Dagblaðið Vísir - DV - 14.06.2003, Síða 14

14 FRÉTTIR LAUQARDAGUR 14.JÚNÍ2003
-Austurlöndum
Vargöld í Mið
MIÐ-AUSTURLÖND: llla horfir
um frið fyrir botni Miðjarðar-
hafs eftir vargöldina þar síð-
ustu daga.Tugir manna hafa
týnt lífi í átökum Palestínu-
manna og (saraela. Hátt í tutt-
ugu fórust í sjálfsmorðsárás
sem harðlínusamtökin Hamas
stóðu fyrir í Jerúsalem á mið-
vikudag, í hefndarskyni fyrir
morðtilræði við einn leiðtoga
sinna. Þá felldu Israelar svipað-
an fjölda Palestínumanna (
hefndarárásum sínum á Gaza.
Israelar hafa boðað allsherjar-
stríð gegn Hamas og ráða-
menn í Hvíta húsinu kenna
samtökunum um stigmagn-
andi átök síðustu daga. George
W. Bush Bandaríkjaforseti ætlar
að senda sérlegan fulltrúa sinn
til (sraels um helgina.
Deilt um upplýsingar CIA
Leynimakk: Upp eru komnar
deilur um hvort það sé banda-
rísku leyniþjónustunni CIA að
kenna að stjórnvöld íWas-
hington notuðu falsaðar upp-
lýsingar um úrankaup Sadd-
ams Husseins í aðdraganda
stríðsins í írak.
Forstöðumenn CIA þvertaka
fyrir að stofnunin eigi þar sök á
og segir að upplýsingum hafi
ekki verið haldið frá réttum að-
ilum. (bandaríska dagblaðinu
Washington Post kom fram í
vikunni að skjöl um úrankaup
Iraka af stjórnvöldum í Afríku-
ríkinu Níger væru fölsuð og að
CIA hefði vitað af því en ekki
skýrt frá þeirri vitneskju sinni í
skýrslu til ráðamanna.
Fyrst var minnst á úrankauþin í
septemþer 2002.
Enn í haldi
Burma: Aung San Suu Kyi,frið-
arverðlaunahafi Nóbels og leið-
togi stjórnarandstöðunnar í
Burma, er enn í haldi herfor-
ingjastjórnarinnar og ekki vitað
hvar hún er niðurkomin. Hálfur
mánuður er síðan Suu Kyi var
handtekin. Sendimaður SÞ
reyndi að fá hana leysta úr
haldi í vikunni en hafði ekki er-
indi sem erfiði.
Loðna bringan er ekki
iafnsexí og af er látið
SUMIR LOÐNIR, AÐRIR EKKI: Mannskepnan er einsdæmi meðal spendýra að því leytinu til að hún er afskaplega litið loðin, eins og þessar myndir bera með sér. Annars vegar
eru það keppendur á vaxtarræktarmóti úti í heimi og hins vegar górillumamma með ungan sinn. Svo verður hver að dæma fyrir sig hvort honum finnst fallegra.
tFRÉTTAUÓS
Guðlaugur Bergmundsson
blaðamaður
Herra Reykjavík úr Stuð-
mannalaginu góða á varla
nokkurn sjens í kvenfólkið nú
um stundir, þótt hann sé með
skæsleg læri. Það gerir loðna
bringan, sem margur maður-
inn hefur reyndar litið öfund-
araugum og talið sér trú um
að væri eftirsóknarverðari en
flest annað.
Nú vitum við betur, þökk sé
tveimur breskum vísindamönnum
sem hafa stundað rannsóknir á hár-
leysi mannskepnunnar, svona mið-
að við nánustu frændur okkar,
apana, og önnur spendýr. Það er
ekki sexí að vera loðinn. Ekki nema
um hausinn og í klofinu.
Prófessorarnir Walter Bodmer,
frá háskólanum í Oxford, og Mark
Pagel, frá háskólanum í Reading,
hafa rannsakað hvernig á því stend-
ur að maðurinn er svona hárlaus,
alla j tfna, og niðurstaða þeirra koll-
varpar h/rri kenningum um tilgang
þessa hárleysis.
Óværuna burt
Vísindamennirnir segja að „nakti
apinn" hafi fellt hárin til þess að
losna við alla óværuna sem hann
hafði orðið að berjast við frá upp-
hafi, flær og annan ámóta ófögnuð
sem hreiðrar um sig í líkamshárun-
um og sýgur svo blóð loðinleppans.
Lífseigasta kenningin til þessa
um ástæður hárleysisins, þrátt fýrir
alvarlega meinbugi, gekk út á það
að mennirnir hefðu misst hárið til
að geta kælt sig betur í sólarhitan-
um. Önnur kenning skýrir hárleysið
Öðru máli gegnir um
hárið á kollinum og
skeggið. Vísindamenn-
irnir telja víst að það
gegni mikilvægu hlut-
verki þegar karlinn
reynir að gera sig til við
konuna.
með því að maðurinn sé afkomandi
vatnaapa en ekkert hefur fundist til
að renna stoðum undir hana.
Bodmer og Pagel tengja hárlosið
meðal annars við framfarir í gerð
fatnaðar í árdaga.
„Hárleysi á mönnum er mögulegt
vegna einstæðra hæfileika þeirra til
að hafa stjórn á umhverfi sínu með
eldi, húsaskjóli og fötum. Föt og
húsaskjól gera möguleg sveigjan-
legri viðbrögð við ytra umhverfi en
viðvarandi loðfeldur og hægt er að
skipta um þau eða hreinsa ef
sníkjudýr gera sig þar heimakom-
in," segja þeir Bodmer og Pagel í
grein sem þeir skrifuðu um rann-
sókn sína í vísindaritið Biology Lett-
ers sem gefið er út af Konunglega
félaginu í Bretlandi.
Vísindamennirnir telja að með
hárleysinu haft mannskepnunni
tekist að vekja athygli á því að hún
væri ekki jafnviðkvæm og áður fyrir
sníkjudýrum og óværu af öllu tagi.
Og þar með væru hinir hárlausu
ákjósanlegri makar en þeir sem enn
voru kafloðnir, eins og apar.
Vörn gegn sólbruna
öðru máli gegnir um hárið á koll-
inum og skeggið. Vfsindamennirnir
telja víst að það gegni mikilvægu
hlutverki þegar karlinn reynir að
gera sig til við konuna, með öðrum
orðum að hár í andliti og á kolli sé
til merkis um kynþokka. Þar að auki
gegnir höfuðhár því mikilvæga
hlutverki að vernda okkur gegn sól-
arljósinu og koma í veg fýrir að við
brennum á skallanum.
„Svo virðist sem okkur bjóði
virkilega við líkamshári og maður
kemst ekki hjá því að spyrja sjálfan
„Algengast er að fólki
mislíki loðin bringa og
loðið bak afmiklu ein-
faldari ástæðum, vegna
þess hvernig það er við-
komu, vegna lyktarinn-
ar og útlitsins."
sig hvaðan þau viðbrögð séu sprott-
in af því að maðurinn er að þessu
leyti einstæður meðal spendýra.
Konur og karlar eyða milljónum
punda á hverjú ári í háreyðingar-
krem í þessum eina tilgangi, að losa
sig við hár. Viðbrögðin koma ein-
hvers staðar frá,“ segir Mark Pagel í
viðtali við blaðið Sunday Herald.
Hár í kring um kynfærin olli hins
vegar nokkrum heilabrotum því
bæði geta sníkjudýr tekið sér þar
bólfestu, auk þess sem það er alla
jafna ekki til sýnis og því varla sexí
eins og skeggið.
„Það eru aftur á móti einhverjar
vísbendingar um að hár við kynfæri
styrki boð ferómóna sem gegna
hlutverki við makaval,'1 segja Bod-
mer og Pagel í áðurnefndri grein.
Minna hár í hitabeltinu
Vísindamennirnir halda því fram
í grein sinni að hægur vandi ætti að
vera að færa sönnur á kenningu
þeirra.
„Maður myndi ætla að minna lík-
amshár sé á mönnum sem í þróun-
arsögunni hafa búið á landsvæðum
þar sem meira er um sníkjudýr en
annars staðar, svo sem í hitabelt-
islöndunum," segja bresku prófess-
orarnir Bodmer og Pagel.
Sálfræðingurinn Petra Boynton,
sem skrifar um kynlíf og efni því
tengdu í tímaritið Men’s Health,
segir að rannsóknir Bodmers og Pa-
gels veiti innsýn í ósjálfráð viðbrögð
við miklu líkamshári.
„Algengast er að fólki mislfki loð-
in bringa og loðið bak af miklu ein-
faldari ástæðum; vegna þess hvern-
ig það er viðkomu, vegna lyktarinn-
ar og útlitsins. Enda þótt rannsókn-
ir eins og þessi ættu að hughreysta
karla um að þetta sé allt hluti þró-
unarinnar, ættu gæjarnir ekki að
láta útlit sitt og sjálfsmat ráðast af
hárvexti," segir Petra Boynton við
Sunday Herald.
HÁRIÐ LENGITIL VANDRÆÐA
Lengra er síðan en margur
heldur að maðurinn fór fyrst
að reyna að losa sig við hár á
líkama sínum. Um tuttugu
þúsund ár eru frá því karlar
byrjuðu að raka sig með beitt-
um steinum og skeljum.
Forn-Egyptar voru síðan
brautryðjendur í því að nota
býflugnavax og sykur til að
eyða hári. Sú tækni er enn við
iýði á snyrtistofum.
Á tímum Rómverja var ung-
lingurinn fyrst tekinn f fullorð-
inna manna tölu þegar hann
hafði rakað sig og afrakstur-
inn var gefinn guðunum.