Dagblaðið Vísir - DV - 11.01.2002, Síða 16

20
FÖSTUDAGUR 11. JANÚAR 2002
Skoðun TXXT
Tronder Helgason nemi:
Nei, ég er ekki vitund hræddur viö
tannlækninn.
Rúni Eysturlíð nemi:
Þegar ég fer í almenna skoöun til
hans er ég ekki hræddur en um leiö
og ég sé borinn þá tryllist ég.
Ágústa Hafsteinsdóttir nemi:
Já, tannlæknar pína mann og meiöa.
Jóhann Eyjólfsson nemi:
Já, stundum en ekki alltaf.
Viktor Hafsteinsson nemi:
Já, ég sá myndina „ The dentist".
Jólatré og reiki-
gróður í ræsum
Kristján Gunnarsson
skrifar: ___________
Eftir þessi jól, líkt og önnur und-
anfarin ár, eru starfsmenn Reykja-
víkurborgar á þeytingi við aö hirða
upp notuð jólatré sem íbúar kasta
út á gangstéttir eða jafnvel beint á
götuna. Borgin hefur farið inn á þá
vafasömu braut að auglýsa að borg-
arbúar skuli vera búnir að koma
trjánum út á gangstétt i tæka tíð
vilji þeir að Hreinsunardeild
Reykjavikur fjarlægi þau fyrir þá.
Mér finnst að Reykjavíkurborg
hefði aldrei átt að fara inn þá braut
að bjóða þessa „þjónustu". Þetta
eykur einfaldlega á leti borgarbúa,
sem eru sóðar í eðli sínu og hafa
þann sið að kasta öllu lauslegu sem
þeir vilja losna við út á gangstétt.
Ekki þrífa þeir eftir sig draslið frá
því á gamalárskvöld, borginni er
ætluð sú hreinsun einnig. Einhver
mun nú kannski segja sem svo: Er
borginni nokkuð of gott að hreinsa
götur og gangstéttir, ekki greiðum
við svo lítið i borgarsjóð?
Auðvitað á borgin að þrífa götur
og torg frá degi til dags, líka gang-
stéttir og rennusteina. En það gerir
borgin hins vegar slælega í ibúðar-
hverfunum. Og íbúarnir ganga víða
á lagið. Þeir þrífa ekki heldur þótt
allt sé í drasli við hús þeirra, a.m.k.
fæstir. Þannig er líka komið í mörg-
um götum, einkum í gömlu hverfun-
um, að þar eru rennusteinar fullir
af alls konar reikigróðri sem skilinn
hefur verið eftir frá því sumrinu
áður, og jafnvel sumrinu þar á und-
an. Laufm safnast saman, rotna og
stífla niðurfóllin.
Og þar sem verra er, þetta mynd-
ar ógeðfelldan drullumassa, sem
samanstendur af laufum, ásamt
„Og það sem verra er, þetta
myndar ógeðfelldan
drullumassa sem sam-
anstendur af laufum,
ásamt hráka, hundaskít,
bakteríum og öðru sem
þarna hefur safnast saman
og fýkur upp þegar þornar
og hvessir. “
hráka, hundaskít, bakteríum og
öðru sem þarna hefur safnast sam-
an og fýkur upp þegar þornar og
hvessir. Svo furðar fólk sig á upp á
fallandi flensu eða kverkaskit sem
sækir í öndunarfæri þess í skamm-
deginu þegar hvað mest rýkur úr
ræsunum?
Þegar borgin er ekki tiltæk með
sitt hreinsunarlið er látið skeika að
sköpuðu og allt látið dankast þar til
einhver - einhvern tíma - lætur svo
lítið að taka til hendinni og fjar-
lægja sóðaskapinn. Stundum
Hreinsunardeildin, stundum ein-
hver íbúi sem ofbýður ástandið. Nú
eru það jólatrén á götunum, sem eru
mest áberandi, en draslið situr í
ræsunum. Hvernig eru slagorðin:
Hrein torg, fögur borg? - þegar það
passar, myndi ég nú bæta við.
Samfylkingarsaga frá ísafirði
Halldóra Einarsdóttir
skrifar:
Bryndís Friðgeirsdóttir, bæjar-
fulltrúi og oddviti Samfylkingarinn-
ar á ísafirði, lýsir sig alveg rosalega
hneykslaða á því að Unnur Brá
Konráðsdóttir, fulltrúi á sýsluskrif-
stofunni, skuli leyfa sér að leysa þar
af sýslumanninn og vera jafnframt
formaður fulltrúaráðs sjálfstæðisfé-
laganna á staðnum. Þetta kemur
fram - í Fréttablaðinu, af öllum fjöl-
miðlum - þann 9. janúar.
Hér virðist vera á ferðinni enn
eitt dæmið um það þegar persónu-
leg óvild eða öfund ber raunveru-
leikann ofurliði. Til fróðleiks, og í
„Til fróðleiks, og í allri vin-
semd, skal Bryndísi Frið-
geirsdóttur bent á að á
Alþingi hafa í gegnum tíð-
ina setið sýslumenn, prest-
ar og aðrir embœttismenn
án þess að allt hafi farið
af hjörunum. “
allri vinsemd, skal Bryndísi Frið-
geirsdóttur bent á, að á Alþingi hafa
í gegnum tíðina setið sýslumenn,
prestar og aðrir embættismenn án
þess að allt hafi farið af hjörunum.
Ef áhugamál Unnar eru stjórnmál,
golf eða skíði, þá kemur það hrein-
lega engum við.
Ef skíðalyfturnar á ísafirði eru
prófaðar af löggildingarmönnum
sem síðan þurfa að fá stimpil sýslu-
manns, getur þá Unnur Brá farið á
skíði? Já, maður bara spyr. í raun
gætum við farið út í hið óendanlega
ef sjónarmið Bryndísar fengju að
ráða. Mér finnst hins vegar að
blaðamenn ættu nú aðeins að
staldra við og athuga bakgrunn og
staðreyndir mála áður enn hlaupið
er af stað í svona prívat klögumál-
um úti á landi.
Borgardrottningin
Þá virðist Reykjavíkurlistinn loksins búinn að
afgreiða framboðsmál sín fyrir kosningarnar i
vor og þótti sumum ekki seinna vænna. Niður-
staðan er sú að kollvarpa fyrri hugmyndum um
uppstillingu og stokka spilin upp á nýtt. í stað-
inn fyrir uppstillingu þar sem hlutföll flokkanna
yrðu 3+2+2+1 í efstu sætunum, þ.e. að Framsókn
og VG fengju tvö örugg sæti en Samfylkingin
þrjú, en Ingibjörg Sólrún Gísladóttir settist síðan
í baráttusætið, verður skipting sætanna nú mun
jafnari miUi flokkanna. Helsta breytingin er sú
að Ingibjörg Sólrún kemur inn sem flokksígildi
nánast og fær að ráða 7. sætinu. Að vísu mun
hún þurfa að bera sig saman við einhverja upp-
stiUingarnefnd, aö því er Garra skilst, en það
þarf ekki að fjölyrða um það að vitaskuld mun
‘y hún ráða þessu sæti. Það sem gerist því með
þessari nýju uppstiUingu er að Ingibjörg Sólrún
afmarkar sig miklu betur en áður sem sjálfstætt
afl á listanum og þótt hún sé yfirlýst samfylking-
arkona nær hún að hefja sig upp yfir það í þessu
samhengi og koma fram gagnvart félögum sínum
sem sú borgardrottning sem hún óneitanlega er.
Ljóst hver ræöur
Þannig er hin nýja skipan e.t.v. fyrst og fremst
sigur leiðtogastjómmálanna, án þess að verða
beinlínis ósigur flokkastjómmála. Greini-
legt er hver ræður í Reykjavíkurlistan-
um, hver það er sem hefur úrslitavaldið
um þróun kosningabandalagsins. Það er
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir. Eftir að lek-
ið hafði út fyrra samkomulag um upp-
stillingu tjáöu fjölmargir málsmetandi
menn innan Reykjavíkurlistans sig um
það og enginn taldi að á því væri hægt
að gera stórvægilegar breytingar. Hins
vegar voru menn þó aldrei alveg vissir
því einn mikilvægur aðili máls - Ingi-
björg Sólrún - þagði þunnu hljóði. í lítilli
frétt í DV i desember kom þó fram í við-
tali við hana að ekki væri nú alveg víst
að þetta væri sú niðurstaða sem yrði því hún
væri ekki fullkomlega sátt. Strax þá setti Garri
fyrirvara við samkomulagið, enda hefur komið á
daginn að það sem ekki átti að vera hægt að
gera stórvægilegar breytingar á hefur nú tekið
algerum stakkaskiptum eftir að Leiðtoginn
komst í málið.
Tvíbentur styrkur
Þannig hefur Ingibjörg nú stigið fram og sýnt
öllu sinu liði hvers hún er megnug og hvers
vegna það er hún sem er leiðtoginn en ekki ein-
hver annar. Og það er í
þessu sem styrkleiki hennar
er fólginn - þó þetta kunni
hins vegar líka að jafngilda
ákveðnum veikleika hjá
Reykjavíkurlistanum í heild
sinni. Vandinn er nefnilega
sá að í stjórnmálum á ís-
landi, og sérstaklega á fé-
lagshyggjuvængnum, er um-
frameftirspurn eftir sterkum
og aðsópsmiklum leiðtogum.
Eftirspurnin er því mikil eft-
ir manneskju eins og Ingi-
björgu víðar en í borgarmál-
um, t.d. hjá Samfylkingunni.
Raunar er nú svo komið að
ódælir hægrikratar, sem
gefa sig út fyrir að vera
samviska Samfylkingarinnar og segja það sem
aðrir félagar þeirra einungis þora að hugsa -
menn eins og vefskríbentamir á Kreml.is - eru
farnir að óska þess að R-listinn tapi borginni svo
hægt verði að munstra Ingibjörgu Sólrúnu til
forustu í Samfylkingunni á landsvisu. Slíkar
hugrenningar hljóma eflaust sem tónlist í eyrum
sjálfstæðismanna en ekki er vist aö hér sé slegið
tónhil sem hæfir geði raunverulegra áhuga-
manna um Reykjavíkurlista. Líklegra er að þar á
bæ telji menn þetta hálfgert
djöflatónbil. CsfiXfí
íslandsbanki spáir
Þjóöhagsstofnun ekki.
Vanhæf stofnun
Bjarni Ólafs^on skrifar:
Manni þykir ekki mikið til þeirra
koma sem helst sjá um að reikna út
líkurnar á framvindu efnahagsmála ef
þeir ekki geta a.m.k. getið sér til um
hana af öllum forsendum sem þeir þó
hafa handbærar og eiga að hafa betri
aðgang að en allur almenningur.
Þannig les maður um að forstöðumað-
ur Þjóðhagsspár treysti sér ekki til að
meta líkurnar á því hvort rauðu strik-
in svonefndu, sem sett eru í kjara-
samningimum í vor, muni halda. Auð-
vitað er hægt að meta líkurnar á því,
svo mjög sem þessi mál eru í sviðsljós-
inu. íslandsbanki reynir þó, og kemst
að þeirri niðurstöðu, að verðbólga
hjaðni hraðar nú og spáir 3,5% verð-
bólgu á þessu ári. Það er ekki nægi-
lega mikil fagmennska í því hjá Þjóð-
hagsstofnun að segja að næstu mánuð-
ir muni leiða allt í ljós ...
Hjúkrunarfræðing-
um fækkað
Á.M.Ó. skrifan
Það á engum að koma á óvart að
rætt skuli um að fækka starfsliði hjá
Landspítala - háskólasjúkrahúsi líkt
og á öðrum stöðum hjá hinu opinbera.
Það er stefnan og á að vera stefnan að
fækka starfsliði sem mest má á öllum
opinberum stofnunum, sjúkrahúsum
jafnt sem öðrum. Hjúkrunarfræðingar
eru sagðir taka því illa þegar talað er
um að bregðast við aðsteðjandi vanda
í rekstri Landspítala með þvi að
fækka i þeirra röðum. Auðvitað er
þetta neyðarúrræði. En það er ekki
eins og heimurinn sé að hrynja.
Hjúkrunarfræðingiun, líkt og flestum
öðrum stéttum, er í lófa lagið að sam-
eina krafta sína og stofna til reksturs
heilsugæslustöðva, jafnvel sjúkrahúss
í formi einkarekstrar. Það yrði vel séð
og þegið.
Engin von í vatninu
Hallgrímur Jónsson hringdi:
Ég get ekki annað en
rekið upp skellihlátur
þegar ég les fréttir af
vatnsútflutningi okkar ís-
lendinga. Mikið var rætt
og vonirnar miklar.
Ferska vatnið okkar væri
eftirsótt alls staðar. Kaup-
endur biðu i röðum; í Am-
eríku og allt austur til
þurru sandfokssvæðanna
í hinum ríku arabalönd-
um. Og víst var þetta
raunhæft hefði þolinmæði
verið til staðar og hefðu
ekki stóreygir gróðageml-
ingar komið í spilið hérna
megin frá og skemmt fyr-
ir. En nú er þetta víst endanlega búið
Og síðasta fréttin sem tilkynnti „Hrun
í vatnsútflutningi“ fannst mér vera
lokaþátturinn. Og það fannst mér
hlægilegasta atriðið. - Er þá bara ekki
hægt að loka landinu?
Framtíðin í Perlunni
Marta skrifar: ■
Er verið að gera gys að okkur i
fréttunum sem segja að Málfundafé-
lagið Framtíðin í MR hafi gefíð út
viljayfirlýsingu um að gera kauptil-
boð í Perluna? Og til skemmtanahalds
í „framtíðinni"? Ef þetta er bjóðandi
okkur lesendum sem frétt þá býð ég
ekki í fréttamennskuna í 'framhald-
inu. Mér finnst þetta hafa svo sem
verið einn allsherjar leikur, þetta með
sölu Perlunnar. Reyndar til skammar
þeim sem að henni standa.
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangiö:
gra@dv.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíöa DV,
Þverholti 11,105 ReyKjavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.
*
%z~ga
-■ ‘
Tilbúiö
til sölu.
En hruniö
kom
á undan.