Dagblaðið Vísir - DV - 26.11.2002, Blaðsíða 16

16
+
17
Útgáfufélag: Útgáfufélagið DV ehf.
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
Aöalritstjori: Óli Björn KSrason
Ritstjóri: Sigmundur Ernir Rúnarsson
Aðstoðarritstjóri: Jónas Haraldsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiösla, áskrift:
Skaftahlíð 24,105 Rvik, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5749
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Kaupvangsstræti 1, sími: 462 5000, fax: 462 5001
Setning og umbrot: Útgáfufélagið DV ehf.
Plötugerð og prentun: Árvakur hf.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgialds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Karlavœðing
Niðurstaða próíkjörs sjálfstæð-
ismanna í Reykjavík um helgina
er söguleg. Varla hefur orðið
önnur eins endumýjun á meðal
efstu manna á lista flokksins í
höfuðvígi hans í ríflega sjötíu
ára sögu hans. Þrír ungir menn, allir innan við hálfíertugt,
hlutu glæsilega kosningu og mega teljast öruggir með þing-
sæti að afloknum kosningunum í maí á næsta ári. Sigur
ungliðanna er sigur flokksins. Aðrir stjórnmálaflokkar
landsins eru meira og minna uppteknir af miðaldra fram-
bjóðendum sínum.
Mikilvægt er að alþingismenn landsins spegli að ein-
hverju leyti alþingi götunnar. Ungt fólk hefur bráðvantað á
Alþingi um árabil. í leiðurum blaðsins hefur áður verið
bent á að löggjafarsamkunda þjóðarinnar hefur í allt of
langan tíma verið úr barneign. Fjölskyldumál og brýnustu
úrlausnarmál heimilanna hafa verið afskipt á Alþingi. Fyr-
ir vikið eru barnafjölskyldur aðalskattstofn samfélagsins.
Þessu munu ungir sjálfstæðisþingmenn breyta. Þeir
munu hressa upp á Alþingi.
Miðaldra konur töpuðu fyrir ungu mönnunum um helg-
ina. Karlavæðing Sjálfstæðisflokksins er að verða allnokk-
ur. Eftir langa og nokkuð hægfara kvennabaráttu innan
flokksins, sem hefur skilað konum áleiðis í nokkur örugg
sæti á síðasta áratug, virðist sem bakslag sé komið í
kvennapólitik þessa stærsta stjórnmálaflokks landsins.
Konur flokksins virðast einfaldlega ekki hafa náð eyrum
kjósenda sinna með á að giska einni undantekningu, for-
manni allsherjarnefndar.
Það er eftirtektarvert að ef fram fer sem horfir mun
Sjálfstæðisflokkurinn stilla upp karlalista í öðru kjör-
dæma borgarinnar. Sá listi flokksins sem Geir Haarde
leiðir verður að líkindum einvörðungu skipaður körlum í
öruggu sætunum. Á hinum listanum, sem formaður
flokksins leiðir, er kona í þriðja sæti sem kemur særð út
úr prófkjöri helgarinnar, sóttist eftir þriðja sæti en
hreppti það fimmta. Þetta er áhyggjuefni fyrir flokk sem
þarf ekki síst að höfða meira til kvenna en hann gerir.
Reyndar virðast konur almennt eiga erfitt uppdráttar í
Sjálfstæðisflokknum. Nokkuð víst er að engin kona mun
leiða lista flokksins í þeim sex kjördæmum landsins sem
raða þingmönnum á garða á vori komanda. í aðeins einu
þessara kjördæma er von til þess að kona verði í öðru sæti
en það er á Suðurlandi. Alls óvíst er að kona nái öðru sæti
í nýju Suðvesturkjördæmi og jafnvel líklegt að sterkasta
þingkona flokksins, Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,
hafni allt niðri í fjórða sæti.
Þetta er ekki í takt við nýja tíma. Alþingi hefur vantað
ungt fólk og sterkar þingkonur. Nóg er af miðaldra körl-
um á Alþingi, körlum sem vafra þar um án skoðana og
skýrrar stefnu. Á sama hátt og Alþingi hefur vantað unga
fólkið og ofurkonumar hefur það vantað skelegga menn á
borð við Pétur Blöndal sem kom sá og sigraði í prófkjöri
Sjálfstæðisflokksins um helgina. Ástæðan er einfóld. Pét-
ur talar skýra pólitík. Framboð hans er svar við spurn eft-
ir afdráttarlausum skoðunum.
Sjálfstæðisflokkurinn er að styrkjast jafnt sem veikjast
þessa dagana. Innrás ungliðanna er söguleg og sömuleiðis
slök útkoma kvenna. Vígaferlin allt í kringum höfuðborg-
ina eru hins vegar að draga flokkinn niður á plan sem er
fyrir neðan virðingu hans. Hin nýja Sturlunga í Norðvest-
urkjördæminu er aumkunarverð og sömuleiðis eru ófarir
flokksins í nýja Suðurkjördæminu allveruleg. Þar er þing-
manni kastað fyrir róða með þeim fyrirsjáanlegu afleið-
ingum að allt verður vitlaust.
Sigmundur Ernir.
Kjallari
ÞRIÐJUDAGUR 26. NÓVEMBER 2002 ÞRIÐJUDAGUR 26. NÓVEMBER 2002
Skoðun
DV
Hórmang í háloftunum
Kaupgeta ellilífeyrisþega
„Nú gera verkalýdsfélög kröfu um stigskiptan tekjuskatt. Einfalda kerfið sem við
komum upp með staðgreiðslunni byrjaði að hrynja þegar hátekjuskatturinn var
lagður á. Flókið kerfi kostar meira. Stœrri hluti skatttekna fer í sjálfan sig.“ - For-
ystumenn ASÍ skoða rauðu strikin.
skilyrði. Ég er viss um að það er til
fólk í flokknum sem vill kasta fyrir
róða því félagslega kerfi sem við höfum
byggt upp í 11 aldir. Ég held þó að
stærsti hluti þjóðarinnar sé stoltur af
jöfnuðinum sem hér hefur ríkt og vilji
fóma nokkru af ráðstöfunartekjum sín-
um til að halda honum. Svör ráðherra
í umræðunni um þetta mál snerust öll
um meðaltöl. Það er örugglega rétt hjá
honum að meðalkaupgeta hefur aukist
verulega í tíð núverandi stjómar.
Það gagnar lítið fyrir ellilifeyrisþeg-
ann að Jóhannes í Bónus hækki kaup-
getu sína um 100 % ef meðaltals kaup-
geta þeirra tveggja hefur hækkað um
30%. Samanburður við önnur lönd er
lika hæpin. Ráðherrar hafa sagt að við
greiðum meira til þeirra sem eru aldn-
ir eða fatlaðir en flestar þjóðir. Taka þá
ráðherramir tillit til þess að hér kosta
matvæli meira en í jpeim löndum sem
þeir era að bera okkur saman við?
Viö verðum að breyta
Ég tel aö sú undiralda sem nú er í
þjóðfélaginu gegn skattlagningu tekna
sem er undir fátæktarmörkum sé ekki
kosningarskjálfti þótt stjómmálamenn
reyni að nýta hana sér til framdráttar.
Það er hugsanlegt að lækkun persónu-
afsláttar kosti þjóðfélagið margfalt
meira þegar til lengri tíma er litið en
það að láta hann fylgja verðlagsþróun.
Nú gera verkalýðsfélög kröfu um stig-
skiptan tekjuskatt. Einfalda kerfið sem
við komum upp meö staðgreiðslunni
byrjaði að hrynja þegar hátekjuskatt-
urinn var lagður á. Flókið kerfl kostar
meira. Stærri hluti skatttekna fer í
sjálfan sig.
Með því að hækka skattprósentuna,
fella niður hátekjuskatt og hækka per-
sónuafslátt má ná inn sömu skatttekj-
um, auka jöfnuð og minnka tilkostnað.
Höfum við ráð á öðru? - Hagræðing
eru tekjur fyrir alla.
Með því að auglýsa leynt og ljóst
að íslenskar konur séu til í tuskið
hafa Flugleiðamenn í raun gerst um-
svifamiklir hórmangarar og unnið
það einstæða afrek að snúa við
ástandinu svokallaða, þegar mark-
visst var reynt að halda erlendum
hermönnum frá íslenskum konum.
Nú flytur flugfélag allra landsmanna
inn „hermenn" nánast til þess að
manga til við íslenskar konur, þá
einstæðu náttúruauðlind.
Þetta er ótrúlega biræfið þegar
þjóð sem áfti fyrsta lýðræðislega
kjöma kvenforsetann er annars veg-
ar, þjóð sem hélt kvennafrídaginn
með svo sögulegum hætti forðum,
þjóð sem komin er af valkyrjum.
Gláp ferðalangsins
Stóraukinn straumur innflytjenda
hefur á undanfomum árum kynbætt
íslenska menningu umtalsvert. Ekki
má þó vanmeta áhrif ferðalanganna
sem koma í vaxandi mæli að skoða
okkur með augun á stilkum. Rétt
eins og hið karllega gláp þröngvar
konum í ákveðið mót (hvetur þær
m.a. til að láta græða í sig silíkon
hér og þar) ýtir gláp ferðalangsins
íslensku þjóðinni í ákveðna átt
(hvetur hana líka til að hafa sig til).
Nú er talað um að búa til íslenskt
eldhús handa útlendingum; með
sama hætti virðist hafa verið búin
til ný kona handa þeim. Þannig er
hægt og markvisst verið að sjóða
okkur niður í ýktustu myndir ís-
lensks þjóðemis og búa til hálfgerða
skripamynd sem við neyðumst síð-
an til að apa eftir ef viö ætlum að
falla að þjóðarímyndinni sem ferða-
málafrömuðir hafa dregið upp. Til
hvers að eyða stórfé í að búa til
ímynd af þjóðinni ef við ætlum svo
ekki að hegða okkur í samræmi við
hana?
Það mætti auðvitað ráða leikara
til að leika íslendinga fyrir ferða-
menn og reyndar er það gert í ein-
hverjum mæli nú þegar. Mig grunar
að slíkum störfum eigi eftir að
fjölga, og að þeir sem minnsta hafi
leikarahæfileikana verði að statist-
um í leikritinu mikla, hvort sem
þeim llkar betur eða verr.
Pimpair?
Tinna Grétarsdóttir mannfræð-
ingur og Úlfhildur Dagsdóttir bók-
menntafræðingur birtu nýlega afar
athyglisverðar greinar þar sem þær
lýsa þeim sjónleikjum sem Flugleið-
ir hafa sett á svið til að lokka út-
lenda karlmenn til landsins. Þær
tína til fjölmörg dæmi þar sem kyn-
ferðislegur undirtón er notaður sem
helsta tálbeitan. Einna þekktust er
sennilega auglýsingin „Fancy a Dir-
„Einna þekktust er senni-
lega auglýsingin „Fancy a
Dirty Weekend?“, en
tölvuleiksauglýsingin þar
sem karl er látinn áreita
konur í Bláa lóninu með
því að stela af þeim
brjóstahöldunum hefur
líka vakið athygli. - Hér
hafa Flugleiðir sameinað
gláp karlmannsins og
ferðalangsins og fengið út
fjallkonu með brókarsótt. “
ty Weekend?“, en tölvuleiksauglýs-
ingin þar sem karl er látinn áreita
konur í Bláa lóninu með því að stela
af þeim brjóstahöldunum hefur líka
vakið athygli. - Hér hafa Flugleiðir
sameinað gláp karlmannsins og
ferðalangsins og fengið út fjallkonu
með brókarsótt.
Nú má ætla að vandlátur ferða-
langur geri þá kröfu að ísland standi
nokkum veginn undir þeim vænt-
ingum sem kynningarefnið vekur.
Varla telja Flugleiðir sig græða á
því til frambúðar að láta menn
kaupa köttinn í sekknum, þó að síð-
asta milliuppgjör hafi komið vel út.
Hinn erlendi ferðamaður, sérstak-
lega ef hann er karlkyns, hlýtur þar
af leiðandi að búast við því að ís-
lenskar konur séu tilkippilegar úr
því búið er að gefa honum undir fót-
inn með það leynt og ljóst. Þaö
geröu persónumar i nýju Sópranós-
þáttunum líka, nokkuð sem hlýtur
að teljast til marks um árangursríkt
kynningarstarf vestanhafs. Kannski
flugfélagið hefði frekar átt að breyta
nafni sínu í Pimpair en Icelandair.
Stjómendur félagsins verða lík-
lega ánægðir með vel unnin störf
þegar ferðalangar frá New York eða
London viðra sig upp við konur
þeirra og dætur eins og þær séu
hálfgerðar skækjur, alltaf til í „Dir-
ty Weekend" með útlendum bósa.
Jón Sígurgeirsson
lögfræöingur
Það er öllum landsmönn-
um Ijóst að þeir sem
lægstar tekjur hafa í þjóð-
félaginu, svo sem ellilífeyr-
isþegar og öryrkjar, hafa
ekki aukið við kaupgetu
sína í tíð núverandi ríkis-
stjórnar. Ég veit ekki um
verkamenn og -konur.
Rúnar Helgi
Vignisson
rithöfundur
Fjármálaráðherra réttlætir aukn-
ingu skatta á láglaunafólk í umræðu á
Alþingi með því að tekjur manna hafi
aukist. Hann sagði: „Það hlýtur að
vera betra að hafa 100 þús. kr. og borga
11% skatt en að hafa 70 þúsund og
borga engan skatt." Ég er einn af þeim
sem virði fjármálaráðherra mikils. Ég
tel hann hafa beitt aðhaldssamri stefnu
í flármálum, greitt niður erlendar
skuldir þjóðrinnar og þar með lagt
grundvöU að batnandi hag allra lands-
manna. Ég tel að það sé gott fyrir heUd-
ina að menn geti auðgast á heiðarleg-
um viðskiptum.
Ég tel hins vegar að þau þjóðfélög
þar sem mikiU munur er á miUi ríkra
og fátækra hafi að geyma hræðUeg
vandamál af þeim sökum sem koma
öUum Ula jafnt þeim auðugri og þeim
fátækari. Ég tel þannig að þræða verði
mjótt einstigi miUi öfganna.
Að meðaltali gott
Sjálfstæðisflokkurinn er breiöur
flokkur. Þar eru aUir sammála um
ákveðið frelsi einstaklingsins og frelsi
í viðskiptum. Fólki í öUum stéttum er
ljóst að hagur allra er bestur við slik
Nú hafa Flugleiðir tekið
að sér að selja útlending-
um aðgang að einu
stærsta pútnahúsi heims:
íslenskum konum.
Sandkom
sandkorn@dv.is
Bókin með svörin
Nú era síðustu bækumar í þessu
jólabókaflóði að renna út úr prent-
smiðjum. Þar á meðal er bók sem ber
heitið Orð í eyra. Þar er að finna á ein-
um stað úrval greina og pistla Karls.
Th. Birgissonar en hann er eins og
kunnugt er framkvæmdastjóri Sam-
fylkingarinnar. Karl flutti um tíma
pistla á RÚV en var sagt upp störfum þar sem hann þótti
of kjaftfor. UmfjöUunarefni Karls í greinasafninu eru marg-
vísleg og meðal annars er fjaUað um dónaskap HaUdórs
Blöndals, vanmetakennd Kristjáns Þórs Júlíussonar, mútu-
þægni blaðamanna, bamaklám og byggðastefnu, kvótaeign
HaUdórs Ásgrímssonar og skýrleika Steingríms J. Sigfús-
sonar, svo fátt eitt sé nefnt. Þarna mun einnig vera hægt
að finna svör við hinum ólíklegustu spumingum eins og tU
dæmis þeim af hverju Guðni Ágústsson sé svona undarleg-
ur, hvar Ómar Ragnarsson finni aUt þetta tannlausa fólk og
af hverju það sé ólöglegt að segja satt.
Gerðarsafn
og Gerðuberg
Þegar Guðbergur Bergsson opnaði
sýningu á eftirlætismálurum sínum
í Gerðarsafni í Kópavogi á dögunum
kom talsverður hópur fólks upp i
Menningarmiðstöðina Gerðuberg í
Breiðholti og hélt að sýningin væri
þar. „Eruð þið ekki með þessar
„Þetta vil ég sjá“-sýningar?“ spurði það hissa. Nú hef-
ur önnur hugmynd úr Gerðubergi fengið nýtt heimilis-
fang því íslenska óperan verður með nokkurs konar
„tónþing" í kvöld með Kristni Sigmundssyni. Sjón-
þing, ritþing og tónþing Gerðubergs hafa sem kunnugt
er verið ótrúlega vinsæl og er ekki að efa að tónþing
Óperunnar verður það líka. Þar heitir dagskráin Við
fótskörina og ásamt Kristni verða á palli Jónas Ingi-
mundarson píanóleikari, aldavinur Kristins og með-
leikari hans til áratuga, og forstöðumaður Gerðubergs,
Elísabet B. Þórisdóttir.
Kom standandi niður
„Ég rúllaði svolítið, en ég hálsbrotnaði
ekki.“
Katrín Fjeldsted alþingismaöur, í Sunnu-
dagskaffi á Rás 2, um nýafstaðiö prðfkjör
Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík.
Krati verður hægri maður
„Prófkjörin sem voru um daginn í Samfylkingunni -
menn hafa spurt: var þetta dropinn sem fyllti mælinn,
Stefán? Og ég held absolútt. Þarna fóru velferðarkratar
og vinstri kratar af gamla skólanum. Þeim gekk alls
staðar vel. En menn sem komu nýir inn, menn sem
vildu auka vægi atvinnulífsins í pólitík Samfylkingar-
innar, þeim var meira og minna hafnað. Þannig að þú
ert með ofarlega á öllum listum, og alls staðar í for-
ystusveit Samfylkingarinnar, vinstri krata, fyrrverandi
Alþýðubandalagsfólk og svo framvegis. Og með þessu
fólki á ég enga samleið."
Stefán Hrafn Hagalín, fyrrverandi framkvæmdastjðri Sam-
bands ungra jafnaöarmanna, I Silfri Egils á Skjá einum, um
þá ákvöröun sína aö ganga í Sjálfstæöisflokkinn.
Og ákafir hægrimenn ...
„Þeir Guðlaugur Þór, Sigurður Kári
og Birgir eiga það allir sameiginlegt að
vera ákafir hægrimenn, þó að vissu-
lega sé blæbrigðamunur á skoðunum
þeirra."
Finnur Þór Birgisson á Kreml.is
... verða kratar
„Einn af þremur ungum mönnum,
sem komast i örugg sæti, hafði hefð-
bundnar áherslur ungra sjálfstæðis-
manna; Sigurður Kári Kristjánsson
vildi lægri skatta og aukið frelsi ein-
staklinga. Hinir tveir, Guðlaugur Þór
Þórðarson og Birgir Ármannsson,
standa fremur fyrir kratískari arm
flokksins.“
Gunnar Smári Egilsson í Fréttablaöinu
Gamlir skattar eru góðir skattar
„Háir neysluskattar eru tvímœlalaust flatir skattar og
sama gildir um eins þreps tekjuskatt með lágum ein-
staklingsfrádrœtti. Líta má þannig á að með tilkomu
staðgreiðslukerfisins hafi forsendur hárra neysluskatta
brostið. “
„Gamlir skattar eru góðir
skattar" hljóðar hið forn-
kveðna. Fullyrðingin felur
í sér að almennt sé
tregða til að breyta
sköttum eða leggja niður
gildandi skatta í þeirri
mynd sem þeir eru hverju
sinni.
Ástæða tregðunnar er að fjárþörf
opinbera geirans, ríkis og sveitarfé-
laga, hefur ríka tilhneigingu til að
vaxta ásmegin. Á það ekki síst við á
kosningaárum þegar sveitarfélög-
vilja sýna þrótt sinn með opinberum
framkvæmdum. Hið sama virðist
eiga við um stóra bróður, ríkið.
Sýna þarf vöxt og viðgang einstakra
málaflokka sem oftast tákna mis-
munandi mikil fjárútlát.
Ýmsar leiðir um að velja
Hitt er annað mál hvernig byrð-
unum er jafnað niður á geirana, ein-
staklinga og fyrirtækin. Þeirri rök-
semd er haldið fram með nokkrum
sanni að fyrirtæki þurfi að geta
hagnast vel, haldið eftir hluta ágóða
síns til að geta dafnað og fjölgað
starfsfólki sínu. Án þróttmikils at-
vinnulífs sem býr við hagstætt
skattaleg skilyrði og lagaramma
verði litla vinnu að hafa fyrir hinn
almenna borgara. Auk þess megi
líta þannig á að fyrirtæki sem hagn-
ist vel og haldi eftir stórum hluta
ágóða síns komi þegar fram líða
stundir til með að greiða meira til
samfélagsins miðað við lágt skatt-
hlutfall heldur ef þau hefðu verið
mergsogin og eigi náð þeim vexti og
viðgangi sem síðar varð.
Þegar kemur að skattgreiðslum
einstaklinga er um ýmsar leiðir að
velja; stighækkandi skatta, flata
skatta eða stiglækkandi skatta. Fá
dæmi era um stiglækkandi skatta
einstaklinga, ef nokkur, að þeir sem
hafi háar tekjur greiði hlutfallslega
minni lilut tekna sinna í skatt. Líta
má þó þannig á að nefskattar sem
ekki er tekjutengdir séu stiglækk-
andi. Komið hafa upp þær hug-
myndr að leggja niður afnotagjöld
útvarps og taka upp nefskatt í stað-
inn. Yrði hann þá væntanlega stig-
lækkandi miðað við tekjur.
Stighækkandi skattar
Stighækkandi skattr eru taldir
réttlátir á þeim forsendum að þeir
sem mestar hafa tekjur hafa frekar
bolmagn til að greiða en þeir sem
hafa lág laun. Viðbótarskattþrep í
tekjuskatti yrði því spor í réttlæt-
isátt, einnig af þeirri ástæðu að nyt-
semi tekna er talin fara minnkandi
eftir því sem tekjumar aukast.
Þannig eru not fyrstu milljónar-
innar sem skattborgarinn aflar
meiri en þeirrar tíundu þar eð þvi
hærri sem tekjur eru þeim mun
meiri er þarfafullnægingin. Kenn-
ingin er þó ekki algild eins og ýmis
dæmi að utan sýna um stórfelldan
fjárdrátt, þai' sem nefndar eru tölur
um milljónir ef ekki milljarða dala
fjárdrátt einstaklinga.
Flatir skattar
Flatir skattar eru almennt taldir
óæskilegir frá sjónarmiði þeirra
sem lágar tekjur hafa vegna þess að
í umhverfi þeirra greiða allir sama
hluta launa sinna til hins opinbera
án tillits til tekna. Tekjudreifingará-
hrif þeirra eru því ekki nein, nema
til komi tekjutengdar bætur til mót-
vægis.
Háir neysluskattar eru tvimæla-
laust flatir skattar og sama gildir
um eins þreps tekjuskatt með lágum
einstaklingsfrádrætti. Lita má
þannig á að með tilkomu stað-
greiðslukerfisins hafi forsendur
hárra neysluskatta brostið. Not
þeirra fram yfir tekjuskatta sem
greiddir voru eftir á var einkum í
því fólgið, að þeir voru greiddir af
samtíma veltu og rýmaði því verð-
gildi þeirra ekki á tímum mikilla
verðhækkana eins og gildi beinu
skattanna.
Afstæð hugtök
Með allri þeirri tölvutækni sem til er
ætti því að vera hægt að komi við
tveggja til þriggja þrepa telguskatti í
staðgreiðslukerfinu eins og var í hinu
gamla kerfi sem gilti fyrir staðgreiðslu
og sem hafði ýmsa kosti. Til dæmis
vora frádráttarbærir liðir í því kerfi,
svo sem allir vextir, viðhald húsnæðis
og helmingur launa eiginkonu sem
reyndust ótvírætt hagstæðir ungum
skuldsettum íbúðarbyggjendum eða
kaupendum. Óvíst er að þær bætur sem
nú era greiddar komi nema að litlu
leyti til móts við fyrrgreinda frádráttar-
liði. Ástæðulaust er að telja að slíkir
frádráttarliðir myndu eyðileggja núver-
andi skattakerfi því álagning yrði hvort
eð er leiðrétt eftir á eins og nú er.
Réttlátt eða ósanngjamt skattakerfi
eru því afstæð hugtök. Kerfi sem stuðl-
ar að jöfhuði finnst láglaunafólki sann-
gjamt á sama tíma og þeim sem hærri
hafa tekjumar telja það óréttlátt.
w

;

j
+