Alþýðublaðið - 23.11.1921, Blaðsíða 1
1921
^fitala flokksins.
1 heils viku hefir ekki verið
-um ann&ð talað í þessum bæ, en
fósturson ólafs Friðrikssonar rit
stjóra, róssneska drengian, sem
Jaadsstjórnin hefir ákveði að vísa
úr landi vegna sýkirgarhættu, er
læknar teija að dvöi hans hafi í
för með sér. Þegar íögregian
ætiaði að taka drenginn með
valdi úr heimilí Óiaís Friðrikssonar
urðu þar nokkra róstur og lauk
þeim eins og Œönnum er kuanugt
á þá Ieið að lógreglan hvar? frá
að svo stöddu. Hafa ýmsir láð
iögreglustjóra og iögreglunni það
og þykir framganga þeirra siæleg,
‘Ten f racn- réttri er þeim ekki sök
á gefandi, þó að þelr vilji í
lengstu lög forðast vandræði út
af raáli, sem eftir eðli sfnu heyrir
ekki undir venjuiegan verkahrfng
lögreglu, vegna þess sð það er
sðalkga tilfinningamáh
Metrn sem hugsa um mál þetta
hlutdrægnis og æsiagalaust, hljóta
að verá þ&irra skoðuuar, að ef
meðíerð raálsins heíði verið lið-
legri af hendi forsætisráðherra I
byijun, þá hefði drengurinn farið
af landi burt óeirðalaust. Ólafur
Friðriksson hafði tekið sér dreag-
ían til fósturs út úr rússaesku
hungursneyðinni, og þess var eag
inn von að honurn né öðrum
þætti séttlátt aé manssúðlegt að
drengurinn y;ðí rifinn frá honum
og sendur til útiasda, án þess að
nokkur trygging fengiít fyrir því
að hsnn fjngi -íé ti! eægilegs
uppeldis né lækningar þar, Ef
ekki heíði í upphafi verið horft
í eyririnn feil mannúðarverks,
mundi drengurinc hsfa farið í
friði, En því var ekki að heilsa.
Ástæður ólafs Fsiðrikssonar fyr-
ir þvf að vilja fyrir hvern snun
halda drengcum kyrrum með valdi
munu flestum kunnar, en við þær
sem sézt hafa á prenti má bæta
þvf, að hann hefir tekið drenginn
.ástfóstri og drengurinn vill fjrrir
Miðvikudaginn 22. eóvember.
ehgan mun við hann skilja. Hafa
þessar ástæður og það að Ólafur
er skapstár iraaður, sem hefir talið
sig rauglæti beittan, dregið tii
mótstöðu þeirrar sem varð, er
taka átti drenginn burtu.
Vinir og flokksbræður Ólafs
Friðrikssonar hafa viijað fá sættir
um þetta mál, sem er orðið svo
stórkostlegt að afleiðlngarnar af
þvf, ef máiinu væri haldið til
streitu af Alþýðuflokknum ánnars
vegar og yfirvöldunum hinsvegar,
yrði sú óhjákvæmilega að Reykja-
vjkurbær og iandið í heiid sinni
að meira eða minna Ieyti yrði í
heraaðarástsndi, þar sera ýmsir
yrðu ofar, á. SHkí ástand væri
ekkert annað en stjóraleysi sem
ekki gæti œðið til blessunnar
fyrir neinn.
Ef einhver flokkur yrði á end
anum ofan á, þá yrði það ein-
gösgu á þann hátt, gð stjórna
raeð hervaldi. Én stjórnsrfari
þjóðsrinnar er nú þsmnig varið,
að henni hefir lengstum verið
stjómað með lögum, en ekki
vaSdi. Þó að út af þessu hafi
brugðið stundum, að menn hafi
hlýðnast lögmætum fyrirskipun-
um; þá hefir það aldrei getað
haft' í for með sér slfkar sfleið
iagar, eihs og ef heilir póiitiskir
flokkar Ientu í styrjöld.
Ólafur Friðrikssson hefir ekki
séð hvílíkár afleiðingar framhald-
andi vöm dresgsias gæti haft í
för með sér fyrir þjóðin?,, ef flokks-
menn hans leatu í máiiau í stór-
um stýl. En öðrum leiðandi möan-
um Alþýðuflokbsins var þett?, Ijóst
og fuiltrúaráð verklýðsfélaganna
tók málið upp fyrir síðustu helgi
til þess að reyna að ná sættura
í máliau með sera beztum sfleið-
ingum fyrir alla, Stefna fulltrúa
ráðsins var að fá frið í bæaum.
Nefnd var kosin af hálfu fulltrúa-
ráðsins til að bera sáttarorð á
milli Og þeir mean töluðu við
stjórnina og ólaf Friðrikssoss. —
Skýrðu þeir báðum aðilum fró,
að flokkurinn vildi hafa frið í
27 r, tölnbl.
Brunat rytfff i n 0ar
k innbúl og vðrufn
iíveryi édýrari «a l»|4
A« V. Tuitnius
v&tnrgelngiiekrifstðfe
El m ekSpaféla«:®b úslass,
landinu og bæaum. ea að slíkum
friðarsamaingi yrði að Ieggja til
gsundvallar sæmiiega miðlun. —
Lauk málinu svo, að stjórnin vildi
gsnga snn á tilboð ueíadErmanna
en óiafur Friðriksson hafnaði hverri
raiðlun.
Sambandsstjórnarfundur Alþýðu-
flokksins var haldinn í gærkveldi,
og var Ólafur FáSriksson þar við-
stadduf, ásarat öllum öðrutn
stjórnarraeðlimura, sem eru 9.
Voru allir meðlimir stjórnarinnar,
nema Ólafur Friðriksson, samœála
um, að raíðlun væri bezta iausn
málsins. Og lögðu þeir fast að
honura að taka þeim sáttaboðum,
sem nefndarmenn fulitrúaráðsins
höfðu boríö fram. Eftir 5 klukku*
tíma árangurslausar umræður sam-
þykti flokksstjórnin tiilögu þá,
sera hér fer á eftir, og akvað að
birta þá yfirlýsingu síns í blaðinu
og hljóíar hún svo:
BSarabandsstjórn Alþýðusara*
bands íslaads iýsir yfir’því, að
húa tekur brottvísvnarmsi iúss-
neska dréagsias einkamál ólafs
Friðrikssonar, en eigi flokksmál*.
Eftir sambandsstjórnarfund yar
rpálið esn á ný yfirvegað og rætt
vandlega á firadi allmargra leið-
andi raanna innan Alþýðuflokks-
ins, og var á!it þeirra eiaróma
samhljóða áliti og gerðum flokks-
stjórnarinnar.
Voru þó á fundinum gerðar
ráðstafanir tii að gera sfðustu
sáttatilraun, sem beldur hafa eng-
an árangur borið.