Dagblaðið Vísir - DV - 03.06.2003, Blaðsíða 19

ÞRIÐJUDACUR 3.JÚNÍ2003 MENNINC 19
Atli og Ólafur Björn til Vínar
Ríkisútvarpið sendir tónverkin
Orchestra B eftir Atla Ingólfsson,
sem frumflutt var á Myrkum
músíkdögum í febrúar, og Ein-
stein ist tot, part 1&2 eftir Ólaf
Björn Ólafsson á tónskáldaþing-
ið Rostrum sem nú verður haldið
í Vínarborg. Rostrum er skipulagt
af alþjóðlegu tónlistarnefndinni
International Music Council með
stuðningi UNESCO. Þingið er ein
öflugasta samkomatil kynningar
á íslenskri tónlist á alþjóðavett-
vangi.
Lana Kolbrún Eddudóttir, einn
af umsjónarmönnum tónlistar-
þáttarins Hlaupanótunnar, fylgir
íslensku verkunum til Vínarborg-
ar og færir hlustendum Rásar eitt
fréttir af framgangi mála á þing-
inu, sem stendur 2,- 6. júní.
Vestfirðir: aflstöð íslenskrar sögu
Ráðstefna um Vestfirði sem afl-
stöð íslenskrar sögu verður hald-
in í húsnæði Menntaskólans á ísa-
firði 13.-15.júní.Verða þar flutt er-
indi um allar hugsanlegar hliðar á
vestfirskri menningu í fortíð og
nútíð. Ráðstefnan verður sett kl.
19 föstudaginn 13. júní með er-
indi Ögmundar Helgasonar um
handrit af Vestfjörðum.
Að morgni 14. júní hefst dag-
skrá kl. 9 með erindi Torfa H.Tul-
inius um sérstöðu Vestfjarða.
Meðal annarra fyrirlesara eru Ad-
olf Friðriksson, Jón Viðar Sigurðs-
son, Helgi Þorláksson, Björn Teits-
son, Þórður Ingi Guðjónsson,
Bergljót S. Kristjánsdóttir, Úlfar
Bragason, Ásdís Egilsdóttir, Ólína
Þorvarðardóttir, Þóra Kristjáns-
dóttir og Sverrir Tómasson mið-
aldafræðingur sem heldur Plen-
um fyrirlestur á laugardaginn um
rímur og aðrar vestfirskar bók-
menntirá síðmiðöldum.
Síðdegis á laugardag verður
boðið upp á ferð á slóðir Gísla
sögu Súrssonar í Haukadal og um
kvöldið verður skemmtun.
Hægt er að skoða dagskrána á
heimasíðu Hugvísindastofnunar
H.(. og skrá sig á netfanginu
vestfirdir2003@hugvis.hi.is.
TÓNLISTARGAGNRÝNI
Sigfriður Björnsdóttir
Síðastliðið sunnudagskvöld fluttu þeir
Andreas Schmidt söngvari og þýski píanó-
leikarinn Helmut Deutsch trúarleg ljóð eftir
nokkur þekktustu tónskáld nítjándu aldar,
Beethoven, Brahms, Dvorák og Hugo Wolf, í
Salnum í Kópavogi.
Tónleikarnir hófust á sex lögum eftir Beet-
hoven við ljóð eftir Chr. F. Gellert. Lög þessi
eru samin rétt upp úr aldamótunum 1800 og
tileinkuð greifynju nokkurri sem þá var nýlát-
in. Lögin eru svo einföld að hugsanlegt er að
þau hafi verið samin til flutnings fyrir leik-
menn. Þessir tveir ágætu atvinnumenn í tón-
list, Schmidt og Deutsch, gátu lítið annað
gert en að flytja þetta gallalítið, en það krafð-
ist meira úthalds en það gaf innblástur að
hlýða á þessi verk. Þriðja lagið, Vom Tode,
var þeirra best og geymdi tóninn fyrir það
sem Schumann átti eftir að láta frá sér
seinna.
Helmut Deutsch hélt glæsilega
utan um dularfullt hljómaferl-
ið og skapaði hrífandi
innhverfa andakt - þessa teg-
und sem svæfir sjálfið
í hlustandanum
Fjórir alvarlegir söngvar eða Vier ernste
Gesange op.121 eftir Johannes Brahms voru
næstir á efnisskránni og var þar allt efnis-
meira og fallegra. Flutningurinn var um
margt góður en það var ekki fyrr en í ljóðum
Dvoráks að bæði rödd og píanisti fóru að
njóta sín verulega. Þar reis hæst sjötta lagið
sem byrjar á orðunum Heyr þú Guð mitt
ákall, f íslenskri þýðingu. Þar flaut rödd
söngvarans fallega á köflum og endir á veik-
um tóni vel útfærður. Píanóleikurinn undir
lokin mjög fínlegur og í fullkomnu jafnvægi.
Þungamiðja tónleikanna reyndust vera
síðustu ljóðin á efnisskránni, Þrjú
Michelangelo-ljóð eftir Hugo Wolf. Þeir sem
Andreas Schmidt túlkar af sannfæringu en það er eins og ryk hafi safnast á einlægnina.
DV-MYND GVA
muna eftir söng Andreas Schmidt frá því
hann hélt hér í Gamla bíói hreint ólýsanlega
ljóðatónleika geta varla annað en viðurkennt
vonbrigði sín. Hann hefur fallega rödd en
bæði rennir sér og syngur á stundum óhreint,
fer full frjálslega með takt og stjómar ekki
nógu vel uppbyggingu á styrk raddarinnar
sem bæði lýsir sér í of snöggum styrkbreyt-
ingum og nokkm víbratói. Að þessu sögðu þá
er samt ástæða til að ítreka hve oft hann fer
snilldarlega með hendingar þegar umræddir
gallar em ekki áberandi. Hann túlkar af sann-
færingu en það er eins og ryk hafi safnast á
einlægnina. Næst henni komst hann þó í
þessum lögum eftir Wolf.
Deustch framdi galdur á hljóðfærið og fór
með hið ótrúlega efni eftir Wolf eins og sá
einn getur sem hefur djúpan skilning og vilja
til að gefa með sér. Hann hélt glæsilega utan
um dularfullt hljómaferlið og skapaði hríf-
andi innhverfa andakt - þessa tegund sem
svæfir sjálfið í hlustandanum og hann rennur
saman við tónana um stund. Frá því ferðalagi
kemur sálin hvítþvegin og hvild og þessi
stund að því leyti lík góðri bæn.
Tónleikarnir gáfu skemmtilega innsýn í
hversu misjöfnum höndum menn hafa farið
um trúarlegan texta og hve trúarþörfin hefur
mörg andlit.
Búferlaflutningar gefa nýjar víddir
- segir Kristín Steinsdóttir, margverðlaunuð fyrirsína síðustu barnabók
Ekki var DV fyrr farið íprentun ígærmorg-
un með frétt á menningarsíðu um tilnefn-
ingu Kristínar Steinsdóttur til Norrænu
barnabókaverðlaunanna en tilkynnt var að
hún hefði hlotið þau- fyrir skáldsöguna Eng-
ill í Vesturbænum og höfundarferil sinn. Er
nú skammt stórra högga á milli í íslensku
bókmenntalífí þvf Arnaldur Indriðason hlaut
sem kunnugt er Glerlykilinn, norrænu
spennusagnaverðlaunin, í annað sinn í lið-
inni viku.
Það em félög skólasafnskennara sem veita
Norrænu barnabókaverðlaunin nú í 18. sinn.
Einn íslenskur höfundur hefur áður hlotið
þau, það var Guðrún Helgadóttir sem fékk
þau 1992 fyrir skáldsöguna Undan illgresinu.
Frjó áhrif Reykjavíkur
Þetta er fjórða viðurkenningin sem Engill í
Kristtnu Steinsdótturog söguhetju hennar (Engli (Vest-
urbænum kom afar vel saman.
Vesturbænum hlýtur á því hálfa ári sem liðið
er síðan bókin kom út og við spyrjum Krist-
ínu hvort henni hafi dottið í hug, þegar hún
sendi handritið frá sér, að hún yrði svona
fengsæl.
Engill í Vesturbænum hefði
aldrei orðið til efKristín hefði
ekki flutt til Reykjavíkur.
„Nei, aldrei," svarar hún ákveðin, „en það
var ofboðslega gott að skrifa þessa bók og
mér þykir ákaflega vænt um hana. Oft gerist
það enn þá, þegar ég er á gangi um bæinn, að
mér dettur í hug eitthvert atvik sem á við
stemninguna í bókinni og hugsa: Æ, af hverju
er þetta ekki með?“
- Kemur þá framhald?
„Nei, það hugsa ég ekki. Okkur kom afar
vel saman, mér og drengnum í bókinni, en ég
er búin með þennan ákveðna átakatíma í lífí
hans og ég vona að hann spjari sig úr þessu."
- Engill í Vesturbænum er ekta Reykjavík-
ursaga og þú ert nýlega flutt frá Akranesi til
höfuðborgarinnar - finnst þér það hafa haft
áhrif á skrif þín?
„Já,“ segir Kristín eftir stutta umhugsun,
„ég þykist vita að Engill í Vesturbænum hefði
aldrei orðið til ef ég hefði ekki flutt. Ég hafði
búið á Skaganum í 23 ár og þó að þar sé gott
að vera var kominn tími til að breyta til. Ég
flutti að vísu í áföngum til að umskiptin yrðu
ekki of harkaleg, en svo hellti ég mér út í að
búa f Reykjavík og það var ákaflega frjó upp-
lifun. Gefur mér nýjar víddir."
Ólíkt Bókmenntaverðlaunum Norður-
landaráðs eru Norrænu barnabókaverðlaun-
in ekki peningaverðlaun. Þegar Kristfn tekur
á móti þeim í Stavanger í sumar fær hún fal-
legan blómvönd og mikinn heiður - en enga
feita ávísun. silja@dv.is