Alþýðublaðið - 29.11.1921, Page 1

Alþýðublaðið
Gefið maí
1921
þriðjudaginn 29. nóvember.
276 tölub!.
Fang'amir.
öllum þeim mösnutn, sem
teknir voru fastir ,hvíta daginn*
hefir nú verið slept lausum að
tmdanteknum ólafi Friðrikssyni
og Hendrik Ottóssyni. Munu íitlar
sakir haia sannast á þá, eins og
við var að búast, eiginlega ekki
neitt annað en „mótþrói gegn
lögreglunni", svipaður því, sem
margoft hefir átt sér stað hér á
landi og verið látinn óátalinn. Gn
hvers vegna er Ölafi og Hendrik
ekki slept lausum llkaf Hvaða
sakir eru bornr(r á þá umfram
hinaf Þó að Ólafur Friðriksson
hafi verið fósturfaðir rússneska
drengsins, þótt væut um hann,
og hafi ritað undir nafni sínu
greinar um að hann slepti ekki
drengnum nema nauðugur, þá eru
það ekki svo gífuriegar sakir að
ekki megi sieppa msnninum kus
um meðan mál hass er dæmt,
þar sem sérstaklega vörn hans
sjálfs gegn lögreglunni var lítil
eða engin. Og þó að satt væri,
sem haidið er á iofti að Hendrik
Ottósson hafi barið Sæmund lög
regiuþjón í höfuðið í fyrri atrena-
unni, og það þó, eftir því sem kú
er sagt, ekki fyr en lögreglan
hafði barið Hendrik fyrst, þí
virðist sú sök ekki næg tii þess
að halda Hendrik stöðugt I fang’
ekinu, sérstaklega vegna þess s,ð
haan hefir þær málsbætur að
thann var ekki f síðari atlöguaai
„til varnar", að hann var mikill
vinur drengsins og að Sæoiundur
lögregluþjónn „hafði“ farið óvirð-
ingarorðum um konu Ó5 Fr.
vinar hans, í margra vitna viður-
vi3t, áður en barsmtðar byrjuðu.
Hvers vegna er óisfi og
Hendrik ekki slept lausum eins
og öðrum sem nú hafa átt í erjum
við iögreglunaf
Er málið gegn þeim þólitiskt
mál en ekki l'ógreglumál? Margt
virðist óneitanlega benda á að
yfirvöidin staadi f þeirri trú, að
þessir menn hsfi ætlað að koma á
stjórnarbyltingul Þetta sézt bezt
á spurningum þeim sem lagðar
hafa verið fyrir ýmsa af mönnum
þeim, sem fangelsaðir voru Þeir
hafa verið spurðir fyrir réttinum
hvort þsir væru bolsivíkar, þ. e a.
s. hvaða pólitlskar skoðanir þeir
hefðu, og hvort þeir vildu gefa
drengskaþarheit sitt uþþ á að fylgja
ekki Ólafi Friðrikssyni fram-
vegis. Hvað kemur það f bága
við landslög hverjar Iandsmála-
skoðanir menn hafa, ef ekki er
reynt að gera stjórnarbyítingu til
þess að ná í völdinf Og á
skipstjórinn á Þór að geta
sett snönnum þau skilyrði um að
sleppa úr fsngelsi, að þeir fylgi
ekki sérstökum stjórnmálamanni
framvegisf
Próf það sem haldið hefir verið
yfir rússneska dretignum, virðist
benda á hið sama. Drengurinn,
sem er aðeias 15 ára, er spurður
eins og búist væri við- að hann
væu hæituleg pólitlsk persóna!
Loks skal þess getið, að ö!i
sendibiéf og skjöl Óiafs Friðriks-
sonar og konu hans hafa verið
tekin hershendí og afhent „að-
stoðarlögreglustjóra* til yfirlits!
Er hér um pólitíska ofsókn að
rœða eða eru menn svo heimskir
og móðursjúkir, að halda að Ól-
afur Friðriksson og Hendrik Ottós-
son hafi œtlað sér að gera stjórnar-
byltingu og það með brottvisunar-
máli rússneska drengsinsr Ef ura
pólitlska ofsókn er að ræða, verður
Alþýðuflokkurinn eins og hver
annar heiðarlegur pólitískur lands
málaflokkur, að taka malið að sér
á þaan hátt, sem heppilegastur er.
Ef menn aftur væru svo heimskir
að haida að Ólafur h*fi viljað
koma á stjórnarbyítÍDgu, þá er
auðvelt íyrir réttinn að fá að vita
hið sanna í málinu nieð þvf, að
leiða sem vitni meðlimi sambands’
stjórnar Alþýðuflokksics og gætu
þeir allir borið það, að til
gangur Ólafs Friðrikssonar var
enginn annar en sá, að fá að
halda fóstursyni sfnurn í iandinu.
Ólaíur kom aldrei fram ineð
tillögu um, að það mál yrði
gest að flokksmáli, enda þótt
flokksstjórnin álíti nauðsynlegt að
gefa út yfírlýsingu um aðstöðu
flokksins, vegna þess að margir
blönduðu sam?.n ritstjóra Alþýðu-
blaðsÍHS og flokknum í heild sinni.
Allan byltingargrun er því auð-
velt að krekja, eý dómstólarnir
leita vitna
Setjum nú svo fyrst f stað að
ekki sé um. pólitíska ofsókn að
ræða, heldur sé fangelsunin ein-
göngu vegna einfaldrar yflrsjónar
gegn lögregluvaldinu Hvers vegoa
er þá ekki en búið að sleppa
Ólafi og Hindtikf Var brotið svo
magnað að viljá halda drengnumf
Þegar litið er á margskonar brot
og yfirsjónir gegn yfirvöldunum
hér á landi hina slðustu háifa öld,
sem óátalin hafa verið þó að væru
margfalt meiri, komast menn að
þeirri niðurstöðu, að ecgin refsing
hefði þurft að koma fram á Ólafi
Friðrikssyni né Hendrik Ottóssyni
nú. Fyrst er ólafur sviftur barni
sínu og svo á að refsa ltonum
fyrir að sleppa því ekki fúsiega!
Tökum örfá dæmi lagabrota
sem óátalin hafa verið:
1. Norðurreið Skagfirðinga til
Möðruvalla, að Grfmi amtmanni,
næsthæzta konunglegum embætt-
ismanni landsins. Þeir hrópuðu
hann af og !ét hann af embætti
litlu slðar. Eogar refsingar komu
fyrir.