Dagblaðið Vísir - DV - 27.05.2002, Blaðsíða 14

14
MÁNUDAGUR 27. MAÍ 2002
MÁNUDAGUR 27. MAÍ 2002
35
Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Framkvæmdastjórí: Hjalti Jónsson
Aöalritstjórí: Óli Björn Kárason
Ritstjóri: Sigmundur Ernir Rúnarsson
A&stoðarritstjóri: Jónas Haraldsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiðsla, áskrift:
Skaftahlíó 24, 105 Rvík, sími: SSO 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deiidir: 550 5999
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Kaupvangsstræti 1, sími: 462 5000, fax: 462 5001
Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf.
Plötugeró og prentun: Árvakur hf.
DV áskilur sér rétt til aö birta aðsent efni blaðsins i stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viömælendum fyrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Sigrar og sárindi
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir er sigurvegari kosning-
anna sem fóru fram um helgina. Lengst af á kosninganótt
leit út fyrir aö Reykjavíkurlistinn, undir traustri og far-
sælli forystu Ingibjargar, næði níunda manni sínum inn í
borgarstjórn sem heföi þýtt stórsigur R-listans. Meirihluti
reykvískra kjósenda styöur R-listann og nú sem fyrr eru
þaö konur sem skópu glæsilegan sigur listans í borginni.
Á lokasprettinum voru það þær sem komu kynsystur
sinni til hjálpar og gerðu útslagið.
Úrslitin i Reykjavík hljóta að vera áfall fyrir Björn
Bjarnason, oddvita sjálfstæðismanna. Flokkur hans hefur
aldrei mælst með minna fylgi í höfuðborginni og það ger-
ist þátt fyrir að flokkurinn tefli fram sterkum stjórnmála-
manni i efsta sæti listans og mörgum mjög hæfum og hríf-
andi frambjóðendum i næstu sætum. Björn Bjarnason tók
við góðu búi af Ingu Jónu Þórðardóttur við upphaf barátt-
unnar, en skilaði ekki meiri árangri en sem nemur fasta-
fylgi flokksins. Og það tapaðist maður.
Árangur F-listans og oddvita hans, Ólafs F. Magnússon-
ar, er til vitnis um að enn þá gerast óvæntir hlutir á kjör-
dag, þvert á kannanir. Könnun DV, degi fyrir kjördag,
benti reyndar til þess, ólíkt öðrum könnunum, að framboð
Ólafs væri að fá talsverðan byr í seglin á síðustu stundu
og það gekk eftir. Rösklega sex prósenta fylgi fleytir
óþekka sjálfstæðismanninum inn i borgarstjórn. D-listinn
getur þó ekki kennt Ólafi um ófarir sínar. Hann tók fylgi
frá báðum stóru fylkingunum á ögurstundu.
Kosningarnar i ár eru um margt sögulegar. Fyrir utan
tíðindin í Reykjavik ber sigur Samfylkingarinnar i Hafn-
arfirði hæst. Hafnfirðingar eignuðust nýjan stjórnmálafor-
ingja á sunnudagsnótt, mann sem hamraði á málefnum og
meintu sleifarlagi við stjórn bæjarins. Svo virðist vera
sem bæjarbúar hafi hafnað einkaframkvæmdarleiðinni og
fylkt sér um gömlu gildi jafnaðarmennskunnar. Fylgis-
aukning félagshyggj umanna í bænum yfirskyggir öfluga
stöðu hægrimanna, sem juku lika fylgi sitt.
Hægrimenn juku viða fylgi sitt i sveitarstjómum, ekki
síst i Vesturbyggð. í Mosfellsbæ unnu þeir glæsilegan sig-
ur og endurheimtu þar meirihlutann eftir átta ára hlé.
Hægrimaður helgarinnar er þó ótvírætt Árni Sigfússon,
oddviti sjálfstæðismanna i Reykjanesbæ sem kom til bæj-
arins, sá og sigraði með slíkum glæsibrag að reykvískir
hægrimenn hljóta að naga sig í handarbökin. Árni skipar
sér á bekk með Ingibjörgu Sólrúnu og Lúðvik Geirssyni,
helstu sigurvegurum helgarinnar.
Ekki alls fjarri þeim bekk er Sigurður Geirdal, bæjar-
stjórinn í Kópavogi sem á síðustu árum hefur unnið hug
og hjörtu bæjarbúa með einkar ljúfum og látlausum leið-
togahæfileikum sínum. Þrátt fyrir hrakfarir framsóknar-
manna í Hafnarfirði, þar sem þeir hafa reyndar aldrei átt
mikið fastafylgi, geta íslenskir miðjumenn vel við unað á
höfuðborgarsvæðinu. Framsóknarflokkurinn styrkir
stöðu sína svo um munar i Kópavogi og Garðabæ, að ekki
sé talað um sjálfa höfuðborgina.
Þegar horft er út fyrir Reykjavík virðist sem vinstri
grænir hafi ekki haft erindi sem erfiði í baráttunni um at-
kvæði. Það eru ein af stóru tíðindum kosninganna. Enn
önnur stórtíðindi kosninganna er útreið sjálfstæðismanna
á Suðurlandi, þar sem hver meirihlutinn féll af öðrum,
jafnvel í Eyjum. Víða dró til svo sögulegra tíðinda að kjós-
endum svelgdist á. Meirihluti vinstrimanna í Neskaup-
stað, sem varað hefur í mannsaldur, er fallinn. Það sýnir
að allt getur gerst í pólitík, um allt land.
Sigmundur Ernir
DV
Skoðun
Minningar úr kjörklefa
Mikið lifandi skelfing var
gaman að nota kjörseðil-
inn sinn sjálfur á laugar-
daginn og lof og dýrð sé
stjórnarskránni fyrir ein-
rúmið í kjörklefanum. Að
vísu er ánægjan blandin
þegar kemur að alþingis-
kosningum á næsta ári
og landsbyggð þjóðarinn-
ar stingur tveim seðlum í
kjörkassann en Reykvík-
ingar bara einum.
En látum Kormák kyrran liggja
því þingkosningar hvolfast ekki yfir
þjóöina í bráö sem betur fer.
í kosningum til sveitarstjóma
eru Reykvíkingar hins vegar nánast
jafhréttir og sveitamenn þó kosn-
ingaréttur þeirra flokksbundnu
kjósenda hér í borginni sé áfram
tvöfaldur á við óflokksbundna. Að
kjósa sér fulltrúa er aðeins hálfur
kosningaréttur og hinn helmingur
kjörseðilsins er rétturinn til að
velja þá frambjóðendur sem maður
kýs.
Flokkshestar og framboð
Oftast hafna flokkarnir prófkjör-
um og öðrum óþægindum fyrir
kosningar og fela sellum flokksins
að raða á framboðslista eins og D-
listinn í Reykjavík valdi núna fram-
bjóðendur til borgarstjómar. D-list-
inn er því dæmigerður flokkshesta-
listi, valinn af félagsmálafólki
flokksins en ekki á pólitískum for-
sendum. Stundum setja flokkar for-
völ á svið fyrir flokksbundna og þá
verða kjósendur að ganga í stjóm-
málaflokka til að nýta hinn helming
kosningaréttarins og velja sér fram-
bjóðendur. Sjaldan halda flokkamir
þó opin prófkjör og núorðið em þau
háð pólitískum kvótum og öðrum
hindrunum, enda sniðin að þörfum
eigenda flokksins en ekki kjósenda
höfuðstaðarins. R-listinn er því líka
dæmigert flokkshestaframboð. í
raun er ekki sjónarmunur á fram-
bjóðendum listanna þegar öllu er til
skila haldið.
Kjósandinn á ekki að þurfa að
leggja lykkju á lýðræðið og ganga í
einhvern stjómmálaflokkanna til
að fullvinna atkvæðið sitt á kjör-
dag. Fyrr en seinna verður að
breyta kosningalögum svo atkvæð-
isréttur allra landsmanna spanni
bæði flokk og frambjóðendur með
einum kjörseðli.
Framboð og skóhlífar
Litlu framboðin eru jafn nauð-
synleg lýðræðinu og þau stóru.
Kjósendur sem hafna stórum fram-
boðum kjósa þau smærri og nota
þar með dýrmætan kosningaréttinn
í stað þess að sitja heima. Enginn
skyldi því vanmeta gildi minni
framboða i kosningum þó ekki eigi
þau alltaf erindi sem erfiði og kjós-
endum er óhætt að hlúa að þeim í
framtíðinni. Litlu framboðin em
fulltrúar lýðræðisins á kjördag.
Hitt er svo annað mál að lýðræð-
ið er hálfþreytandi sport og kemur
þar vel á vondan því íslendingar
völdu það sjálfir á Þingvöllum 1944.
Lýðræðinu stendur ógn af þeim
kjósendum sem kjósa alltaf sama
framboðið af því foreldrar þeirra
ólust upp við alþýðukjör eða stund-
uðu sjálfstæðan atvinnurekstur og
svo framvegis. Kjörseðlar mega
ekki ganga í arf eins og hver annar
kvótaþorskur og lýðræöið byggist á
því að flokkar og framboð gangi
ekki að kjósendum vísum á kjördag.
Erfðafestan er andskoti lýðræðis-
ins.
Kjósendur eiga
að skipta um
framboð eins og
skóhlífar ef þau
reynast ófær um
að láta hlutina
gerast og drauma
rætast. Atkvæða-
seðillinn er að-
göngumiði fólks-
ins að þjóðfélag-
inu og heimild til
að vera á önd-
verðum meiði við
stjórnvaldið. Þeir
sem ekki kjósa
geta ekki kvartað.
Kjósendur verða
því að nota kjör-
seðil sinn út í
æsar í öllum
kosningum sem
bjóðast og engar
refjar.
„Kjörseðlar mega ekki ganga í arf eins og hver annar kvótaþorskur og
lýðrœðið byggist á því að flokkar ogframboð gangi ekki að kjósendum
vísum á kjördag. Erfðafestan er andskoti lýðrœðisins. “ - Við kjörkassann.
Einræöur við
kjörkassann
Kjördagur er
-hinn raunveru-
legi þjóðhátíðar-
dagur íslendinga
og eina svar þjóð-
arinnar við vald-
boðum lands-
stjórnar og heima
í héraði. í nokkr-
ar klukkustundir
hefur alþýða
manna völdin og
kjósandinn er
sjálfs sín herra í
hálfan dag. Kjör-
klefinn er eina
griðland kjósand-
ans og varðhund-
ar flokka og fram-
boða anda ekki
yfir öxlina á hon-
um við kjörkass-
ann. Þú ert einn í
kjörklefanum,
vinur!
Sandkom
Kosningapilla
Framboð flokkanna víða um land reyna í sífellu að
brydda upp á nýjum uppátækjum til að fanga hug kjós-
enda sinna. Rölt frambjóðenda í fyrirtæki er einn þátt-
ur sem býður yfirleitt ekki upp á mikil skemmtilegheit.
Frambjóðendum F-lista í Reykjavík tókst að ná fram
brosi og jafnvel klappi með framkomu sinni á fundi
með starfsmönnum Marels í fyrradag. Þai- tróð upp þrí-
eyki þeirra Ólafs F. Magnússonar, Margrétar Sverris-
dóttur og Gísla Helgasonar með söng í lok heimsóknar-
innar. Sjálfstæðismenn í Kópavogi vöktu ekki síður at-
hygli með sérstæðu uppátæki sinu þegar þeir sendu
kjósendum „pillu.“ í bréfi, sem fylgdi innpakkaðri pillu
i plastpoka, kom fram að um væri að ræða D-vítamín ...
Biðlað tilBush
Húmanistar í Reykjavík
börðust ákaflega fyrir því að
komast inn í beinar útsend-
ingar sjónvarpsstöðva af
stjómmálaumræðum. Þeim
varö lítt ágengt þrátt fyrir
skelegga framgöngu kosn-
ingastjórans, Ástþórs Magn-
ússonar. Þótt Ástþór hafi tek-
ið þátt í nokkrum kosningum
í gegnum tíðina virðist sú
reynsla þó ekki hafa skilað
húmanistum nema ríflega núll prósentum. En honum
er um það bil að bætast nýr liösmaður. Ástþór var sem
kunnugt er á sínum tíma í ágætu sambandi við Clinton
Bandarikjaforseta og heimildir úr innsta hring herma
að hann vilji núna komast i samband við arftakann,
George Bush, og fá hann í lið með sér í baráttunni fyr-
ir bættu aðgengi smáframboða að fjölmiðlum. Bush hef-
ur undanfarið gagnrýnt harkalega ástand þessara mála
á Kúbu og Ástþór mun því telja næsta víst að Banda-
ríkjaforseti verði öflugur liðsmaður í baráttunni hér
heima. Bréfaskriftir vestur eftir eru hafhar ...
Hattafólkið á Homafirði
Homfirðing-
ar eru greini-
lega komnir í
forystuhlut-
verk í notkun
höfuðbúnaðar.
Á fostudag var
stofnað Hatta-
félag Homa-
fjarðar á Hótel
Höfn. Hatta-
eigendur fjöl-
menntu þar til
að bera saman
hatta sína. I
tOefni kosn-
inganna var
fólk úr öllum
flokkum
einnig boðið
velkomið.
Þetta er því
þverpólitískt
hattafélag þótt
sjálfsagt verði
metist um
fjaðrir. Orðfæri Homfírðinga hefur tekið stakkaskípt-
um með stofnun félagsins: „hatta skal leik þá hæst
stendur" segja menn nú og hafi eitthvað farið úr bönd-
um er sagt best að „hafa ekki hatt um það ..."
Urnmæli
Tækifærin og
heimsfrægðin
„Tækifærin
standa öllum opin.
Rúllustigamir í
Leifsstöð flytja
landann uppí allar
heimsins vélar
þrisvar á ári. Ef
menn vilja gerast
rithöfundar fá þeir
189.000 krónur á
mánuði frá ríkinu
hálft árið. Ef menn vilja læra tálkn-
fræði í Austin, Texas greiðir Lána-
sjóður götu. Allar stofur era 40 gráðu
heitar. Enginn sest ósaddur við sjón-
varpið. Og enginn fer ólesinn í hátt-
inn. Þeir sem hrjóta era látnir sofa
með súrefnisgrímur. Annar hver gít-
argrípandi unglingur rambar á
barmi heimsfrægðar. Forsetinn er
ástfanginn. Það þykir vottur um fá-
tækt ef menn láta sjá sig á þriggja
ára gömlum bíl. Einstæðar mæður fá
pössun um hverja helgi og krakkam-
ir nýjan pabba á mánudeginum. Á
bamaheimilum eru bömin beðin að
slökkva á farsímunum sínum á með-
an fóstrumar lesa framhaldssöguna.
Hallgrímur Helgason í Tímariti Máls og
menningar
Snertingin
og börnin
Uppeldisstofnanir eins og dag-
heimili og skólar geta stuðlað að því
að gera böm meðvituð um rétt sinn
til að ráða yfir likama sínum og
stuðla þar meö að forvömum hvað
varðar kynferðislegt ofbeldi gagn-
vart bömum. Ég sé fyrir mér leik-
skóla og skóla framtíðarinnar sem
kenna bömum að átta sig á hvað er
góð og öragg líkamleg snerting, hvað
er vond og hættuleg snerting og hvað
er ruglandi snerting. Hér er mikil-
vægt að benda á að enga snertingu er
í sjálfu sér hægt að skilgreina í eitt
skipti fyrir öll sem góða, vonda eða
raglandi. Hægt er að tala um snert-
ingarás við böm og hjálpa þeim síð-
an með æfingum að flokka snerting-
ar og þar með tilfmningar sínar
gagnvart líkamlegri snertingu
Sólveig Anna Bóasdóttir á doktor.is
Ef deiluefnunum
fækkar
„Þótt stjórn-
málamenn reyni
að gera sitt besta
og stefha þeirra sé
lík í mörgum at-
riðum er þó meg-
inmunur á, til
dæmis að hve
miklu leyti opin-
berir aðilar eigi að
sjá um þjónustu á sviði mennta og
heilbrigðis. Pólitískur ágreiningur
verður því alltaf fyrir hendi og í slík-
um ágreiningi þrífst lýðræðið og
áhugi fólks. Ef raunverulegum deilu-
efnum fækkar minnkar áhuginn sem
endurspeglast í lítilli kosningaþátt-
töku og meira valdi til stjómmála-
manna. Almenningur á því að hefja
baráttu fyrir því innan og utan
Qokkakerfisins að ákvarðanir verði í
miklu meira mæli færðar beint til
fólksins. Nýjar bæjar- og sveitar-
stjómir gætu vel unnið að þessu
verkefni.
Ágúst Einarsson á heimasíöu sinni.
S
Urslit byggðakosning-
Hannes
Hólmsteinn
Gissurarson
prófessor
Kjallari
Enginn stjórnmálaflokk-
anna fjögurra sigraði eða
tapaði í byggðakosning-
unum. Styrkleikahlutföll
virðast vera svipuð og í
síðustu alþingiskosning-
um, 1999.
Sigur og tap er nú hvort tveggja
staðbundið. Sigurvegararnir eru
þrir, Ámi Sigfússon í Reykjanesbæ,
Sigurður Geirdal í Kópavogi og
Ragnheiður Ríkharðsdóttir í Mos-
fellsbæ.
Sigrar Árna, Sigurðar og
Ragnheiðar
Sigur Áma Sigfússonar er glæsi-
legur, því að Sjálfstæðisflokkurinn
hefur aldrei áður haft meiri hluta í
Reykjanesbæ. Hann sýnir líka, að í
stjómmálum er líf eftir þetta líf.
Sigur Sigurðar Geirdals er athyglis-
verður fyrir það, að Framsóknar-
flokkurinn í Kópavogi græðir þar á
samstarfi við Sjálfstæðisflokkinn.
Það er bersýnilega ekkert náttúra-
lögmál, að hann tapi á því. Ragn-
heiöur Ríkharðsdóttir naut dugnað-
ar síns og góðra kynna af Mosfells-
búum.
Vaskleg framganga Ingi-
bjargar Sólrúnar
Hvorki Ingibjörg Sólrún Gísla-
dóttir í Reykjavík né Lúðvík Geirs-
son sigraðu í þessum kosningum,
þótt vissulega hafi þau bæði náð
góðum árangri, sem þau hljóta og
eiga að vera ánægð með.
Undir forystu Ingibjargar Sólrún-
ar tapaði R-listann smáfylgi í
Reykjavík, en hélt átta borgarfull-
trúum. Það er tap, ekki sigur. En
auðvitað hefur Ingibjörg Sólrún
með vasklegri framgöngu i kosn-
ingabaráttunni og þremur sigrum í
röð í borgarstjómarkosningum
skipað sér í röð fremstu stjórnmála-
manna landsins. R-listinn beitti
henni fyrir sig, en reyndi að fela
aðra frambjóðendur og víkja sér
undan umræðum um málefni.
Henni er að þakka, að R-listinn hélt
velli, og vitaskuld er tap hans
óverulegt. Vonarstjömumar tvær,
Stefán Jón Hafstein og Dagur Egg-
ertsson, skinu miklu dauflegar en
margir höfðu gert ráð fyrir. Þetta
eru fylgitungl, ekki sólir.
Lúðvík Geirsson aflaði þess fylg-
is, sem búast mátti við, að samein-
aður listi Alþýðuflokks, Alþýðu-
bandalags og Kvennalista myndi fá
í Hafnarfirði. Með því vann hann
ekkert afrek, en stóð vel að verki.
Lúðvík tókst það í Hafnarfírði, sem
öðrum forystumönnum Samfylk-
ingarinnar hefur ekki tekist, að
sameina að baki sér langflesta kjós-
endur flokkanna þriggja, sem
standa að Samfylkingunni.
Vonbrigöi sjálfstæöismanna
í Reykjavík
Sjálfstæðismenn hljóta að hafa
orðið fyrir vonbrigðum í Reykja-
vík. Opinberlega stefndu þeir að
því að vinna meiri hluta í borgar-
stjóm, og með sjálfum sér vonuðust
þeir eftir að halda sínum styrk. Það
gerðu þeir ekki, heldur töpuðu um
5% atkvæða. Öllum stjómmála-
skýrendum ber saman um, að
flokkurinn hafi háð öfluga og vel
skipulagða kosningabaráttu. Fram-
bjóðendur stóðu sig nær undan-
tekningarlaust vel og betur en
frambjóðendur R-listans, sem sáust
að visu sjaldan.
Bjöm Bjamason þótti kröftugur
leiðtogi, fastur fyrir og fylginn sér.
Hann tapaði aldrei einvígi við Ingi-
björgu Sólrúnu og stjómaði kosn-
ingabaráttu sinna manna af mikl-
um dugnaði. Inga Jóna Þórðardótt-
ir naut sín vel í umræðum um fjár-
mál, sem vinstri sinnaðir dagskrár-
gerðarmenn (eins og Egill R. Helga-
son og Kristján R. Kristjánsson)
höfðu hins vegar ákveðið, að skiptu
ekki máli. Gísli Marteinn Baldurs-
son kom líka vel fyrir. Honum var
í fjölmiðlum og á fundum oft stefnt
saman við Dag Eggertsson á R-list-
anum og hafði jafnan sigur. Hall-
grimur Helgason rithöfundur hefur
sagt i sjónvarpi, að þar sé leiðtoga-
efni á ferð.
Margar skýringar á tapinu
Samt sem áður tapaði Sjálfstæð-
isflokkurinn talsverðu fylgi í
Reykjavík. Ein skýringin er aug-
ljós. Einn borgarfulltrúi flokksins
sagði sig úr honum og stofnaði til
eigin framboðs í samstarfi við
Frjálslynda flokkinn. Hann tók tals-
vert fylgi af flokknum og með því
eitt sæti í borgarstjóm. Önnur
skýring er, að Ingibjörg Sólrún
naut kynferðis síns. Margar konur
kusu hana vegna þess eins, að hún
var kona. Sjálfstæðisflokkurinn
haíði miklu minna fylgi í röðum
kvenna en búast hefði mátt við að
óreyndu. Það var Ingibjörgu Sól-
rúnu að þakka - eða kenna.
Ýmis umræðuefni síðustu mán-
aða, sérstaklega mál Árna
Johnsens, Guðmundar Magnússon-
ar og Þórarins V. Þórarinssonar
(þótt ég ætli ekki að jafna þeim
saman um annað), hafa eflaust
spillt fyrir Sjálfstæðisflokknum.
Fylgið reyndist til dæmis minna í
Vestmanneyjum og á Suðurlandi en
talið hafði verið. í fjórða lagi kann
kosningavíxill sá, sem Jón Krist-
jánsson heilbrigöis- og trygginga-
málaráðherra skrifaði upp á
„kortéri fyrir kosningar" að hafa
laðað eitthvað af rosknu fólki að R-
listanum. (í heilsíðuauglýsingu list-
ans í Morgunblaðinu sagði, að R-
listinn, ekki Reykjavíkurborg, hefði
gert samkomulag við ráðherrann
um fjölgun sjúkrarýma aldraðra
borgara fyrir nokkra milljarða
króna.)
Síðast, en ekki síst, hefur Sjálf-
stæðisflokkurinn nú haft stjórnar-
forystu í ellefu ár. Fyrir liggur, að
hann nýtur þess mjög í borgar-
stjórnarkosningum í Reykjavík,
þegar hann er í stjómarandstöðu,
og geldur þess að sama skapi, ef
hann hefur stjórnarforystu. Að
mati stjórnmálafræðinga munar
þar oft um 4-5% atkvæða.
Söguleg úrslit
Úrslit í Bolungarvík voru sögu-
leg. Þar féllu nákvæmlega jafnmörg
atkvæði á lista Sjálfstæðisflokksins
og sameinaðra vinstri manna, svo
að hlutkesti réð því, að Sjálfstæðis-
flokkurinn fékk meiri hluta í bæj-
arstjóm. Úrslitin í Fjarðabyggð
voru líka söguleg. Neskaupstaður
hafði í meira en hálfa öld verið
sterkasta vígi sósíalista á íslandi.
Bærinn var jafnvel kallaður Litla-
Moskva. Nú er hann ekki lengur
rauður. Meiri hluti vinstri manna í
Fjarðabyggð, sem nær meðal ann-
ars til Neskaupstaðar, féll.
Stjórnarflokkar halda sínu
í skoðanakönnunum mælist fylgi
Sjálfstæðisflokksins jafnan meira
en í kosningum, fylgi Framsóknar-
flokksins minna. Þess vegna verður
að miða við kosningar, ekki skoð-
anakannanir. Stjómarflokkarnir
virðast vera með svipað fylgi á
landsvisu og þeir höfðu i síðustu
þingkosningum. Hið sama er að
segja um Samfylkinguna. Stuðning-
ur við Vinstri hreyfinguna - grænt
framboð virðist hins vegar vera
minni en skoðanakannanir hafa
veitt visbendingu um. En hreyfing-
in lét ekki reyna á fylgi sitt í
Reykjavík, þar sem það er eflaust
talsvert. Og í þingkosningum að ári
lendir hreyfingin ekki í sömu
ógöngum og nú í fámennum byggð-
um landsins, þar sem atkvæði
hennar féllu víða dauð, af því aö
hún var langminnsti flokkurinn.
Fjórflokkurinn svonefndi hefur
styrkst, þótt hefðbundin fylgishlut-
foll Alþýðuflokks og Alþýðubanda-
lags hafi snúist við í Samfylking-
unni og Vinstri hreyfingunni -
grænu framboði. Því meir sem hlut-
imir breytast, því meir verða þeir
eins og þeir voru.
Hannes H. Gissurarson
Öllum stjómmálaskýrendum ber saman um, að
[Sjálfstœðisflokkurinn] hafi háð öfluga og vel skipu-
lagða kosningabaráttu. Frambjóðendur stóðu sig nœr
undantekningarlaust vel og betur en frambjóðendur
R-listans, sem sáust að vísu sjaldan.