Dagblaðið Vísir - DV - 21.12.2002, Blaðsíða 32

Dagblaðið Vísir - DV - 21.12.2002, Blaðsíða 32
32 H&lcjarblaö 33 "V LAUGARDAGUR 21. DESEMBER 2002 9?Það þekkja allir einhvern sem hefur orðið fyrir ofbeldi 44 Hrafnhildur Yr Víglundsdóttir uar ísambandi í rúm tvö ár þarsem hún var beitt miklu andlegu og kgnferðislegu ofbeldi. Hún sleit sambandinu fgrir um ári og hefur ákveðið að koma fram og segja sögu sína í von um að það geti hjálpað öðrum sem eins er ástatt um. Hrafnhildur er ein af þeim sem standa á bak viö herferð- ina Ekki segja frá, herferð gegn heimilis- og kynferðisof- beldi sem var formlega hleypt af stað föstudaginn 27. sept- ember í íþróttahúsi Handknattleiksfélags Kópavogs við Digrasnesveg i Kópavogi. Herferðin ber sama nafn og bók sem kom út í byrjun desember þar sem segir frá stúlku sem hefur orðið fyrir heimilis- og kynferðisofbeldi og byggir sagan á reynslusögum fjögurra stúlkna sem höfundurinn, Iris Aníta Hafsteinsdóttir, fléttar saman í eina persónu. Hrafnhildur er ein þeirra. Hrafnhildur eða Hrabbý eins og vinir hennar kalla hana er ósköp venjuleg 24 ára stúlka. Hún fæddist í Kópavogin- um þar sem hún eyddi fyrstu fimm árum ævi sinnar með einstæðri móður sinni. Þegar Hrabbý var sex ára fluttu þær mæðgur norður í Dæli í Víðidal, en mamma hennar hafði ráðið sig þangað í sauðburð. „Mamma féll fyrir bóndasyninum. Hann ættleiddi mig þegar ég er sex ára af því að raunverulegur faðir minn hafði aldrei skipt sér neitt af mér. Villi pabbi ákvað bara að ættleiða mig og daginn sem ættleiðingarpappírarnir komu þá var ég rosalega ánægð. Loksins átti ég alvöru pabba,“ segir hún brosandi. Hún átti að eigin sögn yndislega æsku norður í Húnavatns- sýslu. „Þetta voru ofboðslega góð ár, maður var bara frjáls, fullt af vinum og fullt af dýrum. Svo voru náttúrulega afi og amma, þetta var bara allt önnur reynsla. Mamma var líka svo áhyggjulaus, maður gat bara verið úti og það þurfti ekkert að vera með augun á manni. Það voru aldrei nein vandamál, ég átti alveg rosalega góða æsku,“ segir Hrafnhildur og meinar það greinilega. Syngjandi semí-dúx Sönghæfileikar Hrafnhildar komu snemma í ljós og með- al annars tók hún þátt í söngkeppni framhaldsskólanna þar sem hún flutti lag Bette Midler, Wind Beneath My Wings. Hún samdi sjálf íslenskan texta við lagið sem hlaut ís- lenska heitið Ég sakna þín. Hún sigraði bæði í und- ankeppni sem haldin var í Fjölbrautaskóla Norðurlands vestra á Sauðárkróki þar sem hún stundaði nám og í kjöl- farið aðalkeppnina i Reykjavík. Auk þess söng hún meö hljómsveitinni Demo frá Blönduósi um tíma, tók þátt í nokkrum uppfærslum með Húnvetningum á Broadway og hefur sungið í brúðkaupum og veislum af ýmsu tagi. Hrafnhildi hefur alltaf gengið vel i skóla og til að mynda lauk hún stúdentsprófi á þremur og hálfu ári og útskrifað- ist sem semi-dúx af félagsfræðibraut frá Fjölbrautaskólan- um í Breiðholti. Haustið eftir fór hún í Ferðamálaskóla ís- lands og stundar nú nám i ferðamálafræðum við Háskóla íslands og stefnir á að Ijúka B.Sc.- gráðu næsta vor. „Hann notfærði sér veikleika mína“ Hrafnhildur kynntist ofbeldismanninum fyrir þremur árum. „Við kynntumst í gegnum Internetið og hann var voðalega yndislegur fyrst eins og þeir eru oft. Við vorum svona að heimsækja hvort annað á víxl en í rauninni vissi ég alveg um leið og ég sá þennan mann að þetta var ekkert maður fyrir mig.“ Hann bjó þá í Hollandi en hún á íslandi. Hann var Qórtán árum eldri en hún. Ári eftir að þau kynnt- ust flutti hann til hennar þar sem hún var búin að finna handa þeim ibúð í miðbæ Reykjavíkur. „Hann náði að sannfæra mig um að það væri allavega þess virði að reyna,“ segir hún. Maðurinn átti að baki erfiða reynslu sem vakti samúð Hrafnhildar, henni fannst hún á einhvern hátt bera ábyrgð á honum og hann þyrfti á henni að halda. Hann talaði einnig mikið um hvað allir væru vondir við sig. Stuttu eftir að maðurinn flutti til Hrafnhildar lenti hún í alvarlegu bflslysi. Hrafnhildur hafði verið á stóðréttaballi í Víðidal og var bílstjóri þetta kvöld. Það var niðamyrkur og blinduð af bílljósum bifreiðar sem kom úr gagnstæðri átt sá hún fólkið, tvær fótgangandi manneskjur á þjóðveg- inum of seint til að geta afstýrt slysinu. Hún ók á þau með þeim afleiðingum að þau slösuðust lífshættulega og það var tvisýnt með líf þeirra í nokkrar vikur. „Þetta tók mjög á mig þannig að ég var ofboðslega veik á taugum þegar hann flutti inn til mín og hann notfærði sér það óspart. Ef mér leið illa og ef honum fannst það vera að koma niður á sér þá fékk ég oft að heyra hluti eins og þetta hefði nú aldrei gerst ef þú hefðir hlustað á mig og ekki farið þetta kvöld og þér var bara nær. Hann var ekki að styðja mig heldur var hann að koma inn hjá mér sektarkennd um að ég hefði kannski gert eitthvað vitlaust þó ég hafi verið i fullum rétti í þessu slysi. Hann notfærði sér veikleika mina til að éta mig smám saman upp.“ Hrafnhildur segir að þegar ofbeldið hafi farið að gera vart við sig hafi það byrjað á mjög lúmskan hátt og án þess að hún hafi í raun áttað sig á hvað var að gerast. „Nei, það er málið, þú fattar þetta ekki. Þetta byrjar hægt og rólega með smá athugasemdum og aðfinnslum," segir Hrafnhfld- ur. Hún gefur dæmi um að þegar hún kom heim úr búðinni stóð hann oft yfir henni og skammaði hana fyrir það sem hún tíndi upp úr innkaupapokanum eða ef hún var að sópa átti hún frekar að ryksuga og þannig ágerðust aðfinnslur hans. Hann sagðist ekki treysta henni fyrir peningum því hún eyddi þeim bara í vitleysu. Hrafnhildur vann með skólanum til aö halda þeim uppi þvi maðurinn missti vinn- una aðeins þremur mánuðum eftir að hann kom til lands- ins, hann gerði lítið sem ekkert til að fá vinnu. Hrafnhildur segir að smám saman hafi hún einangrast félagslega og að maðurinn hafi notfært sér ástand hennar til að brjóta hana niður. Hann var búinn að sannfæra hana um að hún hafi átt ömurlega æsku og að vinir hennar væru ekki raunverulegir vinir hennar. „Hann baktalaði bæði vini mína og fjölskyldu. Hann náði að einangra mig frá nánast öllum, nema kannski skólanum því ég þurfti að fara þangað. Hann var einhvern veginn búinn að snúa heiminum þannig að sá eini sem var góður við mig var hann. Hann var búinn að koma því inn í hausinn á mér að um leið og ég væri búin að laga það sem væri að mér and- lega að þá yrði allt gott á milli okkar. Hann lagði það þannig upp að öll vandamál í sambandinu væru út af því að mér leið svo illa út af vandamálum sem ég þorði ekki að horfast í augu við úr fortiðinni.“ Trúði því að hún ætti enga vini Hrafnhildur segir að hún hafi verið farin að trúa því að hún ætti enga vini, að hún væri ómöguleg auk þess sem sjálfstraustið var horfið. Hún léttist um tæp tuttugu kíló á þeim tíma sem sambandið stóð yfir. „Þetta var orðið þannig á timabili að ég gekk til geðlæknis þvi ég var mjög þunglynd á þessum tíma. Ég var orðin mjög upptekin af því að kryfja öll mín vandamál úr æsku sem voru flest tilbúin. Á tímabili var ég farin að fá kvíðaköst á nóttunni, gat ekki sofið, fannst ég vera að kafna, fannst ég vera að deyja, hjartað var að springa úr brjóstinu á mér og ég svaf ekki, gat ekki borðað. Vinir mínir í rauninni hættu bara að hafa samband. Hringingunum fækkaði, þeir gátu ekki hugsað sér að horfa upp á þetta,“ segir Hrafnhildur og bætir við að hún hafi verið ofsalega upptekin af því að fela ástandið. Það hlýtur að vera flókið ferli þegar um andlegt ofbeldi er að ræða þar sem engir áþreifanlegir áverkar eru sjáan- legir „Þó hann hafi ekki lamið mig þá misþyrmdi hann mér kynferðislega. Kynlíf var yfirleitt ofboðslega sársauka- fullt því hann beið ekkert eftir að ég örvaðist. Ég var með áverka í kringum kynfæri og með marbletti á höndum og lærum, þar sem hann tók oft frekar harkalega á mér við samfarir. Ef ég vildi ekki sofa hjá honum þá þurfti ég að hlusta á endalausar svívirðingar um hvaö ég væri ömurleg manneskja. Ég valdi líkamlega sársaukann fram yfir þann andlega því að ég vissi að líkamlegu sárin myndu gróa með tímanum, en andlegi sársaukinn risti svo djúpt og ég vissi að hann var varanlegur, það kom líka á daginn. Ég vil skil- greina þetta sem nauðgun, þetta er ekkert annað en nauðg- un,“ segir Hrafnhfldur ákveðin. HrafnhOdur hefur farið í viðtöl hjá Stígamótum, þar sem hún glímir við afleiðingar kynferðisofbeldisins. „Á meðan á sambandinu stóð gerði ég mér ekki almennilega grein fyrir því að verið var að nauðga mér, þó að mín innri rödd segði mér að þetta ætti ekki að vera svona, eitthvað svo sársaukafullt og niður- lægjandi gæti ekki tengst ást á nokkurn hátt,“ segir Hrafn-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.