Dagblaðið Vísir - DV - 03.10.2001, Blaðsíða 14

14
MIÐVIKUDAGUR 3. OKTÓBER 2001
Skoðun DV
Mff
rning dagsins
Er gaman að skólinn skuli
vera byrjaður?
Ingibjörg Sveinbjörnsdóttir nemi:
Já, það er mjög fínt, það er
gaman í skólanum.
Snorri Már Skúlason nemi:
Já, mjög fínt.
Hrafnhildur Steinþórsdóttir nemi:
Ágætt, það er erfitt að vakna
á morgnanna.
Ólafía Sæmundsdóttir nemi:
Já, mjög fínt. Gaman að hitta
skóiaféiagana.
Andri Freyr Sigurðsson nemi:
Allt í lagi, gott að hafa nóg að gera.
Tindur Óli Jensson nemi:
Já, það er mjög fínt.
„Tillögurnar eru
- fyrst og síðast glamur en ekki tillegg í þá baráttu að skapa sátt um stjórn fiskveiða og styrkja landsbyggðina - en
það fyrrnefnda var þó yfirlýstur tilgangur nefndarstarfsins. “
Markleysi forystumanna
Kristján Heigason
skrífar:__________________
Ævinlega hefur þótt mikilsvert að
hægri höndin viti hvað sú vinstri
gjöri. Eða minnsta kosti hafi ein-
hvern pata af því. Þvi eiga forystu-
menn þjóðarinnar að vinna verk sín
með samræmdu lagi eða að minnsta
kosti þannig að stefnt sé í eina átt en
ekki í norður og suður í senn. Meðal
tillagna meirihluta endurskoðunar-
nefndar um stjórn fiskveiða, sem
kynntar voru nú fyrr í vikunni, er
að hóflegu auðlindagjaldi, sem lagt
verður á útgerðina, verði meðal ann-
ars varið til sjávarbyggða úti um
land. Að veittir verði peningar til
þess að menn hætti að stunda útgerð
og fiskvinnslu frá litlu sjávarþorpun-
um og snúi sér að öðrum atvinnu-
greinum þar. Eru í því sambandi
meðal annars nefnd ferðaþjónusta,
fiskeldi og upplýsingatækni.
Grisham,
Eva
skrífar:
í skáldsögunni „The Brethren",
sem gefin var út i vasabrotsformi í
janúar og er eftir John Grisham, vel
þekktan rithöfund (The Client, A
Time to Kill og fleiri bækur), er m.a.
fjallað um forsetaframboð í Banda-
ríkjunum. Þessa bók er ég að lesa og
fannst þess virði að segja frá ein-
kennilegri tilviljunf?) og er ég þá að
tala um nýleg hryðjuvérk í Banda-
ríkjunum. Einn frambjóðendanna
sem kemur helst til greina til sigurs
í bókinni heitir Lake og er mikið
auglýstur í sjónvarpi. Aðalmálstað-
ur hans er að auka fjárframlög til
Aö veittir verði peningar til
þess að menn hœtti að
stunda útgerð og fiskvinnslu
frá litlu sjávarþorpunum og
snúi sér að öðrum atvinnu-
greinum þar.
En í þessum málflutningi mætir
hver þverstæðan hinni. Á sama tíma
og ráðamenn varpa fram þeirri hug-
mynd að fiskurinn víki fyrir upplýs-
ingatækni er nú unnið kappsamlega
að sölu Landssímans. Þar fylgir
dreifikerfið með í kaupunum; þjóð-
vegur upplýsingaaldarinnar. Þegar
vegurinn sá er kominn í einkaeigu
mun arðsemiskrafan ein ráða ferð-
inni. Vísast munu nýir framtíðareig-
endur Símans telja sig óbundna af
loforðaglamri stjórnvalda og sjá sér
engan hag i því að tengja afskekktar
„Við munum láta lífið í
heilögu stríði okkar við
þennan mikla djöful. “
vamarmála í Bandaríkjunum. Eftir-
farandi málsgrein vakti sérstaka at-
hygli mina, en hér er maður að
horfa á enn eina sjónvarpsauglýs-
inguna um þetta nýja framboðsefni.
í mjög lauslegri þýðingu minni
hljóðar þetta svo á íslensku; „Enn
ein auglýsingin. „Lake áður en það
er of seint“ eina ferðina enn. í þess-
ari auglýsingu sjást menn skríðandi
í eyðimörkinni, vopnaðir byssum og
greinilega í einhvers konar þjálfun.
sjávarbyggðir öflugum símalínum,
svo markmið stjórnmálamanna um
upplýsingatækni í afskekktinni nái
fram að ganga.
Á hverjum tíma hlýtur megin-
krafa þjóðarinnar að vera sú að for-
ystumenn hennar séu marktækir.
Samanburður á tillögum endur-
skoðunarnefndarinnar og sala dreifi-
kerfls Landssímans bendir til að svo
sé ekki.
Þess utan er rétt að benda á að
fjarvinnslustöðvar hafa verið settar
upp víða um land á undanförnum
árum en rekstrargrundvöllur reynd-
ist fyrir fæstum þeirra. Það ætti að
sýna okkur enn frekar hversu
ómerkilegar tillögurnar eru: fyrst og
síðast glamur en ekki tillegg í þá
baráttu að skapa sátt um stjórn fisk-
veiða og styrkja landsbyggðina en
það fyrrnefnda var þó yfirlýstur til-
gangur nefndarstarfsins.
Síðan sést grimmilegt andlit hryðju-
verkamanns - dökk augu, hár og yf-
irbragð, greinilega er þetta einhver
róttækur múhameðstrúarmaður (ís-
lam) - þar sem hann segir: „Við
munum drepa alla Amerikana, hvar
sem við finnum þá. Við munum láta
lífið í heilögu stríði okkar við þenn-
an mikla djöful." Síðan koma stuttar
myndir af brennandi byggingum.
Sprengjuárás á sendiráð. Ferða-
mannahópur i rútu. Leifar af stórri
farþegaþotu dreifðar yflr akurlendi."
Vitað mál er að rithöfundar hafa
oft greiðan aðgang að ýmsum þátt-
um þjóðfélaga en samt fannst mér
þessi klausa dálítið athyglisverö.
forspár rithöfundur
Garri
Hinn nýi
Garri minnist þess að hafa heyrt eða lesið ein-
hvers staðar að heimspekingurinn Hegel hafi á
sínum efri árum verið orðinn talsvert dramb-
samur. Enda stóð hann í þeirri meiningu að
hann væri holdgervingur hinnar endanlegu
syntesu heimspekinnar, hápunkturinn í hinni
aflrænu framvindu sem drifm er áfram af átök-
um andstæðra afla. Sagt er að einhverju sinni
hafi ungur maður komið til Hegels og sagt við
hann að það væri sérkennilegt að sér virtist sem
ýmislegt af því sem Hegel segði stangaðist á við
veruleikann. Hegel á að hafa svarað að ef svo
væri þá væri það slæmt fyrír veruleikann. Svo
sannfærður var Hegel um ágæti eigin kenninga,
og í orðabók Garra heitir þetta að vera viss í
sinni sök.
Hegel er víða
En Hegel er víða. Geir H. Haarde fjármálaráð-
herra hefur nú kynnt fjárlagafrumvarp þar sem
tekjuafgangurinn á að verða rúmir 18 milljarðar
króna. Það er ekki slæm niðurstaða, enda hefur
fjármálaráðherra verið iðinn við að útskýra fyrir
okkur hvað þetta séu nú góð tíðindi og hvað fjár-
mál ríkisins séu nú i góðum höndum. Hann hef-
ur hins vegar lítið gert úr þeim fréttum, sem
jafnframt koma fram í fjárlagafrumvarpinu, að
Hegel
þar er nú í fyrsta sinn ekki byggt á útreikning-
um Þjóöhagsstofnunar sem fjárlagaforsendum
heldur gerir fjármálaráðuneytið sína eigin áætl-
un til að byggja frumvarpið á. Kemur þar eflaust
margt til, s.s. það að búið er að ákveða að leggja
niður Þjóöhagsstofnun eftir að hún lenti í ónáð
hjá forsætisráðherra í fyrravetur - og vitaskuld
getur fjármálaráðherra ekki stuðst við stofnun
sem þannig hefur verið gerð að pólitískum
holdsveikisjúklingi.
Verst fyrir Þjóðhagsstofnun
En Garra þykir þó hitt merkilegra að þjóð-
hagsáætlun Þjóðhagsstofnunar er mun svart-
sýnni en þjóðhagsspá fjármálaráðuneytisins.
Greinilegt er að Geir H. Haarde hefur ekki verið
sáttur við svartsýnisrausið í Þórði Friðjónssyni,
forstöðumanni Þjóöhagsstofnunar, og því ákveð-
ið að sín spá myndi gilda. Hann hafi þannig
brugðið sér í drambsemisgervi heimspekingsins
gamla og gerst Geir Hegel Haarde um stund.
Þegar strákarnir í ráðuneytinu komu og sögðu
að Þórður Friðjóns og félagar væru ekki eins
bjartsýnir og ráöherrann um framvinduna í
veruleikanum sagði hann einfaldlega: „Úr því
svo er, þá er það verst fyrir veruleikann og Þjóð-
hagsstofnun." Síðan hefur hann gefið út sína eig-
in spá um 1% hagvöxt á næsta ári. Og Garri
reiknar fastlega með að með þessari spá Geirs
Hegels sé einmitt fundinn hápunkturinn í þróun
hagfræðinnar, hin endanlega syntesa, og loka-
punkturinn i langri þróun
þessarar fræðigreinar. Garri
Úr Kringlunni
Skilvís kona skilaði týndu veski. Á
sama tíma er sagt að á veitingahús-
um grasseri miklir veskisþjófnaðir.
Kona fær kveðju
Inga skrifaöi:
Ég varð fyrir því óláni um daginn
að týna peningaveski í innkaupaferð
í þeirri ágætu Kringlu. Uppgötvaði
ég ekki tjónið fyrr en nokkrum tím-
um síðar, eftir að heim var komið.
Þá fór ég aftur á stúfana og leitaði
við kassann í Nýkaupum þar sem ég
hafði verslað síðast. Ekkert fannst og
daman, sem var sú sama og þar hafði
afgreitt mig fyrr um daginn, hafði
einskis orðið vör. Ég tók það ráð að
láta loka debetkortinu. Um leið og
þeirri aðgerð var lokið var hringt í
mig frá þjónustumiðstöð Kringlunn-
ar, í fárra metra fjarlægð frá kassan-
um í Nýkaupum. Þangað hafði
grandvör og heiðarleg eldri kona
komið með veskið með öllu sem í því
var. Þessari konu hefði ég viljað
þakka fyrir skilvísina en hún skildi
ekki eftir nafn. Vona ég að hún lesi
þessar línur og hlýjar hugsanir mín-
ar ylji henni.
Sögumaöur sá seki
Vogabúi hringdi:
Skarphéðinn Einarsson skrifar
alloft í Dagblaðið. Nýlega birtist eftir
hann skrif um réttir og óróa sem þar
varð. Verð ég nú að benda lesendum
DV á að allt var þetta þónokkuð ýkt
hjá Skarphéðni og fært í stílinn. Auk
þess átti hann sjálfur mestan þáttinn
í að eitthvert fjaðrafok varð. Þarna
ríkti góð og skemmtileg stemning allt
þar til Skarpéðinn greinarhöfundur
birtist ásamt konu nokkurri. Þá fór
allt í háaloft. Hefðu þau ekki birst í
réttinni hefði allt verið í himnalagi.
Skarphéðni til ábendingar þá mætti
hann vera jákvæðari í garð sins
sveitarfélags.
Börn svekkt á RÚV
Kristín Jónsdóttir sendi bréf:
Er nú ekki orðið of mikið af þess-
um íþróttaviðburðum hjá RÚV? Þurf-
ið þið ekki bara að opna sérstaka
íþróttarás sem þið gætuð þá rukkað
fyrir? Það er endalaust verið að
svekkja þá sem ekki eru íþróttaá-
hugamenn. Auglýst var alla vikuna
sérstök afmælisdagskrá (35 ára) hjá
Stundinni okkar. Börnin mín settust
niður rétt fyrir kl. 18 á sunnudaginn
og ætluðu að fara að horfa á en þeg-
ar klukkan var orðin rúmlega 18 fór
ég að athuga hvað væri í gangi. Þá
blöskraði mér því búið var að færa
hana til kl. 20.30 þegar flest börnin
eru farin að sofa. Einnig veit ég um
margt eldra fólk og aðra sem eru
búnir að fá nóg af því að það er alltaf
öðru hvoru verið að henda út fóstum
framhaldsþáttum og stundum allri
dagskránni vikum saman fyrir
Ólympíuleika eða aðrar íþróttir.
Minni hlutinn dýrkar þessar iþróttir
og mundi ég halda að það væri nóg
að hinar stöðvarnar væru með þetta
sport og RÚV héldi sig við sina dag-
skrá og stæði við hana.
Sníkja fé þar sem
Skjárinn sést ekki
Sðlrún á Dalvik hringdi:
Ég var að fá póstinn minn með
sníkjubréfmu frá Skjá einum. Mér
finnst þetta aumingjalegt sérstak-
lega þó að vera að betla peninga hjá
fólki sem ekki nær þessari sjónvarps-
stöð. Ég bý á Dalvík og veit að sníkj-
urnar eru í gangi viða þar sem Skjár
einn sést ekki.
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangið:
gra@dv.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíöa DV,
Þverholti 11. 105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.