Dagblaðið Vísir - DV - 07.05.2002, Page 14

14
ÞRIÐJUDAGUR 7. MAÍ 2002
Skoðun DV
Hvað ætlar þú að verða?
(Spurt við Ísaksskóla)
Ásmundur Þórðarson, 6 ára:
Ég veit þaö ekki.
Ágústa Tryggvadóttir, 5 ára:
Ég ætla aö veröa kennari eöa
hárgreiöslukona.
Karítas Garðarsdóttir, 5 ára:
Ég ætta sko aö veröa búöarkona,
ég held aö þaö sé gaman.
Alexander Breki Jónsson, 5 ára:
Ég veit þaö ekki.
Jóhanna Vigdís Pétursdóttir, 6 ára:
Leikskólakennari, þaö er svo gaman
í ísaksskóla.
Börnin, stærstu hluthafarnir í starfinu.
s '
Börnin í Aslandsskóla
María Kristín Gyifadóttir, Gísli Þór
Magnússon og Lúðyík Kristinsson
skrifa f.h. foreldraráös Astandsskóla:
1 tilefni greinar á baksíðu DV 23.
apríl sl. undir fyrirsögninni, „For-
eldraráð lýsir yfir miklum áhyggj-
um“, þar sem fullyrt er að óvissa
ríki um framtíð Áslandsskóla í
Hafnarfirði, vill foreldraráð Ás-
landsskóla koma eftirfarandi á
framfæri:
í fyrmefndri grein er vitnað í um-
sögn foreldraráðsins til Skólaskrif-
stofu Hafnarfjarðar, dags 27. mars
sl„ um skólastarf Áslandsskóla það
sem af er vetri. í umsögninni kem-
ur skýrt fram að þar sem um til-
raunaverkefni er að ræða velji for-
eldraráðið að veita umsögn um sem
flest atriði i skólastarfinu á þessu
fyrsta starfsári skólans. í umsögn-
inni segir einnig orðrétt. „Umsögn-
inni er ekki ætlað aö fela í sér dóm
„Úrlausnarefni Áslands-
skóla ber að ndlgast á fag-
legum nótum og forðast þarf
að gera bömin og skólann
þeirra að bitbeini í umrœðu
sem þau eru ekki í stakk
búin til að taka þátt í.“
á verkefnið sem slíkt, en lögð er
áhersla á að benda á þau úrlausnar-
atriði sem fram undan eru. For-
eldraráðið vonast þannig til að at-
hugasemdir þess geti nýst við loka-
frágang skólanámskrárinnar og
skipulag skólastarfsins fyrir næsta
skólaár." Umsögn foreldraráðs er
ábending til skólayfirvalda um vilja
foreldra en ekki áfellisdómur um
skólastarfið.
Forsenda þess að það takist að
virkja ákvæði grunnskólalaganna
um foreldraráð og aö opin sam-
skipti eigi sér stað mUli foreldra og
skólayfirvalda er að opinskáar
ábendingar foreldra um skólastarfið
verði nýttar af hlutaðeigandi aðil-
um til uppbyggingar framsækins
skólastarfs og úrbóta en ekki sem
uppsláttargreinar í dagblöðum.
í Áslandsskóla starfa nú 129 böm
í umhverfi sem þeim líður ákaflega
vel í. Bömin okkar eru stærstu
hluthafamir í því starfi sem fram
fer í skólanum og því er mikilvægt
að aRir leggist á eitt að búa þessu
verkefni fijóan jarðveg svo tryggja
megi ávöxtun tU framtíðar. Úr-
lausnarefni Áslandsskóla ber að
nálgast á faglegum nótum og forðast
þarf aö gera bömin og skólann
þeirra að bitbeini í umræðu sem
þau eru ekki í stakk búin tU að taka
þátt í.
Þorskeldi og skuldastaða útgerðar
„Eldi þorsks er sennilega
hagkvæmt þegar fram líða
stundir og ræktaðir upp
hraðvaxta einstaklingar. Það
verður þó aldrei hagkvæmt
að ala hœgvaxta smáþorsk.
En hvaðan á svo fóðrið að
koma annars staðar en úr
hafinu, og þá að taka það frá
náttúrulegum stofni?“
Sigvaldi Ólafsson
skrifar:
Vegna greinar Lúðvíks Gizurar-
sonar í DV sl. fimmtudag, um aukn-
ingu tekna af þorskveiðum, langar
mig að benda greinarhöfundi á að ef
hann veit ekki betur um veiðar á
þorski held ég að hann ætti að kynna
sér þær betur því það em fyrst og
fremst netabátar sem veiða stærsta
fiskinn með stórum möskva, aUt að
9, og sem veiðir aðeins allra stærsta
fiskinn vegna þess að markaðurinn
borgar best fyrir hann.
Togaramir, aftur á móti, eru að
veiðum þar sem fiskurinn þéttir sig
í æti og er þar af leiðandi blandað-
ur i stærð, en oftast feitur, og góð
nýting í vinnslu. Auk þess veiða
togarar fleiri tegundir sem önnur
veiðarfæri gera ekki á hagkvæman
hátt
Af því að höfundur veltir upp
skuldastöðu útgerðar væri gaman
að hann upplýsti, ef hann þá getur,
hvað af skuldunum er vegna fjár-
festinga og hvað er vegna verslunar
með auðlindina sjálfa (þ.e. verslun
með kvóta), og svo hvað er vegna
skattalegs hagræðis.
Eldi þorsks er sennUega hag-
kvæmt þegar fram líða stundir og
ræktaðir upp hraðvaxta einstakling-
ar en það verður þó aldrei hag-
kvæmt að ala hægvaxta smáþorsk.
En hvaöan á svo fóðrið að koma
annars staðar en úr hafinu, og þá að
taka það frá náttúrulegum stofni?
Ég er búinn að starfa í sjávarút-
vegi síðan 1972 og síðustu 20 árin
sem stýrimaður og skipstjóri og
man ekki eftir öðm en að fiskifræð-
ingar segðu þorskstofninn að hmni
kominn, aUt frá „svörtu skýrslunni“
frægu árið 1976.
Harmur leigubílstjórans
Móðir Garra hefur lengi unnið sem leigubU-
stjóri. Var Garri nokkuð lengi mjög stoltur af
iðju móður sinnar enda ekki margar konur í
stéttinni. Á háskólaárunum komst Garri að hin-
um nöturlega sannleik að þótt pick-up línur (ísl.
tálsetningar) hljómi vel í æfingum heima fyrir
þá er ekki þar með sagt að þær virki í praxis.
Garri reyndi hana aftur og aftur um háifþrjúleyt-
ið á skemmtistöðum borgarinnar en ekkert gekk.
„Sæl, eigum við ekki að koma heim? Mamma
min er leigubUstjóri," sagöi Garri en fékk und-
antekningalítið dræmar undirtektir. Það var að-
eins einu sinni sem hann fékk konu heim með
sér og þá var þaö Dídí á fjórtán sem var með
móður Garra í saumaklúbbi.
Hvaö er aö?
Móðir Garra er hrifnæm kona eins og algengt
er með leigubUstjóra. Hún hringdi klökk í son
sinn í gærmorgun. „Ertu búinn að sjá DV í
dag?“ spurði hún og snökti. „Já, mamma, hvað
er að þér?“ sagði Garri. „Ég...“ sagði hún vol-
andi, „þeir... æi þeir þarna í NATO eða Ríkislög-
reglustjóra eða hvað þetta nú heitir... þeir vilja
að löggur aki NATO-köUunum þegar þeir koma
tU landsins."
Garri er náinn móður sinni og veit hvað hlut-
ir er snerta stétt hennar eru
henni þungbærir. Hann minnt-
ist líka atviks sem enn er rifjað
upp þegar fjölskyldan fær sér
saman í glas. „Ég veit hvað þú
ert að hugsa,“ sagði mamma.
„Nú?“ sagöi Garri. „Já, þú ert
að hugsa um leiðtogafundinn,"
sagði mamma. „Mamma, ertu
búin að fá þér í glas?“ spurði
Garri, vonsvikinn í röddinni.
„Æi, láttu ekki svona,“ sagði
hún og skeUti á. Garri lagði
tólið varlega niöur og lét hug-
ann reika.
Miss Hreyfill
Þetta var árið 1986. íslend-
ingar voru búnir að gleyma 16. sæti Gleðibank-
ans og tröUuðu með Stuðmannabíslaginu Strax:
Moscow, Moscow, can’t you hear me... „BU að
Höfða, bU að Höfða,“ heyrðist í talstööinni hjá
móður Garra og hún rauk af stað. „Komdu inn,
vinur,“ sagði mamma um leið og hún stansaði
framan við Höfða. „Thank you, mam,“ sagði
maöurinn. „Það var ekkert, væni. Hvert vUtu
fara?“ „Do you have any stripclub?” spurði mað-
urinn. „Nei, ekki beint. En Sirrí frænka er lið-
tæk í limbói. Kaninn lá fyrir henni þegar hún
var kjörin Miss Limbo árið 1944,“ sagði mamma.
„I don’t understand," sagði maðurinn. „Það er ég
viss um,“ sagði mamma og fór úr brjóstahaldar-
anum. „And I was voted Miss HreyfUl on the last
árshátíð."
Cfarri
Varnarliðsþyria aö störfum
Næstum alltaf þrautalendingin.
Glannað á gúmmítuðru
Gísli Pálsson hringdi:
Það er ekki í fyrsta sinn og því mið-
ur ekki í það síðasta sem óðagotið og
óhemjuhátturinn nær tökum á mönn-
um við að sækja fólk sem slasast við
hinar ótrúlegustu aðstæðm. Og oft
um hrein sjálfskaparvíti að ræða. Nú
síðast þegar kona féU af gúmmítuðru!
(sögðu fréttir), sem dregin var af
vélsleða uppi á Skjaldbreið. Strax
sendar björgunarsveitir Slysó, bæði
frá Árbæ og Laugarvatni, ásamt
lækni eða læknum og hjúkrunarliði.
Auðvitað var það svo varnarliðsþyrl-
an sem sótti konuna og landaði henni
við sjúkrahús. Er ekki hægt, með nú-
tíma tækni, að ná slíku sambandi við
svona hrakfaUabálka eins og þama
voru á ferð, að ekki þurfi að senda
nema nauðsynlegasta liðsaUa sem tU
þarf? Venjulega er það svo vamarlið-
ið kræfa sem á sögulokin.
Óttalegur vaðall
Guðjón Einarsson skrifar:
Ég hef verið að leggja eyrun við
nýjustu hljóðvarpsstöðina, Útvarp
Sögu. Þar eru auglýstir þættir í töluðu
máli, viðtöl og annað eftir því og á
vissum tímum. Oftar en ekki stenst þó
ekki að sá sem auglýstur er stjómandi
sé tU staðar, heldur einhver hinna
sem þama fara með stjóm. Annars er
þetta góð hugmynd og held að þama
sé vettvangur tU hlustunar fyrir þá
sem hafa brennandi áhuga á þjóðmál-
um. En þetta má ekki ganga út yfir
aUan þjófabálk hvað hraða og framí-
tökur varðar. Stundum er þetta hrein-
lega óttalegur vaðaU og má vart
greina hver hefur orðið, viðmælandi
eða stjómandi. Mér fmnst HaUgrímur
Thorsteinsson þó bera af hvað mál-
efnaval varðar, bein þjóðmál og þau
rædd á skynsemisgrundveUi.
Vlö Seljavallalaug
Lengi vel stærsta laug landsins.
Seljavallalaug
Páll Andrésson skrifar:
Nú í ár eru 79 ár liðin frá því að
Austur-EyfeUingar réðust í það stór-
virki að byggja sundlaug sem var
lengi sú stærsta á landinu, SeljavaUa-
laug. Laugardaginn 18. maí næstkom-
andi munu hoUvinir og velunnarar
SeljavaUalaugar fara í árlega ferð tU
að vinna við hreinsun og lagfæringar
á lauginni. Gaman væri að sem flestir
áhugasamir um varðveislu þessarar
þekktu laugar gætu tekið þátt i ferð-
inni. Áætlað er að hittast við laugina
um kl. 11.00. Vonandi koma sem flest-
ir og eiga góðan og skemmtUegan dag
við laugina þann 18. maí nk.
Ófæra á Digranesheiði
H.B. skrifar:
Marga íbúa í grennd við Digranes-
heiði í Kópavogi furðar hversu seint
verktökum miðar við lagfæringar á
þessari götu. Þama hefði a.m.k. mátt
bera mulning ofan í verstu kaflana,
eða heHa hana tU þess að hún verði
boðleg fyrir litlu bUana okkar sem hér
búum. Þessi framkvæmd, sem hefur
staðið mánuðum saman, er með ólík-
indum. Gatan er að verða ófær. Þetta
kann þó að standa tU bóta þar sem
kosningar eru fram undan. Fari svo
þakkar maður þó fyrir að kosningar
skuli vera á íjögurra ára fresti.

Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangiö:
gra@dv.ls
Eða sent bréf til: Lesendasíöa DV,
Skaftahlíö 24,105 ReyKjavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar með bréfunum á
sama póstfang.