Dagblaðið Vísir - DV - 16.05.2002, Blaðsíða 14

14
FIMMTUDAGUR 16. MAÍ 2002
Skoðun 1>V
Ætlarðu að ferðast
innanlands í sumar?
Guðjón Sigmarsson kokkur:
Ég er búsettur í Ósló og kem aftur í
ágúst svo þaö er aldrei aö vita.
Eva Haukson, vinnur hjá
Félagsþjónustunni:
Já, ég fiutti hingaö til islands einmitt
vegna þess aö ég var aö feröast hér
síöasta sumar.
Börkur Hrafn Birgisson tónlistarmaður:
Já, ég ætla á Kirkjubæjarklaustur, þaö
er fallegasti staðurinn á landinu.
Daöi Birgisson tónlistarmaður:
Kannski fer ég bara aö rokka feitt
meö bróöur á Klaustrinu.
Gaukur Úlfarsson tónlistarmaður:
Ég verö í Ameríku í allt sumar.
Samúel Jón Samúelsson
tónlistarmaður:
Já, ætli maöur fylgi ekki félögunum
á Kirkjubæjarklaustur. Heitasti staö-
urinn í ár.
Frá Alþingi
Hraöbanki fyrir „veröuga viöskiþtavini“?
Af hraðbanka Alþingis
Hraðbanki Al-
þingis er skrýtin
skepna. Hann er
ekki opinn almenn-
ingi heldur aðeins
þeim sem geta fyrir
fram treyst á meiri-
hlutastuðning al-
þingismanna fyrir
milligöngu ráð-
herra. Stofnunin
velur skjólstæðinga
sína nákvæmlega, enda skulu þeir
vera verðugir þeirrar víðtæku lög-
gjafar- og fjármáiaþjónustu sem þar
býðst. Besti viðskiptamaður hrað-
banka Alþingis er Kári í díkót sem
hefur verið í viðskiptum við stofnun-
ina síðastliðin ár.
Um fyrstu viðskipti hans við stofn-
unina varð til farsi sem kallaður var
„Sölumaður kemur heim“. Gagnrýni
um farsann birtist í DV í ágúst árið
1998. Smáútdráttur þaðan:
„Stofnunin velur skjólstœð-
inga sína nákvœmlega,
enda skulu þeir vera verð-
ugir þeirrar víðtœku lög-
gjafar- og fjármálaþjónustu
sem þar býðst. “
í fyrsta þætti farsans sjáum við
hvar Sölumaðurinn er kominn
heim. Hann er þá þegar í forsvari
fyrir nýju fyrirtæki sem ætlar sér
stórvirki á sviði heilbrigðismála
heimsins.
í öðrum þætti er okkur sýnt
hvernig gera á Alþingi íslendinga að
afgreiðslustofnun fyrir utanaðkom-
andi og aðsent lagafumvarp, þar sem
verðandi einkaleyfishafi á væntan-
legu sjúkdómasafni biður um flýti-
meðferð á frumvarpinu til að upp-
fylla skuldbindingar sínar gagnvart
þeim Hófman og Rok sem bíða
spenntir og óþolinmóðir eftir gena-
súpu hins miðlæga einkabanka Sölu-
mannsins. En þá verður allt vitlaust.
Nýlega afgreiddi þessi sama stofn-
un, hraðbanki Alþingis, annað stór-
erindi fyrir Kára. Nú var það stuðn-
ingsyflrlýsing íslenskra skattgreið-
enda - í formi ríkisábyrgðar upp á
nokkrar krónur - til að flagga er-
lendis. Almannafé að húni í stað
meingens. - Snjallt.
Og hraðbanka Alþingis var alveg
sama. Bara verið að þjóna við-
skiptavini. Og það skyldi gert þótt
þurft hafi, enn og aftur, að brjóta
gegn 2. gr. stjómarskrárinnar. En
hvað með það? Hvað er eitt lítið
stjómarskrárákvæði milli stórra
vina þegar mikið liggur við? Já,
hraðbanki Alþingis íslendinga er al-
veg mögnuð stofnun og verklagið
farsakennt. - Farsinn nærist hér vel
á íslenskum veruleika.
Gunnar ingi
Gunnarsson
læknir skrifar:
Jarðarfarir á færibandi
Halla Arnar
skrifar:
Við útfór kl. 13.30 í Fossvogs-
kirkju nýlega tók á móti kirkjugest-
um fnykur mikill frá líkbrennsl-
unni, sérlega óaðlaðandi þegar mað-
ur veit frá hverju hann kemur. Það
gerðist þennan dag, að lokinni fal-
legri athöfn, þegar kirkjugestir voru
að tínast út úr kirkjunni, að skruðn-
ingar miklir heyrðust við altarið.
Var þá verið að færa til bekkinn
sem kistan stóð á, svo betra væri að
koma næstu inn. Við þetta ónæði
hrukku nokkrir syrgjendur við en
létu á engu bera.
En viti menn, þegar um tuttugu
manns áttu eftir að ganga út úr
kirkjuskipinu, að frátöldum þeim
„Að sögn útfararstjóra líður
ekki nægur tími milli at-
hafna. Þurfa prestar höfuð-
borgarsvœðisins hugsanlega
að endurskoða hlutina á
nœstu prestaráðstefnu?“
sem hugsanlega voru uppi á lofti, er
komið inn með næstu kistu. Útfar-
arstjóra þeirrar athafnar þótti þetta
eðlilega leiðinlegt og baðst innilegr-
ar afsökunar á atvikinu. Að sögn út-
fararstjóra líður ekki nægur tími
milli athafna. Þurfa prestar höfuð-
borgarsvæðisins hugsanlega að end-
urskoða hlutina á næstu prestaráð-
stefnu?
Útfor kl. 13.30 tekur um eina
klukkustund; kirkjugestir fara úr
kirkjunni, taka í höndina á aðstand-
endum í kirkjudyrunum, um 10-15
mínútur. Og er þá ekki gert ráð fyr-
ir að það líði yfír neinn sem gerist
alloft.
Þennan umrædda dag gerðist
þetta allt saman, jafnvel þannig að
kirkjugestir næstu athafna, þ.e. kl.
15.00 voru famir að sýna aðstand-
endum úr fyrri athöfninni hluttekn-
ingu, enda farið að líða að þeirra
tíma. Um tíma voru þrír líkbílar á
svæðinu og hugsanlega erfitt fyrir
fólk að átta sig á hverjum það átti
að fylgja. - Má ekki taka frá aðeins
meiri tíma fyrir hverja athöfn í
framtíðinni?
Hlustað eftir verndinni
Garri er glaður. Loksins fann hann fyrir vernd-
inni eða heyrði öllu heldur í henni. Garri er nokk-
uð tekinn að reskjast en þó ekki eldri en svo að
alla tið hefur hann búið við vernd hersins á Kefla-
víkurflugvelli. Þeirri vöm hefur fylgt öryggistil-
fínning en innra með sér hefur hann þó fundið
fyrir nokkurri óvissu og jafnvel kvíða. Það hefur
heldur slegið á kvíðann eftir að kalda stríðinu
lauk og Sovétrikin gengu á fund feðra sinna, en
samt. Hvað ef ráðist verður á okkur? Bregðast
okkar menn á Miðnesheiðinni þá nógu fljótt við?
Þessari ónotatilfinningu hafa fylgt margar and-
vökunætur.
Þungur dynur í lofti
Það var svo aðfaranótt þriðjudagsins að allt
breyttist. Þungur dynur í lofti markaði tímamót.
Verndin var í átta þúsund fetum. Hún var sýni-
leg og virk. Orion-flugvélar Varnarliðsins voru
komnar á vettvang, yfir borgina og sundin blá.
Ekkert fór fram hjá vökulu auga flugmannanna.
Þreytt áhöfn í Orion var ekki fyrr lent en önnur
flaug. Eftirlitið var samfellt. Garri svaf eins og
barn í fangi móður. Hreyfladynurinn þungi var
svæfandi. Öryggistilfinningin var alger. Orion-
inn var enn á lofti þegar Garri vaknaði, endur-
nærður. Verndarinn vakti með-
an hann svaf.
Garri las það í blaðinu sinu
að Orioninn ætti aðeins að
vera á lofti meðan ráðherra-
fíöld fylgdist með fundi Atlants-
hafsbandalagsins á Melunum.
Því trúir hann ekki. Víst var
mikilvægt að sjá til þess að
þeir svæfu vel og örugglega en
meginatriðiö hlýtur samt að
vera öryggi Garra og samlanda
hans. Það er gott að sofa við
Orion. Öryggi Garra byggist á
því að óvinurinn finnist áður
en hann getur gert mein.
Kafbátar í samfélaginu
Orion-flugvélamar eru sér-
hannaðar til kafbátaleitar. Vandinn er bara sá
að Sovétríkin eru liðin tíð og Rússar samtímans
hafa ekki efni á að senda kafbáta út á hafið. Því
vantar sárlega verkefni fyrir Orioninn. Nú er
hins vegar tækifæri til þess að finna þessum vél-
um nýtt og verðugt verkefni. Fljúgi þær stöðugt
yfir höfuðborginni gefst þeim tækifæri til þess
að finna kafbáta í samfélagi voru, menn sem
fara dult en grafa undan samfélagsgerðinni með
öllum ráðum.
Það jafnast ekkert á við Orion þegar kemur að
tæknibúinni leit. Fráneygður finnur hann skúrk-
ana meðal okkar. Megi sá
þungi dynur halda áfram. C%Affc
Frá síðasta flokksþingi Alþýðuflokksins
Óánægja meö upprööun á R-lista?
Kratar fjarlægjast
Ásgeir Guðmundsson skrifar:
Ég tel mig hafa vissu fyrir því að
margir kratar, ekki síst eldri Alþýðu-
flokksmenn, séu að verða fráhverfir R-
listanum þessa dagana. Ég þekki marga
sem eru sömu skoðunar og ég, að R-list-
inn sé ekki það stjómmálafl hér í
Reykjavík sem gagnist okkur krötum að
þessu sinni. Eitt er það, að ekki eru
margir kratar í efstu sætum R-listans,
og það eru mikil mistök í samsetningu
listans. Annað er, að mörg mál, eins og
t.d. skipulagsmálin, eru ekki að skapi
allra vinstri hugsandi manna. Hvemig
haldið hefur verið á flugvaUarmálinu af
R-listanum er líka óskaplega klaufalegt
og túlkun Bjöms Bjamasonar t.d. er
miklu nær flestum Reykvíkingum. Ein
flugbraut er enginn flugvöllur og tómt
mál að ræða það frekar. Yfir þaö mál
verður að leggjast og skoða með flug-
málayfirvöldum og rekstraraðilum.
Svona mál skipta máli.
Tóm blekking?
Kristinn Sigurðsson skrifar:
Ég er oft að kynna mér verð og vöru-
gæði í verslunum eins og gengur. í Hag-
kaupum eru t.d. hinar svonefndu „99-
krónu vörur“ orðnar ansi lélegar. Hér
áöur voru Hagkaup með ágætis pylsur,
hamborgara og ís á 99 krónur. Þetta
stóð ekki lengi. Æ síðan hafa 99-krónu
vörurnar verið lélegar. Ég furða mig á
þvi okri sem er orðið á pylsum. Nú em
pylsur á „tilboðsverði“ því miður rok-
dýrar. Ég verð lítið var við lækkun
vöruverðs, hvorki í Hagkaupum né í
Nóatúni. í 10-11 og í 11-11 búðunum er
flest einnig á toppverði. Var þessi verð-
lækkun bara tóm blekking eftir allt?
Veiöibjölluegg
Hvaö ungur nemur, gamall temur.
Hættum eggjaráni
Fuglavinur skrifar:
Maður sér stundum að verið er að
ræna eggjum undan fuglum. Mér
blöskrar þessi hugsunarháttur sem er
við lýði. Veiðibjallan og hrafninn eru
umsetin allt árið. Það er steypt undan
þessum tegundum fugla og jafnvel talið
til þjóðþrifaverka. Ég er þessu ósam-
mála. Mér finnst hrafninn skemmtileg-
ur fugl og nátengdur sögu landsins.
Veiðibjallan vinnur engum mein eftir
að sauðburður færðist undir þak. Ég vU
að uppalendur kenni bömum sínum að
gæta virðingar fyrir varpsvæðum og
leyfa fulgunum að vera í friði. íslend-
ingar eru ekki lengur á heljarþröm af
matarleysi eins og sjá má af vaxtarlagi
þeirra. í hverri búð fást egg, enga nauð-
syn ber tU að ræna þeim frá fuglunum.
Óvenjuleg greiðvikni
Dóra B. Ársælsdóttir skrifar:
Ég var að koma með tvær telpur úr
leikskóla. Önnur hélt á blöðru og það
var rok. Hún missti blööruna en ég gat
ekki hlaupið frá telpunum. Þá kemur
maður aðvífandi sem var að sækja bam
í leikskólann og sér hvað gerðist. Hann
segir bara: Ég skal keyra eftir blöðr-
unni. Og eftir nokkra stund kom hann
aftur með blöðruna. Mér fannst þetta
svo óvenjulegt að mér fannst rétt að láta
þessa getið og þakka honum.

Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn ? síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangið:
gra@dv.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíöa DV,
Skaftahlíö 24, 105 ReyKjavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar með bréfunum á
sama póstfang.