Dagblaðið Vísir - DV - 29.05.2002, Blaðsíða 14
14
MIÐVIKUDAGUR 29. MAÍ 2002
Skoðun DV
Spurning dagsins
Hvað gerirðu á
góðviðrisdögum?
Kristjana Sara Sighvatsdóttir, 11 ára:
Ég ligg í sólbaði í sundlaugunum.
Anna Jóhannsdóttir leiðbeinandi:
Ég reyni að vera í garðinum og fer
stundum í sund.
Magnús Árnason húsgagnasmiður:
Ég er yfirleitt að vinna.
Egill Steingrímsson nemi:
Spila golf og fer í fótbolta.
I frönskutíma
Skarphéöinn vill aö franska veröi annaö mál í skólakerfinu á eftir enskunni.
Enskan er alþjóðamál
Skarphéðinn Einarsson
skrífar:
Nýlega kom fram í fréttum að
enska er nú orðin annað samskipta-
málið í Svíþjóð, næst á eftir sænsk-
unni. Einnig var í fréttum (nokkru
lengra síðan þó), að hið rikisrekna ol-
íufélag Statoil í Noregi hefði tekið
upp ensku sem daglegt samskiptamál
hjá sér. Mun sami háttur vera hafður
á hjá SAS-flugfélaginu.
Starfsemi þessara risafyrirtækja
teygir sig víða um heim og er sú
ástæðan fyrir umfangi enskunnar í
samskiptamáli þessara fyrirtækja. -
Komið hefur fram að fleiri fyrirtæki
á Norðurlöndunum væru að huga að
þessari breytingu innan sinna vé-
banda.
En hvað rekur Svia til að nota
ensku? Ástæðan er sú að Svíþjóð hef-
ur tekið við fjölmörgu flóttafólki og
öðrum hópum fólks. Nú búa t.d. rúm-
lega 50 þúsund íranar þar og komu
þeir flestir eftir fall keisarafjölskyld-
unnar um og eftir 1975. Einnig tóku
Svíar við miklum fjölda fólks frá Vi-
„íslendingar tala góda ensku,
og allt niður í smákrakka.
Þessi góða enskukunnátta
sœtir furðu meðal erlendra
ferðamanna. En svona er
þetta víðast hvar; flestir tala
góða ensku. Kannski œtti að
kenna ensku mun fyrr
í skólunum. “
etnam eftir að kommúnistar komust
til valda þar eystra. Þar búa enn
fremur bandarískir liðhlaupar úr Ví-
etnamstríðinu.
Staðhæft er að Svíar séu nú orðnir
þreyttir á þeirri stefnu að gleypa við
flóttafólki úr öllum áttum og þeim
vandamálum sem fylgja.
Á Islandi er enn þá skyldukennsla
í dönsku. Margir spyrja: Til hvers?
Ég hef margsinnis komið til Dan-
merkur og reyndar allra Norðurland-
anna, og hef ég notað ensku í ferðum
minum. Hana skilja flestir og tala
hana ágætlega, einkum yngra fólkið.
Ríkisútvarpið er t.d. með fréttamann
í Kaupmannahöfn og þaðan koma
fréttir nær daglega. Hvað skyldi ráða
þessu dönskudekri íslendinga?
Ekki svo að skilja að ég hafi neitt
á móti Dönum, sem eru góðir heim
að sækja, líkt og hinar Norðurlanda-
þjóðirnar. Norðmenn og Finna tek ég
þó fram yfir aðrar þjóðir hvað það
snertir.
Persónulega finnst mér að kenna
ætti frönsku sem annað mál á eftir
enskunni.
Ég hef dvalið í Bretlandi sl. fjóra
vetur.'Þar segir mér fólk sem til ís-
lands hefur farið það sæta undrun
hve Islendingar tala góða ensku, og
allt niður í smákrakka. Þessi góða
enskukunnátta sætir furðu meðal er-
lendra ferðamanna. En svona er
þetta víöast hvar; flestir tala góða
ensku. Kannski ætti að kenna ensku
mun fyrr í skólunum. - En rétt að
lokum: Hvenær skyldu Flugleiðir og
Eimskip gera ensku að samskipta-
máli að fullu, líkt og Statoil og SAS?
Fálkaorða fyrir listgagnrýni
Sigurður Ólafsson
skrifar:____________________________
Það er ekki amalegt að hafa þjóð-
höfðingja sem sífellt er til taks með
bamalegu uppátæki og mærðarlegu
hjali. - Alltaf eitthvað til skemmtun-
ar og gleði þar á bæ. Margir hafa
t.d. rekið upp stór augu við það að
veita fálkaorðuna fyrir það eitt að
skrifa listagagnrýni um landa okk-
ar, Helga Tómasson ballettdansara.
Helgi er sjálfur auðvitaö alls góðs
maklegur og hefur náð býsna langt
sem listamaður í sinni grein. Jafn-
langt og sumir aðrir, t.d. Kristján
Jóhannsson söngvari, Björk og
fleiri. Helgi varð hins vegar aldrei
sú stóra alþjóðlega stjarna sem þjóð-
in óskaði svo heitt í sinni þjakandi
minnimáttarkennd.
Vinátta Helga og Önnu Kisselgoff
„Vinátta Helga og Önnu
Kisselgoff er löng og falleg.
Svo falleg, að hún hefur í
raun hindrað að Anna Kis-
selgoff skrifaði neitt nema
hrós um Helga. Á sama
tíma og aðrir gagnrýnend-
ur hafa nálgast viðfangs-
efni sitt málefnalega. “
er löng og falleg. Svo falleg, að hún
hefur í raun hindrað að Anna Kis-
selgoff skrifaði neitt nema hrós um
Helga. Á sama tíma og aðrir gagn-
rýnendur hafa nálgast viðfangsefni
sitt málefnalega. - Þessi orðuveiting
forseta íslands er út í hött, svo ekki
sé fastar að orði kveðið, og afhend-
ing við opinbera athöfn er hégóm-
inn helber.
Fyrir hönd íslensku þjóðarinnar
þakkaði Ólafur forseti Önnu Kissel-
goff fyrir skrif hennar um feril
Helga. Þarf að þakka þessi skrif með
orðu frá íslensku þjóðinni? Var kon-
an ekki að vinna sitt verk? Ekki
þarf að þakka það fyrir mína hönd,
svo mikið er víst.
Þá er hégómleikinn og heimskan
kórónuð með því að stilla þeim upp
saman sem jafningjum; HKL og HT,
og þeirri staðfestu lýst að HT sé,
ásamt HKL, mesti listamaður sem
ísland hefur fætt af sér á síðustu
öld. - Minna mátti ekki gagn gera í
þessari barnslegu og gagnrýnis-
lausu hrifningu!
-v:: ■
Fjölmiðlar skammist sín
Garri hefur sjaldan eða aldrei verið jafn
sammála nokkrum stjómmálamanni og Bimi
Bjamasyni í eftirmálum sveitarstjómarkosn-
inganna um liðna helgi. Bjöm segir á glað-
heittri og grallarakenndri heimasíöu sinni
(sem fært hefur mörgum lesandanum gleði og
birtu á síðustu árum) að ófarir sjálfstæðis-
manna í Reykjavík megi ekki sist rekja til
þess að meira og minna óhæfir fjölmiðlamenn
hafi verið að grípa fram í fyrir sér og sínum
líkum. Garri tók ekki síður eftir þessu en
Bjöm og meira og betur ef eitthvað er.
78-11-2
Þannig taldi Garri 78 frammígrip í viðtali
við Bjöm í Kastljósi á dögunum, á meðan
spyrillinn í þættinum, alkunnur vinstrimaður,
greip aðeins ellefu sinnum frammí fyrir Ólafi
F. Magnússyni, og tvisvar frcun í fyrir Ingi-
björgu Sólrúnu; já segi og skrifa tvisvar. Og
ekki nóg með þetta. Þannig taldi Garri sautján
prentvillur í viötali við Bjöm á síðum Morg-
unblaðsins á dögvmum, en fann aðeins eina fá-
tæklega ásláttarvillu í sams konar viðtali við
Ingibjörgu Sólrúnu sem birtist í sama blaöi
degi síðar. Eins er áberandi hvaö Bjöm hefur
verið illa farðaður í sjónvarpsþáttum í aðdrag-
anda kosninganna og tók reyndar steininn úr
í þessum hvimleiða sjónvarpsþætti á Skjá ein-
um þar sem landskunnur vinstrimaður stýrir
spjalli, en altalað er í borginni að Bjöm hafi
þar verið sminkaður svo illa að margt fólk
hafi ekki einu sinni fengið sig til að horfa á
þáttinn. I sama þætti var Ingibjörg Sólrún
hins vegar sminkuð eins og sýningardama í
París og Ólafur F. heföi sómt sér á forsíðu
hvaða glanstímarits sem var. Allt ber þetta aö
sama brunni og styður kenningu Garra um að
hvarvetna á ritstjórnum, fréttastofum og förð-
unarherbergjum fjölmiðla sé að fmna saman-
safn af sófakommum sem ráðist að heilbrigð-
um lífsskoðunum hægrimanna hvar og
hvenær sem þeir geta.
Hallinn lagaður
Því er afar brýnt og í reynd forgangsatriði
að Bjöm beiti sér fyrir því þegar hann sest að
nýju í ríkisstjóm á næstu vikum að hann
breyti lögum í þá veru að hægrimenn fái hér
eftir sömu þjónustu og vinstrimenn í fjölmiðl-
um - og helst ívið betri, þó ekki væri nema til
að vega upp þann lýðræðishalla sem myndast
hefur í þessum efnum á síðustu árum.
(\Xffl
Gróðurhúsagrýla
Ragnheiður Guðmundsdóttir skrifar:
I nýlegum Kastljósþætti var rætt
við manneldisfræðing og fleiri þar
sem umræðuefnið var eitur- og
vamarefni sem notuð era erlendis
til að verja grænmeti og ávexti á
ökrum og í gróðurhúsum. Sýndur
var partur úr danskri mynd sem
var hreinn áróður gegn erlendum
gróðurhúsa- og grænmetisbændum,
og reynt að koma því inn hjá okkur
að þama væri allt vaðandi í eitur-
efnum. Sannleikurinn er sá aö is-
lenskir grænmetisbændur nota
einnig þessi ógurlegu „eiturefni" til
að verja sínar afurðir. Auðvitað eru
þetta ekki skaðvaldar fyrir heilsu
manna. Þetta er aðeins vöm gegn
meindýram sem annars væri mor-
andi cd í grænmeti og ávöxtum á
markaðinum.
KEA var og KEA fór
Veldi sem var.
KEA-tímar
hinir síðari
Þóroddur skrifar:
Mikið vatn hefur runnið til sjáv-
ar hjá hinu fyrrum volduga og ann-
ars fyrirmyndar fyrirtæki Kaupfé-
lagi Eyfirðinga á liðnum svo sem 40
árum. Um og eftir 1960 var KEA víð-
feðmasta verslunarfyrirtæki utan
Reykjavíkur. Þar var í fararbroddi
Jakob Frímannsson kaupfélags-
stjóri, studdur dyggilega af þeim
Ingimundi Árnasyni fulltrúa og
dugmiklum deildarstjóram eins og,
Guðmundi „i olíunni", Hauki í
frystihúsinu, Amgrími skrifstofu-
stjóra, Jóhanni Kroyer, Kristni í ný-
lenduvöruversluninni, Sigmundi í
kjötversluninni, Þór, Frímanni,
Kára og mörgum öðrum frábærum
mönnum og starfsliði þeirra. Að
ógleymdum öllum útibússtjórunum.
Við fráfall Jakobs riðaði veldi KEA.
Og nú er þetta aðeins minning um
veldi sem var. Einhver ætti að
reyna að útskýra hvað fór úrskeiðis.
- Það væri skemmtilegur saman-
burður við nútímann. Þvi margt er
líkt með sumum þeirra stóra fyrir-
tækja sem nú eru á toppnum og
byrjuð að halla undir flatt.
Jepparnir bíða nýrra eigenda
- hériendis eöa erlendis.
Hvað verður um
jeppana?
Magnús Sigurðsson skrifar:
Eftir að hafa ekið á milli bílasal-
anna í borginni og séð alla jeppana,
þessa finu og gljáandi fáka sem bíða
þar endursölu, þá skilur maður að
þama hefur þjóðin fjárfest langt um
efni fram og eigendur þessara
tækja, sem vilja nú losna við þau,
ráða ekki við aíborganimar. En
hvað verður um þessar glæsikerrur
á bílasölunum? Mér dettur ekki í
hug að allt þetta magn seljist. Verö-
ur ekki bara að senda þá utan til að
fá eitthvaö frekar en ekkert?
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í stma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangiö:
gra@dv.is
Eða sent bréf til: Lesendasíða DV,
Skaftahlíð 24, 105 ReyKjavík.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar með bréfunum á
sama póstfang.