Dagblaðið Vísir - DV - 21.12.2002, Page 42

46
Helgctrblctcf II>V
LAUGARDAGU R 21. DESEMBER 2002

Munið
að slökkva
á kertunum
Munið eftir
að fjölga
reykskynjurunum
á heimilinu.
6,UX
Rauði kross íslands
SLÖKKVILIÐ
HÖFUÐBORGARSVÆÐISINS
f
■
„Allir limir eru
liarðir í verkfallinu
Fyrir nokkrum dögum sendi Bókoútgáfan Hól-
ar frá sér bókina ífréttum er þetta helst -
gamansögur af íslenskum fjölmiðlamönnum.
Ritstjórar bókarinnar eru Guðjón Ingi Eiríks-
son og Jón Hjaltason og er þetta áttunda bók-
in ígamansagnaflokki þeirra en áður hafa þeir
gefið út gamansögur af prestum, alþingis-
mönnum, íþróttamönnum og læknum.
Hér á eftir uerður lítillega gripið niður íbók-
ina I fréttum er þetta helst.
Af Ómari Ragnarssyni
Steingrímur Hermannsson, fram-
sóknarmaður og fyrrverandi forsæt-
isráðherra, varð eitt sinn fyrir því
óláni að saga framan af einum fingra
sinna. Skömmu seinna var hann í
sjónvarpsviðtali hjá Ómari Ragnars-
syni og afgreiddi fréttamaðurinn
þetta óhapp á þann hátt, að „Stein-
grímur væri eini ráðherrann í sögu
íslenska lýðveldisins sem hefði
minnkað í embætti".
Eitt sinn var Ómar, sem um skeið
var íþróttafréttamaður hjá Sjónvarp-
inu, að lýsa knattspyrnuleik fyrir
sjónvarpsáhorfendum og varð þá
smávegis fótaskortur á tungunni
undir lok viðureignarinnar. Hann
sagði: „Leiktíminn er aiveg að renna
út. Dómarinn er kominn með klukk-
una upp í sig.“
Jóhann Hauksson og hænum-
ar
Spurningar fréttamanna á vett-
vangi geta oft á tíðum orðið nokkuð
ankannalegar í hita leiksins eins og
þessi saga ber meö sér. Jóhann
Hauksson fréttamaður fór eitt sinn á
vettvang uppá Kjalarnes þar sem
mörg hundruð hænur höfðu kafnað í
eldsvoða á kjúklingabúi. Og þar sem
Jóhann stóð við hlið kjúklingabónd-
ans innan um hrannir af dauðum
hænum kom spurningin:
„Hvernig er það, þola hænur illa
reyk?“
Nokkur mismæli frá íþróttafrétta-
mönnum og við byrjum á Guðjóni
Guðmundssyni - Gaupa:
„Rio Ferdinand er traustur í þess-
um leik. Hann hefur ekki stigið feU-
nótu!“
„Hann verður að fara af velli.
Hann getur ekki stigið í hnéið.“
„Þetta er kókapuffs-kynslóðin.
Hún hefur ekki stigið hendi í kalt
vatn.“
Samúel Öm Erlingsson
„KR-ingar eiga hornspyrnu á mjög
hættulegum stað.“
„Það var brotið á Einari Erni, en
hvað gera hoUensku dómararnir við
því? Jú, þeir láta þurrka gólfið ..."
„Flasa Voladóttir stekkur næst!“
Aumingja Vala Flosadóttir!
Eftir einn ...
Það var í fréttatíma Ríkissjón-
varpsins fyrir um það bil fjórum
árum. Helgi E. Helgason var þá
fréttaþulur, ásamt Jóhönnu Vigdísi
Hjaltadóttur, og segir hann grafal-
varlegur í bragði þegar styttast fer í
annan enda fréttatímans:
„Það er góð regla að skUja bUinn
eftir heima eða taka leigubíl og fara
fótgangandi ef einhver hætta er á að
maður fái sér i glas.“
Jóhanna var ekki lengi að botna
þessa speki kollega síns og bætti óð-
ara við:
„Þetta staðfestir svo sannarlega að
eftir einn fái sér enginn neinn!"
Á tali hjá Hemma Gunn
Hermann Gunnarsson stjórnaði á
sínum tíma geysivinsælum skemmti-
þætti í Sjónvarpinu. Þátturinn hét Á
tali hjá Hemma Gunn og kenndi þar
ýmissa grasa, meðal annars spjaUaði
stjórnandinn oft og tíðum við leik-
skólabörn og spurði þau margs.
Eitt sinn var lítUl snáði í viðtali
hjá Hemma og var þá spurður, hvar
hann byggi.
„Ég bý á Grettisgötu," svaraði
stráksi.
„Og er það bakhús?" spurði
Hemmi.
„Já,“ svaraði guttinn, „og framhús
líka!“
Mislestur Magnúsar
Magnús Bjarnfreðsson, þá starfs-
maður Ríkisútvarpsins, var ein-
hverju sinni að lesa auglýsingar í út-
varpið. Meðal annars átti hann að
lesa auglýsingu um „kvenkorktöflur
með teygju", en eitthvað fóru þær
Ula í hann og úr þessu varð:
„Kvenkartöflur með teygju!"
Hvað seéir Steingrímur J. um
þetta?
Bergþóra Njála, fréttakona á Bylgj-
unni og Stöð 2, var í ársbyrjun 2001