Alþýðublaðið - 22.11.1921, Page 1

1921
.... ...........I..——I ■■ ■
Þriðjudaginn 22. nóvember.
270. tölnbl,
Béttlætið sigrar.
Málið, sem allir íslertdingar, svo
langt, sem síminn nær um landið
tala nú um, fer aðeins á einn
veg: rússneski drengurinn verður
kyr.
Það var aldrei minsta átylla að
vísa hosum úr Iandi, því hvergi
í heimi er trachomasjúklingum
bönnum landvist. Ekki einu sinni
i Ameríku, þó fátækum trachoma
sjúklingum sé þar bönnuð land-
.ganga, ef þeir eru útlendingar.
Allir vita að drengnum var vísað
úr Iandi af þvf að hann var á
snfnum vegum.
Það var aldrei ástæða til þess
að sækja málið svo fast að láta
mölva upp húsið hjá mér tii þess
að ieita í því. Það var aðeins
gert af þvf að eg átti hlut að
máli. Hver heldur að það hefði
verið gert ef það hefði verið
Copland sem hefði átt hlut að
máiií
Það var aldrei ástæða til þess
að leita að drengnum eins grand-
'gæfiiega og gert var, eins og
þetta væsi hættulegur glæpamaður,
<og ekki föðurlaus drengur, kom
inn langt að, til þess að sjóta
gestrisni íslenzku þjóðarinnar.
Hefði nokkurntíma verið nokkur
átylia til alls þessa, þá er hún nú
farin, þar sem uppvíst er orðið,
að það er að minsta kosti einn
sjúkiingur annar hér f Reykjavfk,
og er búinn að vera hér á landi
4 6 ár. En hver veit hvað margir
. aðrir eru hér með þessa veiki?
Hver efast um að réttlætíð sé
ait Okkar megin ? Enginn, bókstaf<
lega enginn.
Réttlætið sigrar þvf miður ekki
altaf, en f þessu máli mun þ&ð
sigra. Það mun sigra af þvf, að
öll alþýðan er réttlætismegin. Það
muH sigra af því, að eigi einungis
öll alþýða, heldur eihnig mikill
hluti af öðru fólki hefír skjpað
sér þess megin, og neitað að hafa
nokkur mök við þann flokk, sem
knýja vil! fram óréttlæktið, flokkinn,
sem hefir Hjörleif frá Hálsi og
Björn Rósinkranz í faratbroddi, tvo
nafntogaða lögbrjóta.
Og réttiætið mun sigrs af þvf,
p.ð það eru nógir menn reiðubúnir
til þess að verja það með iíkams
kröftum sínum, reiðubúnir til þess
að fórna eigin hagsmunum fyrir
það sem þeir álíta að vera rétt,
að hopa hvergi, þó óréttlætið
komi mikillátt á móti þeim, og
þykist tala i laganna nafni.
Niðurstaða málins er þvf vfs:
Drengurinn verður kyr.
Ólafur Friðriksson.
YiðtalyiðHelgaSkúlason
augnlæknlr,
í Morgunblaðinu birtist í fyrra-
dag, svohljóðandi yfírlýsing frá
Helga Skúlasyni augnlækni.
„Vegna þess að mér hefir botist
til eyrna úr mörgum áttum, að eg
hafí átt að hafa boðið Ólafi Frið
rikssysi eða frú hans að tsska
fósturson þeirra til lækningar
vegna augnveiki sinnar, og sagt
&ð hægt mundi vera r.ð lækna
hann á 1—3 vikum, Iýsi eg því
yfir að þetta er með öliu tilhæfu'
laus ósannindl
Rvfk. 19 nóvember,
Helgi Skúlason
augnlæknir.
Þið er kannske óþarfi að taka
fram, að hvorki eg né kona mfn
hafs sagt neitt í þessa átt, en það
er nú saœt rétt að gera það.
Þar eð ekkert stendur f yfirlýs-
ingunni annað en að Helgi geti
ekki læknað dreaginn á 1—3
vikuœ, fór eg á fusd hans og
Iagði fyrir hann spurningar þær
er hér fara á eftir, Skrifaði eg
spurningarnar niður áður en eg
lagði þær fyrir hann, en svörin
las eg upp fyrir honum jafnótt
Konsert.
Agúst Pálsson
sptlar á Orkester Harmon'
iku í Iðnó, tniðvikudags-
kvöid 23. kl. 8V*.
Aðgöngumiðar á sama
stað frá kl. 12x/a síðdagis.
og eg skrifaði þau niður, en að
lokum las eg fyrir honum bæði
spurningsr og svötj Ssgði hann
enga athugasemd eða skýringn
œundi gera við þau, ef þau væru
prentuð eins og eg !as fyrir hon-
um, og án þess að eg bættí neinu
við frá mér, og skal það heldur
ekki gert, menn verða sjálfir að
draga viðeigandi ályktun af svör-
unúm.
Eg: Álftið þér, að ekki sé hægt
að stöðva augnveikina f rússneska
drengnutn?'
Heigi: Þ&ð get eg ekki sagt
neitt um fyrirfram — getur verið
og getur verið ekki.
Eg: Hvað þurfa sjúkiingar al-
ment, sem þessa veiki hafa, sð
vera iengi undir læknishendi?
Helgi: Það get eg ekki sagt,
það er afsr misjafnt. Sumir þurfa
að vera árum saman.
Eg: Ea hvað skyldi þeir ganga
lengi, sem ganga styzt?-
Helgi: Það get eg ekki sagt,
eg hef aidréi séð sjúkling, sem
var útskrifaður,
Eg: Hvað hafið þér verið letigi
við augnlækningar á sama stað?
Heigi: I eliefu mánuði.
Eg: Hvað voru margir trac*
homa sjúklingar þar?
Helgi: Það man eg ekki.
Eg: Voru þeir fleiri eða færri
en tíu?
Heigi: Lfklegast eitthvað um
það bil tíu.
Eg: Og þeir gengu allir í þessa
ellefu mánuði?