Dagblaðið Vísir - DV - 29.05.2002, Blaðsíða 15
15
MEDVIKUDAGUR 29. MAÍ 2002
I>V
Danstrílógía
- þreföld sýning nemenda Listdansskóla íslands í Þjóðleikhúsinu
„ Viö erum aö halda upp á Jimmtíu ára afmœli
Listdansskóla íslands og 57 ára afmœli Tón-
skáldafélags íslands," segir Kjartan Ólafsson,
tónskáld og formaöur Tónskáldafélagsins, og
glottir pínulítiö. „Hugmyndin aö þessum viö-
burði kom upp í samtali milli mín og Arnar
Guömundssonar, skólastjóra Listdansskólans -
ég á nefnilega tvœr stelpur i skólanum og kem
þangað vikulega. Fyrst var œtlunin aö gera eitt
verk í samvinnu danshöfundar og tónskálds en
sinám saman stœkkaöi hugmyndin uns verkin
uröu þrjú." Og annaö kvöld, kl. 20, verða þessi
þrjú verk frumsýnd á stóra sviöi Þjóöleikhússins
undir yfirskriftinni „Dans trílógía".
Þrjú pör tónskálds og danshöfundar hafa skap-
að verk fyrir þrjá danshópa í Listdansskólanum
til að sýna breiddina í skólanum og hvað hægt er
að gera fyrir unga og efnilega dansara - sem sum-
ir eru betri en efnilegir, eins og Kjartan orðar það.
- Eru þetta ólík verk?
„Já, og óvenjuleg," segir Kjartan. „Til dæmis
samdi Lárus H. Grímsson tónlist fyrir lúðrasveit
við dans Ástrósar Gunnars-
dóttur sem verður að teljast
nokkuð óvænt ballettmúsík!
Svo samdi Hildigunnur Rún-
arsdóttir kórverk við dans
Sveinbjargar Þórhallsdóttur
og Hljómeyki og Lúðrasveit
Reykjavíkur verða á sviðinu
með dönsurunum, hvort í sínu
verki, og taka svolítinn þátt í
sýningunni. Þriðja verkið eig-
um við Lára Stefánsdóttir og
tónlistin við þann dans er
sambland af náttúrulegum
hljóðum og rafhljóðum."
„Fyrst varð til grunnhugmynd í
samtali milli okkar Láru, svo fórum
við hvort á sinn stað og unnum, bár-
um svo afraksturinn undir hvort ann-
að og þannig koll af kolli,“ segir
hann.
Meðan við spjöllum saman er verið
að undirbúa rennsli á því verki á
sviðinu. Eins og sjá má á myndunum
eru dansmeyjamar klæddar nokkuð
hefðbundnum ballettbúningum úr
hvítu tjulli en þær dansa ekki á tán-
um og hreyfingamar eru svikalaus
nútímadans. Stemningin á sviðinu er
dularfull, reykur leikur mn dansar-
ana og grisja skilur á milli sviðs og
salar.
„Alfa gerist á bilinu milli þessa
heims og annars heims - sem Lára
trúir staðfastlega á og ég trúi henni,“
segir Kjartan.
Dans Sveinbjargar og Hildigunnar
heitir „Saga“ en dans Ástrósar og
Lárasar heitir „Ann ég, dýrast rósa“,
og það verður að geta þess að kvæða-
maðurinn kunni, Steindór Andersen,
sem síðast sló í gegn í Laugardalshöll
í Hrafnagaldri Óðins, kemur fram
með Lúðrasveit Reykjavíkur í því
verki og syngur foman kveðskap.
Listdansskóli Þjóðleikhússins, for-
veri Listdansskóla íslands, var stofn-
aður árið 1952 undir hatti Þjóðleik-
hússins. Þar var hann til 1990 en þá
sleit hann sig frá Þjóðleikhúsinu og flutti á Engja-
teig 1 þar sem hann er enn til húsa. Dans trílógía
verður aðeins sýnd tvisvar og verður seinni sýn-
ingin á laugardaginn, kl. 14.
DVWYNDIR HARl
Árangur frjórrar víxlverkunar tónlistar og dans
Úr verkinu Alfa eftir Láru Stefánsdóttur og Kjart-
an Ólafsson.
Svikalaus nútímadans
Verk Láru og Kjartans heitir
„Alfa“ og Kjartan segu að það hafi
orðið til í frjórri víxlverkun tónlist-
ar og dans.
Dans
Bakraddir gera uppreisn
Meðal atriða á Listahátíð er sýning í Hafhar-
húsinu á stuttmyndinni Brakraddir eftir Helenu
Jónsdóttur. Verkið er 12 mínútur á lengd og er
sýnt á korters fresti frá kl. 15-18 (kl. 19 á fimmtu-
dögum) dag hvem fram til loka hátíðarinnar.
Þetta er skemmtilegur listviðburður þar sem dans
er settur í nýtt og óvænt samhengi með hjálp
myndbandstækninnar og faglegrar klippingar.
Verkið er samstarfsverkefni Helenar, tónlistar-
mannsins Gregs Ellis og Eísabetar Ronaldsdóttur
klippara og unnið á athyglisverðan hátt. Helena
skapaði kóreografíuna og stjórnaði upptökum
hennar. Að því loknu fékk hún Elísabetu í lið með
sér til að klippa verkið og þegar myndverkið var
tilbúið fékk Greg það í hendur til að semja við það
tónlistina.
Brakraddir segja frá stórsöngvara sem er að
syngja á mikilvægum tónleikum ásamt bakrödd-
um. Þegar einsöngstilburöu stjömunnar verða yf-
irdrifhir og bið bakraddanna eftir því að hefja upp
raust sína verður of löng fara þær að ókyrrast og
byrja smám saman að spinna í hreyfmgum sitt
eigið verk á sviðinu. Sagan er einfóld en bygging
hennar hefði þó mátt vera markvissari, sérstak-
lega upphafið og stígandin inn í aðalkafla verksins
þegar athyglin er öll á bak/brakröddunum, ekki
söngvaranum.
Það era mörg ótrúlega skemmtileg myndskeið í
verkinu eins og í upphafi þar sem barkakýli og
háls stórsöngvarans eru í nærmynd. Helena hefur
greinilega næmt auga fyrb möguleikum tökuvél-
arinnar. Nærmyndir af andlitum eru mikið notað-
ar á myndrænan hátt og er það óvenjuleg en
áhugaverð sýn á líkama dansaranna. Leikur með
ljós og skugga er flottur og athyglisvert hvemig
litimir í búningunum njóta sin í þessum leik.
Samsetning hreyfmganna var einnig í góðum
tengslum við hvað nýtist vel í myndgerð sem þess-
ari. í grundvallaratriðum era hreyfingamar skýr-
ar og skemmtilegar. Þó koma einstaka kaflar þar
sem þær verða of mikið hnoð.
Klippingin færist á milli stuttra myndskeiða
líkt og í myndböndum og lengri kafla þar sem
dansinn fær að njóta sín. Klippingin er vel unnin,
ekki of hröð en samt er sífellt eitthvað nýtt og
spennandi að gerast. Það er áhugavert að sjá
hvemig möguleikar til samsetningar hreyfinga
margfaldast við notkun upptöku- og klippitækn-
innar. Tónlistin er kraftmikil og fellur vel að
myndverkinu. Hún hefur sterkan hrynjanda sem
passar vel við snaggaralegar hreyfmgar og hreina
klippingu.
Brakraddir er skemmtileg og flott dansstutt-
mynd sem á skiliö að eftir henni sé tekið.
Sesselja G. Magnúsdóttir
Brakraddlr sýndar í Hafnarhúsi á Listahátíð í Reykja-
vík. Handrit, danshönnun og leikstjórn: Helena Jóns-
dóttir. Tónlist: Greg Ellis. Klipping: Elísabet Ronalds-
dóttir. Stórsöngvari: Ellert Ingimundarson. Brakraddir:
Ásta Sighvats Ólafsdóttir, Guðmundur Elías Knudsen
og Katrín Á. Johnson. Myndataka: Magni Ágústsson.
Lýsing: Jóhann Pálmason. Búningar: Kristín Aöal-
steinsdóttir.
Tónlist
Maður, púki eða gtið?
Rússneski fiðlusnillingurinn
Maxim Vengerov lék á einleiks-
tónleikum i Háskólabíói í fyrra-
kvöld á vegum Listahátíðar í
Reykjavík Tokkötu og fúgu eftir
J.S. Bach, Sónötu í a-moll op. 27
nr. 2 eftir Eugéne Ysaýe, Echo
Sónötu op. 69 eftir Rodion
Shchedrin og eftir hlé Sónötu í
d-moll op. 27 nr. 3, Sónötu i e-
moll op. 27 nr. 4 og Sónötu í e-
dúr op. 27 nr. 6 eftir Eugéne
Ysaýe. Þetta var frumlegt pró-
gramm, fullt af húmor og
skemmtfiegheitum og svo tækni-
lega erfitt að varla er hægt ann-
að en undrast að nokkur maður
skuli hafa getað skUað því á
þann hátt sem hann gerði.
Vengerov lék á barokkfiðlu i
Bach en siðan á Stradivarius-
fiðlu frá 1723, heimsfrægt hljóð-
færi „Ex-Kreutzer“ sem boðið
var í á uppboði í London árið
1998 950.000 pund. Báðar fiðlum-
ar hljómuðu eins og tíu fiðlur í
höndunum á honum þrátt fyrir
okkar handónýta Háskólabió
(sem við hljótum öll að skamm-
ast okkar fyrir að bjóða svona
mönnum upp á að spila i). Tón-
leikamir vom viðburður sem
enginn viðstaddur á eftir að
gleyma: Um var að ræða ótrú-
lega flugeldasýningu á næsta yf-
irgengUegri tækni sem vissulega
blandaðist á köflum (þegar færi
gafst á að sýna það fyrir tækni-
undmm) óvenjulegu tónlistar-
legu innsæi. Og eftir stendur
spumingin: Var hér á ferðinni
mennskur maður, púki eða guð?
Hrafnhildur Hagalín
Maxim Vengerov
Um var aö ræða ótrúlega
flugeldasýningu á næsta
yfirgengilegri tækni.
_____________________Menning
Umsjón: Silja A&alsteinsdóttir silja@dv.is
Sumarnámskeið í
söng
Ef þú vUt nota sumarið
tU að læra að syngja
veröur Ingveldur Ýr með
söngnámskeið af ýmsu
tagi i sumar, tU dæmis
námskeið fyrir byrjendur
og lengra komna þar sem
kennd er öndun, líkams-
staða, raddbeiting,
grannatriði í tónheym og
nótnalestri. Kennt er í hóptímum og
einkatímum.
Á unglinganámskeiði verður kennd
raddbeiting, söngleikja- og gospeUög og
fleiri almenn sönglög. Gestakennarar
kenna spuna og framkomu og undirleikari
kemur í tímana.
Námskeið fyrir söngnemendur er fyrir
lengra komna, þá sem hafa verið í námi, í
söngtímum eða hafa mikla söngreynslu.
Það stendur yfir í viku, 1.-7. júlí, og verða
í boði einkatímar, masterklassar, undir-
leikstímar og lokatónleikar.
Næsta vetur verður boðið upp á nám-
skeið fyrir stigspróf í formi einkatíma,
undirleikstíma, samsöngstíma með tungu-
málakennslu og vikulegir tímar í tónfræði
og nótnalestri.
Upplýsingar á www.mmedia.is/~ingaj
eða í síma 898 0108.
Nýjar kiljur
■ Ugluklúbburinn hefur
gefið út þrjár nýjar kUjur
tU að taka með sér í sum-
arfríið og ber þar fyrst aö
nefna spennusöguna Stúd-
íó sex eftir Lizu Mark-
lund, vinsælasta spennu-
sagnahöfund Svía um
þessar mundir.
Ung stúlka finnst myrt
að morgni dags í kirkjugarði í miðborg
Stokkhólms - á heimleið úr Stúdíó sex,
kynlífsklúbbnum þar sem hún var að
vinna um nóttina. Grunur fellur á ráð-
herra í ríkisstjóminni. Getur verið að
hann hafi framið glæpinn? Það eru fáein-
ar vikur tU kosninga og atburðurinn svo
sannarlega vatn á myUu andstæðinganna.
Annika Bengtzon er lausráðinn blaða-
maður á Kvöldblaðinu þetta sumar. Ef
hún stendur sig í starfi eygir hún von um
að verða fastráðin. Hún fer að rýna i mál-
ið en gátan verður flóknari með hverjum
degi.
Áður hefur komið út hin geysispenn-
andi saga, Sprengivargurinn, eftir Lizu
Marklund sem einnig segir frá Anniku
Bengtzon en þessi nýja saga gerist fyrr,
meðan Annika er enn að sanna sig í starfi,
og fá lesendur óvænta innsýn í fortíð
hennar sjálfrar sem ekki er síður drama-
tísk en málin sem hún tekur að sér. Liza
Marklund var sjálf lengi fréttamaður við
dagblöð og sjónvarp, eins og fram kom í
viðtali viö hana hér í DV í 24. apríl sl., og
skrifar því um heim sem hún gjörþekkir.
Anna RagnhUdur Ingólfsdóttir þýddi sög-
una.
Skáldsagan Alveg dýr-
legt land er eftir Frank
McCourt, höfund skáld-
sögunnar Aska Angelu,
einnar þekktustu minn-
ingasögu síðustu ára.
Ámi Óskarsson þýddi.
Sagan hefst þar sem
Aska Angelu endar, haust-
ið 1949, þegar Frank brýt-
ur af sér fjötra fátæktarinnar, kveður
heimaborgina Limerick á írlandi, nítján
ára gamall, og heldur tU New York. Hann
hefur frá engu að hverfa nema móður
sinni Angelu og bræðrunum þremur, en
handan við hafið bíður hans „alveg dýr-
legt land“.
í New York kynnist hann stéttskiptingu
hins „stéttlausa þjóðfélags" og kemst að
raun um að með sinn írska arf, brunnar
tennur og gulan gröft í sýktum augum, er
honum skipað skör lægra en þeim inn-
flytjendum sem aumastir þykja. En Frank
berst áfram af þrautseigju og oftar en ekki
verður skopskynið honum tU bjargar í
baslinu.
—| Loks fáum við Dís í
kilju, sögu samnefndrar
[jli^ J Reykjavikurmeyjar eftir
í ‘m Oddnýju Sturludóttur,
Birnu Önnu Björnsdóttur
J og Silju Hauksdóttur sem
kom út fyrst fyrir tveimur
árum. Dís varð geysUega
jL/ í-i3 vinsæl þó að hún geti ekki
gert upp við sig hvað hún
á að vera og hvað hún á að gera - eða
kannski vegna þess ...
Væntanlegar i sömu seríu: Kvikmynda-
Dís og ÞýskaDís!