skel („Við þurftum að borða á Burger King!“) á WS
meðan Jason verslaði grimmt hjá Armani. Fyrsta hljómsveit
Jasons Pierces var hljómsveitin Spacemen 3 sem hann stofn-
aði með Pete „Sonic Boom“ Kember. Þeir slitu samstarfinu
árið 1991, m.a. vegna rifrildis um hvor þeirra ætti meira flaga-
smfðum sveitarinnar. Sumir mundu tala um mynstur hér... En
aðalatriðið er auðvitað tónlistin. Nýja Spiritualized-platan er búin að vera tvö ár f vinnslu. Á
henni spilar auk hefðbundinnar rokkhljómsveitar IOO manna sinfónfuhljómsveit og gospel-kór.
Platan þykir mikið stórvirki en hefur fengið misjafna dóma, ýmist hafin til skýjanna eða rökkuð
niður...
New York-hljómsveitin The Strokes er sennilega mest
umtalaða nýja rokksveitin í heiminum á
árinu 2001. Platan þeirra, Is This
It, er nýkomin út og
hefur fengið ótrúlega
dóma. Trausti Júlfusson
hlustaði á gripinn og
velti fyrir sér spurning-
unni sem felst í nafni
plötunnar. Er þetta málið?
vit'
laust. Það var löngu uppselt á tón-
leikana sem voru haldnir á staðn-
um The Troubador sem tekur 800
manns. A meðal þeirra sem voru
mættir til þess að tékka á þessari
nýjustu von rokksins voru kvik-
myndaleikstjóraparið Spike Jonze
og Sofia Coppola, Kenau Reeves,
Joe Strummer og meðlimir Hole
og Blondie. Hljómsveitin hafði
verið hafin til skýjanna í Bretlandi
allt ffá því að fyrsta smáskífan
þeirra, Modern Age, kom út í jan-
úar og álagið á fimmmenningun-
um var meira en lítið. En þeir ollu
ekki vonbrigðum, staðurinn lék á
reiðiskjálfi og nokkrir helstu rokk-
blaðamenn L.A. bættust í hóp
þeirra sem segja að The Strokes sé
mest spennandi rokksveitin í
heiminum í dag...
Fimm strákar frá Manhattan
Strokes er skipuð þeim Julian
Casablancas, söngvara og aðal-
lagasmið, Nick Valensi gítarleik-
ara, Albert Hammond jr. gítar-
leikara (jú, einmitt, jr. af því að
hann er sonur Alberts Hammonds
sr. sem átti ófáa smellina á síðustu
öld, þ. á m. It Never Rains in
Southem Califomia), Nikolai
Frature bassaleikara og Fabrizio
Moretti trommara. Þeir eru búnir
að starfa saman í rúm tvö ár. Þeir
Julian, Nikolai, Nick og Fabrizio
*o
O) Q
O rt
hittust í menntó
á Upper West
Side á Manhattan seint á tíunda
áratugnum og byrjuðu að fikta
saman á hljóðfæri. Þeir bættu
seinna Albert við en hann er
æskuvinur Julians.
Hljómsveitin var sem kunnugt
er uppgötvuð af Geoff Travis, út-
gáfustjóra Rough Trade-plötufyrir-
tækisins í London. Áður en hann
gerði við þá samning voru þeir að
harka í smærri rokk-klúbbum
New York, bjuggu sjálfir til auglýs-
ingamiða og dreifðu og reyndu að
koma sér áfram eins og ótal aðrar
hljómsveitir ( borginni. Eftir að
fyrstu tvær smáskífúmar (fyrr-
nefnd Modern Age og Hard To
Explain/New York City Cops)
fengu frábærar móttökur gerði
Strokes svo samning við RCA
stórveldið fyrir heiminn allan,
utan Bretlands, þar sem Rough
Trade sér um útgáfuna.
VlÐHALDA NEW YORK-HEFÐINNI
Gamli Clash-meðlimurinn Joe
Strummer sagði nýlega að Strokes
væri fyrsta hljómsveitin sem hefði
fengið hann til þess að brosa í
mörg ár og Graham Coxon, gítar-
leikari Blur, kallar þá ekkert
minna en „bjargvætti rokksins".
Fjölmiðlarnir halda líka ekki
vatni. NME gaf Is This It 10/10 og
Q smellti á hana 5 stjömum af 5
mögulegum. Og hvað er það svo
sem gerir þá svona sérstaka? I
fyrsta lagi er þetta bæði hrá og
fersk tónlist en lfka grfpandi. Lög-
in ellefu á Is This It eru öll ekta
rokkslagarar. Strokes hafa líka
rétta attitúdið, það er talið í og svo
er rokkað. Platan er tekin upp á
einum og hálfum mánuði og
hljómurinn á henni er mun
ferskari og meira lifandi heldur en
á flestum rokkplötum í dag. Þetta
er svona bílskúrs-pönk sánd. Sfð-
ast en ekki síst er þetta svo tónlist
sem er full af flottum tilvísunum.
New York-borg hefur í gegnum
tíðina búið til nokkrar af skemmti-
legustu rokksveitum sögunnar.
Hljómsveitir eins og Velvet Und-
erground, Richard Hell & The
Voidoids, Ramones og Tel-
evision. The Strokes eru undir
áhrifum frá öllum þessum sveitum,
þetta er alvöru kúl New
York rokk, ekkert væl...
Toppurinn á ísjakanum?
Tónlist Strokes er kannski ekk-
ert nýtt en hún er fersk útgáfa af
gamla og góða New York- rokkinu.
í kjölfarið á velgengni Strokes eru
fjölmiðlar og plötufyrirtæki farin
að gefa öðrum New York-sveitum
gaum. Það er víst nóg að gerast í
borginni á rokksviðinu. Dúóið
Moldy Peaches (sem Rough Trade
gerði lfka samning við) er oft
nefnt sem og hljómsveitin A.R.E.
Weapon og einyrkinn Jeff Lewis.
Við höfum eyrun opin...
Allt er sextugum fært
Þegar Bob Dylan sendi frá sér plötuna Time Out of
Mind fyrir fjórum árum var hún almennt talin vera hans
besta plata f 20 ár. I dag, fjórum árum seinna, er svo kom-
in næsta plata, Love & Theft, sem er hans 28. í rödinni, og
viti menn; hún þykir ennþá betri! Platan er að fá firna-
góða dóma, fullt hús úti um allt og meira að segja fimm
stjörnur í tímaritinu Rolling Stones en það er afar sjald-
gæft að blaðið noti allar stjörnurnar, nema ef vera skyldi
þegar verið er að endurútgefa einhver meistaraverk sög-
unnar. Love & Theft er tekin upp af Jack Frost og unnin með tónleikahljómsveitinni sem hefur
verið að spila með Dylan karlinum undanfarin misseri. Hún þykir mjög fersk, menn hafa jafnvel
haft á orði að upphafslagið Tweedle Dee & Tweedle Dum hljómi næstum eins og það væri tekið
af Highway 61 Revisited sem er jú einmitt eitt af meistaraverkum sögunnar (og Dylans) frá sjö-
unda áratugnum...
Engin J.Lo erótík á næstunni
Rappmógúllinn Suge Knight er laus úr fangelsi eins og kunnugt er. Hann lætur móðan mása
íviðtali í NME nýlega. Suge er búinn að stofna nýtt plötufyrirtæki f stað Death Row sem hann
stjórnaði áður. Það heitir Tha Row og mun gefa út efni
með nýjum rappstjörnum frá vesturströndinni á næsta
ári, m.a. Darren Vegas, PB Valentine og hljómsveitinni
Cooked I sem Suge hefur gefið viðurnefnið „the best in
the west“... En Suge er Ifka yfirlýsingaglaður um fyrr-
verandi stjörnur Death Row sem yfirgáfu útgáfuna
áður en hann var dæmdur f fangelsisvistina, þá Snoop
Dogg og Dr. Dre. Samkvæmt Suge eru þeir báðir loddar-
ar, en ad auki er Snoop „uppljóstrari sem semur vid
hvítar löggur til þess að hlífa sjálfum sér.“ Hvað Dr. Dre varðar þá er hann hommi samkvæmt
Suge. „Hann ætti að lýsa þvf yfir að hann sé hommi. Hann fær örugglega meira af strákum
þannig.“ Er einhver svekktur, eða hvad? Og svo eru það djörfu vfdeómyndirnar med Jennifer
Lopez sem Suge segist hafa undir höndum. „Deep Throat og heima-mynbandið með Pamelu And-
erson eru barnaefni miðað við þessar upptökur,“ segir hann, en hann bætir þvf líka við að hann
kunni vel við J.Lo og mundi aldrei gera neitt sem gæti skadað feril hennar...
Hryðjuverk
Michael Jackson, Britney Spears, Justin Timberlake
úr N’Sync og Nick Carter úr Backstreet Boys ætla að
hljóðrita lagið „What More Can I Give?“ til fjáröflunar
fyrir fórnarlömb hryðjuverkanna f New York og Was-
hington DC. Það er Michael sem er aðalhvatamaðurinn
að þessu framtaki en markmid hans er að safna 50 millj-
ón dollurum. Þetta er örugglega sprottið af göfugum
hvötum hjá þeim en við bara spyrjum: Hvað er hægt að
leggja mikið af hryllingi á eina þjóð???
Flytjandi: Koffee Brown
Platan: Mars Venus
Útgefandi: Arista/Japis
Lengd: 53.07 mín.
Flytjandi: The Album
Leaf
Platan: One Day i'll Be
on Time
Útgefandi: Tiger Records/
Hljómalind
Lengd: 59.37 mín.
Flytjandi: DAS EFX
Platan: ího Very Besi
Útgefandi: Elektra-Rhino/Skíf-
hva8 fvrir skemmtileaar niðurstaða
hvern? staðreyndir
Koffee Brown er r&b dúó skipað þeim Falonte Moore sem kallar sig Fonz og Vernell Sales sem gengur undir nafn- inu Vee. Þau hafa verið aö gera þaö gott á r&b klúbbasenunni í vor og sum- ar meó laginu .After Party". Þetta er þeirra fyrsta stóra plata, gefin út á Divine Mill undir merki Arista. Þetta er léttleikandi, grúví og dansvænt r&b með djass og hip-hop áhrifum. Þetta er tónlist sem ætti að ganga vel I aðdáendur Lucy Pearl sem eru ófáir hérlendis. Rólegri lögin minna á köflum á þann óþreytandi erkisjarmör R. Kelly. Ekki fyrir rokkara sem sagt... Það er fyrrum Naughty By Nature með- limurinn Kay Gee sem pródúserar þessa plötu. Það var hins vegar sjálfur Clive Davis sem stakk upp á þvi að þau Fonz og Vee byrjuðu að syngja saman. Fonz er frá Mississippi en Vee er frá New Jersey og hefur bakraddað hjá Faith Evans og Mary J. Blige. Þetta er ágætisplata. Tónlistin hefur kannski dálítið gamaldags blæ en þetta eru vel samsett og vel sungín lög, ballööur og dansvænt grúv 1 bland. Þetta er ekki plata fyrir þá sem gera kröfur um frumleika og nýstárleg tilþrif en sem klassískt poppaö r&b stendur hún ágætlega fyrir sínu. trausti júlíusson
The Album Leaf er einmenningsverk- efni hins fjölhæfa Jimmy LaValle sem að öllu jöfnu leikur á gitar i hljómsveit- inni Triztesa en bætir sér upp þá ein- hæfni og leikur á allt sem The Album Leaf. One Day l'll Be on Time er önnur plata The Album Leaf í fullri lengd en auk þess hefur hann, eða það, auka- sjálfið, gefið út smáskífur og handfylli laga á safnplötum. Hver sá sem líkar vel við Ijúf og nota- leg rólegheit sem liggja við dauðadái ætti að smella sér á eintak af þessum diski. Einnig má gera sér það í hugar- lund aö allir aðdáendur tónlistar sem fellur undir hinn víða regnhlífarbarm síðrokksins leggist eilitiö undir flatt með eyrun sperrt þegar diskurinn hljómar í nágrenni þeirra. Samkvæmt upplýsingum á heimasíðu The Album Leaf stefnir hann/það að því að gerast ská-íslandsvinur. Það tekst með tónleikahaldi meö Sigur Rós I Bandaríkjunum sem hófst að öll- um líkindum 18. september síöastliö- inn og mun standa fram í október, þ.e.a.s. ef hryðjuverkaárásir og blóð- hefndir a’la Bush vegna þeirra hefta ekki slíkar fyrirætlanir. Titill disksins, Einn daginn mæti ég á rétt- um tíma, gæti ekki átt betur við. Afslöpp- un og andleg vellíðan er þvílík að allt ann- að gleymist meðan á er hlýtt. Þetta á líka við um vinnu og ættu þeir sem slíku vilja halda að hlusta aðeins þegar heim er komið ef þeir vilja ekki þróa með sér króníska óstundvísi. Ljúf lífsreynsla sem lækkar jafnvel þrýstinginn í verðbréfasöl- um. hafsteinn thorarensen
Rappdúóið DAS EFX var skipað þeim Willie „Skoob" Hines og Andre „Krazy Drayz" Weston. Þeir slógu í gegn árið 1992 með plötunni Dead Serious sem var ferskt innlegg í hip-hop tónlist þess tíma. Þessi plata safnar saman 16 lögum af plötunum þeirra fjórum sem komu út á árunum 1992-1998. DAS EFX er þekkt fyrir fönkí hip-hop meö húmor, hugmyndaríkum textum og mikilli rapp-færni. Þeir félagar eru upphafsmenn „stam stílsins" sem er áberandi á plötunni. Þeir sem fila grúví hiphop eins og Stretsasonic og A Tribe Called Quest ættu að tékka á þessari plötu. Mobb Deep, KRS-One og Redman eru á meðal gesta. Þeir Skoob og Dray eru báðir frá Brooklyn en kynntust í þeim rómaða blökkumannaháskóla Virginia State University. Þeir eru báöir með háskóla- próf í ensku og miklir orðanna menn. Nafnið ÐAS EFX merkir „Dray And Scoob EFX". Það voru þeir EMPD- menn Erick Sermon og Parrish Smith sem uppgötvuöu þá. Þetta er helvíti skemmtileg plata. Lög eins og „Mic Checka", „They Want EFX", „Dum Durns” ogPete Rock rem- ixið af „Real Hip-Hop" eru hreinasta snilld og minna mann á hvaö hip-hop er oft skemmtiieg tónlist. Þetta er líka sérstaklega vel unnin og flott safn- plata eins og við er að búast frá Rhino mönnum. trausti júliusson
10
f ó k u s 21. september 2001