Dagblaðið Vísir - DV - 12.12.2002, Blaðsíða 17

16
+
17
Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
Aöalritstjóri: Óli Björn Kárason
Ritstjóri: Sigmundur Ernir Rúnarsson
Aösto&arritstjóri: Jónas Haraldsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Skaftahlíö 24, 105 Rvik, síml: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritsflórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5749
RitstJórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Kaupvangsstræti 1, sími: 462 5000, fax: 462 5001
Setning og umbrot: Útgáfufélagið DV ehf.
Plótugerö og prentun: Árvakur hf.
DV áskilur sér rétt til aö birta aðsent efni blaðsins I stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiöir ekki viðmælendum fyrir viðtöl viö þá eöa fyrir myndbirtingar af þeim.
Launamunur kynjanna
Nýjar upplýsingar um launa-
mun kynjanna hér á landi eru
áfall fyrir stjórnvöld. Komið er í
ljós að íslenskir atvinnurekend-
ur, ekki síst sjálft rikisvaldið,
eru á meðal skussanna í þessum
efnum og sýna konum meiri lít-
ilsvirðingu á launamarkaði en
gengur og gerist i flestum þeim ríkjum sem íslendingar
vilja bera sig saman við. Mikilvægt er að þessum upplýs-
ingum verði ekki stungið ofan í skúffu. Þær eiga að vera
limdar á borð ráðamanna þar til almennilega hefur verið
tekið á málum.
Kvennabarátta er styttra á veg komin en margan grun-
ar. Þar ræður mestu hugarfar landsmanna. Mikill hluti
karla gerir ógnarkröfur til kvenna og vill að þær vinni ná-
lega tvöfalt á við þá sjálfa fyrir heldur lægra kaup en þeim
finnst þeir sjálfir eiga skilið. Karlar eru margir hverjir
uppteknir af eigin ágæti og geta ekki unnt konum þess að
vera þeim fremri á mörgum sviðum. Þeir eru þjáðir af
hugsunarhætti horfinna kynslóða þegar frumskylda hús-
bóndans var að sjá sér og sínum farborða.
Og karlar stjórna enn þá samfélaginu að mestu leyti. Og
allt of margir þeirra telja innst inni að konur séu úti á
vinnumarkaðinum sér til dægrastyttingar á meðan karlar
eru þar af alvöru og þunga. Þetta hugarfar hefur mengað
samfélagið um langan tíma og tekið á sig ýmsar myndir,
meðal annars þær að einungis megi stilla fram friðum
ungmeyjum í framlínu fyrirtækja en konur sem komnar
eru á miðjan aldur eigi helst að geyma baka til, ef þær
eiga þá nokkurn kost á vinnunni.
Þetta eru hörð orð. Þau lýsa hins vegar fordómum sem
enn eru við lýði á meðal margra karlmanna sem dragnast
hafa með dáðlausar skoðanir á milli tveggja alda. í þeirra
huga eru konur i öðru sæti á vinnumarkaði. í þeirra huga
eru karlmenn á öllum aldri almennt betri stjómendur en
konur af því þeir eru ímynd átaka og árangurs. Konur eru
hins vegar ágætar í að ræða hlutina! Og skrifa fundargerð-
ir! Þær eru aðstoðarmanneskjur og ágætar sem slíkar. En
helst ekkert meira en það.
Með þessum hætti hafa kynin verið flokkuð eins og
væru þau tvær manneskjur. Þau eru það hins vegar ekki.
Á meðal karla eru afburða vinnumenn og ótrúlegir letingj-
ar og sömu sögu verður að segja af konum. Ef eitthvað er
standa þær karlmönnum hins vegar framar i samvisku-
semi og siðferði sem eru eiginleikar sem margir hverjir
telja að séu á undanhaldi í rekstri samfélagsins. Ef til vill
er það vegna þess að karlmenn eru komnir að endimörk-
um eigin getu í mannlegum samskiptum.
Misjafnt er hversu menn eru tilbúnir til að viðurkenna
þennan þankagang sinn en karlmenn eru í vörn og eru
sem slíkir hættulegir. Þeir hafa horft upp á hver réttind-
in af öðrum sem konum hafa verið færð svo gott sem á
silfurfati, allt frá kosningarétti á öndverðri síðustu öld til
síðustu ára þegar konur hafa forskot á karla við ráðning-
ar í störf á vinnumarkaðinum. Margs konar karlmennska
þykir ekki lengur í lagi. Og gömul viðhorf næsta galin.
Margur karlmaður veit ekki lengur hver hann er.
Og á nú konan að fara að fá hærri laun af því bara hún
er kona, gæti verið viðkvæði hins vinnandi karls. Nokkur
munur er á því og að borga konum nálega 40 prósenta
lægri laun eins og þekkist í tilteknum starfsgreinum á ís-
landi. Það er glæpsamlegur munur. Og glæpurinn er
einna verstur innan kerfisins sjálfs. í launakönnun Há-
skóla íslands kemur i ljós að ríkið sjálft er duglegast í að
halda launum kvenna i lágmarki. Skal kannski engan
undra hvaðan ömurlegasta ihaldssemin kemur.
Sigmundur Ernir
MIÐVKUDAGUR 11. DESEMBER 2002 MIÐVKUDAGUR 11. DESEMBER 2002
DV___________________________Skoðun
Hagfræði Grænlendinga
„Kerfi Dana á Grœnlandi virkar að mörgu leyti eins og hagkerfi Sovétríkjanna. Það
virkar með öðrum orðum ekki vegna þess að frumkvæði og ábyrgð Grænlendinga er
haldið niðri. “ - Frá Grænlandi.
Hálendið, stóriðja og ríkisstjóm
„Þannig greiddi þingflokkur Samfylkingarinnar að yfirgnœfandi meiríhluta
atkvœði með heimild fyrir Kárahnjúkavirkjun, og eins og nú er orðið Ijóst eru
engin ný andlit með umhverfisvernd að leiðarljósi í boði á þeim bæ
í aðdraganda alþingiskosninga. “
Þau ánægjulegu tíðindi
berast nú frá Grænlandi
að þeir sem aðhyllast
aukið sjálfstæði þar
í landi hafi unnið á
í nýafstöðnum kosningum.
En það er ömurlegt
að heyra hvernig Danir
hafa brugðist við
þessum tíðindum.
Og enn ömurlegra að sjá íslenska
fjölmiðla taka gagnrýnislaust undir
þá dönsku útreikninga sem sýna að
Grænlendingar séu á framfæri Dana.
Kerfi Dana á Grænlandi virkar að
mörgu leyti eins og hagkerfi Sovét-
rikjanna. Það virkar með öðrum orð-
um ekki vegna þess að frumkvæði og
ábyrgð Grænlendinga er haldið
niðri.
Flest fyrirtæki eru undir stjórn
hins opinbera sem ræður aðallega
Dani til starfa á Grænlandi þar sem
þeir afla sér hæfilegrar starfsreynslu
i nokkur ár áður en þeir fá sér vinnu
í Danmörku. Grænlendingar sjálfir
eiga litla möguleika og sjá lítinn til-
gang i að mennta sig til starfa sem
þeim er síðan haldið frá af dönskum
yfirvöldum.
Græðir á Grænlandi
Á Grænlandi hafa hagfræðingar
bent á þær miklu tekjur sem danska
hagkerfið hefur af einokunarstöðu
sinni í allri verslun við Grænland og
samgöngum viö landiö. Að ekki sé
minnst á lífeyrisjóði Grænlendinga
sem eru ávaxtaðir í Danmörku. Auk
þess sem staða Dana yrði heldur
veikburða í samtökum á borð við
NATO ef þeir hefðu ekki grænlenska
spilið á hendi.
Við hér á íslandi þurfum ekki að
vera mjög langminnug til að rifja
upp að íslendingar fengu að heyra
sömu rulluna. ísland væri í raun
baggi á Danmörku sem Danir af
elskusemi sinni öxluðu svo að hér
mætti þrífast fólk í verstöð við ysta
haf. Til þess að snúa íslendingum til
sjálfstæðistrúar þurfti því djarfa
hugmyndasmiði og áróðursmeistara
sem fóru fram af offorsi í umritun ís-
landssögunnar og sýndu fram á þann
hagnað sem Danir höfðu um aldir
haft af íslandi.
Draumóramenn komu þeirri hugs-
un inn hjá íslendingum að þeim væri
best borgið á eigin fótum. Tímamir
voru hagstæðir fyrir slíka hug-
myndafræði, og hér var byggt upp
þjóðríki eins og ísland væri land
með löndum. Okkur finnst það sjálf-
sagt nú og höldum að Danir séu
orðnir huggulegir við alla eins og
þeir voru við okkur þegar þeir skil-
uðu handritunum. Samkvæmt þeirri
dönsku hagfræði sem Grænlending-
um er nú boðið upp á átti þetta ekki
að vera hægt. En það gerðist samt
vegna þess andlega ástands sem þjóð-
emishyggjan og hugmyndafræði
sjálfstæðisbaráttunnar sköpuðu í vit-
und fólks.
Árangursríkt óraunsæi
Á okkar póstmódernísku tímum er
létt verk að gagnrýna þær grillur og
rangfærslur sem óðu uppi í áróðurs-
stríðinu. En við bægjum frá þeirri
hugsun hvað hefði gerst ef fólk hefði
haldið skynsemi sinni og ákveðið að
vera áfram hluti af danska ríkinu. Þá
er hætt við að hér væri allt með öðr-
um brag. Við værum ósýnileg í al-
þjóðasamtökum, Danir hefðu samið
um herinn, okkur væri úthlutað
byggðastyrkjum í Kaupmannahöfn og
danskir sérfræðingar kenndu okkur
að verka fisk sem þeir seldu sjálfir.
Kastmp væri alþjóðaflugvöllurinn.
Sjálfstæði smárikja getur aldrei tekið
mið af hagfræði herraþjóða. Það bygg-
ist á þeirri sjálfsmynd sem tekst að
skapa hjá fólkinu sjálfu. Sjálfstæðið
er andlegt ástand. Sá sem trúir því
ekki að hann geti staðið á eigin fótum
mun aldrei standa upp. Og eina leiðin
til að lifa af í eigin landi er að axla
sjálfur þá ábyrgð sem það krefst. Ætli
menn sér að bíða með að standa upp
þangað til herraþjóðinni hentar er
hætt við að þeir muni sitja áfram á
hækjum sér til dauðadags. Ef við gæt-
um sent Grænlendingum anda Fjöln-
ismanna í jólagjöf, útreikninga Jóns
Sigurðssonar á skuld Dana við íslend-
inga og íslandssögu Hriflu-Jónasar á
grænlensku er von til að þeir gætu
fyllst því óraunsæja sjálfstrausti sem
dugði okkur til að rísa upp og taka
við þjóðfélaginu án þess að hlusta á
þá hagfræði drottnarans sem Græn-
lendingum er nú boðið upp á í dönsk-
um fjölmiðlum - og íslenskum.
Síöasta áratuginn hefur
oröiö mikil vakning
meðal landsmanna um
gildi óbyggðanna. Þaö
sem mörgum
íslendingum var nánast
óþekkt og huliö hefur
opinberast mönnum á
ferðalögum og af
umfjöllun í máli og
myndum sem dýrmæt
auðlind enda haldist hún
sem næst óröskuð af
mannvirkjagerð.
Sveitamenri þekktu afréttimar af
löngum kynnum við fjárstúss kyn-
slóð eftir kynslóð en þéttbýlisbúar,
afkomendur þeirra sem fluttu á möl-
ina á öldinni sem leið, þurftu að
uppgötva töfra óbyggðanna og sívax-
andi flöldi sækir nú þangaö endur-
næringu í ferðum á öllum árstím-
um. Útlendingar staðfesta það sem
við eigum að vita að íslenska há-
lendið er að verða einstakt í allri
Evrópu og takist að halda þvi í svip-
uðu horfl og nú eigum við þar inni-
stæðu sem lengi mun ávaxtast.
Stjórnvöld sem engu eira
Sú hugarfarsbreyting sem orðið
hefur meðal þjóðarinnar að því er
hálendið varðar hefur ekki náð eyr-
um pólitískra valdsmanna. Vemdar-
stefna gagnvart óbyggðunum á sér
nú enga talsmenn í ríkisstjóm
landsins þar sem lögð eru á ráðin
um nýjar risaverksmiðjur líkt og
þegar kallað var eftir 20 álverum
fyrir aldarþriðjungi. Það er þessi of-
urtrú á orkufrekan iðnað sem leiðir
af sér þá stórvirkjanastefnu sem
birtist mönnum nú við Kárahnjúka
og í Þjórsárverum. Þar er á ferðinni
varanleg eyðilegging á einstæðum
hálendisvinjum og jafnframt yrði
spillt blómlegum byggðum og vötn-
um með flutningi stórfljóta milli
vatnasviða.
Fyrir þessari stefnu standa for-
ystumenn Framsóknarflokks og
Sjálfstæðisflokks í von um aö lands-
menn elti gullkálf þeirra yfir fjöll og
heiðar út í rauðan dauðann. Brýnt
er að þeir sem andvígir eru eyðilegg-
ingu öræfanna með stíflum, miðlun-
arlónum, virkjanavegum og raflín-
um átti sig á því að þetta er aðeins
byrjunin. Flokkamir sem nú eru við
völd hafa enga aðra sýn en halda
stóriðjuleiknum áfram svo lengi
sem hægt er að lokka hingað erlend
auðfélög til að fjárfesta í fabrikkum.
Stuðningur við þessa flokka í kjör-
klefa er ávísun á eyðileggingu
óbyggðanna.
Vinstri-grænir eina öryggið
Samfylkingin svonefnda hefur
með réttu verið sökuð um stefnu-
leysi og að vera út og suður í flest-
um málum, en á því eru þó undan-
tekningar. Þessi sérkennilega nagla-
súpa undir forystu Össurar hefur
gert tvennt upp við sig, það er að
berjast fyrir aðild að Evrópusam-
bandinu og styðja stóriðjustefnuna
með ráðum og dáð. Þannig greiddi
þingflokkur Samfylkingarinnar að
yfirgnæfandi meirihluta atkvæði
með heimild fyrir Kárahnjúkavirkj-
un, og eins og nú er orðið ljóst eru
engin ný andlit meö umhverfis-
vernd að leiðarljósi í boði á þeim bæ
í aðdraganda alþingiskosninga.
Vinstrihreyfingin - grænt fram-
boð er eina stjórnmálaaflið í landinu
sem fest hefur í stefriuskrá sína ský-
lausa andstöðu við stóriðjusigling-
una og sett á oddinn baráttu fyrir
vemdun hálendisins. Öllum má
vera ljóst að aðeins með stuðningi
við þessa nýju stjómmálahreyfingu
og stóraukinn styrk Vinstri-grænna
að loknum alþingiskosningum
næsta vor er von til aö takist að
stöðva hömlulausa eyðingu óbyggð-
anna.
Sandkom
sandkorn@dv.is
Veik fjárhagsáætlun og yfirfærsla skulda
Guð hjálp’onum
Bílstjórar hjá Hreyfli-Bæj-
arleiðum voru kallaðir saman
til fundar á dögunum og
spurðir hvort þeir myndu eft-
ir því að hafa nýverið ekið
með farþega sem hnerraði í sífellu. Enginn kannaðist
við það en ástæða þessarar óvenjulegu fyrirspumar var
sú að maður nokkur hafði hringt og sagst líklega hafa
hnerrað út úr sér neðri gómnum í leigubíl frá þessari
stöð! í kjölfar fundarins var nákvæm leit gerð að tann-
garði mannsins undir framsætum gervalls bilaflotans,
en án árangurs. Hinn ólánsami maður hefur því ann-
aðhvort misst út úr sér tennurnar á öðrum vettvangi
eða óprúttinn farþegi rekiö augun í góminn og ákveðið
í hita leiksins að hafa hann með sér. Kannski tennum-
ar séu nú hafðar til skrauts i glasi á náttborði ókunn-
ugra en lausnargjalds hefur ekki verið krafist...
Ummæli
Pizzur og prósentur
„Ekki dugir að liggja á vömbinni með fjárlagafrum-
varpið í annari hendi og kalda pizzasneið í hinni. Við
höfum nú á ný verið rekin ofan í 14% eftir að hafa náð
að halda 18% í nokkurn tíma. Það er þokkalegt eða hitt
þó heldur að byrja kosningabaráttuna, sem blásin var á
um síðustu helgi, í þeirri stöðu að þurfa að vinna stór-
sigur til að ná lélegu kjörfylgi síðustu kosninga."
Haukur Logi Karlsson, formaöur Félags ungra framsóknar-
manna í Reykjavíkurkjördæmi suöur, á Hriflu.is.
Vísindi og valdamenn
„Nú líður senn að því að ríkisstjóm-
in samþykki þrjú frumvörp sem eiga að
umbylta umhverfi vísinda og rann-
sókna á íslandi að finnskri fyrirmynd.
Stjómmálamenn eiga þar að verða í að-
alhlutverki við stefriumótun í vísindum
og tækni og að sögn ríkisstjómarinnar
er með því verið að gefa vísindunum aukið vægi. Það
er reyndar ný hugsun að vísindin eflist með meiri af-
skiptum stjórnmálamanna! [...] Það óhuggulega er að á
sama tíma og ríkisstjómin keppist við að stjórnmála-
Venjulegt fólk
Hann verður æ vandrataðri, meðalveg-
urinn sem feta verður í opinberri um-
ræðu vilji menn ekki kalla yfir sig bann-
færingu pólitísks rétttrúnaðar. Nú virð-
ist orðið bannað að tala um „venjulegt
fólk“; það felur jú í sér að til sé „óvenjulegt fólk“ og slíka
mismunun geta ekki allir þolað. Hallgrími Helgasyni
varð það á um daginn að segja efnislega eitthvað á þá
leið, að ýmsir hópar í samfélaginu ættu sér öfluga
málsvara í stjómmálum, til dæmis öryrkjar, en „venju-
legt fólk“ skorti málsvara. Garðar Sverrisson, formaður
Öryrkjabandalagsins, er ekkert að skafa af því og sakar
Hallgrím um rasisma og segir hann beita svipaðri taktík
og nasistar forðum. Niðurstaðan er því sú að næst þeg-
ar stjómmálamaður mælir hátíðlega fyrir hönd „venju-
legs fólks í þessu landi“ veröur óhjákvæmilega að líta
svo á að þar með eigi hann við alla íslendinga ...

væða vísindin undir formerkjum þess aö auka eigi
vægi þeirra, ráðast forvígismenn hennar með ögrandi
hætti að einstaklingum og stofnunum sem ekki hafa
fylgt hinni „kórréttu" línu sem stjómvöld boða.“
Bryndís Hlöðversdóttir á vef sínum.
Jafnrétti og jafnræði
„Því miður eru enn raddir í Samfylkingunni sem
rugla saman jafnrétti og jafnræði. Það er orðin úreld
kommapólitík að tala um jafnrétti og eiga við aö hlut-
fall karla og kvenna eigi að vera það sama alls staðar í
þjóðfélaginu. Skilgreining á jafnrétti er það að hafa
sama rétt.“
Páll Andrés Lárusson í aösendri grein á Pólitík.is. I kynningu
á greininni segir ritstjórn vefsins aö Páll sé 'ekki á eitt sátt-
ur' viö grein Guðrúnar Ögmundsdóttur um jafnréttismál á vef
Samfylkingarinnar.
Umhverfi og áreiti
„Skemmti mér vel án teljandi áreitis."
Siv Friöleifsdóttir umhverfisráöherra í net-
dagbók sinni. Um laugardagskvöld á Kaffi-
brennslunni og Thorvaldsenbar.
Loks er þrengt að eldri borgurum, ekki aðeins með hækk-
un á gjaldskrám heldur einnig með minni þjónustu.
Fjárhagsáætlun Reykja-
víkurborgar, sem rædd
var í borgarstjórn fimmtu-
daginn 5. desember, nær
aöeins til borgarsjóös en
ekki yfir stofnanir og fyr-
irtæki í eigu borgarinnar.
Ástæöan fyrir því aö
áætlunin er hálfunnin er
að sögn embættismanna
borgarinnar sú að þaö
liggja ekki fyrir reikning-
ar frá dótturfyrirtækjum
Orkuveitu Reykjavíkur.
Þar er Lína.net stærst en fyrir
skömmu keypti Orkuveitan ljósleið-
arakerfi Linu.nets fyrir tæpar 1800
milljónir króna. Var það gert til að
bjarga því sem bjargað verður í
rekstri Línu.nets og auðvelda sam-
einingu þess sem eftir stendur við
önnur fyrirtæki. Það hefur ekki
gengið eftir eins og nýlegar fréttir
um slit á viðræðum fulltrúa íslands-
síma og Línu.nets sýna.
Fjárhagsáætlunin er á veikum
grunni reist formlega. Efnislega er í
áætluninni að fmna tölur sem munu
ekki standast frekar en gerst hefur á
þessu ári, þegar áætlun um rúmlega
600 milljóna króna afgang breytist í
tveggja milljarða króna nýja skuld. í
stað þess að skuldir borgarinnar
lækki á þessu ári í 15,5 mflljarða
króna hækka þær í um 17 milljarða
króna. Samkvæmt fjárhagsáætlun
fyrir næsta ár hækka skuldir milli
2002 og 2003 um 177 milljónir króna.
Þensla og skuldasöfnun
Fjármálastjórn Reykjavíkurborg-
ar hefur einkennst af þenslu og mik-
illi skuldasöfnun undanfarið ár. Á
næsta ári heldur þessi þróun áfram;
skatttekjur hækka samkvæmt fjár-
hagsáætlun um rúm 5% og rekstrar-
gjöld um 7%. Þenslan eykst og eins
og áður sagði hækka skuldir borgar-
sjóðs í ár um 2 milljarða króna en
lækka ekki. Þegar R-listinn tók við
voru heildarskuldir Reykjavíkur
rúmir 3 milljarðar - nú eru þær
komnar á fimmta tug milljarða!
Þetta segir í raun allt sem segja þarf
um fjármálastjórnina.
Gjaldskrár hækka. Þegar hefur
verið kynnt 12% hækkun húsaleigu
hjá Félagsbústöðum og 8% hækkun
leikskólagjalda. Samkvæmt fjárhags-
áætluninni á að hækka timagjald fyr-
ir heimaþjónustu um 30%, hækka á
þjónustugjöld í íbúðum aldraðra um
11,7% og sama hækkun verður á
gjöldum fyrir námskeið í félags- og
þjónustumiðstöðvum, einnig á verði
matar- og kaffiveitinga, akstur vegna
heimsendingar á mat hækkar um
13%. Gjaldskrá fyrir mengunar- og
heilbrigðiseftirlit hækkar um 13,17%
og fyrir sorphiröu fyrir íbúðarhús-
næði um 10% og fyrir atvinnurekst-
ur um 15%. Loks hækkar gjaldskrá
vegna hundahalds og munar mest
um rúmlega 25% hækkun á árlegu
eftirlitsgjaldi.
Hækkanir á gjaldskrám bitna
þyngst á konum í leigjendahópi Fé-
lagsbústaða. Þá eru álögur á bama-
fjölskyldur auknar með hækkun leik-
skólagjalda. Loks er þrengt að eldri
borgurum, ekki aðeins með hækkun
á gjaldskrám heldur einnig með
minni þjónustu. Hundaeigendur fá
einnig að finna fyrir hækkunum.
Flutningur skulda
Til að fegra stöðu borgarsjóðs hef-
ur það verið stundað af R-listanum
að flytja skuldir borgarsjóðs yfir á
aðra. Höfuðþættir varðandi yfir-
færslu skulda frá borgarsjóði til fyr-
irtækja eru þessir:
1. Við stofnun Félagsbústaða 1997
færðust 2,7 milljarðar frá borgar-
sjóði yfir á hið nýja félag. Sú milli-
færsla var færð sem „tekjur" í
rekstraryfirliti borgarsjóðs. Með
þeirri dæmalausu færslu var halla
borgarsjóðs að fjárhæð um 1,3 millj-
arður umbreytt í „afgang" upp á
svipaða fjárhæö (þ.e. -1,3 (raunveru-
legur halli) + 2,7 (sala til eigin fyrir-
tækis) = 1,4 milljarður (sýndur af-
gangur). Af því tilefni fagnaði borg-
arstjóri frábærri afkomu í rekstri
borgarsjóðs! Hagstofan var hins veg-
ar á allt öðru máli og tók þennan
meinta „tekjuafgang", skv. bók-
haldsskilningi borgarstjóra, út úr
við samanburð á rekstrarútkomu
sveitarfélaganna þetta árið. I árslok
2001 voru heildarskuldir Félagsbú-
staða orðnar 7,1 milljaröur, skuldir
sem auðvitað, án tilkomu Félagsbú-
staða, hefðu hvílt á borgarsjóði.
Skuldaaukning Félagsbústaða á ár-
inu 2001 var rúmir 2 milljarðar.
Skuldimar á því eina ári hækkuðu
úr 5.077 milljónum króna m.v. árs-
lok 2000 í 7.109 milljónir í árslok
2001. í fjárhagsáæflun fyrir árið 2002
er gert ráð fyrir 866 milljóna króna
skuldaaukningu Félagsbústaða.
2. Við samruna á veitufyrirtækj-
um borgarinnar í ársbyrjun 1999,
þ.e. við stofnun Orkuveitu Reykja-
víkur (OR), voru millifærðar í einu
lagi 4,0 milljarðar til lækkunar á
skuldastöðu borgarsjóðs. Á verðlagi
nú er sú fjárhæð um 4,6 milijarðar.
Þessu til viðbótar var eignarhlutur
Rafmagnsveitu Reykjavíkur í
Landsvirkjun að fjárhæð 14,6 millj-
arðar færður til eignar hjá borgar-
sjóöi. Heildarmillifærslan var því
yfir 20 milljarðar. Borgarsjóður nýt-
ur nú arðs af eignarhluta sínum í
Landsvirkjun í stað Orkuveitunnar.
Rekstrarafkoma borgarsjóðs verður
betri fyrir bragðið.
3. Til viðbótar stórfelldum bein-
um færslum milli borgarsjóðs og
OR hefur arðtaka borgarsjóðs frá
veitufyrirtækjunum verið meiri en
hagnaðurinn öll árin frá 1994 aö
undanteknum tveimur árum. R-list-
inn lét það verða sitt fyrsta verk,
þegar hann tók við stjórnartaumum
í borginni, að u.þ.b. tvöfalda arð-
töku frá veitufyrirtækjunum frá því
sem verið hafði. Auðvitað er það
ekkert annað en millifærsla til að
bæta stöðu borgarsjóðs á kostnað
OR og á kostnað íbúa nágranna-
sveitarfélaganna sem kaupa orku
og vatn frá OR.
+