Dagblaðið Vísir - DV - 16.10.2001, Qupperneq 15

14
Útgáfufélag: ÚtgáfufélagiÐ OV ehf.
Útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aðstoðarritstjórar: Jónas Haraldsson og Sigmundur Ernir Rúnarsson
Fréttastjóri: Birgir Gufimundsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíöa: http://www.netheimar.is/dv/
Fréttaþjónusta á Netinu: http://www.visir.is
Ritsfjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Strandgata 31, sími: 460 6100, fax: 460 6171
Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf.
Plötugerð: ísafoldarprensmiöja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverö á mánuöi 2200 kr. m. vsk. Lausasöluverð 200 kr. m. vsk., Helgarblaö 300 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiöir ekki viömælendum fyrir viötöl viö þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Samtök um lýðrœði
Þótt flestum þyki nóg til af fjölþjóðasamtökum, vantar
okkur ein í viðþót. Ekki eru til nein samtök lýðræðisríkja
um lýðræðið sjálft, verndun þess og eflingu í heiminum.
Lýðræðisríkin þurfa slík samtök til að tryggja öryggi sitt,
bæta efnahag sinn og efla millirikjaviðskipti.
Þetta er sá minnihluti ríkja, sem fer eftir mannréttinda-
sáttmála Sameinuðu þjóðanna, býr við dreifingu valdsins
og gegnsæi þess, leggur áherzlu á lög og rétt, og stundar
aðskilnað ríkis og trúarbragða. Þetta er sá minnihluti
ríkja, þar sem hinn óbreytti borgari er í öndvegi.
Slík ríki eru traust, af þvi að þau hafa innri öryggis-
ventla í lagi. Farið er eftir leikreglum í viðskiptum og öðr-
um samskiptum. Þau eru í senn traust inn á við og út á
við. Viðskipti milli slíkra ríkja eru traustari en önnur við-
skipti, af því að þau virða rétt útlendra aðila.
Þegar lýðræðisrikjum fjölgar, stækkar svigrúmið, þar
sem ríki fara ekki i strið við hvert annað og stunda ekki
hryðjuverk í ríkjum hvers annars. Þá stækkar svigrúmið
til auðsöfnunar allra slíkra rikja af völdum aukinnar sér-
hæfingar þeirra í framleiðslu og viðskiptum.
Sjónarmiðin að baki lýðræðisins eflast, ef slík ríki gera
með sér samtök um að koma fram sem heild á alþjóðleg-
um vettvangi, til dæmis hjá Sameinuðu þjóðunum. Þar
verður erfitt að andmæla, þegar einum rómi tala þau ríki,
sem ein fara eftir mannréttindareglum samtakanna.
Mikilvægur þáttur slíks samstarfs er að koma sér sam-
an um að styðja lýðræðisöfl i öðrum löndum, svo að svig-
rúm lýðræðis í heiminum stækki smám saman. Það felur
um leið í sér, að bönnuð eru timabundin hagkvæmnis-
bandalög þessara ríkja við andstæðinga lýðræðis.
Hafnað verður bandalögum, sem hefna sin um síðir, svo
sem gamalkunnu bandalagi milli Bandaríkjanna og
hryðjuverkaríkisins Pakistans um að koma Rússum frá
Afganistan með því að koma á fót sveitum ofstækishópa
talibana, menntuðum í sértrúarskólum Sádi-Arabíu.
Einnig verður hafnað bandalögum við aðila, sem grafa
undan innviðum lýðræðisins með eiturlyfjasölu. Þar eru
einna athafnasamastir stríðsherrar svokallaðs Norður-
bandalags í Afganistan, sem Bandaríkin eru nú að nota til
að kveða niður sinn eigin uppvakning, talibana.
Öll hagkvæmnisbandalög af slíku tagi hefna sín um síð-
ir. Þau gefa stríðsherrum, herforingjum, lögreglustjórum
og ýmsu öðru illþýði í þriðja heiminum tækifæri til að
mjólka fjárhirzlur Vesturlanda og hindra eða tefja valda-
töku lýðræðissinnaðra afla í þriðja heiminum.
Lýðræðisbandalagið ætti að nota þróunarfé sitt til að
efla lýðræðislega þætti í öðrum ríkjum, svo að þau geti
náð sér í aðgöngumiða að lýðræðisbandalaginu. Sérstaka
áherzlu þarf að leggja á ríki, sem ramba á mörkum lýð-
ræðis og geta með lagi þróazt í rétta átt.
í þeim hópi er Tyrkland, sem þarf að efla mannréttindi
minnihlutahópa og draga úr áhrifum hersins. Einnig Ind-
land, sem þarf að draga úr spillingu ríkisafskipta og efla
rétt lægstu stétta samfélagsins. Ennfremur Rússland, sem
þarf að efla rétt minnihlutahópa og stöðva mafíuna.
Þetta eru fjölmenn ríki, sem eru komin langleiðina í
faðm lýðræðisins. Ef þau sogast áfram í átt til lýðræðis-
hefða Vesturlanda, stendur lýðræðið fóstum fótum í fleiri
menningarheimum en áður og er betur búið til að setja
fjöldamorðingjum heimsins stólinn fyrir dyrnar.
í fjölskrúðugri flóru fjölþjóðasamtaka vantar okkur
samtök, sem hafa það eitt að markmiði að treysta lýðræði
í sessi og víkka áhrifasvæði þess í heiminum.
Jónas Kristjánsson
#
ÞRIÐJUDAGUR 16. OKTÓBER 2001
ÞRIÐJUDAGUR 16. OKTÓBER 2001
19
DV
Skoðun
Umburðarlyndi, gott og vont
Heimurinn fyllist nú af
sprengjuhvin og hraðsmit-
andi talsmáta heilags stríðs.
Það er þá eftir öðru að svo
til allir telja sér skylt að
vera einarðir og afdráttar-
lausir í yíirlýsingum um
hermdarverk. Meira að
segja dyggðir eins og um-
burðarlyndi verða tor-
tryggilegar. Eftir ógnartíð-
indin frá ÝNew York má
nefnilega lesa það hér og
þar að á Vesturlöndum hafi
menn til þessa sýnt of mik-
ið umburðarlyndi umsvifum og við-
horfum íslamskra „öfgamanna," og
þar með búið til farveg fyrir réttlæt-
ingu á hryðjuverkum.
Umburðarlyndi er vissulega nauð-
synlegt til að við komumst af í heim-
inum. Umburðarlyndi sem felst í því
að menn stilla sig um að halda fram
sínum sannleika (trú, lífsviðhorfum)
með oflæti og hroka en eru í raun
fúsir til að setja sig i annarra spor og
virða þeirra helgidóma og sannfær-
ingu. En hitt er svo rétt að til er um-
burðarlyndi sem er reist á mun lak-
ari forsendum. Það er þetta umburð-
arlyndi sem situr á næsta bæ við
Arni Bergmann
rithöfundur
andlega leti, nennir ekki að
gera mun á réttu og röngu
og felur sig á bak við heldur
aumlegt afskiptaleysi.
Slæm samviska
Sumpart stafar þetta illa
umburöarlyndi af slæmri
samvisku Vesturlandabúa.
Þeir vita að áður fyrr óöu
þeir yfír heiminn í full-
komnu tillitsleysi við siði,
trú og menningu „inn-
fæddra“. Nú slær síðbúð-
inni iðrun inn með þeim
hætti, að það verður algengt að
menn skrifa hugsunarlaust upp á aUt
sem kemur frá „þriðja heiminum“Ýí
nafni formúlunnar „best að allir fái
að hafa sína trú eða siði í friði". Það
er ágætt meginviðhorf eins og fyrr
segir en það má ekki drepa niður fyr-
irfram alla gagnrýni á meðferð ís-
lamskra wahabíta (eða talibana) á
konum, á meðferð á stéttleysingjum
á Indlandi eða á umskum stúlku-
bama í Austur-Afríku.
í annan stað kemur það nú vel í
ljós hve háskalegt það „umburðar-
lyndi“ er sem markaösfrelsið heimtar
sér til handa. Ég á við þá kröfu, að
Kannski er þó lakast af öllu hið yfirþyrmandi um-
burðarlyndi gagnvart fátœkt sem hnattvœðingin svo-
nefnda heldur til streitu.
fyrirtæki á markaði megi haga sér
eins og þeim sýnist enda hafi þau
ekki skyldur við aöra en sína hlut-
hafa. Menn óttast nú mjög efnavopn
og sýklavopn til hermdarverka. Og
menn vita af vitnisburði, m.a. manna
sem fyrrum voru hátt settir hjá
Sadam Hussein í írak, að þegar hann
var að draga fóng í sín efnavopnabúr
var hægur vandi fyrir hans erindreka
að kaupa hvað sem þeir þurftu af
bandarískum og breskum, þýskum og
frönskum fyrirtækjum. Vegna þess að
enginn mátti heyra það nefnt að sett-
ar væru hömlur á verslunarfrelsi.
Peningastreymi, fátækt
Það kemur líka á daginn að vafa-
Þetta er ekki íþrótt
- þetta er sígarettuauglýsing
Ég man enn eftir því þegar ég var
að byrja að reykja á stoppistöðinni
vestur í bæ. Ég hafði verið á móti
reykingum en á einu andartaki var
ég kominn í hóp þeirra útvöldu. Ég
hafði heyrt um sjúkdóma sem gætu
lagt mann niður jafnvel strax um fer-
tugt en manni fannst það engin ógn.
Það var svo langur tími. Og ég varö
þræll tóbaksins eins og svo margir
aðrir.
Frá því upp úr þrítugu hefur
strögglið í lífinu verið það að hætta
að reykja og fylgdi ég þar trendinu
hjá minni kynslóð. Þetta gengur
þannig hjá þessari blessuðu kynslóð
að menn hættu að reykja og byrjuðu
að trimma en á góðri stundu eru
vindlamir komnir upp - menn eru
að byrja aftur - og hætta - og byrja -
og hætta. Heldur hefur þetta nú
gengið skár eftir því sem tímar líða
ekki síst vegna þess að reykingar
hafa minnkað í umhverfinu og því
auðveldara að gleyma þessu blessaða
böli.
Akandi sígarettupakkar
Hallgrímur Helgason minntist á
formúluna í DV sl. miðvikudag. Mig
minnir að hann hafi verið að hrósa
sjónvarpinu fyrir það að lofa okkur
að horfa á þennan hringakstur þó að
stríð væri að byrja. Af því tilefni rifj-
aðist það upp fyrir mér að ég slysað-
ist til að horfa á formúluna einn
Mín skoðun er sú að ríkissjónvarpið eigi ekki að kaupa
þœtti sem eru útbíaðir af sígarettuauglýsingum.
sunnudagsmorgun. Og ég
man að mér þótti þetta
merkilegt. Að mínum dómi
er þetta ekki íþrótt. þetta er
sígarettuauglýsing.
Kappakstursbílarnir eru
fljúgandi sígarettupakkar.
Næstum því á hverjum ein-
asta bíl eru merki einna eða
fleiri tegunda. Einnig á nær
öllum staurum eða veggjum
sem sjást i útsendingunni.
Ég tók ekki eftir þessu fyrr
en ég var búinn að sitja yfir
keppninni í alllangan tíma.
Þá fann ég, sem ekki hef _____
reykt í mörg ár, allt i einu
fyrir reykingarlöngun. Svona auglýs-
ingar smjúga inn í imdirmeðvitund-
ina og ein formúlukeppni vegur
nokkuð víst upp allt það fé sem Tó-
baksvarnarnefnd hefur til umráða á
heilu ári. Því að auglýsingar virka.
(Það var fastur liður hér áður fyrr að
spyrja í blöðum: heldur þú að auglýs-
ingar virki?)
Nú til dags getur maður farið á
kafílhús, án þess að reykt sé upp í
mann. Maöur getur farið fínt út að
borða án þess að sitja í svælunni og
bara víða verið án þess að allir séu
að reykja allt í kring. Þetta virkar
þannig að reykingalöngun fyrrver-
andi reykingamanns kemur sjaldnar
upp á yfírborðið. Ég er að hrósa nýju
tóbaksvarnarlögunum og veitir ekki
af því að það virðist vera í einhverri
tísku að finna þeim flest til foráttu.
En, því miður, meðan ríkið heldur
úti margra klukkutíma sígarettuaug-
lýsingu á sunnudagsmorgnum þá er
ekki að búast við því að ungt fólk
Baldur
Kristjánsson
sóknarprestur
með viðkvæmt höfuð hætti
til að byrja að reykja.
Útbíaðir þættir
í raun og veru eru tó-
baksframleiðendur að
kaupa sér aðgang að fólki
um allan heim með því að
auglýsa á kappakstursbíl-
unum og útvarpsstjórinn
islenski reiðir fram stórfé
til þess að tryggja þeim
þennan aðgang að íslend-
ingum.
Mín skoðun er sú að rík-
______ issjónvarpið eigi ekki að
kaupa þætti sem eru útbí-
aðir af sígarettuauglýsingum. Og
alla síst þætti eins og formúluna sem
eru seldir sem íþróttaþættir en eru í
raun og veru ekkert annað en
hringakstur þar sem bilaframleið-
endur reyna að koma vöru sinni á
framfæri og sígarettu- og brennivíns-
salar sjá sér leik á borði og stimpla
sig inn undir formerkjum styrktar-
aðila.
Mér finnst það heimskt af forráða-
mönnum sjónvarpsins að reiða fram
stórfé til þess að treysta reykingar í
sessi sennilega einkum meðal ung-
viðis. Það er mjög alvarlegt aö rikið
í gervi ríkissjónvarps skuli halda úti
sígarettuauglýsinguip á sunnudags-
morgnum. Hvemig væri nú að bjóða
í enska boltann og láta það eftir
áskriftastöðvum að sýna þessar síg-
arettu- og áfengisauglýsingar. Ég get
ekki betur séð en að tóbaksauglýs-
ingar séu bannaðar í umgjörð allra
alvöru íþrótta.
Baldur Kristjánsson
Spurt og svarað
Valgerður Bjamadóttir,
Jafnréttisstofu:
Brúum ginn-
ungagapið
„Tillaga um að lengja fæðingaror-
lofið i tólf mánuð er ánægjuleg. Nú-
verandi lög gera ráö fyrir að nýfætt
barn njóti samvista við foreldra í Qóra og hálfan til níu
mánuði, miðað við hvað verður 2003, sem er lágmark.
Hins vegar gerir hið opinbera kerfi ekki ráð fyrir að
börn fari að heiman fyrr en um tveggja ára aldur og þá
á leikskóla. Þarna er ginnungagap á milli sem mikil-
vægt er að verði brúað. Tillaga um að hafa orlofið að
fullu miilifæranlegt þykir mér aftur á móti óskiljanleg.
Veröi orlofsrétturinn að fullu millifæranlegur, eins og
fyrri lög buðu upp á, mun það vísast fara svo að í yfir-
gnæfandi hluta tilvika taki móðirin allt orlofið en faðir-
inn verði áfram úti á vinnumarkaðinum. Með því væri
hluti markmiða laganna fallinn um sjálft sig.“
Aaðlengja fœðingarorlof í eitt ár og hafa
Ámi Sigfusson,
sjálfstœðismaður:
Engin
töfraformúla
„Ég tel að framfylgja beri ályktun-
um landsfundar, enda eru þær
stefnumótandi og samþykktar eftir
itarlegar umræður fjölda fólks. Hins vegar eiga menn
nú eftir að setjast niður og meta hver kostnaðurinn við
þessa lengingu fæðingarorlofs væri. Fyrr er í rauninni
ekki hægt að setja stefnuna á að vinna samkvæmt
henni. Mikilvægt er að böm fái að njóta umönnunar
foreldra sinna á fyrstu mánuðum sínum en engin
töfraformúla í fræðunum segir okkur þó að fæðingar-
orlofið þurfi í því sambandi aö vera níu, tólf eöa fjórt-
án mánuðir. Mestu skiptir að skilningur sé fyrir því í
á öllum stööum aö gefa foreldrum svigrúm til þess að
njóta samvista viö börn sín, nú þegar alsiöa er oröið að
bæði móðir og faðir vinni utan heimilis."
samt er hvort heimurinn þolir það
„umburðarlyndi" sem tengist frjáls-
um flutningum fjármagns fram og
aftur um heimsbyggðina. Sú krafa að
ekkert ríkisvald megi koma meö sín
„boð og bönn“ inn á það svið hefur
til þessa gagnast mest allskonar
mafíósum, og nú viðurkenna menn
að viðgangur hryðjuverkasamtaka sé
að verulegu leyti tengdur þessu af-
skiptalausa umburðarlyndi gagnvart
peningastreymi. Kannski er þó
lakast af öllu hið yfirþyrmandi um-
burðarlyndi gagnvart fátækt sem
hnattvæðingin svonefnda heldur til
streitu.
En hún segir öHum heimi þetta
hér: Þótt hnattvæðing í krafti frjáls
spils fjármagnsins leiði tH þess að
gjáin breikkar miUi fátækra samfé-
laga og ríkra og þeirra ríkustu og
efnaminnstu í hverju samfélagi þá
skal sú þróun um borin, enda eins-
konar náttúrulögmál. Og heitir hver
sá þröngsýnn fjandmaöur frelsis og
framfara sem rís gegn henni. Eins
þótt vaxandi misskipting lífsgæða
hljóti að magna upp hatur og heift og
ýta þar með undir smærri' og stærri
hermdarverk víða um heim.
Ámi Bergmann
Ummæli

Hugmyndir um
raunveruleika

„Börn og ungling-
ar hafa sínar eigin
hugmyndir um raun-
veruleikann sem er
að mörgu leyti ólíkur
heimi okkar, hinna
fuUorðnu. Hvernig
lítur heimurinn út í
augum unglings? Það sem ungling-
urinn sér, heyrir, upplifír og þekkir
er raunveruleiki hans. Sjónarmið
unglingsins mótast af þessu veru-
leika. Við, hin fullorðnu, berum
ábyrgð á lífsskilyrðum bama en tU
að geta axlað þá ábyrgð verðum við
að afla okkur þekkingar um börn,
þar á meðal frá þeim sjálfum. Okk-
ur ber að hlusta eftir og virða sjón-
armið þeirra - í málum sem snerta
þau sérstaklega."
Þórhildur Líndal I grein
í Sveitarstjómarmálum.
íslandsmið ekki
einkavædd
„Fram undan er
hatrömm barátta í
þjóðmálum, ekki síst
sem lýtur að sjávar-
útveginum. Það er
markmið sterkra afla
í Sjálfstæðisflokkn-
um að einkavæða ís-
landsmið. En það skal aldrei verða.
íslandsmið skulu aldrei verða einka-
vædd. Það er von okkar að þeir
menn í stjórnarflokkunum sem hafa
verið að láta að því liggja að þeir
séu ósáttir við núverandi fiskveiði-
stjórnarkerfi komi til liðs við aðra
þá sem vUja réttlæti á íslandi."
Karl V. Matthíasson alþingismaöur
í Bæjarins besta.
XJna María Óskarsdóttir,
fotm. Landssamb. framsóknarkvenna:
Framsókn mun
aldrei samþykkja
Ég er sammála þvi að fæðingar-
orlof verði lengt í tólf mánuði. Ég
er hins vegar algörlega ósammála
því að fæðingarorlofið verði að fuUu framseljanlegt
miUi maka og ég tel að Framsóknarflokkurinn
muni aldrei samþykkja það. Markmið laganna um
fæðingarorlof er m.a. að tryggja bömum samvistir
við báða foreldra. Það er réttlætismál bæði fyrir
böm og feður þeirra að kynnast betur strax i frum-
bernsku barnsins. Ef fæðingarorlof yrði að fuUu
framseljanlegt þá gæti það leitt til þess að færri
böm og feður fengju að njóta þessara réttinda
sinna. Það eru mörg uppeldisleg og samfélagsleg
rök sem styðja þessa skoðun mina en of langt mál
yrði ef fara ætti yfir það hér.“
íris Björk Ámadóttir,
ungfrú Skandinavía:
Karla skortir
móðureðli
„Það er frábært ef börn geta not-
ið samvista með foreldrum sínum á
fyrstu mánuðunum en sjálf þekki ég
þess dæmi að foreldrar séu farnir aftur út á vinnu-
markaðinn þegar bömin eru aðeins þriggja mánaða
gömul. Þar hefur meðal annars komið til þrýstingur
frá vinnuveitendum sem þykir slæmt að missa nýbak-
aða foreldra frá virrnu um langan tíma. Því er ekki síð-
ur þörf á hugarfarsbreytingu en lengra fæðingarorlofi
skv. lögum. Ánægjulegt væri ef móðir og faðir væru
bæði heima hjá baminu, til dæmis fyrsta árið. Annars
eru karlarnir svo vinnugiaðir að ég veit ekki hvort
þeir myndu una sér við að vera heima að dúUa sér,
þvo þvotta eða fara í göngutúra og ýta bamavagni á
undan sér. Þá skortir móðureðliö."
Réttlæti í stað
gjafakvóta
Tlllögur í þessa veru voru samþykktar á landsfundí Sjálfstæöisflokksins um helgina.
Landsfundur Sjálfstæðisflokksins
samþykkti að leyfa fáum útvöldum
að halda áfram að einoka sameigin-
legar auölindir aUra landsmanna í
hafínu.
Eina breytingin er sú að lands-
fundurinn féUst á málamynda veiði-
gjald, sem hróflar í engu við ofurtök-
um sægreifanna á kvótanum. Hin
pólitíska lína LÍÚ sigraði. Réttlætið
tapaði. Sjávarútvegurinn er áfram
lokuð grein þar sem ungir og vaskir
menn geta ekki haslað sér vöU. í dag
er því Samfylkingin helsta von
þeirra sem vilja réttlæti í stað gjafa-
kvóta.
Frumvarp Samfylkingarinnar
Ég og félagar mínir í Samfylking-
unni hafa um árabil barist fyrir því
að gjafakvótinn verði afnuminn
gegnum hina svoköUuðu fyrningar-
leið. Hún er langbesta aðferöin tU að
koma á réttlæti um nýtingu auðlinda
hafsins. Á Alþingi hefur Samfylking-
in lagt fram frumvarp um að gjafa-
kvótinn verði afnuminn i áföngum
með því að hluti aflaheimildanna
verði fyrndur árlega, og boðinn til
leigu á markaði. Þannig er hægt að
skapa öllum íslendingum jöfn tæki-
færi tU að verða sér úti um veiðirétt.
Jöfn tækifæri í sjávarútvegi, eins og
öðrum sviðum mannlífsins, eru
markmið okkar jafnaðarmanna.
Hugmyndir okkar gera ráð fyrir
að það taki tíu ár að afnema gjafa-
kvótann með þessum hætti. Sumum
finnst þetta of langur tími og á póli-
tískum fundum er hvað
eftir annað skorað á
okkur að hafa tímann
styttri. Það er skiljan-
leg afstaða að réttlætið
þoli ekki bið. Við í
Samfylkingunni teljum
það hins vegar sann-
girni að gefa útgerð-
inni tíma tU að laga sig
að breyttum aðstæðum
og teljum áratug hæfi-
legan.
Afnám gjafakvótans
gegnum fyrningarleið
Samfylkingarinnar,
sem tekur sérstakt til-
lit tU landsbyggðarinn-
ar, er afar hagstætt
smábátaútgerðinni,
kemur á eðlUegu veiði-
gjaldi og skapar fuU-
komið jafnræði í grein-
inni. Áreiðanlega er
frumvarp Samfylkingarinn-
ar ekki fullkomið. Það er þó
langbesta nálgunin sem ég
hef enn séð tU að leysa þau
alvarlegu vandamál sem
núverandi kerfi hefur alið
af sér.
Fyrningarleið vex
ásmegin
Krafan um afnám gjafa-
kvótans veröur æ háværari.
Landsbyggðin hefur farið
hroðalega út úr ábyrgðar-
leysi stórútgerðarinnar,
sem hefur skilið hvert
byggöarlagið af öðru eftir
sínu. I huga gamals
Ossur
Skarphéöinsson
formaöur
Samfylkingarinnar
í blóði
sjómanns af
Vestfjörðum kemur dæmið af ísa-
firði óneitanlega upp í hugann.
Hvergi hafa verstu eiginleikar gjafa-
kvótans komið eins skelfílega fram
og einmitt þar. Á höfuöborgarsvæð-
inu horfa menn líka agndofa á kvóta-
gróða sægreifanna hrannast upp í
steinsteypu verslunarhaUa á borð
við Kringluna. Og hverjir skyldu
eiga mest í hlutabréfasjóðunum í
Lúxemborg? Himinhrópandi rang-
læti gjafakvótans veldur því að aUs
staðar eru menn að leita samstöðu
um aðferð til að fikra þjóðina burt
frá ranglæti núverandi kerfis. Sam-
fylkingin er ekki lengur hrópandinn
í eyðimörkinni.
Þeim fjölgar stöðugt sem vilja
skera upp herör gegn gjafakvótanum
með fymingarleiðina að vopni. ÖU
stjórnarandstaðan er í reynd fylgj-
andi fyrningu, þó útfærsl-
urnar séu vissulega með
mismunandi áherslum. Það
kom berlega í ljós í umræð-
um á Alþingi um frumvarp
Samfylkingarinnar fyrir
skömmu.
Stuðningsmönnum fyrn-
ingarleiðarinnar Qölgar
stöðugt um aUt samfélagið.
Æ fleiri flokksmönnum
Framsóknar blæðir rang-
læti núverandi kerfis í aug-
um, og vUja breyta þvi, eða
varpa fyrir róða. Mjög
margir fylgismenn Sjálf-
stæðisflokksins, ekki sist á lands-
byggðinni, eru að snúast á sveif með
henni. Að loknum landsfundi Sjálf-
stæðisflokksins hljóta andstæðingar
gjafakvótans innan flokksins að
skilja að vilji þeir berjast fyrir rétt-
læti verða þeir að láta flokkinn gjalda
stuðningsins við stórútgeröina.
Skjól sægreifanna
Um árabU hafa verið harðar um-
ræður innan Sjálfstæðisflokksins um
stjórnkerfí fiskveiða. Þær hafa ekki
aðeins snúist um að koma á veiði-
gjaldi heldur um jafnræði þegnanna
gagnvart veiðirétti, og þar með um af-
nám einokunar fáeinna íslendinga á
auðlindinni. Á landsfundinum tók
Sjálfstæðisflokkurinn ákvörðun um
að verða skjól sægreifanna i stað þess
að skýla rétfiætinu. Um það verður
aldrei sátt í samfélaginu.
Össur Skarphéðinsson
Á landsfundinum tók Sjálfstœðisflokkurínn ákvörðun um að
verða skjól sœgreifanna í stað þess að skýla réttlœtinu. Um það
verður aldrei sátt í samfélaginu.
4